Zonder categorie

De staat van onze planeet

Hoe staat onze planeet er nu eigenlijk voor? Als je de wetenschappers en nieuwslezers moet geloven dan is het niet goed gesteld met onze woonplaats. We zijn zelfs al naarstig op zoek naar een eventuele tweede planeet waar we ons, als mensheid, kunnen gaan vestigen.

Zin

Of dat veel zin heeft weet ik niet. Ten eerste moeten we maar net een planeet vinden die ons dezelfde schoonheid en gaven biedt. En mochten we die al vinden dan zal het ook daar niet lang duren voordat we er een puinhoop van maken. En op den duur raken de planeten op. En dus ook de mensheid.

Negatief

Jullie zijn niet gewend van mij dat ik zo negatief ben. Geen paniek, ik zie ook nu nog uitwegen. Maar we moeten wel een beetje opschieten. Ik ga jullie iets vertellen over het spel: ‘The state of our planet.’ Ofwel ‘De staat van onze planeet’. In de jaren ’80 leerde ik een Amerikaanse meneer kennen die ons met dit spel liet kennismaken.

Op schaal

Hij had de wereld ‘op schaal’ nagemaakt. Alles wat er op dat moment speelde in de wereld was meegenomen. Ik sprak die meneer, Tom Crum, onlangs en had het met hem over het spel van toen. We fantaseerden een beetje dat het in deze tijd ook heel indrukwekkend en duidelijk zou zijn. ‘Maar dan zouden we het moeten omzetten naar de tijd van nu.’ Zijn ogen glommen want hij zag al allemaal wiskundige berekeningen voorbijkomen.

Wiskunde

Mijn, inmiddels heel goede, vriend houdt van wiskunde. En van de natuur. Het spel zou nu zeker als een van de hoofdelementen het klimaat moeten bevatten. Niet dat dit in 1980 nog niet speelde, maar daar waren we toen nog niet voldoende mee bezig. En omdat het spel draait om tijd is de klimaatcrisis zeker een onderwerp om in het vernieuwde spel mee te nemen.

Misschien

We fantaseerden verder. Of het nieuwe spel er ooit zal komen? Geen idee. Het had in die tijd veel invloed. Maar op een gegeven moment zakt het weg naar de achtergrond. Mensen vergeten en gaan verder met wat we al jaren kennen en al jaren doen. Misschien is nu juist de tijd gekomen om het uit de kast te trekken, het stof eraf te blazen en het opnieuw leven te geven.

Spelregels

Er ligt een grote wereldkaart op de grond. Op schaal dus. Een aantal mensen wordt in vijf groepen verdeeld. Iedere groep vertegenwoordigt een werelddeel. De grondstoffen die bij het bepaalde werelddeel horen worden uitgereikt aan het betreffende groepje ‘inwoners’. Dan al zie je de ongelijke verdeeldheid in de wereld. Als het spel daarbij zou blijven was het al zeer geslaagd. Want niets doet je beter beseffen hoe oneerlijk wij met onze buren omgaan dan de grote groep ‘Afrikanen’ zonder grondstoffen of geld te zien staan.

Onderhandelingen

Nu moeten de groepen gaan onderhandelen. Hebben we in Europa geen olie in ons kruikje dan zullen we dat misschien moeten kopen van het machtige Noord-Amerika. De onderhandelingen beginnen. Er wordt veel geschreeuwd. De mensen in Afrika staan wat verloren om zich heen te kijken. Zij hebben niet zoveel (geen) middelen om mee te onderhandelen.

Winnen

Iedereen wil winnen. En wie de meeste grondstoffen heeft gekocht en daarbij ook nog het meeste geld overhoudt is de winnaar. Daarbij moet dit allemaal in 10 minuten gebeuren. Dus er is tijdsdruk. Zijn we te laat dan vergaat de planeet en moeten we alsnog op zoek naar een tweede.

Oorlogen

En zo zie je hoe snel en makkelijk er ruzie en oorlog ontstaat. Iedereen wil winnen. En kan het niet via de ‘gewone’ weg dan maar via ‘stelen’. ‘Afrikanen’ nemen wat geld weg van Europa. Er ontstaat ruzie. ‘Maar anders hebben wij niets om mee te ruilen’, zegt de Afrikaanse groep terecht. Er ontstaat zelfs een ‘burgeroorlog’ in het verre Azië. De groep splitst zich in tweeën en de grondstoffen en het geld in Azië wordt verdeeld.

Eindelijk

In de laatste minuut wordt er iemand wakker. ‘Maar wacht eens even! Als we nu het voorbeeld eens volgen van onze Aziatische buren. We gooien alles op een hoop in het midden. Al het geld en alle goederen in de wereld belandt even in de oceaan op de kaart. Van daaruit krijgt ieder zijn/haar gelijke deel. Laten we nu allemaal precies dezelfde hoeveelheid goederen en geld overhouden!

Iedereen wint

Maar dan is het probleem toch opgelost? We verdelen alles en iedereen wint! En lieve mensen, zo eenvoudig is het. Door het ‘staat van de planeet’-spel wordt het duidelijker dan ooit. En ja, ik herhaal, het is echt zo eenvoudig. Ik kies ervoor om alle wereldleiders mee te laten spelen in dit spel. In de hoop dat iedereen ziet dat je alleen verliest als je alles voor jezelf wil houden.

Zullen we?

Dus Tom, zullen we? Ik vertrouw volledig op jouw wiskundige kennis om alles uit te rekenen en te ‘verdelen’ over de groepen. En je hebt vast iemand in je grote kennissen/vriendenkring die iets met het klimaat kan doen en verzinnen. Uiteraard wil ik ook mijn steentje bijdragen. We maken er een spektakel van, net als toen. Zodat eindelijk iedereen al onze crisissen kan zien voor wat ze zijn: een spel.