• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow

January 2023

Slecht
31 January 2023

Slecht

Af en toe vraag ik me af hoe mensen iets kunnen doen wat zo onmenselijk is, dat het niet waar kan zijn.  Of zie ik dat verkeerd? Is de mensheid van nature slecht? Als optimist kan en wil ik dit niet geloven. Ik geloof niet dat een mens slecht geboren wordt. Er moet een reden voor zijn dat iemand wordt zoals hij/zij is. Door omstandigheden, voorbeelden uit de omgeving. Of heeft het ook iets met DNA te maken?

Hij lijkt op..

Hoevaak horen we niet dat hij of zij op -vul zelf maar in- lijkt. Vooral kinderen mogen vaak nog niet hun eigen, unieke, karakter hebben. Nee, die lijken op ouders, tantes/ooms of opa/oma. Ik weet niets van DNA en hoe dat werkt. Ik geloof echter wel dat iedereen een eigen karakter heeft. En natuurlijk kan dit karakter ontwikkelen door omgeving, cultuur en alles wat er om iemand heen gebeurt.

Televisie

Dus vraag ik me af wat er ooit gebeurt moet zijn in het leven van dat stel dat een kinderopvang aan huis had. Alle diploma’s waren er, alles leek perfect. Man en vrouw, beiden in de 50, keurig netjes. Met afgrijselijke ontzetting heb ik zitten kijken naar het nieuws waarop bekend werd dat dit, oh zo keurige, stel de kinderen seksueel had misbruikt. Kindjes van 1 tot 6 jaar. Monsters!

Camera

Een van de ouders had er geen goed gevoel bij toen haar 2-jarige dochtertje niet meer wilde slapen. Stiekem heeft zij een camera geplaatst in het slaapvertrek van haar dochtertje bij de opvang. Wat ze zag was te gruwelijk voor woorden. Het echtpaar is direct opgepakt. De rechter was te geschokt. Ze hebben 15 jaar cel met tbs gekregen.

Tevreden

Hier waren de ouders ‘tevreden’ mee. Ze zullen wel moeten. Respect voor hun reactie. Mijn reactie was anders. Ik leerde mezelf beter kennen hierdoor. Ik heb mezelf altijd gezien als pacifist. Maar nu dacht ik dat als dit mij was overkomen ik alles zou bewegen om een huurmoordenaar in te schakelen. Zelf zou ik het niet kunnen. Maar er moeten toch mensen zijn, die voor geld, zo’n stel eerst even flink molesteren en dan om het leven willen brengen.

Ongelooflijk

Het is werkelijk ongelooflijk dat mensen in staat zijn om kleine kinderen zoiets aan te doen. De vrouw huilde dat zij opdracht kreeg van haar partner dingen te doen met die kleintjes waar niemand ooit aan wil denken. Laat staan uitvoeren. Zij ‘ging op in het spel’. Ja lekker dan, geef hem de schuld van jouw slechte handelingen. Beiden zijn net zo schuldig.

Empathie

Ik weet, ook deze mensen verdienen empathie. Ik kan het echter niet opbrengen. Zij hebben waarschijnlijk ooit iets meegemaakt in hun leven dat hen zo beïnvloed heeft dat er iets in ze gebroken is en nooit meer is geheeld. Dat is sneu. Maar dat neemt niet weg dat deze acties zo ziek zijn en zo fout dat ze, mijns inziens, geen recht meer hebben op leven.

Slecht

Maakt deze mening mij ook slecht? Ja, misschien wel. Waarschijnlijk zelfs. Toch zie ik een groepje kinderen, zo onschuldig nog. Vertrouwend op de goedheid van de mensen om hun heen. En mijn hart breekt.

 

Alles in bovenstaande tekst is door Ellen geschreven en staat buiten de meningen van Ivonne Meeuwsen. Maar heb jij ook seksueel misbruik meegemaakt, of ken je iemand in je omgeving? Voor helen van seksueel misbruik neem alsjeblieft contact op! Ook jij kan weer een gezond en vrolijk leven leven.

