Calabrië
Jaren terug mocht ik, samen met een grote groep reisagenten, de nieuwe toeristenbestemming Calabrië ontdekken. Ik denk er nog vaak aan. In het zuiden, in de hak van de laars ligt nog een, vrijwel, onbekend gebied.
Authentiek
Ik begrijp van mensen die er net voor de Coronacrisis nog zijn geweest dat het ook nu nog authentiek voelt. Het is nog een klein stukje Italië van en voor de Italianen. Dit betekent niet dat toeristen er niet welkom zijn. Zeker wel. En ze komen. Met velen. Toch is het nog steeds de moeite waard als je een beetje het ‘oude Italië’ wil proeven.
Italiaanse gebruiken
Je moet er wel rekening mee houden dat de Italianen gewend zijn naar mooie vrouwen te kijken en te roepen. Dat gebeurt vol overgave en vol passie. Van oude kereltjes op een bankje op het dorpsplein tot jonge kereltjes die net kunnen lopen. Ze fluiten en roepen je na. Omdat dit in Nederland tegenwoordig verboden is, ga ik graag naar Italië. Grapje.
Gastvrijheid
Ook de Italiaanse ‘mama’s’ verwennen je overigens graag. Bij ieder hotel of pension kregen we na afloop een potje eigengemaakt jam, olijfolie of iets anders lekkers mee. Voor thuis, in het koude Nederland. Een vakantieland of -streek wordt bijzonder door de mensen die er wonen.
Achterland
Maar ook het heerlijke weer, de zee, een rotsachtig strand, en de prachtige natuur in het achterland maakt het een heerlijke plek om met vakantie te gaan. De echte koffie en goede restaurants, de leuke dorpspleinen waar het leven gebeurd, ik wil terug!
Rommelig
Ga je voor het eerst die kant uit, hou er dan rekening mee dat Italië rommelig is. Chaotisch. Niet alleen in het verkeer maar ook op straat en in huis. De toeristische plekjes worden schoongehouden, maar ga je naar een publieke plek dan zie je rommel langs de kant van de weg. Tussen de papiertjes en lege koffiebekertjes vind je ook afgedankte wasmachines en meer van dat soort troep.
Inrichting
In de verschillende appartementen waar we verbleven stonden eettafels met vier stoelen. Geen stoel was hetzelfde of paste bij elkaar. Boek je een 2-persoonskamer verwacht dan niet dat het bedlinnen bij elkaar hoort. Je buurman/vrouw heeft misschien bloemetjes terwijl jij het met een gestreept laken moet doen. Ik hou ervan.
Welkom
We kregen in ieder geval een welkom dat ik nooit zal vergeten. We stonden allemaal op een groot plein bij een haven te wachten op de burgemeester. De lokale muziekband was aanwezig en stond hevig zijn best te doen. Het wachten duurde lang. Na ongeveer drie kwartier kwam er dan eindelijk een luid toeterende Fiat 500 het plein opgereden. Zo’n kleintje (muggenbultje). Daar rolden (niet gelogen) 5 mensen uit. Ze hebben zich moeten opvouwen om erin te passen en dan nog had ik dat graag willen zien. De burgemeester was een klein gezet mannetje. Zijn vrouw was lang. Ze hadden ook nog wethouders en andere hooggeplaatste heren meegenomen.
Ik mis het reizen
Ik mis het reizen. Nu moet ik het nog even doen met mijn herinneringen. Maar ik kan Calabrië van harte aanbevelen zodra de Corona onder controle is en we weer mogen. Wees niet te kritisch en je zult een geweldig leuke vakantie hebben.
www.ellensommer.com
Leave A Reply