• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow

June 2022

Hulp voor Jordanië
30 June 2022

Hulp voor Jordanië

Wij zijn vier vrouwen die het land en de inwoners van Jordanië een warm hart toedragen en met name de bedoeïenen bevolking van dit land. Het is ons doel om het leven en de toekomst van deze bevolkingsgroep te verbeteren door kortdurende (financiële) ondersteuning en het opzetten van lokale projecten om de zelfredzaamheid te vergroten, zonder dat dit afbreuk doet aan de traditionele manier van leven.

Hoe?

Wij proberen dit te bereiken door te luisteren naar en samen te werken met leiders van deze bedoeïenen gemeenschap en medewerkers van de Rode Halve Maan afdeling Aqaba (Rode Kruis). Zij zijn onze oren en ogen in de gemeenschap en weten welke problemen er spelen.

Financiële ondersteuning

Op dit moment is financiële ondersteuning van de gezinnen het meest noodzakelijk. Veel van deze gezinnen hebben geen inkomsten of zijn afhankelijk van inkomsten van buitenlandse toeristen, welke door de Coronacrisis geheel zijn weggevallen. Kijk eens op onze website: www.rasstichting.com.

Lange termijn

Nu het toerisme weer langzaam op gang komt, gaan we ons richten op projecten voor de langere termijn. Voor de financiering van deze activiteiten zijn wij afhankelijk van donaties van particulieren en bedrijven.

Vrijwillig

Alle verkregen donaties komen ten goede van de activiteiten, de bestuurders ontvangen geen beloning voor het uitoefenen van hun functie.

Meer uitleg

Nee, we gaan niet iedere week vragen om donaties. daar is Sophia Magazine niet het magazine voor. Dat betekent niet dat wij niet graag willen helpen. Natuurlijk is er in Nederland ook hulp nodig, maar we kunnen de wereld niet meer los van elkaar zien. We zijn allen een. En als er ergens in de wereld hulp nodig is dan zijn wij Nederlanders altijd bereidt te helpen.

Vriendin

Een van de bestuurders is een goede vriendin. Zij (en haar collega’s) zetten zich voor 100% in voor deze stichting. Niet alleen geven ze veel van hun tijd maar ook hun bevlogenheid en enthousiasme maakt ons blij om dit bericht met jullie te mogen delen.

Wereld

De wereld is van ons allemaal. En gelukkig komen we er steeds meer achter dat we ook elkaar allemaal moeten helpen. Pas dan kunnen we echt gelukkig zijn. Met z’n allen, niemand uitgezonderd. Dus wil je ook een kleine bijdrage leveren voor dit prachtige bedoeïenen volk in Jordanië? Of wil je meer informatie? Kijk gerust op de genoemde website.

Read More
No Comment

leven

Fijn om oud te zijn
28 June 2022

Fijn om oud te zijn

Fijn om oud te zijn is een zin die je niet vaak hoort. Het gevoel erachter is helaas ook niet altijd waar. Ik ken weinig ouderen die het fijn vinden om oud te zijn. Maar er zijn er een paar die als voorbeeld dienen. Ik wil ze graag even voorstellen.

Edie en Earl

Earl is helaas overleden op 101-jarige leeftijd. Maar tot het allerlaatste moment heeft hij genoten van het leven. Zijn vrouw Edie, inmiddels ook dik over de 100 jaar, kende hij van jongs-af-aan. Ze trouwden en kregen 4 kinderen. Ik leerde ze kennen in Aspen en woonde later bij ze in. Ze waren als grootouders voor me. Een voorbeeld van hoe je op prachtige wijze oud kan worden.

Genieten

Ondanks dat zij ook tegenslagen kenden in hun leven, wie niet, leerden ze vooral te genieten. In de winter gingen ze skiën, totdat knieën en heupen het niet meer deden. Ze waren toen ver in de 80. Toch gingen ze trouw drie keer in de week naar de sportclub, tot hun dood. Ik mocht een keer mee. Ze werden beiden op de iets gehesen, trapten een paar rondjes en vonden het welletjes. Tijd voor lunch bij de Red Lobster aan de overkant.

Werk

Ze werkten allebei tot hun 80ste. Met veel plezier overigens, maar rustig aan. Ze vonden het toen tijd om te stoppen. Het was tijd voor andere dingen. Zoals dansles. Edie had altijd graag willen leren dansen, maar het was er tot dan toe niet van gekomen. Dus voor haar 80ste verjaardag hebben ze zich ingeschreven bij een dansschool. Ze gingen heel regelmatig naar sportwedstrijden, met vakantie, ergens lekker eten. Ze vonden genieten belangrijker dan geld. Iedere dag om half 6, niet om vijf voor- of vijf over half 6, nee precies om half 6, nam hij een glas rode wijn en zij een gin met drie olijven. Ze zetten een muziekje op en dansten dicht tegen elkaar aan.