Read More
No Comment

leven

Review The disappearance of Stephanie Mailer – Joël Dicker
29 January 2023

Review The disappearance of Stephanie Mailer – Joël Dicker

The book ‘The disappearance of Stephanie Mailer’ starts with Jesse Rosenberg celebrating his going away party at the police station. He has decided that he wants to do something else with his life, something he has thought of for years. Now it’s time to say goodbye to his old job. He gets lots of compliments from all the big bosses. They call him the 100% man, meaning that he finished each and every case with a grade of 100 %.

Disappearance

There is one person at the party, however, who disagrees. She tells him his very first case has never been solved. The person he arrested was not the perp, somewhere someone is still living a free life, while being a murderer. He doesn’t believe her and gets angry. But when Stephanie Mailer disappears he rethinks her theory. What did she know that he didn’t and was she right? He visits his old colleague and friend and they both decide to re-open this old case.

Twenty years ago

It all happened 20 years ago, on July 30, 1994, when the new theatre was opened. The mayor of the town and his family, was murdered. Soon after they found the murderer, but during his arrest he was killed. Case closed. Now, exactly 20 years later they re-open the case and with this a whole can of worms is opened as well.

Personal lives

We get to know the characters’ personal lives page by page. It reads like a thrilling novel. Slowly everything comes together. But til the very last page we still don’t know who the murderer was and is… The hardcover book of 633 pages is hard to put down. It took me about a week to finish, but I couldn’t get it out of my mind. Very well written with so many twists to the story, I felt a little bereft when I finished it.

Joël Dicker

Fortunately the author Joël Dicker wrote more books. He was born and raised in Geneva, Switzerland, where he studied law. When he started to write, his first novel got him so many prizes, all his other books were translated into 30 different languages as well. Please check him out! You won’t regret it.

Read More
No Comment

Boeken  / Geen categorie

Recensie De verdwijning van Stephanie Mailer – Joël Dicker
29 January 2023

Recensie – De verdwijning van Stephanie Mailer – Joël Dicker

Het boek ‘De verdwijning van Stephanie Mailer’ begint met het afscheidsfeestje van rechercheur Jesse Rosenberg omdat hij met pensioen gaat. Tijdens het feest krijgt hij veel complimenten. Het schijnt dat hij de man van 100% is. Ofwel hij heeft alle politiezaken 100% opgelost. Hij is er blij mee en trots op, maar nu is het tijd voor iets anders. Iets wat hij al jaren in zijn hoofd heeft.

Journalist

Op het feest is ook een journalist aanwezig, Stephanie Mailer. Zij zegt dat er een zaak nooit is opgelost. Hij gelooft haar niet en als zij zegt dat het zijn allereerste zaak is, samen met zijn collega en vriend Derek Scott wil hij er niets meer over horen.

Verdwijning

Als niet lang daarna Stephanie verdwijnt en er allerlei vreemde dingen gebeuren in het anders zo rustige stadje, vertrouwt Jesse het toch niet meer helemaal. Hij vraagt zijn oude vriend Derek hem te helpen om de zaak opnieuw te gaan onderzoeken. Ze moeten terug in de tijd, en wel 20 jaar, naar 30 juli 1994. Wat is er destijds gebeurd?

Lastig

Het wordt de twee politiemannen niet gemakkelijk gemaakt. Iedere keer als ze denken een stapje vooruit te doen, moeten ze er minstens weer twee achteruit. Waarom is de burgemeester met zijn hele gezin destijds vermoord? Had het iets te doen met het theater dat geopend werd op die dag? En waarom is de journaliste nu verdwenen? Wist zij iets wat een ander niet mag weten?

Saga

Het boek leest als een saga. Vol spanning, vol achtergronden van de meespelende karakters in het boek. Langzaam komt er aan het licht wat er gebeurd is in de persoonlijke levens van de betrokkenen sinds die dag in 1994. Maar nog steeds tast ieder in het duister wie de dader is geweest. Tot aan de laatste bladzijde weet je het niet zeker.

Boek

En het boek telt 633 bladzijden met vrij kleine letters. Hardcover, dus je kan even vooruit. Heerlijk! Ik ben er een week ingedoken en kon het moeilijk wegleggen. De schrijfstijl is vlot en prettig te lezen. Je wilt weten wat er op de volgende bladzijde gebeurt. Je kan niet anders dan meevoelen met de hoofdpersonen. Zelfs als ze in eerste instantie niet de meest vriendelijke mensen lijken.

