In het achterland van Alanya ligt een schat aan verborgen geheimen, je moet ze alleen nog even weten te vinden. Wie de Turkse badplaats bezoekt, doet dat doorgaans om te genieten van het strand, het heldere water en de vele zonuren, maar daarmee doe je je zelf echt tekort.
Met ‘Arie Safari’ door het Taurusgebergte
De ingrediënten voor de jeepsafaries die overal worden aangeboden zijn in grote lijnen gelijk. Een avontuurlijke tocht door het imposante Taurusgebergte, met verschillende stops op mooie plaatsen. Ik geef me op voor een safari en zal bij mijn hotel worden afgehaald. De chauffeur van de jeep die voor de deur stopt is gekleed in safaripak met bijpassende hoed. Hij beent de lobby in om te zien welk vrachtje hij mee moet nemen, in gedachte noem ik hem meteen ‘Arie Safari’. Nadat we naar een verzamelpunt zijn gereden, waar nog twee jeeps staan, gaan we in colonne van start. Alle dertig deelnemers worden door Arie scherp in de gaten gehouden. Op luide toon legt hij de gedragsregels uit en vertelt hij wat ons die dag te wachten staat. Arie Safari neemt zijn taak serieus. Hij doet er alles aan om iedereen een onvergetelijke dag te bezorgen, rijdt nog een keertje extra door een diepe plas, geeft een dot gas voor de scherpe bochten en voert nu en dan een complete onemanshow op. Ondertussen let hij ook nog eens scherp op of er niemand over de rand van een afgrond hangt.
Het gebied rondom Alanya is heel afwisselend. Naald- en loofbomen, rotspartijen en open vlaktes wisselen elkaar af. Voor een koffiestop doen we een bergdorp aan waar een familie een horecafaciliteit heeft gecreëerd. De sinaasappelen die hier aan de bomen groeien worden door de vrouw des huizes razendsnel verwerkt tot glazen sap. Arie zet ondertussen een papegaai op zijn schouder en laat het dier uit zijn glas drinken. Zowel Arie als de papegaai genieten van de aandacht. Als we verder moeten, gebruikt Arie de fluit die hij om zijn nek heeft hangen om iedereen aan te sporen om te vertrekken. De rit door het Taurusgebergte is onwerelds mooi. Op 1200 meter hoogte stoppen we voor de lunch die ter plekke vers voor ons is klaargemaakt. Onderaan de bergen is een uurtje later een stop in een soort oase. Er kabbelt een riviertje met kristalhelder water en wie wil kan een duik nemen. Arie blaast voor de laatste keer op zijn fluit en zet alle deelnemers weer af in hun hotel.
Alanya’s kasteel op nominatie Unesco werelderfgoed
Een van de grootste trekpleisters van Alanya is het kasteel dat zich op het schiereiland 250 meter boven zee bevindt. Met zijn 6,5 km aan stadsmuren is het een indrukwekkend bouwwerk. Het kasteel werd in de 13e eeuw gebouwd en staat op de nominatie om tot Unesco werelderfgoed benoemd te worden. Op de uiterste punt van het kasteel maken we kennis met de ‘mangooier’. Het verhaal gaat dat ter dood veroordeelde criminelen vanaf het kasteel drie maal een steen in de zee moesten gooien naar een bepaald punt. Lukte dat niet dan werden ze in een zak geknoopt en die werd dan in de mangooier, een soort katapult geplaatst die de man vervolgens in zee zwiepte. Rondom het kasteel ligt de oude stad. Via allerlei paadjes daal ik langzaam af naar beneden waarbij ik geniet van de vele schilderachtige doorkijkjes.
Gastvrijheid
De Rode Toren is een niet te missen bouwwerk in de haven. Sultan Keykubat liet in 1226 deze wachttoren bouwen om de haven te beschermen tegen piraten en ander gespuis. Dezelfde sultan Keykubat liet naast de Rode Toren een scheepswerf bouwen die zelfs tot 1960 in gebruik is geweest. De vijf poorten van de werf vormen een landmark voor Alanya en zijn ‘s avonds, net als de overige monumenten, sprookjesachtig verlicht.