Mevrouw onderweg

Jarenlang reed ik van mijn huis naar werk en aan het eind van de dag weer van werk naar huis. Jarenlang kwam ik om de dag een mevrouw tegen die met haar rollator de andere kant opging. Na een paar weken sprak ik haar aan. ‘Wat geweldig dat u dat iedere dag wandelt.’ ‘Och ja’ zegt ze, ‘mijn man is een aantal jaren geleden overleden en nu zit ik in m’n uppie in dat grote stille huis. Dus besloot ik om op tijd op te staan en iedere dag mijn boodschappen in de stad te doen. Zo wandel ik 6 kilometer heen en doe ik mijn boodschappen. Dan ga ik koffie drinken bij de Hema, waar ik inmiddels al veel leuke mensen heb ontmoet. En aan het eind van de middag wandel ik op m’n gemakje weer terug. Onderweg kan ik even uitrusten op mijn stoeltje (op de rollator) en naar de koeien kijken. En dan stiefel ik weer door. Als ik dan thuiskom om een uur of 5, dan doe ik even een slaapje en daarna ga ik mijn eten koken. Ik heb een voldaan gevoel.

IJs

Vanmorgen kijk ik van mijn balkon naar beneden. Ik woon boven een ijssalon. Ik zie een meneer van dik in de 80, wellicht al 90, op een stoeltje genieten van zijn ijsje. Hij bibbert zo dat het ijs van zijn lepeltje glijdt, weer terug in het bakje. Hij zit alleen. Mijn keel zit dicht en ik schiet vol. Er komt een jonge moeder aan een ander tafeltje zitten. Ze heeft een blond kindje bij zich, die gelijk begint te brabbelen tegen de oude meneer. Ze straalt en hij straalt mee. Deze meneer heeft misschien een grote drempel moeten overwinnen om de (moeilijke) stappen te zetten richting ijssalon. Maar wat is dat hem goed bevallen. Hij heeft genoten van zijn ijsje en van de reuring om hem heen. Ik hoop dat hij ook een voldaan gevoel heeft over zijn dag.

Sleutelwoord

Het sleutelwoord is allereerst natuurlijk gezondheid. Zolang je gezond bent is het best heel fijn om oud te zijn. En ook al zijn bovenstaande mensen geen van allen meer goed ter been, hebben ze al vele operaties achter de rug, ze zijn er nog. En ze blijven niet op de bank zitten om triest voor zich uit te kijken, met alleen de tv als gezelschap. Ze gaan eropuit. Ook al kost het moeite. Niet alleen lichamelijk, maar vooral ook geestelijk. Ze zijn mijn voorbeeld.

 

 

Read More
No Comment

leven

Recensie Joy – Jules Hoenderop
26 June 2022

Recensie Joy – Jules Hoenderop

Frank en Susan zijn begin dertig. Hun relatie is een botsing tussen hoofd en hart. Tijdens een roadtrip door Noord-Italië maken zij een tussenstop bij een vervallen villa. Frank wil daar fotograferen. Zij zijn niet de enigen die de spookvilla vereren met een bezoek. Een ontmoeting die hun botsing nog meer blootlegt, de dood dichterbij brengt.

Hoe sterk kan liefde zijn?

Jaren later vertrekt Susan alleen naar Italië. Hoe goed kent Frank zijn vrouw eigenlijk? Hij reist haar achterna en wordt opnieuw gedwongen zijn logica en ironie los te laten. Hoe sterk kan liefde zijn? Is de dood wel zo absoluut als we denken? Joy onderzoekt spiritualiteit in liefdesrelaties, schoonheid, intimiteit en grote levensvragen. Een verhaal ook over de onmetelijke liefde voor een vrouw en een kind.

Leeservaring

Een verlaten villa en een geheim genootschap wekken direct nieuwsgierigheid op. Op een beeldende wijze weet de auteur je in zijn verhaal te zuigen. In het begin vond ik het verhaal elementen van een thriller hebben. Er werd spanning opgewekt en je wordt nieuwsgierig gemaakt. Stukje bij beetje zakt de spanning naar de achtergrond en komt er steeds meer spiritualiteit naar voren en wordt het een psychologisch verhaal. De manier waarop dit uitgewerkt is maakt het een bijzonder boek dat goed in elkaar steekt.

Duidelijk en helder

Het boek leest makkelijk weg. Het is in duidelijke en heldere taal geschreven. Op een gegeven moment wordt er een sprong in de tijd gemaakt. Dit schepte bij mij wat verwarring omdat dat, voor mijn gevoel, vrij plotseling gebeurde. Maar als je dan verder leest valt alles weer prima op zijn plaats.