Joël Dicker

De Zwitserse schrijver, Joël Dicker is geboren in 1985. Hij studeerde rechten in Genève, Zwitserland. Zijn eerste volledige roman, ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’, heeft veel prijzen ontvangen en was zijn doorbraak. Sindsdien heeft hij nog zeker 5 boeken geschreven, die allemaal vertaald zijn in meer dan 30 talen

 

Read More
No Comment

Boeken  / Geen categorie

Lummelen
26 January 2023

Lummelen

Wanneer heb jij voor het laatst gelummeld? Ik kan het me ook niet herinneren. Hoe gaat dat lummelen ook alweer?

Pasen

Geen wonder dat het lijkt alsof de tijd steeds sneller gaat! De paaseitjes liggen volop in de winkel. Ze moeten hier en daar nog een beetje plaats maken voor Valentijnhartjes, -beren en -zoetigheden, maar Valentijn is tenslotte al over 3 weken dus de Pasen moet nodig de schappen in.

Te vroeg

Ik hoor iedereen om me heen klagen en mopperen: ‘Veel te vroeg, ze zijn gek geworden.’ Toch zie ik diezelfde mensen even later weer bij de kassa terug. Ze hebben nog net niet het schaamrood op de kaken als ze de zakken paaseitjes gaan afrekenen. Tsja, geef de winkeliers eens ongelijk. Als wij het kopen leggen zij het graag in de winkels.

Hollen

Zo hollen we van het ene feest naar het andere. Vanmiddag dacht ik heel even: ‘Ik heb nooit meer tijd om gewoon even te lummelen.’ Lummelen. Een ouderwets woord. Vroeger kreeg ik het nog weleens te horen, als kind. ‘Loop toch niet zo te lummelen, maar ga wat doen!’ Het is nu de omgekeerde wereld. Ik zou nu weleens tegen mezelf willen zeggen: ‘Loop toch niet altijd van alles te doen, maar ga eens lummelen!’

Lummelen

Wat is de letterlijke betekenis van het woord? Geen idee. Het woordenboek geeft een paar voorbeelden: duimendraaien, klooien, lanterfanten, niksen, rondhangen. Het lijkt me eerlijk gezegd een prima idee. Maar ik moet nog zoveel doen. Ik mag binnenkort vast wel een keertje gaan lanterfanten. Nog zo’n geweldig woord. Maar nu nog even niet. Want eerst moet ik dit en dan moet ik dat.

Af

En is dit of dat eindelijk af, dan komt er een ander dit of dat op de proppen. Wat ook direct, of liefst zo snel mogelijk af moet. En zo komt er nooit meer een moment van lummelen. Of ik moet het gaan inplannen. Zoals al mijn andere ‘taken’. Het in de agenda ergens tussen zetten. Morgen van 2 tot 4 lummelen.

Anders

Het is iets anders dan bijvoorbeeld relaxen met een boek. Of ontspannend een film kijken. Dan ben je alsnog iets aan het doen. Nee, de kunst is juist om helemaal niets te doen. Een beetje rondhangen. Zelfs duimendraaien vind ik niet zo goed gevonden van het woordenboek. Want al lijkt het op niks, je bent toch iets aan het doen, namelijk het draaien van je duimen.

Niets gedaan

Zodat je met recht na een paar uur kan zeggen: ‘Ik heb de laatste paar uur helemaal niets gedaan.’ Dat zeg ik trouwens geregeld. Maar als ik dan eerlijk ben dan is dat helemaal niet waar. Ik heb van alles gedaan. Dat het niet zoveel oplevert op dit moment is een ander verhaal. Maar ik ben hartstikke druk geweest. Ik denk dat ik de kunst van het lummelen een beetje verleerd ben. Het wordt tijd dat ik daar weer eens mee ga oefenen. Het lijkt me heerlijk!

