We zitten in de lift! Ik had het er eerder over dat mijn ouders een traplift zochten. Ze hebben er inmiddels één gehuurd, dus we zitten in de lift. Ze hebben lang zitten denken om er eentje te kopen, maar je hebt ook trapliftenverhuur. En nu zijn ze 123 boven en weer beneden.

We zitten in de lift

Zo zorgen we er met z’n allen voor dat er iedere keer een gedeelte van het dagelijks leven gemakkelijkr wordt. Mijn vader kan zich nog wel eens vertwijfeld afvragen waarom hij niet alle dingen meer kan die hij 30 jaar geleden nog wel kon. Maar hij wordt eind van de week 85 jaar en dan hoef je ook niet meer naar boven te huppelen.

Een eigen huis…

Ze willen blijven wonen waar ze nu wonen. Ze hebben een knus huisje met een klein tuintje, waar mijn moeder nog heel graag haar handen vuil maakt. De wasmachine en droger staan in de schuur en de was moet regelmatig naar boven. Beneden is het toilet, de slaapkamer bevindt zich op de eerste verdieping. Kortom wordt het geen tijd om te verhuizen?

We blijven zitten waar we zitten

En niemand kan ze overtuigen. Al vallen ze regelmatig en wordt alles iets moeilijker en langzamer, ze zijn hier thuis. En wij willen dat zo houden. Dus dank aan alle mensen die steeds weer dingen verzinnen om dit mogelijk te maken. Mijn vader zit als een koning in zijn liftstoeltje. Hij geniet alsof hij op de kermis is.

Het is toch wel handig

Mijn moeder is nog niet zo ver. Zij vindt het nog lang duren. Niet dat ze heel druk is op een dag maar om zo lang in dat stoeltje te zitten terwijl ‘ik veel sneller boven ben als ik loop’, is nog even wennen. Maar het komt. Vooral als er van alles meegenomen moet worden naar boven of naar beneden. De wasmand gaat op schoot en dat is dan toch wel handig.

Het is echt iets voor oude mensen

Lange tijd heb ik dit horen roepen, en nog geregeld. Mijn vader (85) en mijn moeder (83) zijn niet oud. Ze weigeren steevast iets aan te nemen of los te laten waarvan ze het gevoel hebben dat dit typisch hoort bij oude mensen. Ik snap dit. Aan de andere kant zou ik er, denk ik, geen probleem mee hebben als ik een hulpstuk nodig had om er gebruik van te maken.

Zal er dan ook een keer een rollator komen?

Zo willen ze absoluut niet aan een rollator. Mijn vader heeft een stok. Maar neemt tegelijk ook heel graag nog twee kopjes koffie en een paar bordjes met boterhammen mee van de keuken naar de huiskamer. Dat gaat niet, maar probeer dat maar uit te leggen tegen mijn lieve ouders. Het is mijn hele leven gelukt en dus nu ook. Er staat nu een rollator te leen en verdraaid, het is best handig want er zit een dienblaadje op.

Nog jaren mee

Ik houd ontzettend veel van mijn ouders en hoop dat ze nog jaren meegaan. Met hulp moet dat kunnen. Het scheelt in ieder geval al dat ik ze niet in gedachten weer bloedend onder die trap zie liggen. Zo’n traplift is dus heel welkom, al is het alleen al voor de familie.