Personages

De personages zijn goed uitgewerkt. Aan de ene kant de nuchtere en verstandelijke Frank en aan de andere kant de gevoelige Susan die open staat voor het spirituele. Twee verschillende persoonlijkheden die toch tweelingzielen blijken te zijn. Vooral Frank maakt een hele ontwikkeling door en komt erachter dat er meer is dan hij verstandelijk kan verklaren.

De auteur

In 2018 werd Jules Hoenderop wakker met een verhaal in zijn hoofd. Het was te mooi om niet verteld te worden. Bij het ontbijt tekende hij de structuur ervan op; de start van zijn debuutroman Joy (2022).

 Joy

Joy betekent letter plezier, geluk en genieten. Zijn droom is dat zijn verhalen dit oproepen. Jules schrijft liefdevol en gevoelig en combineert thema’s als liefde en angst, leven en dood en intermenselijke relaties, tot een geheel dat een mysterieus gevoel opwekt.

Algemene Informatie

Titel: Joy

Auteur: Jules Hoenderop

Uitgeverij: Ambilicious

Jaar van uitgifte: 2022

Genre: roman

ISBN: 9789493275157

Read More
No Comment

Boeken

Van het hoofd naar het hart
23 June 2022

Van het hoofd naar het hart

Eline de Moor (52) is tot een belangrijk inzicht gekomen over haar relatie met Ronald. Een flinke aanvaring was daarvoor de aanleiding. Hoe denkt Ronald er nu over?

Emoties

De avondlucht koelt snel af als ik naar huis loop. Mijn hoofd tolt een beetje van alle gedachten en emoties van de dag. Vivienne die me weer eens duidelijk maakte dat ze alles aan me afkeurt, het raakte me tot op het bot. Ik voelde me haast letterlijk ineenkrimpen onder haar blik.

Ik laat haar toe

Na mijn avondwandeling besef ik dat ze die zwakke plek in me weet te vinden omdat ik dat toelaat. Het geeft me rust en vertrouwen om haar weer onder ogen te komen. Maar de boze reactie van Ronald blijft in me hangen: ‘Ik hou heel veel van je Eline, maar jij gaat niet bepalen met wie ik wel of niet omga.’ Het voelde als een klap in mijn gezicht. 

Boos

Weer thuis zet ik een kop thee voor mezelf en laat mijn gedachten teruggaan naar onze laatste woordenwisseling. Een stem in mijn hoofd stelt onmiddellijk vragen die me niet aanstaan. ‘Wil je echt een man die zo boos op je kan worden?’ ‘Hij snapt niet wat dat met je doet, dit is niet de man voor jou.’ ‘Als hij echt van je houdt, dan dumpt hij die Vivienne wel.’ 

Excuses

De vragen tollen nog door mijn hoofd als ik in bed lig, van slapen komt niet veel. Hoe moet dit nu verder? Dan hoor ik mijn telefoon zoemen. Ronald. ‘Hai,’ zeg ik zacht. Ronalds stem klinkt zacht en warm. ‘Hai. Sorry voor vanmiddag. Dat had ik wel anders kunnen zeggen.’

Vertrouwen

Ik slik, voel tranen in mijn ogen prikken. ‘Het spijt mij ook. Ik heb er inderdaad niets over te zeggen.’ Mijn hart bonkt in mijn keel, want ergens voelt het nog steeds zo oneerlijk. Maar ik besef nu wel dat dat niet de juiste weg is. Ik zal het moeten aanvaarden, en op Ronald vertrouwen. 

Prima idee

‘Wat doe je?’ vraagt hij. Het avondlicht dat mijn kamer binnenkomt is zacht, het is nog lang niet donker buiten. ‘Ik lig al in bed, maar ik kan niet slapen,’ zeg ik. ‘Fijn dat je belt.’ Er lijkt een idee bij hem op te komen. ‘Zal ik naar je toe komen? Ik wil je graag zien en eigenlijk niet tot morgen wachten.’ Mijn hart springt op en doet een dansje. Een glimlach breekt door op mijn gezicht, al kan hij dat uiteraard niet horen.

Mijn man

‘Ja, graag,’ zeg ik blij. Ik hoor dat hij overeind komt en net zo blij zegt: ‘Tot zo.’ Meteen hangt hij op, en in gedachten zie ik hem zijn schoenen aantrekken, sleutels pakken, de deur dichttrekken. Ik kleed me weer aan en tel de minuten die nodig zijn om van zijn huis naar mijn appartement te lopen. Ik schenk twee glazen wijn in, en zie hem dan vanuit mijn ooghoek aan komen. Ik zie zijn lange gestalte, zijn inmiddels vertrouwde manier van bewegen. En het raakt me ineens. Dit is mijn man. 