 

 

 

 

Read More
No Comment

leven

Home
24 January 2023

Home

After living with roommates one way or another for years I can still really enjoy my little home. All mine. Well, mine and the bank’s but hey, I don’t have to share with anybody. I can totally do whatever I please. Be awake in the middle of the night, go to sleep in the middle of the day. Not that I often sleep during the day, but I could.

Stuff

My home is filled with stuff. Still I don’t really care much for materialistic things. I can do without jewelry, expensive furniture and upholstery. Everything in my house is filled with stories. Every item has its own memories. And at times I can just sit, look around and feel the richest woman on this planet.

Value

Its value is not monetary. Other people probably wouldn’t want it if I gave it away for free. ‘Nah junk!’ no thank you. But to me, it’s precious.  My home is small, so I can’t fit much more stuff in. That’s why I started to bravely discard some knick knacks I thought I could do without. Who needs 12 plates, right? And 24 cups? No, not me. My table seats 4 people at the most. Even when I throw a little buffet-style dinner party, not more than 10 people fit in my living room.

Throw it out

So, I decided I would throw anything I hadn’t used in over a year, out. It didn’t go very well. Every item told me its own story. ‘Have you forgotten, Ellen, how much fun we had once upon a time? And now I’m gonna end my days in the garbage can?’ No, couldn’t do it.

Exceptions

Of course there were few exceptions. A smudged glass I could never get to sparkle again. A broken plate. Burnt candles that maybe would give me another 10 minutes of light. Gone, all of them. One thing I noticed though, is that when you start to de-clutter, so many forgotten memories pop up.

Mom’s home

We’re emptying my moms’ home. She’s gone and we get to keep her life in memories. It’s probably the hardest thing I ever had to do. ‘Cause everything, literally everything, has its own meaning. But my house is filled. I cannot put anything else in there. My sister’s place is pretty much full as well. So we had to be strict.

Papers

Everything paper and writing supplies I have to still fit in. My sister takes everything to do with paint and painting supplies. My dad wrote tens and tens of diaries, I found a spot in my bookcase. A few photographs, calligraphy, pens, they are safe. An old (maybe even antique) letter scale found its way to my desk. And books. So many books.

Around

I look around. My house is my home. I love it. I feel very grateful and happy to be home. Home amongst all my memories. Now don’t think I’m this old spinster only living from memories. I plan to make many, many more each and every day. But as long as I have a base, a home, to come back to, I’m the luckiest woman in the world.

Read More
No Comment

Wonen

Thuis
24 January 2023

Thuis

Tevreden kijk ik om me heen. Ik ben thuis. En ik besef me, weer eens, hoe heel erg gelukkig ik hiermee ben. Dat ik een ‘thuis’ heb. Nee, niet zomaar een huis, maar echt een plekje voor mezelf. Helemaal voor mij alleen. Natuurlijk mag iedereen er van meegenieten maar uiteindelijk blijf ik altijd alleen achter. In mijn knusse appartement.

Spullen

Ik ben niet zo iemand die per se allemaal nieuwe spullen om me heen wil, die altijd maar meer en meer wil om gelukkig te zijn. Toch kan ik intens genieten van alles wat ik om me heen heb verzameld door de jaren heen. Wat een rijkdom! Nee, geldelijke waard heeft het niet of nauwelijks. Maar emotionele waarde des te meer.

Stilstaan

Ik sta hier even bij stil als ik de laatste weken steeds meer belangrijke en waardevolle spullen neerzet en neerleg. Door het overlijden van mijn moeder, nadat mijn vader ruim twee jaar is heengegaan, moet het huis leeg. En komen er foto’s, brieven, herinneringen tevoorschijn waarvan we het bestaan niet (meer) wisten.

Lachen en huilen

Soms lachen we, soms huilen we, maar alle herinneringen zijn dierbaar. En daar gaat mijn voornemen mijn huisje te ‘ontspullen’. Er is altijd nog plek voor deze, vooral geschreven, waarde. Ja, ik beken dat er ook een beeldje, een oude brievenweger, een kannetje, een potje staat dat ik eerder niet had maar waar ik geen afstand van kan of wil doen.