De combinatie van het uitgestrekte strand van Alanya, samen met het natuurschoon in de onmiddellijke omgeving en de gemoedelijke en gastvrije bevolking wordt veel geprezen. Als ik een bezoek breng aan de Sapadere canyon, en het dorpje Sapadere, zie ik met eigen ogen dat daar geen woord teveel van is gezegd. Het dorpje Sapadere ligt op zo’ n 40 km van Antalya. De bewoners van het gehucht hielden zich van oudsher bezig met het kweken van zijderupsen. We mogen in een van de huizen kijken hoe de cocons zich op de planken, liggend tussen allerlei boombladeren, ontwikkelen. En natuurlijk krijgen we een glaasje thee aangeboden door de dochter des huizes. Als onderdeel van de cultuur krijg je in Turkije overal thee aangeboden.
Tot 2008 was de Sapadere canyon alleen bekend bij de bewoners van dit gebied. Het afwisselend neerstortende, kolkende en kabbelende water is overweldigend. De canyon is 750 meter lang en 400 meter hoog. Op sommige plaatsen staan borden die aangeven dat je mag zwemmen in het groene, blauwe en turkoois gekleurde water. Naast de bergwand is een goed beloopbaar wandelpad aangelegd. Halverwege is een toilet en een klein café, waar uiteraard ook thee kan worden gedronken. Bij de ingang van de canyon is een groot restaurant gevestigd.
Start je vakantie met een hamambehandeling
Volgens de eigenaar van de traditionele Cemberlitas hamam is een hamambehandeling vooral aan het begin van een vakantie aan te bevelen. Doordat de huid gescrubd is wordt die daarna mooier en sneller bruin. Op elke straathoek in Alanya is wel een hamam te vinden. Een eeuwenoude traditie ligt hieraan ten grondslag. In vroeger tijden zochten de vrouwen naar een passende partner voor hun zoon. De beste gelegenheid om een vrouw te bekijken en te keuren was de hamam, waar vrouwen en mannen gescheiden van elkaar verbleven. Ook nu nog worden mannen en vrouwen over het algemeen gescheiden van elkaar behandeld. Na een rondje sauna en stoombad wijst een vrouw me de weg naar een grote ruimte waar zich in het midden een stenen verhoging bevindt. Nadat ik onder de douche ben geweest moet ik op het randje van de verhoging gaan zitten en wordt mijn hele lichaam door de vrouw met een ruwe handschoen geschrobd. Ze vervolgens spoelt talloze kommen warm water over me heen om alles te verwijderen. Daarna vult ze een kussensloop met zeepschuim voor een uitgebreide zeepmassage. Hierna moet ik een kwartiertje gaan rusten. Vervolgens word ik gehaald door een andere vrouw voor een oliemassage. Als herboren en met een vers, afgepeld velletje verlaat ik de hamam. Een bezoek met uitgebreide behandelingen hoeft niet meer dan 15 euro te kosten. Veel hotels beschikken over een eigen haman, maar vooral de karakteristieke traditionele hamams zijn de moeite van het bezoeken waard.
Ank Herstel
Reizen Verrijkt
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Comment
Wat een leuk en herkenbaar verhaal!
Ik ben in oktober 2011 in Alanya geweest en heb ook die jeepexcursie gedaan. Natuurlijk is het toeristisch, maar ondertussen kom je wel in het échte Turkije, niet dat van de toeristenbazar waar je neppe Louis Vuittontasjes koopt 😉
In het toeristenseizoen wordt keihard gewerkt zodat men ‘s winters nog inkomen over heeft.
Mijn ervaring als alleenreizende vrouw met de bewoners is uiterst positief. Het was heel makkelijk om te praten met de Turken, ook als ze geen andere taal dan Turks spraken. Ik heb een huishoudwinkeltje bezocht dat ook prachtige hoofddoeken verkocht voor 1-2 euro. Ik heb in een restaurantje gegeten net buiten de toeristenzone. En die jeepreis was ook heel indrukwekkend. Wat een prachtig gebied, dat achterland! We hebben bij het stuwmeer gegeten, “picnic” voor de Turken.
Ik vind het verdrietig om te zien hoe dit land verscheurd wordt en hoe Turken hier worden neergezet als relschoppers (de bekende rotte appels die de hele mand besmetten). Want ik heb ze leren kennen als prachtige mensen, heel sociaal, behulpzaam en vriendelijk.
Door persoonlijke omstandigheden zitten vakanties in het buitenland er niet in, anders was ik zeker nog eens terug gegaan.