Thuis

Zodra ik de deur open doe, verdwijn ik in zijn armen. Bijna letterlijk, het voelt of elke vezel in me met de zijne versmelt. Geen vragen, geen twijfel, geen nare stemmen in mijn hoofd. Hier voel ik me thuis, voel ik me geliefd, gezien, gehoord. Het lijkt alsof er van binnen een deur open gaat waardoor Ronald nu naar binnen stapt, recht mijn hart in. Ik aarzel dan ook geen seconde als hij vraagt: ‘Wil je mijn vriendin zijn?’ Ik knik en geef hem een zoen. ‘Heel graag.’ 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Als je je saboteurs en twijfels de deur kunt wijzen, maak je de ruimte voor jezelf vrij om van je hoofd in je hart te zakken. Om te gaan voelen dat je met hem verder wilt. Er zullen heus nog hobbels komen, maar het is zo’n mooi moment, als je kunt besluiten dat je het nog niet zeker hoeft te weten.

Ervaren

Dat je kunt gaan ervaren hoe het is om met een fijne, stabiele man te zijn die van je houdt en jou de ruimte geeft om jezelf te zijn. Samen in gesprek blijven over wat jullie voelen en meemaken. Zonder overal de antwoorden al op te willen hebben of het op je eigen manier te willen. Stap voor stap, dag voor dag.

Dit is de laatste column in deze reeks. Over twee weken neem ik je mee naar nog meer liefdesthema’s.

Wil je meer weten over het vinden van een gezonde relatie? Doe dan zondagochtend 26 juni om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt’.

Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.

Carla, we willen je heel erg bedanken voor de mooie, en herkenbare, verhalen over het liefdesleven van Eline. We keken ernaar uit en zijn superblij dat je wilt blijven schrijven voor Sophia Magazine. We zijn benieuwd naar je volgende verhaal, over twee weken.
Joke en Ellen, redactie Sophia Magazine

Read More
No Comment

Liefde

Vertaling
21 June 2022

Vertaling

In de trein zitten mijn zus, mijn vriendin en ik. Aan ons de taak om een vertaling te maken. We hebben al onze inkopen om ons heen verzameld en zitten moe en zeer voldaan nog na te genieten van een drukke dag ‘stadten’. Gelukkig was er nog een plekje in de trein, want voor de rest zit het vrij vol. We hebben ook nog het geluk dat we niet in een stiltecoupé zitten.

Vertaling naar het Engels

Mijn vriendin die een nichtje in de USA heeft wonen, is blij met haar oud-Hollandse kleuterliedjes boek. Haar nicht, in Amerika geboren maar afkomstig van Nederlandse ouders, heeft het in haar hoofd gezet dat ze een beetje van de Nederlandse cultuur door wil geven aan haar kinderen. Zelf spreekt ze een paar woordjes Nederlands, vandaar dat ze graag een vertaling wil van alles wat er opgestuurd wordt.

Boek met kinderliedjes

We beginnen vol goede moed aan ‘Poesje mauw’. Dat gaat ons heel goed af. Het is dan ook niet zo heel moeilijk. Op naar de volgende: Er komt een boer uit Zwitserland. Oké: There’s a farmer coming from Switserland.’

Kadeekadollekekadaa

Wat??? Tsja de volgende regel is inderdaad: Kadeekadollekakedaa. We barsten in lachen uit. Want hoe moet je dat nu vertalen? We laten het zo staan en hebben de grootste lol over hoe die Amerikanen dat straks gaan uitspreken. ‘Hij had een een aan zijn hand.’ Dat is ook te doen.

Laberdielaberdalaberdonia

En dan de volgende. We zakken huilend van het lachen half van de treinbanken af. Wat moet je met Laberdie Laberda Laberdonia? Inmiddels lacht de hele coupé met ons mee. Wie heeft dit ooit verzonnen?

Kinderliedjes

Kinderliedjes zijn over het algemeen geen hogere literatuur. Er wordt vaak maar iets neergezet om een regel daarvoor te laten rijmen. Of het woord nu wel of niet bestaat maakt in deze niets uit. ‘Het is toch voor kinderen gemaakt en die weten niet beter.’ Maar wie heeft ooit het lied van de Zwitserse boer bedacht? Die heeft zich er wel heel gemakkelijk van af gemaakt.

Onderzoek

Ik moest er het fijne van weten. Ik heb het dus even opgezocht voor degenen die er ook nieuwsgierig naar zijn. Het blijkt een van de alleroudste liedjes te zijn in onze geschiedenis. Het stamt van rond 1670. Ja echt. Het is bedoelt als ‘spotliedje’ voor de uit Zwitserland afkomstige Jean de Labadie.

Priester

Na omzwervingen via het katholieke geloof kwam De Labadie bij de gereformeerde kerk. Hij was het ook daar niet eens met de ‘slappe’ houding van zijn collega’s en stapte in 1669 op om zijn eigen kerk te stichten: De Labadisten. Zuiver en heel recht(s)lijnig ging hij zijn volgelingen voor. De bijbel moest vooral zo letterlijk mogelijk genomen worden. Hij heeft het niet lang uitgehouden en is vroeg gestorven waarna zijn volgelingen ook her en der verspreid werden.