Waardevol

Maar het meest waardevol zijn toch de dagboeken van mijn vader, de brieven van mijn moeder, de foto’s van opoe en haar man, mijn zigeuner-overgrootvader, trouwboekjes, een boekje van de ‘eerste elektrische bakkerij in Nederland’ van mijn opa. Briefjes, gedichtjes, tekeningen, wat hebben mijn ouders hun leven creatief doorgebracht. En wat hebben ze ons veel van waarde achtergelaten.

Erfenis

Nee, ze hadden geen geld, geen sieraden. Mijn moeder zat er weleens over in dat ze ons geen ‘erfenis’ kon nalaten. Ik hoop dat ze nu over mijn schouder mee kan lezen dat ze het hiermee zo mis had. Want wat is de allermooiste erfenis die iemand kan achterlaten? Juist een liefdevol thuis met alle herinneringen van dien.

Herinneringen

Al die liefdevolle herinneringen maken van een huis een thuis. En wat een voorrecht dat ik nu al die herinneringen mee heb gekregen. In gedachten en in de vele spulletjes die ze achterlieten en die zoveel voor me betekenen. Waarvan ik nu mijn eigen herinneringen mag maken. Van hun thuis naar mijn thuis.

Read More
No Comment

Art  / Wonen

Review The Lake Shore limited – Sue Miller
22 January 2023

Review The Lakeshore limited – Sue Miller

The Lake Shore Limited is both the title of this book and the title of the play one of the characters in the book decides to write. The lives of the four main characters are all changed by the events from 9/11. Each in a different way but no one will ever forget what it meant for the rest of their lives on that black day in history.

Billy

Billy’s boyfriend, Gus, left the house early that morning. After kissing her goodbye he hopped on the fatal flight to go to a funeral, not knowing it would be his final trip. Billy is devastated by the loss, but maybe even more so by having to live the lie for the rest of her life. She meant to break up with Gus after he returned form his trip. Now she is the bereaved window and feeling like a fraud. She writes a play to divert her thoughts.

Leslie

Leslie was Gus’s sister. In the time Gus and Billy were lovers she and Billy became best friends. Now she grieves the loss of her brother. Who else to turn to, than her best friend Billy? After all, for al Leslie knows Billy is as sad as she is. Until she sees her play and understands.

Sam

Sam is Leslie’s new neighbor when he buys the house next to her for his wife. After he renovates the whole place his wife leaves him. Sam and Leslie become fast friends and maybe even a little more than just friends. Until Sam meets Billy and falls head over heels in love.

Rafe

Rafe is the main character in the play Billy wrote. But Rafe has his own marriage problems. He puts his heart and soul in his acting. With his exceptional talent he brings everybody together. The missing pieces of questions never before answered fall into place. So does this play have a happy end? And if so, does that mean that the book ends well too?

Writing

Beautifully written, the author honestly describes the impact this awful day has on just four characters in the book. With respect and love she remembers hereby what it meant for the rest of the world. The day we all thought this was the end of life as we knew it. And it was. Without being sentimental she perfectly describes the lives after.

Sue Miller

Sue Miller grew up in Chicago. As a single parent she had to work hard and taught creative writing for years before she started writing her own books. Now she’s written more than 10 books, most of them bestsellers. The Senator’s wife is one of her most beloved books. But please don’t leave ‘The Lake Shore Limited‘ on the bookshelf. It’s well worth the read.

Read More
No Comment

Boeken

Boekrecensie De laatste voorstelling – Sue Miller
22 January 2023

Boekrecensie De laatste voorstelling – Sue Miller

Het boek leest als een toneelstuk. Vier personen hebben 9/11 ieder op hun eigen manier beleefd. Dat een van de hoofdpersonages er een toneelstuk over heeft geschreven wordt duidelijk tijdens het verhaal ‘De laatste voorstelling‘.

Billy

Billy is de schrijfster van het stuk. Zij verloor haar vriend Gus tijdens de vliegtuigramp op 9/11. Dat zij op het punt stond hun relatie te beëindigen voordat Gus vertrok op die fatale morgen, weet alleen zij. Ze voelt zich als een verraadster wanneer iedereen haar liefdevol opvangt na de dood van Gus.

