Ik kom in beweging: ik vertrek
Gisteren stapte ik op het vliegveld van Pisa in de bus naar mijn huis. Ik woon ’s zomers in Toscane en werk al tien jaar als zelfstandige. Daar heb ik een vaste baan voor opgegeven en van mijn vertrek heb ik geen seconde spijt gehad.
Ik klets hier wel vaker met buschauffeurs, maar deze was wel heel spraakzaam. Hij had net besloten om naar Tenerife te emigreren, nadat hij er met zijn gezin maanden op proef had gewoond. Hij somde alle redenen op om te gaan, maar het waren niet zijn argumenten, maar zijn enthousiasme dat mij ervan overtuigde dat hij de juiste beslissing nam. Zijn puberzoon was niet blij, maar inmiddels was het duidelijk dat ze snel gingen verhuizen. Dit keer voor onbepaalde tijd.