Het kinderliedje

Het kinderliedje werd dus gezongen om een beetje de spot te drijven met die Labadist. Nu snap ik een klein beetje de achtergrond van die vierde regel. Blijft de vraag wat ze bedoelen met Kadeekadollekekada… We zullen er misschien nooit achter komen.

Read More
No Comment

Reizen

Recensie Getuige – Lars Kepler
19 June 2022

Recensie Getuige – Lars Kepler

Vanaf de eerste bladzijde van het boek ‘Getuige’ zat ik in de spanning. Ik heb eerder boeken gelezen van dit Zweedse echtpaar en ik kan me herinneren dat ik die ook zo goed vond. Dus nu ga ik eerst mijn lijstje afwerken met nog te lezen boeken van deze schrijvers.

Begin

Maar nu eerst ‘Getuige’. In een meisjesinternaat voor moeilijk opvoedbare jongeren wordt een moord gepleegd. Als de meisjes hierachter komen wordt de een na de ander verdacht. Als er dan diezelfde nacht nog een moord is en er mist een van de meisjes lijkt het een uitgemaakte zaak.

Gevlucht

Het gevluchte meisje ontvoert ook nog eens een jochie van 4 jaar tijdens haar reis. Aan inspecteur Joona Linna de taak het meisje op te sporen en tevens bewijzen te verzamelen dat zij de moordenares is. Dat blijkt niet eenvoudig, de zaak loopt al gauw vast.

Medium

Intussen wordt het politiebureau veel gebeld met allerlei tips van zogenaamde getuigen. Ook hier komt niet veel uit. Toch is er een dame die blijkbaar meer weet dan ze zou moeten weten. Komt dit omdat zij helderziend is en met dode mensen kan praten? Of is het gewoon toeval? Of zou zij ook iets met de moorden te maken kunnen hebben?

Spanning

De spanning blijft groot. Tot op het laatst kan het verhaal nog alle kanten op. En daar maken de schrijvers graag gebruik van. Toch wordt het niet rommelig. Als alles bij elkaar komt kan je niet anders dan een diepe zucht slaken. Ja, zo zit het! Wat hebben ze dat goed bedacht en lekker leesbaar opgeschreven.

Hardcover

Ik heb de hardcover gelezen en die had 544 bladzijden. Ik kreeg het niet voor elkaar dit in een keer uit te lezen, anders had ik dit graag gedaan. Zo graag wilde ik verder lezen. Het is een van die boeken die je nog lang bijblijven en waar je een fijn gevoel van overhoudt.

Lars Kepler

Het Zweedse echtpaar Alexander en Alexandra Ahndoril hebben gekozen voor het pseudoniem Lars Kepler. Ze debuteerden in 2009 met hun roman ‘Hypnose’ wat ook zeker voor moet komen op je (nog te lezen0 lijstje, mocht je die gemist hebben. Inmiddels hebben ze al aardig wat boeken op hun naam staan en zijn ze niet meer zo anoniem als ze hadden gewild.

Read More
No Comment

Boeken

Hoi zussie
16 June 2022

Hoi Zussie!

Ik neem altijd de telefoon op met de woorden; ‘Hoi Zussie!’ als ik zie dat mijn zus me belt. Andersom is het trouwens precies hetzelfde. We weten het van elkaar en het gebeurt geregeld dat er een lachbui volgt als we elkaar op die manier begroet hebben.

Vriendinnen

We zijn niet alleen de enige zussen van elkaar maar ook de beste vriendinnen. Uitzonderlijk, want ik kan me niet herinneren dat we ooit ruzie hebben gehad. Zelfs niet toen we nog jong waren. Nooit. We zochten elkaar altijd op. Mijn vriendinnen waren die van haar. Haar vriendinnen waren die van mij.

Kleven

Toch bleven we niet altijd aan elkaar kleven. We zijn heel verschillend. Misschien gaat het daarom zo ontzettend goed tussen ons. Zij heeft een heel druk eigen leven, en ik (op mijn manier) ook. Dat ligt soms ver bij elkaar vandaan. Niet alleen in fysieke afstand. Ik denk aan de periode dat ik in de USA woonde. Maar ook in onze levensreis.

Bij elkaar

Toch zijn we altijd bij elkaar. We kunnen elkaar altijd bellen en spreken geregeld een middag af. Ik dacht hieraan toen ik mijn speech schreef voor de opening van haar gloednieuwe kunstatelier: Galerie Sommer. Mijn vader (was) en mijn moeder (is) kunstenaar. We zijn er dus mee opgegroeid dat we altijd met z’n viertjes aan de keukentafel zaten te tekenen/schilderen/kleien/schrijven/bloemschikken/ knippen en plakken.