Leslie

Leslie is de zus van Gus en inmiddels een goede vriendin van Billy. Zij rouwt om de dood van haar broer en bij wie kan ze beter terecht dan bij zijn, en haar, beste vriendin Billy? Tot ze beseft dat de relatie tussen die twee niet zo goed was als zij altijd had gedacht. Ze geeft Billy hiervan de schuld.

Sam

Sam wordt de nieuwe buurman van Leslie, als hij het naast gelegen huis koopt en verbouwt voor zijn vrouw. Als Sam en zijn vrouw uit elkaar gaan trekken Sam en Leslie naar elkaar toe. Tot Sam Billy ontdekt en verliefd wordt op haar.

Rafe

Rafe is de hoofdrolspeler van het toneelstuk. Dat hij zelf veel verdriet heeft in zijn relatie komt tot uiting in zijn uitmuntende vertolking van de hoofdrol in het toneelstuk van Billy. Alles komt bij elkaar in dit stuk. Maar is het ook een happy end?

Verhaal

Er zijn na 9/11 veel verhalen geschreven over de ramp die de hele wereld schokte. Maar dit boek belicht het op een andere manier, die verrast en tegelijk ontroerd. Hoeveel levens zijn verwoest in die paar uur, en hoe vergaat het die mensen al zoveel jaren na die ene dag dat de wereld leek te vergaan?

Knap

De schrijfster heeft dit op een hele knappe manier weten te beschrijven. Niet sentimenteel, maar met respect en liefde. Dat zij eigenlijk twee verhalen door elkaar heen verteld en dit op zo’n manier weet te doen dat het niet verwarrend wordt is een gave.

Sue Miller

Bekend van haar bestseller ‘The senator’s wife’ heeft ze nu ook weer een geweldig boek weten te schrijven. Geboren in Chicago, duurde het vrij lang voordat zij haar eerste boek publiceerde. Als alleenstaande moeder verdiende ze de kost door les te geven aan prestigieuze universiteiten in Amerika, voordat zij zelf haar boeken kon schrijven en uitgeven. Ze heeft inmiddels meer dan 10 boeken gepubliceerd waarvan enkelen bewerkt zijn tot film.

Read More
No Comment

Boeken

Belediging
19 January 2023

Belediging

‘Beledigender dan dit wordt het niet’. Weet je wat de grootste belediging voor me was in de tijd dat ik single was? Dat mensen zeiden ‘hij komt spontaan op je pad als je gewoon van jezelf houdt en geniet van het leven’.

Logisch

Maar dat deed ik al heel lang. 12 jaar om precies te zijn. En dat lijkt me meer dan genoeg tijd om oprecht te kunnen zeggen dat deze strategie niet werkt. Het is ook eigenlijk best logisch dat deze strategie niet werkt.

Daten is als solliciteren

Laten we eens een heel ander voorbeeld nemen. Stel je hebt een vriendin die al jaren werkeloos is en ze wil heel graag werk. Maar het lukt haar gewoon niet. Ze schrijft brief na brief, ze mag misschien zelfs af en toe op gesprek, maar die baan komt er niet.

Waar was je toch?

Dan is het advies ‘joh maak je niet druk, die baan komt wel spontaan op je pad’ een advies wat we belachelijk vinden. Ze gaat toch niet tot in de puntjes verzorgd op de bank zitten? Wachten totdat die werkgever spontaan aanbelt en zegt: ‘Waar was je, ik heb zo lang naar je gezocht?’

Spontaan

Als ik dit voorbeeld geef dan vindt iedereen dat een belachelijke strategie. Maar als het over de liefde gaat, moet alles spontaan gaan. Beetje van jezelf houden, leuke dingen doen en dan zal je zien, staat ie ineens met een bos bloemen op je deurmat.

Denigrerende adviezen, beledigender wordt het niet

Het. Werkt. Gewoon. Niet. Voor enkele vrouwen wel en voor de meeste vrouwen werkt het niet. En het kan als een diepe belediging voelen en gewoon ook pijnlijk zijn als mensen je hierin niet serieus nemen en je dit soort adviezen blijven geven.

Overeenkomsten

Zie daten als solliciteren, er zijn zoveel overeenkomsten. En een van die overeenkomsten is dat je het kunt leren. Dat je kunt ontdekken waar je het minder handig aanpakt en waar je verbeteringen aan kunt brengen. Dat is waar ik je mee kan helpen. Iedereen kan een partner vinden maar we houden onszelf tegen hierin. En daar is 1 op 1 aandacht voor nodig.

Juiste aanvliegroute

Ik leg glashelder uit wat er nodig is, wat te doen maar vooral ook wat je mag laten. De juiste aanvliegroute noem ik dat en ik heb al heel veel vrouwen mogen helpen die daarmee hun eindman hebben gevonden. Die een lange neus kunnen maken naar al die goedbedoelde adviezen, die gewoon niet helpen.

Wachten helpt niet

Wachten heeft nog nooit iemand geholpen en dat gaat nu ook niet gebeuren. Wat wel helpt is je zoektocht zien als een project. Net als in je werkende leven waarin je mogelijk die succesvolle carrière hebt opgebouwd. Laten we het Project Man noemen. En net zoals jij projecten op je werk aanpakt, gaan wij dit samen doen met Project Man. Een project dat ook jij tot een goed einde kunt brengen.

Jouw eindman

Ik kan het je allemaal leren en je daarin begeleiden, maar dit is niet voor iedereen. Dit is alleen voor die vrouwen die het helemaal beu zijn en die écht hun eindman binnen nu en een jaar willen vinden. Hoe ik je daarmee kan helpen? Dat vertel ik tijdens mijn gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen jouw eindman vindt’. Doe je mee? Schrijf je dan hier in. Ook als je niet kunt op de eerstvolgende datum, schrijf je toch in, je ontvangt dan de opname achteraf.

Luister je liever eerst nog naar een paar  van mijn liefdespodcasts? Luister hier naar mijn podcasts. 

Read More
No Comment

Liefde

Angels
17 January 2023

Angels

For some reason I’ve been discussing angels with friends lately. No idea why they keep popping up. Now I’ve always loved angels. They are very helpful creatures. They look beautiful, that is, we made them look beautiful in past history. And I’d like to think that they resemble the images we made for them.

Falling angels

So how come one angel fell from grace so many years ago? And, according to some, changed from being a loving angel into the devil himself. I believe in right and wrong. If there was no wrong there could not be right. If there is no dark, there can not be light. But a devil?

Scary

A devil is a scary thing. And in my humble opinion this is just its purpose. To scare people into doing the right thing. Like all hell and brimstone. Made up by some guys (or gals) wanting to have and keep control. I cannot believe in a devil, when I believe in a loving God, Universe, Light, in whatever way you want to see the Maker of everything Good. How could He (to keep it simple I will refer to the ‘Spirit’ as He) therefore make a devil?

Bible

I know lots of people will disagree. This is perfectly allright of course. And yes, there have been (are) falling angels. I’m not a church goer, and I cannot believe everything the Bible says, but lately I find myself drawn to the spirituality of ‘my’ church. There is an openness to the One Truth that I haven’t found in other churches so far. Last Sunday we talked about fallen angels. So, somehow angels are looking for, and finding, me.

Church

The church building was covered in plastic dolls made of cling film. They literally ‘clung’ to benches, trying to climb up. They represented fallen angels. Because we, all people tend to fall, and we, all people, are or were angels in some time. Look at a newborn: it still has angelic looks. But we tend to forget. And sometimes we fall down.

Climbing

How about when we fall down, we climb back up? And don’t we all want this? Nobody would want to stay down. Maybe to rest for a bit, but then inevitably, we pick ourselves up, dust ourselves off and go on living. Preferably a little better than before. Now that is the purpose of falling. No wonder angels fall, too.

Agreeable

I could totally agree. The images of the fallen angels made me laugh. They were very lifelike, except they were obviously not very happy plastic. It was symbolic, but we all recognized it too. We talked, we laughed, kids hugged the plastic dolls and encouraged them to climb higher and be a better person.

Coffee and cookies

Afterwards there was coffee and cookies. And more chats. What a wonderful Sunday morning. Will I go next week? I don’t know. Probably not, but I will join again, maybe in a few weeks. The openness in that everybody can be totally themselves appeals to me. Do I want to incorporate, say, Buddhism in Christianity? Why not? Is there one religion? NO. Not for me.

