Dubbeldate
Dubbeldate
Eline de Moor (51) is nu ruim een jaar single. De date met Hans liep anders dan ze had verwacht, en eigenlijk weet ze nog niet goed wat ze daarvan moet vinden.
Prinses Eline
Leon doet met een brede lach de deur open. ‘Dag prinses Eline.’ Ik moet altijd glimlachen als hij dat zegt, het klinkt zo lieflijk. Hij geeft me een lange zoen terwijl ik naar binnen stap en pel me uit mijn jas. ‘Ik heb de haard al aangestoken,’ zegt hij, terwijl hij voor me uit de kamer binnen loopt. ‘Wijntje?’ ‘Zalig,’ antwoord ik. Hij hoeft het eigenlijk niet eens te vragen, want het is zo’n beetje een vast ritueel geworden. Een goed glas wijn bij de haard, bijkletsen, en dan naar bed.
Tegen hem aan
Ik nestel me tegen hem aan op de bank en klink mijn glas tegen het zijne. Leon heeft zoals altijd aan alles gedacht. Behalve de haard en de wijn heeft hij gezorgd voor zachte muziek, en er staan een paar lekkere hapjes op tafel. Het is zo fijn om zijn arm om me heen te voelen, zijn vingers die mijn arm strelen, een kus op mijn haar. ‘Vertel, hoe was je week?’
Hans
We praten elkaar bij, ditjes en datjes, niet te diep en niet te persoonlijk. Werkirritaties, kindermijlpalen, nieuws dat de media domineert. De gedachte aan Hans komt boven, bijna borrelt hij eruit. Het verbaast me dat ik het moeilijk vind om Leon over hem te vertellen, en ook om niet over hem te vertellen. En ook dat Hans zo makkelijk op de voorgrond van mijn gedachten komt.
Allesbehalve gewoontjes
Het is nog maar een paar avonden geleden dat we samen naar de sterren stonden te kijken bovenop de dijk, een moment dat uren leek te duren. Het leek zo’n doorsnee-date te worden, maar Hans bleek allesbehalve gewoontjes. Zijn spontane actie maakte me danig in de war, en eigenlijk weet ik nog niet goed wat ik van hem moet vinden.
Persoonlijke zaken
Maar het voelt niet goed om dit met Leon te delen, al ben ik best benieuwd hoe een man hier tegenaan kijkt. Met Leon heb ik een duidelijke regel: we bespreken geen persoonlijke zaken, en dit zou onze afspraak voorgoed veranderen.
Heerlijk moment van de week
De volgende ochtend fiets ik na het ontbijt weer terug naar huis. Dit vind ik altijd een van de heerlijkste momenten van de week. Mijn hoofd is nog rozig van de wijn, van de nacht, van de bubbel die duurde tot ons afscheid, en nu word ik langzaam weer wakker in de buitenlucht. De kou prikt op mijn wangen, van binnen gloei ik nog na.
Ik heb geleerd
Thuis hang ik mijn jas op, zet mijn tas bij de trap en zet mijn telefoon aan. Nog geen berichtje van Hans. Gelukkig heb ik de afgelopen 1,5 jaar wel het een en ander geleerd, dat ik niet in de paniek hoef te raken als hij even niets van zich laat horen.
Ritme
Met mijn zen van de rozige ochtend stuur ik hem een luchtig berichtje. ‘Hi Hans, ik kijk met veel plezier terug op onze date. Binnenkort maar eens overdoen?’ En met het grootste gemak zet ik mijn telefoon weer uit. Langzaam glijd ik weer in het ritme van alledag.
Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Een FWB, Friend with Benefits, combineren met gewoon daten kan knap ingewikkeld worden. Ik raad altijd aan om zo’n contact te beëindigen als je serieus wilt gaan daten.
Wil je ook weten of je toe bent aan een nieuwe relatie? Doe dan zondagochtend 7 februari om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt’.
Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.
Tour
Tour
Het is een hele tour die Tour de France. Hoe meer de wielrenners zich uitsloven, hoe relaxter ik word. Ik vind het heerlijk om naar te kijken. Ik snap zelf niet helemaal waarom. Want wat is er eigenlijk saaier dan uren achter elkaar een paar mensen op de fiets te zien zwoegen.
Commentaar
De stemmen van Maarten Ducrot en Joris van den Berg doen me half in slaap vallen. Niet dat ze niet uitstekend commentaar leveren, maar het kabbelt een beetje voort en ik word er soezerig van. Ondertussen doe ik iets waar ik een vreselijke hekel aan heb, maar wat een noodzakelijk kwaad is geworden: de boekhouding.
Niet nadenken
Ik hoef niet na te denken, want ik heb alles al op papier staan. Iedere maand van 2020 staat in m’n boekje. Nu moet er een jaarverslag komen. Als ik ergens een hekel aan heb is dat het wel. Gelukkig kan ik het meeste zo overschrijven. Ja, ik doe het nog ouderwets. Ik heb niks met Excel.
Rust
Hoe meer de mannen zweten en zwoegen hoe rustiger ik word. Geen idee, waar het vandaan komt. De tour is voor mij een rustpunt in mijn dag. Een soort zen moment. Wie hier een uitleg voor heeft mag me mailen. Graag zelfs. Want zelf vind ik het een raar fenomeen.
Nare klusjes
Ik krijg de onbedwingbare drang om tijdens die uren nare klusjes te gaan doen, waar ik anders de tijd niet voor wil nemen. Misschien omdat ik het idee heb dat ik toch iets nuttigs doe terwijl ik overdag de televisie aan heb staan. Iets wat vroeger thuis streng verboden was en waar ik me nog steeds schuldig over voel.
Balans
Nu lijk ik er een balans in gevonden te hebben. Iets wat niet mag, combineren met iets dat moet. Ik hang op de bank, hoor met een half oor als er iets spannends staat te gebeuren. Ik kijk even op van waar ik mee bezig ben. En is er niets spannends aan de hand, dan ga ik verder met een la opruimen, administratie, oude papieren weggooien, foto’s uitzoeken. Dat soort klussen die altijd blijven liggen ‘voor een regenachtige dag’.
Onbegrip
Om me heen krijg ik commentaar. Niemand snapt dat ik zo graag naar de Tour kijk. Zonde van je tijd, er gebeurt zo weinig, pas aan het eind wordt het even spannend. Nou, hierom dus. Ik kan me heerlijk ontspannen terwijl ik vervelende klusjes doe. Ik voel me daarna heerlijk uitgerust. Nu nog ooit een interesse voor golf als televisieprogramma oppikken, dan worden er nog meer vervelende klussen gedaan.
Share this:
Like this: