• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for werk. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

De zwijger – Dee Henderson
4 August 2024

Dee Henderson

‘De zwijger’ is een fantastisch boek. Het is een thriller maar dan met net iets meer diepgang. Charlotte is een vrouw met een enorme rijkdom. Uit de nalatenschap van haar opa heeft zij miljarden geërfd. In de vele kluizen die hij haar heeft nagelaten komt ze steeds verrassende dingen tegen. Dat rijkdom niet altijd gelukkig maakt is wel duidelijk.

Ontvoering

Wanneer Charlotte 16 jaar is wordt zij ontvoerd, samen met haar zus die iets jonger is. Wanneer ze de kans krijgt en samen met haar zus in een busje wordt meegenomen geeft ze haar zus een flinke duw als de deur even opengaat.Haar zus weet te ontkomen, maar Charlotte is niet zo gelukkig. Ze wordt nog 4 jaar vastgehouden voordat ze bevrijd wordt door de politie.

Dood

Haar twee ontvoerders worden doodgeschoten bij deze reddingsactie. Toch kan Charlote haar trauma niet verwerken en blijft in zichzelf gekeerd. Ze stort zich op haar werk en begint bij de verkoop van de schat aan oude munten die haar opa heeft verzameld. En hier begint het verhaal in het boek. Ze koopt het pand naast dat van Bryce Bishop, die muntenhandelaar is.

Ultimatum

Ze stelt hem een ultimatum: Of hij koopt haar munten, of ze opent de winkel naast zijn pand waardoor hij failliet zou gaan. Hij stemt in. Hij heeft weinig keus. Hun relatie begint dus, op z’n zachts gezegd, stormachtig. Maar langzamerhand leert hij Charlotte een beetje kennen en wordt hopeloos verliefd op haar. Dat Charlotte hem ver van zich af wil houden, ondanks haar gevoelens voor hem, is voor hem een bewijs dat ze nog lang niet geheeld is van wat er in het verleden is gebeurd.

Hulp

Zijn eerste prioriteit is om haar te helpen over haar trauma heen te komen. Dat is makkelijker gedacht dan gedaan. Gelukkig heeft hij de hulp van God. En daar komt de spiritualiteit om de hoek kijken in het boek. Bryce is christen en bij alle beslissingen die hij neemt is God aanwezig in zijn leven. Charlotte is daar niet van overtuigd. Hoe kan het ook, als diezelfde God haar zo in de steek heeft gelaten al die jaren dat ze gevangen zat.

Boeiend

Zo komen er boeiende discussies op gang tussen die twee. En ook al ben ik het lang niet altijd eens met de eenzijdige kant van Bryce’s geloof, ik kan me wel vinden in zijn vertrouwen dat altijd alles goed komt. Ook al lijkt het tegenovergestelde aan de gang te zijn. Helaas zet de auteur Bryce neer als een christen die gelooft en beweert dat het christelijke geloof het enige, echte en ware geloof is.

Niet eens

En daar kan ik het dan weer niet mee eens zijn. Ik geloof stellig dat er veel verschillende wegen naar Rome leiden, in dit geval veel verschillende manieren zijn om te geloven in God en/of spiritueel bezig te zijn. Wij hebben, als christenen, tenslotte gekozen voor de naam ‘God’ terwijl Hij heeft gekozen voor de naam ‘Jaweh’ om Hem aan te spreken. Ik bedoel maar, het zit ‘m niet in die kleine details.

Dee Henderson

Dee Henderson, is geboren in Springfield, Illinois, waar ze nog steeds woont. Haar ouders waren voorgangers in de kerk die ze nog steeds bezoekt. Dat Dee een schrijfster is van christelijke boeken wordt al gauw duidelijk. En dat ze dit geloof uitstraalt zoals zovelen in Midwest Amerika wat we hier als zwaar christelijk gereformeerd bestempelen, is ook duidelijk. Toch is het geen reden om haar boeken te laten liggen. Ze schrijft vlot en met diepgang. Je vindt dit terug in de karakters van haar personages.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Kleinste kamertje
1 August 2024

Kleinste kamertje

Wat vroeger aangeduid werd als het ‘kleinste kamertje’ is dit allang niet meer. In tegendeel. We zijn er hier in Europa ook achter dat de badkamer een belangrijke plaats inneemt in het interieur van het huis. Toen ik voor het eerst in Amerika kwam keek ik mijn ogen uit. Het toilet was te vinden in de badkamer daar en dus moest deze kamer ook geschikt zijn om gasten te kunnen ontvangen, al was het maar voor een kleine of grote boodschap.

Luxe

De luxe ruimte was voor mij aanleiding om nooit meer genoegen te willen nemen met een soort omgebouwde bezemkast, wanneer het op mijn eigen badkamer aankomt. Bij het zoeken van een geschikte woning bij terugkomst in Nederland was dat de eerste prioriteit. Dat is niet overdreven en natuurlijk vond ik een prettige keuken en gezellige woonkamer en slaapkamer ook best belangrijk. Maar het allerbelangrijkste was voor mij toch die badkamer.

Douche

Het moest niet alleen een plek zijn om snel te douchen. De badkamermeubels moesten genoeg ruimte bieden voor allerlei luxe bad spullen. De vorige eigenaar had, na overleg met mij, zijn douche eruit gesloopt. Hij was er aan gehecht en ik kon een mooie nieuwe douche kopen. Het werd een prachtige regen/stortdouche. Gelukkig is de waterdruk in mijn appartementengebouw zeer sterk. Ik kan dus genieten van een heerlijke waterstraal.