Chose

‘Chose! Be part of one group and follow their orders.’ No, thank you. I feel deep inside of me what is right and what doesn’t belong to me. Organized religion makes me scared. Too much has happened in the name of so-called religion. I have my own. In my own ‘church’ and I am happy and content with that choice.

 

Read More
No Comment

spiritualiteit

Engelen vallen
17 January 2023

Engelen vallen

Ik ben gek op engelen. En wie niet, zou ik denken? Ze zijn er om je te helpen, je te beschermen en bij je te zijn. Er bestaan geen nare engelen. Of toch wel? Hoe zit het dan met die ene ‘gevallen engel’ die we de duivel hebben genoemd? Ik heb er de laatste tijd een paar keer (toevallig) met verschillende mensen over gesproken.

Duivel

Ik geloof niet zo in een duivel. Ik denk dat het een verzinsel is van mensen die andere mensen in het gareel willen houden. Met andere woorden bangmakerij. Het is ook een beetje een afschuiven van verantwoordelijkheid. Als je iets stoms hebt gedaan kan je zeggen dat dat het werk van de duivel was. Iemand die iemand anders vermoord heeft maar wiens schuld het eigenlijk schuld niet was. ‘Want dat was de duivel die me dat liet doen.’

Onzin

Persoonlijk lijkt me dat onzin. Maar ik zal niemand ver- of beoordelen die het anders ziet. Het lijkt me alleen een beetje zonde van je tijd. Ik ken mensen die heel bang zijn voor dat wezen met die rode hoorns uit z’n hoofd. En dat vind ik jammer. Ik geloof daarom ook niet in een ‘gevallen engel’ die nu een duivel is.

Goed en kwaad

Dat er goed en kwaad bestaat, dat geloof ik wel. En dat is maar goed ook. Want als er geen kwaad was, kon er ook geen goed zijn. Dan wisten we het verschil niet. Zonder duister geen licht, zonder kwaad geen goed. Ik ben geen kerkganger, maar er was een speciale dienst voor mijn, overleden, moeder afgelopen zondag. Ik was erbij.

Plastic poppen

Bij binnenkomst viel het gelijk op. Er lagen overal ‘poppen’ van plasticfolie gemaakt. Omhulsels. Kunstig gemaakt. Ze hingen slap over de kansel, eentje ‘probeerde’ omhoog te klimmen, anderen lagen op de grond of zaten half rechtop tegen de muur. Wat had dit te betekenen? Gerrit, de dominee, legde het uit.

Gevallen engelen

De poppen beelden ‘gevallen engelen’ uit. Nee, geen duivels, maar mensen. Mensen die even van het padje af zijn. Even niet meer weten welke kant ze op willen en de criminaliteit ingaan. Of dingen doen die ze eigenlijk niet willen doen. En, zoals verschillende poppen ook uitbeelden, proberen weer omhoog te klimmen.

Omhoog klimmen

Want proberen we dat niet allemaal? Proberen we niet iedere keer beter te zijn dan voorheen? Altijd omhoog te klimmen? Naar het licht toe. Ik vond het een prachtige vergelijking. En het verwonderde me dat dit nu juist het thema was van deze dienst. Juist nu ik er zo mee bezig was (geweest). Ik voelde, misschien wel voor het eerst, dat deze kerk midden in de wereld staat. Dat we met z’n allen proberen omhoog te klimmen. Ieder op zijn/haar eigen manier.

Vroom

Ik hoop niet dat dit verhaal vroom overkomt. Want dat ben ik allesbehalve. Ik probeer, net als iedereen, het beste te doen. Wat voor mij goed voelt. En dat lukt lang niet altijd. Dat is eigenlijk het thema van dit verhaal. Want meer kunnen (en hoeven) we ook niet te doen. We doen allemaal ons best. En als het een keertje niet lukt, wees er dan van overtuigd dat niet direct de duivel je staat op te wachten om je naar een of ander hellevuur te leiden. Je mag gewoon weer omhoog klimmen. Met behulp van je engelen.

Read More
No Comment

spiritualiteit




%d bloggers like this: