waardevol

Thuis

Tevreden kijk ik om me heen. Ik ben thuis. En ik besef me, weer eens, hoe heel erg gelukkig ik hiermee ben. Dat ik een ‘thuis’ heb. Nee, niet zomaar een huis, maar echt een plekje voor mezelf. Helemaal voor mij alleen. Natuurlijk mag iedereen er van meegenieten maar uiteindelijk blijf ik altijd alleen achter. In mijn knusse appartement.

Spullen

Ik ben niet zo iemand die per se allemaal nieuwe spullen om me heen wil, die altijd maar meer en meer wil om gelukkig te zijn. Toch kan ik intens genieten van alles wat ik om me heen heb verzameld door de jaren heen. Wat een rijkdom! Nee, geldelijke waard heeft het niet of nauwelijks. Maar emotionele waarde des te meer.

Stilstaan

Ik sta hier even bij stil als ik de laatste weken steeds meer belangrijke en waardevolle spullen neerzet en neerleg. Door het overlijden van mijn moeder, nadat mijn vader ruim twee jaar is heengegaan, moet het huis leeg. En komen er foto’s, brieven, herinneringen tevoorschijn waarvan we het bestaan niet (meer) wisten.

Lachen en huilen

Soms lachen we, soms huilen we, maar alle herinneringen zijn dierbaar. En daar gaat mijn voornemen mijn huisje te ‘ontspullen’. Er is altijd nog plek voor deze, vooral geschreven, waarde. Ja, ik beken dat er ook een beeldje, een oude brievenweger, een kannetje, een potje staat dat ik eerder niet had maar waar ik geen afstand van kan of wil doen.

Waardevol

Maar het meest waardevol zijn toch de dagboeken van mijn vader, de brieven van mijn moeder, de foto’s van opoe en haar man, mijn zigeuner-overgrootvader, trouwboekjes, een boekje van de ‘eerste elektrische bakkerij in Nederland’ van mijn opa. Briefjes, gedichtjes, tekeningen, wat hebben mijn ouders hun leven creatief doorgebracht. En wat hebben ze ons veel van waarde achtergelaten.

Erfenis

Nee, ze hadden geen geld, geen sieraden. Mijn moeder zat er weleens over in dat ze ons geen ‘erfenis’ kon nalaten. Ik hoop dat ze nu over mijn schouder mee kan lezen dat ze het hiermee zo mis had. Want wat is de allermooiste erfenis die iemand kan achterlaten? Juist een liefdevol thuis met alle herinneringen van dien.

Herinneringen

Al die liefdevolle herinneringen maken van een huis een thuis. En wat een voorrecht dat ik nu al die herinneringen mee heb gekregen. In gedachten en in de vele spulletjes die ze achterlieten en die zoveel voor me betekenen. Waarvan ik nu mijn eigen herinneringen mag maken. Van hun thuis naar mijn thuis.