Volgende generatie

En ook al zijn we nog lang niet uitgedaan, het stokje wordt al overgenomen door mijn nichtje. Ook zij is enorm creatief. En heeft de galerie samen met mijn zus. De opening was alles wat we ervan gehoopt en gedroomd hadden en meer. Meer dan honderd mensen zijn langs geweest. En allen waren zeer enthousiast.

Workshops

Gelijk worden er al workshops gepland. Want ook daar is deze galerie uitstekend geschikt voor. Kinderen/volwassenen kunnen zich inschrijven voor teken- en schildercursussen. Ook voor netjes en creatief inpakken van cadeautjes kan je terecht en van mijn hand zullen er schrijfcursussen zijn.

Wijk bij Duurstede

Dus mocht je ooit nog in de buurt van Wijk bij Duurstede komen, ga vooral eens langs bij Galerie Sommer aan de Peperstraat. Het zit midden in het centrum en is de moeite waard. Niet alleen vanwege de kunstwerken die er hangen en staan, maar ook voor dat kleine cadeautje voor die beste vriend of vriendin. Of voor jouw zussie!

Read More
No Comment

Werk

Cadeau
14 June 2022

Cadeau

Het allerbeste cadeau wat je kan ontvangen is een spontaan cadeau. Het hoeft niet veel geld te kosten. Dat zijn de beste. Ik moet hieraan denken als ik naar mijn salontafel kijk. Ik heb een hoekje met ‘schatten’.

Schat

Een ervan is een potje voor een waxinelichtje, dat ik ooit eens kreeg van mijn neefje. Hij was jarig en gaf iedereen een cadeautje mee bij afscheid. Een glazen potje met een waxinelichtje. Op het potje had hij zelf zijn naam geschreven en een heleboel kusjes. Er zit een raffiastrik omheen met een veertje.

Stralend

Bij het weggaan vroeg hij me een beetje verlegen of ik zijn kaarsje niet mee wilde nemen. ‘Maar natuurlijk wel!’ riep ik verbaasd. Hij keek naar mijn lege handen. Ik opende mijn handtas en liet hem zien dat zijn kaarsje netjes opgeborgen in de tas zat. Hij straalde. Ik verzekerde hem dat ik er dolblij mee was en dat het op mijn tafel terecht zou komen.

Jaren

Dat is inmiddels zo’n 3 of 4 jaar geleden. De verjaardag weet ik niet meer, maar zijn stralende koppie vergeet ik nooit meer. En iedere keer als ik naar zijn kaars kijk, word ik warm en blij van binnen. Ik voel me sowieso verbonden met al mijn neefjes, maar die kleine cadeautjes geven een extra blij gevoel.

Moeder

Ze hebben het van hun moeder. Zij geeft ook graag cadeautjes. Het lieve is, dat zij er ook altijd veel werk van maakt en het een bijzonder tintje geeft. Zo krijg ik altijd op Moederdag een mooi ingepakt cadeau van haar. Zelfgemaakt, want ze is net als mijn zus heel creatief, of met zorg uitgekozen in een winkel. Iets waar ze de tijd voor neemt om te zoeken en waarvan ze denkt dat ik het mooi zal vinden. Het is altijd meer dan geweldig.

Twijfel

Ik voel vaak twijfel als ik iets ‘moet’ vinden voor een verjaardag of ‘zomaar’ voor familie of een vriend/vriendin. Iets waar iemand ook zo blij van wordt als ik dat altijd ben. Het moet iets vanuit mijn hart zijn. En vooral iets persoonlijks. Gelukkig zijn er tegenwoordig winkels die mij (en anderen zonder inspiratie) kunnen helpen.

Blij

Daar ben ik blij om. Maar de meest bijzondere cadeaus blijven toch die spontane ideeën die vaak onverwacht naar voren schieten in je gedachten. Ik probeer die gedachten te stimuleren. Wie weet lukt het me ooit nog eens.

 

Read More
No Comment

Relaties

Recensie Doggerland Misleiding – Maria Adolfsson
12 June 2022

Recensie Doggerland Misleiding – Maria Adolfsson

Het verhaal speelt zich af op de Doggerland eilanden. Doggerland wordt ook wel het Atlantis van de Noordzee genoemd. Het bestaat helaas niet meer, alleen nog in het boek van Maria Adolfsson. Zij heeft de eilanden weer tot leven geroepen. In deze tijd. Dus het verhaal is geen geschiedenis.

Politie

In plaats van geschiedenis is het een verhaal over een politie-inspecteur, Karen Hornby. Na een dronken nacht tijdens het oesterfeest wordt ze wakker naast, oh help, haar chef. Hoe heeft ze dit kunnen laten gebeuren. Nu kan ze helemaal het hele kleine beetje respect dat ze heeft wel vergeten. Op het politiebureau gelden immers nog steeds de regels van 50 jaar geleden. Vrouwen worden niet als gelijkmatige collega’s gezien.