Bad

Een douche is heerlijk in de zomer, maar ik vond een bad toch ook onmisbaar. Voor die lange winteravonden, na buiten te hebben gewandeld in de kou en regen. Er is niets beter dan daarna in een warm bubbelbad te stappen. Met het genoemde badkamermeubel bij de hand waar ik in de laden een paar nieuwe tijdschriften bewaar. Boven op het meubel staan kaarsen en is er ruimte voor een glas bubbels. Want een bad moment moet je goed doen.

Spa

Krijg je er al zin in? Ik sprak laatst een kennis die erover klaagde dat haar buurvrouw ‘altijd maar’ naar een spa gaat. ‘Dat wil ik ook weleens maar het is zo verrekte duur,’ zei ze erbij. Ik nodigde haar uit om mijn badkamer te bekijken. Dankzij de verkopers die er verstand van hebben en mijn eigen behoeften en smaak is het een oase geworden. Wat mij betreft mag het de naam ‘spa’ dragen. En weet je wat nou zo leuk is? Het heeft helemaal niet zoveel gekost.

Kleine investering

Met een kleine investering heb je jaren plezier van je eigen spa. Zomer en winter kun je genieten van die rustmomenten die we allemaal zo hard nodig hebben in deze wereld vol haast en vliegwerk. Een paar tips: Maak het niet te vol. Ook al heb je een grote ruimte, het wordt gauw rommelig als je er 5 half lege flessen shampoo hebt staan. En al die lieve cadeaus van vrienden in de vorm van badeendjes, badzout, olie, enzovoort, leg of zet ze in een afgesloten kast en koop alleen een paar mooie karaffen of flessen die je vult met jouw favoriete geur en kleur.

Kleur

Ik hou van kleur maar niet in mijn badkamer. Daar heb ik gekozen voor zeegroen/blauw. Mijn douche ‘gordijn’ bestaat uit nep klimop, zodat ik me in de jungle waan wanneer ik onder de douche sta. Ik heb wel gekeken naar zo echt mogelijk, want felgroen plastic doet het niet zo voor mij. Een grote palm in de hoek, een varen in de nis bij mijn badkamer raampje, een  luxe dikke badlaken en handdoek en een rieten mandje met luxe zeepjes. That’s it. Dat is genoeg.

Muur

Aan de muur heb ik een waterdicht schilderij van een paar stenen op elkaar in het water. Je kent het vast wel, de ‘geijkte’ zen afbeelding. Ik hou ervan, het maakt me rustig. Ik moet me bedwingen om niet teveel vissen, harten en zeesterren toe te voegen. Als ik me echt niet kan inhouden en toch weer wat meesleep uit mijn geliefde Egmond aan zee, dan moet dat verhuizen naar mijn balkons. Mijn badkamer moet rustig blijven. Geen oude nagellak, geen tandenborstels en half uitgeknepen tandpasta’s op de wastafel. Dit alles mag in de la van mijn meubels. En zitten de lades vol, dan moet er weggegooid worden.

Belofte

Ik beloof je dat als je eens even om je heen kijkt in jouw ‘kleinste’, maar oh zo belangrijke kamertje, je vanzelf op leuke ideeën komt. En voor je het weet ben je na een paar tientjes blij met jouw spa ruimte. Het hoeft niet allemaal tegelijk. Je kunt iedere keer wat toevoegen. En misschien het allerbelangrijkste, je kunt iedere keer wat weggooien. En voor je het weet zit of sta je heerlijk te genieten in je eigen oase van rust.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Wonen

Geschiedenis
25 July 2024

Maand van de Geschiedenis 2024 in het teken van feit en fictie

Met honderden activiteiten door het hele land

In oktober vindt voor de eenentwintigste keer de Maand van de Geschiedenis plaats, het grootste historische evenement van Nederland. Het thema Echt nep inspireert honderden musea, boekhandels, bibliotheken, erfgoedinstellingen en andere organisaties om uiteenlopende activiteiten te organiseren: van pubquiz tot stadswandeling en van kinderprogramma tot tentoonstelling.

Echt nep

In 2024 is het jaarthema van de Maand van de Geschiedenis Echt nep. Hoe weet je nog wat echt is, in een wereld van nepnieuws, complottheorieën, misleiding en manipulatie? Wie heeft de waarheid in pacht? Daarom gaan we in oktober op zoek naar het schemergebied tussen feit en fictie, echt en nep.

Dat doen we met allerlei activiteiten voor verschillende doelgroepen door het hele land. Uiteenlopende onderwerpen en historische figuren komen daarbij aan bod, zoals fabels rond de eerste trein, militaire misleiding, de boekenkisten van Hugo de Groot en de filosofie van René Descartes.

Ga in Rijksmuseum De Gevangenpoort op zoek naar complottheorieën en nepnieuws rondom de dood van de gebroeders De Witt, of onderzoek met Tresoar en Historisch Centrum Leeuwarden de echtheid van het Oera Linda boek. Samen met het HDC en de VU duik je in het leven van Petrus Dathenus: was hij nu wel of niet de schrijver van ons volkslied? En in het Hemlab kunnen kinderen in een workshop op zoek naar verborgen suikers in frisdrank.

Vanaf 2 september zijn de honderden activiteiten in de online agenda terug te vinden op www.maandvandegeschiedenis.nl/agenda.

Hans Schnitzler schrijft het Maand van de Geschiedenis-essay

Naarmate we meer van onze menselijke vermogens gaan uitbesteden aan machines wordt de vraag naar ons mens-zijn steeds relevanter. Wat maakt, in tijden van kunstmatige intelligentie, digitalisering en robotisering, het menselijk bestaan tot een menswaardig bestaan? Die vraag stelt filosoof, schrijver en columnist Hans Schnitzler centraal in De mens, de machine en de therapeut.

