Sunshine on my shoulders

Ik heb zowaar voor het eerst dit jaar in het zonnetje op een terras gezeten. En wat was het heerlijk. Ik zat een beetje uit de wind met de zon in mijn gezicht. Ik nam een witte wijn en voelde me al een beetje in een lentesfeer. Het was nog net iets te fris voor een zomergevoel, maar het begin is er. En omdat ik een John Denver friend was en blijf, schiet het liedje ‘Sunshine on my shoulders’ mij te binnen.

Ouder

Komt het omdat ik ouder word of heeft het schrijven van mijn boek over mijn ervaringen in Aspen er iets mee te maken? Ik weet het niet, maar de laatste tijd leef ik bijna op herinneringen van vroeger. Niet dat ik vergeet in het nu te leven maar ik ben veel bezig met de ervaringen van voorbije jaren. Een mooie ervaring is dat JD dit favoriete lied speciaal voor mij en een vriendin heeft gezongen. Alleen hij met zijn gitaar. En ja, die beelden komen direct naar voren als ik zachtjes het liedje neurie.

Lente

Want wat heb ik zin in de lente. Als wintermens geniet ik van koude, zonnige winterdagen. Maar helaas zien we die hier te weinig. De laatste dagen waren geweldig mooi. Ik ben al bezig gegaan met het opruimen van mijn balkon. Ik heb een gedeeltelijk inpandig balkon aan de voorkant van mijn appartement, waar de hele dag de zon op schijnt. Hier kan ik nu al heerlijk zitten, ook al is het met een trui en vest aan. Uit de wind, in de zon, is het genieten van die zon op mijn gezicht en ja, ook op mijn schouders. En daar ga ik weer.

Uit mijn hoofd

Ik krijg het lied niet uit m’n hoofd. Misschien is het de bedoeling dat het erin blijft zweven. Als een soort visualisatie. Hoe meer ik het zing en erin geloof hoe feller en meer de zon gaat schijnen. Laat al die wolken maar verdwijnen en breng ons heel veel zonneschijn. Ik zing, ik wandel door de stad en ik hoor de vogels blij kwetteren. Ook zij hebben de lente in hun hoofd. Wat gaan we weer een mooie tijd tegemoet met z’n allen. Ga jij ook even stilstaan? Leg jij ook even je werk neer en loop naar buiten? De tijd gaat te snel, dus maak even tijd om die zon op je schouders te voelen.