Ziekte

Maar als haar chef verplicht thuis moet blijven en een van haar meest sarcastische collega’s wordt ziek, dan is het aan Karen om een moord op te lossen. Dat laatste is nog niet zo eenvoudig. Iedere keer stuit ze op weerstand en wordt het verhaal anders dan ze dacht. Als ze na een week nog niets is opgeschoten vreest ze dat ze voor altijd het stempel blijft houden dat een vrouw alleen goed is in bed en in de keuken.

Dochter

Door een toevallige samenloop van omstandigheden blijkt ook nog de dochter van haar chef Karen te verkiezen boven contact met haar vader. Maar Karen laat zich niet in een hoekje drukken. Ondanks haar trieste verleden stort ze zich met alle energie op het vinden van antwoorden. Met het gevolg dat niemand haar gelooft als ze dicht in de buurt van de waarheid komt.

Einde

Het verhaal heeft een sterk einde. Het leest vlot en de spanning blijft erin. Ook zit er veel humor in het verhaal. De relatie tussen man en vrouw in een, nog voornamelijk mannenwereld, wordt goed beschreven.

Maria Adolfsson

Maria Adolfsson werd in 1958 in Stockholm geboren, waar ze nu nog steeds woont. Ze was communicatie-expert en persvoorlichter van beroep, voordat ze haar eerste boek schreef. Doggerland, misleiding, is de eerste in de serie Doggerland. Inmiddels heeft ze al een aantal vervolg boeken geschreven en wordt haar verhaal bewerkt voor televisie.

 

Read More
No Comment

Boeken

Fietsendrager
10 June 2022

Fietsendrager

Ik wilde er niet aan, maar de laatste tijd begin ik toch te twijfelen. Wil ik nu wel of geen elektrische fiets. Mijn benen doen het nog prima, dus waarom zou ik. Aan de andere kant heb ik geen auto en ben ik met een elektrische fiets veel sneller op mijn bestemming. En mijn vriendin heeft pas een fietsendrager voor een elektrische fiets gekocht voor op de auto.

Regen

Het regent namelijk nog al eens in ons kikkerlandje. Ik schrijf dit terwijl het buiten stort. Ik blijf nu dus maar binnen, terwijl ik er eigenlijk wel even uit had gewild. Ik zou naar mijn vriendin gaan maar dat hebben we nu maar even uitgesteld. Ik heb een hele goede regenjas, en zij zou me thuis kunnen brengen met de fiets aan haar auto.

Vakantie

Dat maakt het transport van een elektrische fiets wel een heel stuk eenvoudiger. Ook als je met vakantie gaat is het heel erg handig. Dan kan je mooi je fietsen meenemen. Ik zie ze al regelmatig rondrijden. Ik kom graag in Egmond aan Zee, en ik weet niet of de Duitsers hier eerder mee kwamen, maar ik zie bijna geen auto met Duits kenteken zonder elektrische fietsendrager.

Nu wij nog

Als echt fietsland kunnen wij dan zeker niet achterblijven. Fietsen is gezond, maar de auto heb je nodig als je een eind weg gaat. Nu kan je dat dus heel goed combineren. Wat een uitkomst. Jammer dat ik nog geen auto heb. Oh ja, en nog geen elektrische fiets.

Eerst de fiets

Dus eerst maar sparen voor de fiets. Ze worden steeds voordeliger, dus die komt er zeker wel. En dan al mijn kennissen, vrienden en familie enthousiast maken voor een fietsendrager voor mijn elektrische fiets. Ze mogen ze ook zelf gebruiken. Want zij hebben al een elektrische fiets en een auto.

Nu ik nog

Ik loop altijd wat achter. Ik moet altijd eerst wennen aan iets nieuws. In eerste instantie vind ik het helemaal niets. In ieder geval niets voor mij. Maar als dan de hele wereld al op de elektrische fiets zit, ga ik twijfelen. Dan moet ik ook maar. Het is wel makkelijk. En als dan iedereen ook zo’n fietsendrager koopt voor op de auto kunnen we alle kanten op in de vakantie. Zou het me dan toch een keertje lukken om niet al te veel aan te komen tijdens mijn volgende reis?

Bergen

Zo kunnen we dan ook eindelijk weer eens de bergen in, zonder alles met de auto te hoeven doen. Lijkt me geweldig. Je rijdt naar je vakantiebestemming, laadt de fietsen van de drager en laat je auto de rest van de vakantie staan tot je weer naar huis gaat. Dat wordt een heel andere vakantie. Ik heb er nu al zin in!

Read More
No Comment

Reizen

De sleutel
9 June 2022

De sleutel

Eline de Moor (52) blijft zich onzeker voelen door Vivienne, de jeugdvriendin van Ronald. Zij weet feilloos de knopjes bij Eline in te duwen waardoor ze wegzakt in een bedeesd, klein meisje.