Om te begrijpen wat we nu zijn, moeten we onderzoeken hoe we zo geworden zijn. Daartoe nodigt Schnitzler de lezer uit om, samen met hem, in technotherapie te gaan en te graven in ons verleden.

Het essay is in oktober verkrijgbaar bij de boekhandel voor €6,99.

Uitzendingen van OVT in het teken van de Maand van de Geschiedenis

Traditiegetrouw opent de Maand officieel met de live-uitzending van radioprogramma OVT vanuit het Nederlands Openluchtmuseum. Te gast is dan o.a. essayist van dit jaar Hans Schnitzler. Gedurende de Maand zal OVT iedere zondag vanuit een andere locatie uitzenden, passend bij het thema Echt nep. Op zondag 27 oktober staat de laatste uitzending van de Maand in het teken van de uitreiking van de Libris Geschiedenis Prijs.

OVT is iedere zondag te beluisteren op NPO Radio 1 van 10.00 tot 12.00 uur.

Geschiedenisschrijver in de les

De Schrijverscentrale en de Maand van de Geschiedenis slaan de handen ineen om bezoeken te stimuleren van geschiedenisschrijvers in het voortgezet onderwijs. Door het jaar heen, en vooral tijdens de Maand van de Geschiedenis in oktober, bezoeken schrijvers klassen door het hele land om met leerlingen in gesprek te gaan over de geschiedenisboeken die ze hebben geschreven.

Wil je meer informatie hierover? Kijk dan op de website van de Schrijverscentrale of neem contact op. 

Ontdek gisteren, begrijp vandaag

Vanuit het verleden kun je het heden beter begrijpen en zo ook een beter begrip vormen van jezelf, je eigen achtergrond of omgeving. Begrip leidt tot inzicht, nuancering en mogelijk een andere kijk op de wereld. Daarom is oktober de Maand van de Geschiedenis, het grootste geschiedenisevenement van Nederland. Onder het motto ‘Ontdek gisteren, begrijp vandaag’ brengen we geschiedenis onder de aandacht bij miljoenen Nederlanders, samen met vele partnerorganisaties en honderden culturele instellingen, boekhandels en bibliotheken.

Over de organisatie

Het Nederlands Openluchtmuseum organiseert in oktober 2024 voor de dertiende maal de Maand van de Geschiedenis, die haar eenentwintigste editie beleeft. Het Fonds voor Cultuurparticipatie en het Cultuurfonds zijn investeerders van de Maand van de Geschiedenis. Om het evenement tot een succes te maken werkt het Nederlands Openluchtmuseum samen met verschillende partnerorganisaties. De Libris Geschiedenis Prijs is onderdeel van de Maand van de Geschiedenis.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

actualiteit

Liefde
23 July 2024

Liefde

Straks krijg ik ongetwijfeld te zien dat ik deze titel al vaak heb gebruikt. Dat geeft, wat mij betreft, niets want liefde is iets moois en bijzonder. En ik praat er graag over. Een teken van echte liefde kregen wij afgelopen vrijdag. Mijn neef trouwde met zijn lief en het was een heel bijzondere dag.

Zoveel liefde

Nu is een bruiloft vrijwel altijd heel bijzonder. Maar er was zoveel liefde dat we het geregeld niet droog hielden en de pakken zakdoeken niet voor niets meegenomen waren. Het begon al bij aankomst van het bruidspaar bij de schitterende lokatie aan het water. Op de tonen van ‘You’re my inspiration’ van Chicago, liepen ze hand in hand over het, met prachtige bloemen versierde middenpad. Terwijl de gasten zich staande verwonderden over hoe prachtig ze eruit zagen.

Prachtig uitzicht

Ze namen tegenover ons plaats op een mooie bank onder een boog, ook rijkelijk versierd met bloemen en dromenvangers. Op de achtergrond schitterde de zon op het water, wat vergroot werd in de ogen van deze twee bijzondere mensen. Het komt vast door die schittering dat ik (en velen met mij) zo moest huilen. Met zakdoeken paraat hoorden wij ze hun (eigen geschreven) trouwbeloften aan elkaar uitspreken.

Hond

Iedereen was blij, iedereen was gelukkig. Zelfs de hond liep trots in zijn, speciaal voor deze gelegenheid gemaakte, smoking rond. Dat duurde echter niet erg lang want het was 30 graden en het beestje had het bloedheet. Hij was gelukkiger toen de ceremonie was afgelopen en hij zijn mooie pak uit mocht. Na de toast en de felicitaties konden de beide families elkaar beter leren kennen.

Nederland – Duitsland

Want mijn neef heeft een Duitse vrouw leren kennen en is helemaal verliefd. Na een aantal jaren samengewoond te hebben is die liefde tussen hen alleen maar sterker geworden. Ook al ligt Duitsland niet zo ver weg, om beide families tegelijk bij elkaar te krijgen is niet altijd eenvoudig. Dus werd het een nieuwe kennismaking voor velen en een fijne reünie voor anderen.

Speciaal

Al eerder gaf ik weleens aan dat ik een feest heerlijk vind, vooral als het uit een internationaal gezelschap bestaat. Geen grenzen, lachen om elkaars uitspraak en gebarentaal. Er was gelijk een verbinding via het bruidspaar waar we allemaal stapelgek op zijn. Dat helpt bij eventuele ongemakkelijkheden in het begin. Niets van dit alles. Er werd direct geknuffeld en gezoend. Ook hier was de liefde voelbaar.

Chique en ongedwongen

Iedereen was chique en mooi gekleed maar door de hitte werd de sfeer ook zo ongedwongen dat we op een gegeven moment met z’n allen op de pier zaten met onze voeten in het water. Dat leverde ongetwijfeld mooie foto’s op. Maar na de heerlijke barbecue en ijs uit de ijscokar, moest er gedanst worden. De muziek was divers en we zijn met elkaar zo’n 200 kilo zweet kwijtgeraakt, schat ik.

Herinneringen

Er zijn herinneringen gemaakt voor de rest van ons leven. Het bruidspaar heeft genoten en dat is natuurlijk het allerbelangrijkste. Na prachtig vuurwerk boven het water ging iedereen heel tevreden naar huis en de bruid en bruidegom naar hun bruidssuite in een nabijgelegen hotel. En dan komen er de volgende dag al gelijk alle leuke herinneringen. Dat blijft nog wel even.

Liefde

Liefde is mooi en liefde is belangrijk.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Goeiemorgen
16 July 2024

Goeiemorgen

Als ik de wachtkamer inloop roep ik een vrolijk: ‘Goeiemorgen’, tegen degenen die er al zitten. Een gemengd gezelschap van dames en heren zit op hun mobieltje te staren. Het blijft stil. Ik ben geneigd nog harder te roepen: ‘Goeiemorgen! Hallo! Wil iemand mij een goeiemorgen terug wensen?!’

Wachten

Ik zit er niet per se op te wachten alsof ik nu geen goede morgen heb, maar het zou toch aardig zijn, nietwaar? Het is ook niet de eerste keer dat er niets terug gezegd wordt in de wachtkamer van de huisartsenpraktijk. En ik verwacht toch iets anders van een publiek bij een antroposofische arts.

Woonplaats

Nu heeft het misschien niet zozeer met de arts te maken, maar meer aan de stad waar ik woon. Als ik bijvoorbeeld bij mijn zus op bezoek ga of ik loop door de stad waar zij woont, is het heel anders. Iedereen zegt elkaar gedag op straat. Dat is leuk. Je hebt dan soms ook gelijk een heel gezellig gesprek. Dat kom je in mijn stad niet tegen. Daar zijn de mensen stug.

Verhuizen

Zal ik daarom gaan verhuizen? Dat is ook weer zo drastisch. Vooral omdat ik heel leuk woon en heel tevreden ben met mijn appartement. Toch overweeg ik het soms heel serieus. Want mijn voornemen om er zelf verandering in te brengen door spontaan hallo te zeggen tegen iedereen die ik tegenkom, schijnt niet te werken.

Stilte

De stilte blijft. En valt steeds vaker op. Ik geef het nog niet op. En als ik af en toe een een goeiemorgen terug krijg, ben ik dubbel zo blij. Wel vraag ik me af, waarom het zoveel moeite kost. Is het een soort valse verlegenheid? Ik kan het me niet indenken. Is het een onverschilligheid? Ja, vast wel een beetje. Luiheid? Misschien ook wel. Ik kan m’n vinger er nog niet op leggen wat de reden is van die stugheid.

Moeite

Maar ik wil toch even aangeven dat die hele kleine moeite om elkaar een goeiemorgen, of -middag, of -avond, of -dag, te wensen, de dag een heel stuk aangenamer maakt.  Dus waarom niet? Laten we gewoon aardiger zijn voor elkaar. Het maakt het leven leuker.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Namen
11 July 2024

Namen

Bij het kijken naar de Tour de France hoorde ik de commentatoren praten over namen. Hoe bijzonder het was dat een wielrenner die Van Dongen heet ook daadwerkelijk uit Dongen kwam of daar woonde. Van het een kwam het ander en zo kwamen ze op het feit dat ze ook iemand kenden die niet alleen dezelfde achternaam droeg als zijn woonplaats maar ook nog in de straat woonde met zijn achternaam.

Grappig

In eerste instantie vond ik het grappig, maar toen ik er wat langer over nadacht bekroop mij een gevoel van medelijden. Want als geslacht na geslacht blijft hangen in hetzelfde dorp waar je naam vandaan komt, zit er weinig avontuurlijks in je voorgeslacht. Nu kunnen ze natuurlijk het avontuur op een andere manier hebben opgezocht.

Wielrenner

Als ik alleen al denk aan het leven van een profwielrenner, dan lijkt me dat niet iemand die op een plek blijft hangen. Het feit dat hij nog in dezelfde plaats woont als zijn voorouders zegt misschien iets over de wens van een thuisbasis. Juist na alle reizen en hectiek kan hij kiezen voor een plek waar zijn familie al die jaren heeft gewoond.

Mis

Er is sowieso natuurlijk niets mis mee wanneer je je ergens zo thuis voelt dat je er altijd wilt blijven wonen. Al is het alleen al makkelijk zoeken waar iemand vandaan komt als diegene dezelfde achternaam draagt als de plek waar hij/zij woont. Toch kan ik het niet nalaten om te bedenken hoe ik dat zou vinden, als ik de achternaam zou dragen van de plaats waar ik woon.

Verhuizen

Mijn eerste drang zou zijn om te gaan verhuizen. Dan denk ik heel eerlijk dat de reden daarvoor is dat niemand mag denken dat ik tevreden zou zijn om mijn hele leven op dezelfde plek te blijven hangen. Gelijk besef ik me wat een onzin dat is. Want ook al reis je de hele wereld over, het is belangrijk dat je ergens een thuisbasis hebt. En als dat dezelfde is als je achternaam is daar niets mis mee.

Liefde

Ook is het misschien zelfs een eer om genoemd te zijn naar een plek waar je van houdt. Ik hou van Aspen. Zou ik me ook nog ‘gevangen’ voelen als ik de achternaam Aspen zou dragen? Dan wordt het al een ander verhaal. Ik ken genoeg mensen die hun kinderen en/of huisdieren de naam Aspen gaven, wat ik altijd heel leuk vond. En waar ik stiekem weleens jaloers op was.

Namen

‘What’s in a name?’ zeggen ze in het Engels. Oftewel Wat maakt een naam nu uit? In principe niets. Maar er is een enkele uitzondering. Ik heb een vriend die de naam ‘Kevin’ niet uit kan staan. ‘De enige mensen die ik ken die Kevin heten zijn a..holes.’ legde hij me eens uit. Jammer voor al die hele aardige Kevins. Maar het werkt wel een beetje zo. Je wilt je kind niet een naam geven waar je nare associaties mee hebt.  Ik heb daar nooit over na hoeven denken want ik heb geen kinderen.

Indenken

Maar ik kan me er iets bij indenken nu ik schrijf. Mijn boek heeft lang moeten wachten op de juiste namen voor de hoofdpersonages. Ik heb ze regelmatig vervangen, omdat het net niet klopte met de karakters. Evie, een pittige, vrolijke, uitbundige meid is geen Donna. En Amber moest Amber worden omdat ze een dromer is. Verlegen en introvert, maar ook zonder dat ze het door heeft, moedig en sterk. Dus ja, namen zijn belangrijk. Het zegt veel over de persoon. Is het daarom toevallig dat mijn achternaam Sommer is en mijn bijnaam in Amerika altijd ‘Sunshine’ was en is?

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Hoop
9 July 2024

Hoop

Het leven heeft totaal geen zin zonder hoop. Hoop voor de toekomst en voor vandaag. Ik was laatst op een verjaardag waar een aantal jonge mensen aanwezig waren in de leeftijd van 30-50 jaar. Het gesprek kwam, zoals zo vaak tegenwoordig, op politiek. Ik ga je niet vermoeien met allerlei politieke meningen maar het viel me op dat er weinig verschil is tussen de mensen van 30 nu en toen ik 30 jaar was.

Verandering

We willen allemaal verandering. Blijkbaar hebben de mensen voor ons het niet goed (genoeg) gedaan. We willen ons stempel drukken op de toekomst. En met dat stempel willen we laten zien dat we het beter kunnen, dat het beter moet willen we met z’n allen overleven. Is er nu zoveel veranderd dan waar we 30 jaar geleden voor vochten?

Energie

Ik zie mezelf nog lopen met spandoeken tegen kernenergie. Nu willen ze weer meer kerncentrales gaan bouwen. Ik was vrijwilliger van ‘The Hunger Project’. Geen honger meer in de wereld voor het jaar 2000. Er sterven nog steeds veel (teveel) mensen omdat ze niet genoeg te eten hebben. Oorlog was een ding uit het verleden. We waren nu te slim en te wijs om ooit nog wapens te gebruiken. De Vietnam oorlog lag vers in het geheugen. Een derde Wereldoorlog? Nooit. We wisten nu beter.

Vandaag

En zo stond ik die dag omringd door mensen die het beter wisten. Jonge mensen die het beter zouden doen. Met een groot verschil. Niemand, niet een iemand, die het idee had dat het iets zou opleveren. Ze waren al verslagen voordat ze begonnen. Dromen die ze hebben voor de toekomst hadden toch geen zin want ‘het gaat toch niet gebeuren.’

Luisteren

Ik luisterde naar de mooie ideeën, naar de verhitte discussies, naar de wensen en dromen voor de toekomst en ik werd geïnspireerd. En hoe meer zij me vertelden dat het toch geen zin had voor ze om zich op te winden over zaken waar ze niets tegenin konden brengen, waar ze het gevoel hadden te vechten tegen een te grote macht en nooit zouden winnen, hoe meer ik van het tegendeel overtuigd raakte.

Apen

Ik vertelde ze een verhaal over de apen. Echt gebeurd, hoewel ze me een beetje mismoedig aankeken. Er was een groep apen in Afrika die vanuit de binnenlanden naar de kust verhuisden. Ze vonden aardappelen om te eten en verhongerden niet. Op hetzelfde moment was er een groep apen aan de andere kant van de wereld (in Azië) die al bij de kust woonden. Ook zij aten aardappelen en vonden het lekker.

Een idee

Tot een aap uit de groep met zijn aardappel naar de zee liep. De aardappel afspoelde en daarna de aardappel opat. De anderen uit zijn groep keken naar hem en langzaam maar zeker gingen ze hem nadoen. Ze waren het met de ene aap eens: de gewassen aardappel smaakte veel beter zonder al dat zand eraan. Nou was het wonderlijke dat op datzelfde moment de apen aan de andere kant van de wereld precies hetzelfde gingen doen.

Contact

Zonder contact met elkaar ging ook deze groep apen hun aardappels wassen. Waarom? Was het een soort telepathie? Wetenschappers hebben zich jaren over dit fenomeen gebogen. De uitkomst is (zoals altijd) veel eenvoudiger dan wij denken. Het heeft alles te maken met een meerderheid. Op een gegeven moment komt er een verschuiving in het universum, een bewustwording zonder dat we daar bewust veel voor hoeven te doen.

Verschuiving

Wanneer die verschuiving precies plaats gaat vinden is niet precies uit te rekenen. Maar er is bewijs dat wanneer genoeg mensen zich inzetten voor een bepaald doel, dit doel ook behaald zal worden. Met andere woorden: Een volgende keer wanneer je denkt dat het absoluut geen zin heeft om je afval te scheiden terwijl grote industrieën hun rotzooi met tonnen in de rivieren en zeeën blijven storten, denk hier nog eens over na.

Meerderheid

Wanneer er een meerderheid van bewustzijn komt, dan verslaan we die vervuilers. Een druppel op de gloeiende plaat, zal bij voldoende druppels de plaat doen afkoelen. Laat jouw druppel dus niet verloren gaan. Meer en meer mensen worden zich bewust van de noodzaak voor een schonere wereld. Mijn ‘medefeestvierders’ vroegen mij of ik echt geloofde dat het nog niet te laat is.

Hoop

Ik zeg volmondig: Ja. Ik geloof dat het nog op tijd is. En nee, het is nog niet te laat. Maar hoe meer mensen meedoen, hoe sneller en hoe zekerder de droom werkelijkheid wordt. Laten we met z’n allen die groeiende plaat doven en laten we met z’n allen ons eigen kleine beetje doen. Als die ene aap zijn voedsel wast, gaan anderen met hem meedoen. Net zolang en zoveel totdat de hele wereld meedoet. We noemen dit het ‘rimpel-effect’. Een rimpeltje in het water wordt op de oceaan een tsunami. Een regendruppel wordt een orkaan.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

spiritualiteit

Fruit
4 July 2024

Fruit

Ik ben niet echt een fruitmens. Maar ik lach als ik de vroegere berichten van ons Sophia Magazine open en zie dat ik het ieder jaar rond deze tijd moet hebben over mijn favoriete fruit: de kers. Mag ik het weer een keer over deze super sappige zoete kleine bolletjes hebben? Het is tenslotte alweer een jaar geleden.

Kers

Er zijn zoveel verschillende soorten kersen. Afgelopen weekend was ik samen met zus en nicht weer bij het jaarlijkse kersenfestival. Nu mochten we zelf meedoen aan de gezellige braderie. Zoals ieder jaar stond ook nu de kers in het middelpunt. Mijn zus en nichtje hebben, zoals eerder vermeld, maar kan nooit teveel reclame maken, een eigen winkel/galerie in het mooie Wijk bij Duurstede. En ik moet helpen in de kraam die ze gehuurd hadden voor dit kersenweekend.

Voorbereiding

Als voorbereiding waren ze allebei al heel druk geweest met fruit schilderen en leuke cadeautjes maken in het teken van alle fruitsoorten, die naast de kers, in de zomer te verkrijgen zijn. Maar ook in ‘onze’ kraam stond de kers in het zonnetje. Van handgeschilderde bordjes van kersengebak met de tekst ‘Jij bent de kers op de taart’ tot handgeschilderde tassen, kaarten, en ontzettend leuke weggeef dingetjes. Zo leuk dat je ze het liefst zelf wil houden.

Weer

En wat boffen we met het weer. Als dit festival een paar weken eerder had plaatsgevonden waren we weggeregend. Maar nu scheen het zonnetje en was het lekker druk. Iedereen zat onder de fruitbomen kersen te eten. Er liepen kinderen (en ook volwassenen) rond met kersenijsjes. Wafels met warme kersen, en de bekers kersensap en kersenbier vlogen de speciale drankentent uit. Leuke terrassen, gezellige muziek, het is met recht het leukste weekend van het jaar.

Lokaal

Lokaal en biologisch staat hoog in het vaandel. Het is ietsje duurder maar het is die paar euro zoveel meer waard. Zo scoorde ik nu een pot lavendelhoning die zo ontzettend lekker is dat ik het liefst als het Poeh beertje op de bank ga zitten met die pot honing in mijn klauwen en zo de honing uit de pot in mijn mond wil stoppen. En dan de pot uitlikken wanneer het bijna op is.

Fruit

Ik geloof werkelijk dat ik, na dit festival, gekker op fruit ben geworden dan daarvoor. En dat komt omdat fruit uit de supermarkt niet echt lekker is. Tenminste vergeleken bij dit soort fruit wat zo vers van de boom komt. En sorry, Albert Heijn, jullie hebben borden staan bij verschillende boomgaarden dat je daar je fruit vandaan haalt, maar het smaakt toch echt anders.

Rijp

Ik heb het idee dat het fruit nog niet helemaal rijp is wanneer de grote jongens het inkopen en ze dan in koelcellen verder moet rijpen. Een aardbei uit de super is geen aardbei meer. De aardbei van mijn eigen fruitplant smaakt zo anders, dat het bijna niet eens op elkaar lijkt. En zo gaat het ook met de kers. De kersen die ik dit weekend heb gekocht kosten 5 euro per pond, in tegenstelling tot 3 a 4 euro bij de super. Maar ik zeg je, het zijn compleet andere vruchten.

Water

Terwijl ik dit schrijf loopt het water me letterlijk in de mond. Ik ben blij dat ik in de buurt van zoveel boomgaarden woon. Ik steun heel graag de wat kleinere fruitboeren. Want ik moet er toch niet aan denken dat we die ooit kwijt zouden raken. Dan betaal ik echt liever een euro meer dan dat we straks alleen nog industrieel fruit kunnen kopen. Er gaat toch niets boven een middagje in de zon, onder een fruitboom, met een schaal kersen zo van de boom.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Eten

Wandelen
2 July 2024

Wandelen

Wandelen is een van mijn favoriete bezigheden. Het is soms jammer dat het veel tijd kost, zodat ik er niet altijd aan toe kom. Of het als een excuus gebruik dat ik nu geen tijd heb om te gaan lopen. Maar vanwege mijn zittend beroep moest het er nu echt weer van komen. Mijn conditie was 0,0 en ik voelde me moe en zonder enige energie.

Energie van wandelen

Het gekke, maar ook het fijne, van beweging is dat wanneer je moe bent en je gaat wandelen, je er juist energie van krijgt. Ik heb mezelf een heel mooi apple horloge cadeau gegeven van mijn vakantiegeld. Daar zit ook een heel uitgebreid fitness programma op. Mijn doel is (natuurlijk) 10.000 stappen per dag, liever nog 10 kilometer per dag. Om dat later uit te breiden naar 15 kilometer per dag. En wie weet wat daarna nog kan.

Camino

Het staat nog steeds op de agenda om ooit nog eens met 3 vriendinnen de Camino te gaan wandelen vanuit Frankrijk naar Santiago de Compostela. Geen idee of het er ooit echt van komt, maar trainen is sowieso goed. Ik heb echter graag een doel wanneer ik hier in de buurt rondwandel. Om zomaar een eind door de stad te struinen verveelt me al gauw.

App

Ik ga een beetje reclame maken voor een app die ik gevonden heb. Dit is alleen omdat ik er zelf zo ontzettend veel plezier aan beleef. De app heet ‘Conqueror’. Je maakt virtuele wandelingen waarbij je aantal gelopen kilometers en stappen bijgehouden worden. Je kunt kiezen tussen heel veel mogelijkheden. Zo kan ik kiezen voor een wandeling in Australië. Super want ik denk niet dat ik dit ooit ‘echt’ kan gaan lopen.

Echt

Ze maken het zo echt mogelijk door je niet alleen een kaart te laten zien van de afstanden die je hebt gelopen, maar ook de virtuele omgeving. Ieder keer na een aantal kilometers krijg je een ansichtkaart via je app gestuurd van de omgeving waar je op dat moment bent, die je kan doorsturen aan je vrienden. Ook, en dit spreekt mij in het bijzonder aan, ze gebruiken je aankoopbedrag van de wandeling om een boom te planten, bij iedere mijlpaal. Zo kan het maar zo zijn dat je na afronding van je ‘challenge’ er 8 of 10 nieuwe bomen op de wereld bij zijn gekomen.

Plastic

Ook ruimen ze geregeld plastic op uit zee. Ook hier moet je een aantal kilometers voor afleggen. Je hebt dus niet alleen profijt van de lichaamsbeweging maar je helpt de natuur ook een handje. Je mag maximaal 2 jaar over je afstand doen en krijgt aansporingen wanneer het wat minder goed gaat en complimenten wanneer je juist wel veel hebt bewogen. Kinderachtig misschien maar het is bewezen dat wij mensen daar heel gevoelig voor zijn.

Medaille

En als ‘kers op de taart’ krijg je dan ook nog een medaille thuisgestuurd wanneer je je wandeling binnen de afgesproken tijd hebt voltooid. Je kunt je succes delen met andere wandelaars over de hele wereld. Op dit moment loop ik langs de kust van Wales. Ik moet 1303 kilometers afleggen en daar heb ik mezelf de tijd voor gegeven tot eind 2024. Dat betekent gemiddeld 50 kilometers per week. Ik vind het even genoeg. Ik kan mijn doelstelling bijwerken.

Toekomst

Ik zit al stiekem vooruit te kijken welke wandeling ik hierna zal doen. En weet je wat ik tegenkom? Juist, de Camino. Dus mochten we in de komende jaren niet bij elkaar komen om de wandeling in het echt te gaan maken dan is dit een leuk alternatief. Dan ga ik hem virtueel doen.

Beweging

Heb jij ook een sport of hobby die je graag doet en met ons wilt delen? Of heb je tips hoe we met z’n allen van die bank af kunnen komen? Schrijf ons een keer een e-mail. Misschien vind je het leuk om dit met alle lezers te delen. Wij horen graag van je!

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

sport

Landlijnen – Raynor Winn
23 June 2024

Landlijnen – Raynor Winn

Wat heb ik genoten van het laatste boek Landlijnen van Raynor Winn, een Engelse auteur die een aantal jaren geleden een heleboel narigheid te verwerken kreeg. Eerst waren zij en haar man Moth verwikkeld in een rechtszaak en moesten ze hun huis uit. Thuisloos kregen ze te horen dat Moth leed aan een zeldzame ziekte waarvan hij niet meer beter zou worden.

Wandelen

Totaal ontredderd deden ze het enige wat ze konden doen: Ze gingen lopen. Met een tent en een paar pond op zak liepen ze de kustlijn van Zuid Engeland, zie het boek: Het zoutpad. Als fervente natuurliefhebbers en wandelaars konden ze zich op deze manier voorbereiden op alles wat ze te wachten stond. Het bleek dat ze, door het lopen, een hoop narigheid los konden laten.

Niet eenvoudig

Natuurlijk was het niet zo eenvoudig als het klinkt. Moth had lichamelijke klachten en soms was het lopen zwaar. Maar ze redden het en hij voelde zich na de wandeling een stuk beter. En toen kwam covid. Verplicht thuis zitten dus. Raynor beschrijft hoe ze in eerste instantie haar eerste boek schreef voor haar man. Om hem te steunen in zijn herinneringen die hem steeds vaker in de steek lieten.

Publicatie

Nooit verwacht dat een uitgeverij er iets in zag om het boek uit te geven werd de introverte Raynor voor een wijds publiek gegooid. Aan de ene kant vond ze het geweldig, aan de andere kant moest ze leren omgaan met ‘publiek’. Haar boek werd een bestseller en het opende deuren die voorheen gesloten leken. Zo was er een meneer die een herenboerderij had gekocht op het platteland. Zijn vrouw en kinderen hadden echter geen zin om van de stad naar de ‘middle of nowhere’ te verhuizen. Hij vroeg aan Moth en Raynor of zij op zijn landgoed wilden passen.

Verwaarloosd

De uitgestrekte boomgaard en weilanden waren verwaarloosd. Ook het huis was niet bewoonbaar. Er stond ze dan ook een stevige klus te wachten. Maar vol goede moed begonnen ze aan het bewoonbaar maken van het stuk land voor alle vogels, insecten en dieren die er gebruik van wilden maken. Het was heel zwaar en hard werken. En Moth zijn gezondheid ging achteruit.

Ziek

Hij werd steeds zieker en kwam haast zijn bed niet meer uit. Op een middag kwam Raynor een wandelgids tegen over het hooggebergte in Schotland. Dit was een gedeelte waar Moth altijd van gedroomd had ooit te kunnen wandelen. Ze legde het boek op zijn nachtkastje. Bij het wakker worden smeet hij het boek door de kamer. Woest dat Raynor hem dit onder zijn neus had gelegd terwijl hij zo ziek was dat hij amper nog kon staan.

Hangen

Toch bleef de droom hangen. Natuurlijk kon hij dit nooit meer aan en natuurlijk zou hij nog geen 100 meter kunnen volhouden. Maar wat dan? Hier in bed wachten op de dood? Op een ochtend stond hij op, stofte hun oude tent en rugzakken af en met de gedachte dat hij het in ieder geval zou proberen gingen ze op pad.

Twijfels

Er waren vanaf dag 1 twijfels en schuldgevoelens bij Raynor. Hoe had ze hem zo kunnen opjutten terwijl het zo duidelijk was dat hij wel wilde maar niet kon. Ze moest hem letterlijk oprapen wanneer hij viel. Hoe zou dat gaan als ze in de hoge bergen waren waar ze een hele dag, of langer, geen mens zouden zien? Wat als Moth zo ziek zou worden dat hij zou overlijden onderweg? Liever onderweg dan in bed, was zijn gedachte.

Moed en kracht

Maar met een onmenselijke moed en kracht redden ze het. Langzaamaan ging Moth vooruit. Wat een inspiratie en wat een prachtig geschreven boek. Eerlijk en nietsontziend beschrijft Raynor hun weg door Schotland maar ook hun weg naar en met elkaar. Alle frustraties, de pijn en het verdriet, maar ook de triomfen. Ze spiegelt niets beter voor dan het is en zegt ook heel eerlijk dat wat voor Moth werkt heel persoonlijk is geweest. Het is geen wondermiddel voor andere mensen die met een afbrekende ziekte te kampen hebben. Maar duidelijk is wel dat wandelen heel veel gezonde invloed heeft op ons gestel. Lichamelijk en geestelijk.

 

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Wat Alice vergat – Liane Moriarty
16 June 2024

Wat Alice vergat – Liane Moriarty

Wat een leuk boek is ‘Wat Alice vergat’. Ik heb meerdere boeken gelezen van deze Australische schrijfster maar ik vond dit eruit springen. Je moet er maar op komen: Alice is op de sportschool wanneer ze valt en haar hoofd stoot. Ze wordt met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht.

Baby

Alice is niet zo bezorgd over haar eigen toestand als wel over de toestand van haar ongeboren kind. Ze moet er niet aan denken dat haar ‘rozijntje’ iets overkomt doordat zij zo dom was om te vallen. En wat zal haar man Nick ervan vinden? Hij zal zo wel komen met een grote bos bloemen. Niets bereid haar voor op de grote schok die ze te verwerken krijgt.

Tien jaar

Ze is geen 29 maar 39 jaar en ligt in scheiding met haar man Nick. Inmiddels heeft ze drie kinderen, waarvan ze zich helemaal niets herinnert. Haar leven in de laatste tien jaar zijn weg uit haar geheugen. In de scans van haar hersenen wordt niets abnormaals gevonden. Volgens de artsen moet ze rustig aan doen en komt haar geheugen vanzelf weer terug.

Thuis

Wanneer ze thuiskomt is alles anders dan ze had verwacht. Haar leven is niet zoals ze zich herinnert. Haar man heeft inmiddels een aantal promoties gemaakt en zij blijkt huisvrouw te zijn met hoge eisen aan haar familie en vrienden. Ook schijnt ze een vriendin gehad te hebben, die onlangs is overleden. Die vriendin blijkt van grote invloed te zijn geweest op alles in haar leven.

Alice

Alice kent haar omgeving niet meer, maar vooral haar eigen ik is een vreemde voor haar. Ze pakt zo goed als het gaat de draad van haar vertrouwde leven weer op, maar dan die van hoe ze 10 jaar geleden was. Kan ze hiermee haar huwelijk nog redden? Of is er in die tien jaar teveel gebeurd? En wie is toch die man die haar iedere keer belt en blijkbaar haar nieuwe vriend is?

Niets mee te maken

Ze wil er allemaal niets meer mee te maken hebben en wil haar oude leventje terug. Maar dat is niet zo eenvoudig. Want Alice heeft zich anders gedragen in die laatste jaren en Nick vertrouwt haar ‘oude ik’ niet. Ook haar kinderen kennen haar niet meer. Hoe kan zij ze ervan overtuigen dat ze van binnen nog dezelfde spontane, lieve vrouw is als tien jaar geleden? Krijgt zij nog een kans om haar verloren tijd in te halen?

Liane Moriarty

Liane Moriarty is geboren in Sydney in 1966. Ze heeft bij een uitgeverij gewerkt op de marketing afdeling totdat ze haar eigen boeken ging schrijven. Met veel succes, want er zijn inmiddels een aantal boeken verfilmd. Ook zijn al haar romans bestsellers geworden.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Newer Posts Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d