Aan gewend

‘Ach welnee,’ vindt Ronald, ‘dat zie je echt verkeerd, hoor. Vivienne is nu eenmaal wie ze is, ik ken haar niet anders. Ja, ze kan overdreven doen, maar daar ben ik wel aan gewend.’ ‘Nou ik niet,’ bries ik bijna. De tranen prikken in mijn ogen. Ik weet wat ik heb gezien, Vivienne die heel anders is als Ronald er niet bij is. Zoals ze me afkeurend bekeek met een superieur lachje om haar mond. Ik kan haar wel wurgen.

Irritatie

‘Wat wil je dan van me?’ Ronald klinkt geïrriteerd. ‘Moet ik haar soms uit mijn leven bannen?’ Heel even borrelt er een ‘o ja, alsjeblieft, nu meteen graag’ in me op, maar ik hou me in. Mijn stilte heeft blijkbaar een averechts effect, want ik zie zijn gezicht verstrakken. ‘Ik hou heel veel van je, Eline, maar dat ga ik niet doen. Jij gaat niet bepalen met wie ik wel of niet omga.’ 

Barse houding

Ik weet niet wat me harder raakt. De woorden die hij zegt, of het feit dat hij het verpakt in een ‘ik hou van je, maar…’ Alsof zijn liefde voor mij afhangt van hoe ik hiermee omga. ‘I-ik weet het niet,’ hakkel ik. Het voelt nog steeds alsof ik heel klein ben, en Ronalds barse houding helpt niet bepaald.

Tranen

Ik pak mijn sleutel en loop naar de deur. ‘Ik ga naar huis, douchen.’ Ronald knikt en laat me gaan. Geen kus, geen knuffel, maar een kort ‘dag, tot snel.’ Ik steek nog even een hand op voor ik me omdraai en naar buiten loop. Daar kan ik mijn tranen niet meer tegenhouden, ik loop het hele eind naar huis te snikken. Pas als ik onder de douche sta, word ik weer rustig. Wat is er nou in hemelsnaam gebeurd? Waarom voelt het alsof alles ineens in kan storten?

Steun

Op de automatische piloot maak ik het eten klaar en luister naar de verhalen van Julie en Kas aan tafel. Ik knik en glimlach, meer kan ik even niet opbrengen. Als ze naar boven zijn vertrokken, pak ik mijn sleutels en ga een eindje wandelen. In huis word ik gek van mijn gedachten, ik hoop dat de afgekoelde buitenlucht me wat helderheid brengt. Het was me ook een middag wel, eerst Lianne, die duidelijk moeite heeft met het feit dat haar vader een nieuwe relatie heeft. Het voelde fijn toen Ronald me met een kneepje in mijn hand geruststelde. Misschien dat het daarom extra hard aankwam toen hij me niet steunde in mijn gevoel bij Vivienne. 

De sleutel

Ineens moet ik denken aan mijn gesprek met Pia hierover. Waarom laat ik me zo raken? Ik sta prompt stil in het park waar ik wandel. In die vraag zit ergens een sleutel, voel ik. Want Vivienne laat me net zo klein voelen zoals mijn zus Ilse vroeger deed. Nu gebeurt dat niet meer, omdat ik kon zien wat er bij haar achter zat. Ze wilde zo graag alles perfect doen, dat ze heel kritisch was geworden. Als ik dat bij Vivienne toepas, wat zou ik dan kunnen zien?

Aandacht

Zou ze mij als bedreiging zien? Wat doet ze eigenlijk, als ik er neutraal naar kijk? Aandacht, bedenk ik meteen. Ze wil exclusieve aandacht, en ik ben daarom een gevaar voor haar, want ze is bang dat ik Ronald van haar af ga pakken. En als ik eerlijk ben, is dat precies wat ik vanmiddag het liefste wilde. Zou dat de situatie helpen? Ook dat antwoord komt gelijk: Nee. Dan blijft er wrijving, want Vivienne is niet het type dat het zomaar opgeeft.

Me niet laten raken

Oké, wat kan ik dan doen? Er komt vrijwel meteen een rustig gevoel over me heen. Me niet laten raken, want dit gaat niet over mij. Dit heeft alles met Vivienne zelf te maken, en zolang ik dat in gedachten hou, kan ik haar wel aan. Denk ik. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Het helpt als je naar een gebeurtenis kunt kijken zonder je emoties erbij te betrekken. De neutrale gebeurtenis, dus. Wat doet dat met je? Wat wordt er geraakt? En hoe zou je erop kunnen reageren als je weet dat de neutrale gebeurtenis lang niet zoveel lading heeft als je er eerst bij voelde?

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman. Wil je graag eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan : https://www.laatsteliefde.nl/gratis-eerste-hoofdstuk-boek/.

Read More
No Comment

Liefde  / Relaties




%d bloggers like this: