• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for reizen. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Soloreizen met factor 50
17 March 2017

Van mijn dermatoloog mag ik niet zoveel meer in de zon zitten. Don’t worry, dit wordt geen blog over kwaaltjes. Ik heb in de twintig jaar dat ik nu reis veel zon gezien, omdat ik vaak de zomer in Europa ben en in de winter op warme plekken.
Thuis vroeg ik me af of het na het advies van de arts verstandig was om naar een tropisch strand af te reizen, maar niets kon me tegenhouden. Hier zit ik nu dus aan de Golf van Thailand, een paar meter van de mooie blauwgroene zee, terwijl het ritmische geluid van de brekende golven mij begeleidt bij het tikken.

(more…)

Read More
No Comment

Reizen

Boekrecensie Feniks op de Finca – Ema Sindelarova
1 October 2023

Boekrecensie Feniks op de Finca – Ema Sindelarova

Eindelijk, het tweede boek van Ema Sindelarova, Feniks op de Finca, is uit. Heb je ook zo genoten van haar eerste boek, Tranen van een feniks? Haar onbevangen, kwetsbare manier van schrijven smaakt naar meer. Je hebt het gevoel alsof je tegenover haar op de bank zit, terwijl ze je haar verhaal vertelt. Ook dit boek heb ik verslonden.

Finca

Emma heeft haar droom waargemaakt en is samen met haar partner vertrokken naar Spanje. Daar hebben ze een oude finca gekocht met een groot stuk grond eromheen. Het is de bedoeling dat ze van het land gaan leven, maar eer het zover is komen ze nog heel veel moeilijkheden tegen.

Reizen

Ten eerste moeten ze wennen aan een nieuw land. De taal en de gewoonten van de plaatselijke bevolking is even wennen. Ook mist Emma haar vrienden en familie. Haar vriend heeft het ook moeilijk zijn kinderen zo ver weg te weten. En zoals in alle relaties stellen deze moeilijkheden ook de relatie van Emma en Bas op de proef.

Verbouwing

Dat een verbouwing in Spanje anders gaat dan in Nederland horen we ook weleens in televisieprogramma’s als ‘Ik vertrek’. Nu waren Emma en Bas niet zo naïef als sommige andere emigranten, maar toch komen ze hier ook voor verrassingen te staan. Vergunningen, laksheid, onverwachte strubbelingen, het is maar goed dat ze ook hier gauw mensen leren kennen die hen graag willen helpen.

Langzaam

Hun paradijsje groeit langzaam en je krijgt veel bewondering voor het stel hoe verder je in het boek komt. Ze hebben er heel veel voor over, maar dan lijkt het toch ook een schitterend stuk land te worden, met precies wat ze voor ogen hebben. Ook dit verhaal is biografisch en als je weet dat Emma gecertificeerd homeopaat is, kan je je voorstellen dat ze ook graag in haar enorme tuin veel kruiden en geneeskundige planten wil zien.

Ademloos

Ik heb het boek ademloos uitgelezen en ik kan alleen maar wensen dat ik ooit nog een keer welkom ben haar te bezoeken in haar prachtige thuis in Spanje. Tot die tijd lees ik het boek graag nog een keertje en droom ik met haar mee van een prachtige tuin en gezellig en knus huis in de zon.

Read More
3 Comments

Boeken

Anansi bezoekt Haarlem
16 July 2023

 

Anansi bezoekt Haarlem

Op 5 augustus a.s. organiseert Mariska de Jong, voorzitter van de Stichting
Ma Jong en het Comité 30 juni / 1 juli in Haarlem, in de openbare bibliotheek in Schalkwijk
(Haarlem) aan het Fie Carelsenplein 2, het evenement ANANSI TORI. Daarbij is tevens een
belangrijke rol weggelegd voor auteur Ted Polet en zijn nieuwe roman, waarin de verhalen over
Anansi een rode draad zijn.

Culturen

De Stichting Ma Jong wil een bijdrage leveren aan de instandhouding en ontwikkeling van de culturen
van de Marrons en Inheemse bevolking in Nederland en Suriname. De focus van de stichting ligt
onder meer op het verbinden van kwetsbare mensen, door projecten op het gebied van onderwijs,
traditie, geschiedenis en godsdienst in de specifieke talen van de Marrons en Inheemse
bevolkingsgroepen. Het Comité 30 juni/1 juli Haarlem is onderdeel van het Nationaal instituut
Nederlands slavernijverleden en -erfenis (NiNsee).

5 Augustus

Anansi Tori vangt aan op 5 augustus om 14.30 en zal tot circa 17.30 uur duren. Het wordt een
boeiende en gezellige bijeenkomst, met Surinaamse muziek van Rensje Adipi, filmopnamen uit
Suriname, de verhalen van de spin Anansi en de uitleg van Ted Polet over de oorsprong van de
verhalen van Anansi, hoe deze in Suriname zijn gekomen, en welke rol zij spelen in zijn nieuwe boek.

ANANSI, het boek

‘Anansi’ is een boeiende en rakende historische roman over de verboden liefde tussen een
slaafgemaakte vrouw en een Hollandse zeeman. Ondanks de harde realiteit van de slavenhandel
kiezen zij voor elkaar in de hoop op een leven in vrijheid. Het verhaal begint in Fort Elmina, het
hoofdkwartier van de WIC aan de toenmalige Goudkust, en verplaatst zich naar het koloniale
Suriname in de tijd van Van Sommelsdijck (1684-1688).

Hoofdpersonen

De hoofdpersonen zijn de jonge Afrikaanse vrouw Efua, eigendom van een Spaanse slavenhandelaar,
en de rebelse Nederlandse zeeman Evert Adriaansz. De twee voelen zich onweerstaanbaar tot elkaar
aangetrokken. De verboden relatie komt echter aan het licht en Efua wordt verkocht en op een
slavenschip naar Suriname gezet. Evert weet aan boord van een ander schip te komen en gaat naar
haar op zoek aan de overzijde van de Atlantische Oceaan, een barre zoektocht in de binnenlanden
van het 17e-eeuwse Suriname.

Slavenhandel

Het boek vertelt op pakkende wijze over de slavenhandel van de WIC en de gruwelen van de
Surinaamse plantages, over Caribische piraten, orkanen en de ontberingen van de zeevaart in lang
vervlogen tijden. De volksverhalen van de slimme spin Anansi, die in West-Afrika van generatie op generatie worden overgeleverd en met de slavenhandel naar Suriname zijn gereisd, zijn een rode draad in het boek. Efua vertelt de verhalen die zij van haar oma heeft geleerd en neemt ze mee naar Suriname.

Uitgebreide research

Polet deed veel research voor zijn boek en kent de locaties die in het boek een rol spelen. Polet:
‘Ruim 40 jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met West-Afrika, tijdens mijn varende
loopbaan. Ik maakte reizen naar Senegal, Ivoorkust, Nigeria en Kameroen. Toen was ik al verbaasd
over de armoede en de achterstand. In 2012 keerde ik terug naar Afrika en bezocht ik Ghana. Tijdens
die reis kwam ik ook in de voormalige 'handelsposten' Elmina en Cape Coast, die voornamelijk dienden als doorvoerlocatie voor de slavenhandel van de West-Indische Compagnie en de Britse Royal African Company. Beide spelen een rol in ‘Anansi’.

Suriname

Tijdens het schrijven van ‘Anansi’, reisde Polet ook af naar Suriname om ter plekke onderzoek te
doen. Die reis maakte diepe indruk en hij werd in Paramaribo geïnterviewd door journaliste Audry
Wajwakana van het Surinaamse dagblad De Ware Tijd. Wajwakana vroeg hem onder meer of hij de
slavernij niet te veel zou romantiseren. ‘Maak je geen zorgen,’ antwoordde Polet, ‘ik neem geen bladvoor mijn mond.’ En dat heeft hij dan ook niet gedaan. ‘Anansi’ is een eerlijk verhaal, geromantiseerd, maar zonder de verschrikkingen van het verleden te bagatelliseren.

Boeiend verteller

Polet is, naast een begaafd schrijver, een boeiend verteller. Dat zal dan ook tot uiting komen tijdens
het evenement op 5 augustus a.s. in Schalkwijk. Wanneer u er bij aanwezig wilt zijn, dan volstaat een
mailbericht naar vandewaterhanneke@gmail.com

Boekinformatie ANANSI

‘Anansi’ is verschenen op 12 juni bij Uitgeverij Palmslag onder ISBN 978 94 93245 87 7.
Ted Polet schreef eerder ‘Drie meter zand’, ‘De Batavier’ en ‘Het Transport’.

Read More
No Comment

Boeken

Inspiratie
22 June 2023

Inspiratie

Afgelopen zaterdag mocht ik de geweldige schrijver Ilja Leonard Pfeijffer ontmoeten. Het stond al jaren op mijn lijstje en nu was het eindelijk zo ver. Voordat de lezing begon hoorde ik iemand fluisteren: ‘Het is als het wachten op sinterklaas’. Komisch, maar ik begrijp het gevoel wel een beetje. Zijn inspiratie is voor mij zo’n groot cadeau dat er ongewild toch wat adoratie voor de schrijver om de hoek komt kijken.

Interview

Voor de pauze zou er een interview plaatsvinden, wat meneer Pfeijffer gelukkig direct overnam en er een behoorlijk gesprek van maakte. Dit was veel interessanter dan het, in het kort, beantwoorden van vooraf opgestelde vragen. Hoewel hij die ook niet schuwde was het voor het publiek interessanter om zijn achtergronden te horen. Hem vooral aan het woord te laten. Niets ten nadele van de mevrouw die de vragen stelde, maar helaas ontaardt menig interview vaak in een opsomming van feiten en een te strak aan te houden puntenlijstje.

Pauze

Tijdens de pauze was er gelegenheid zijn nieuwste boek Alkibiades te laten signeren. Door de enorme drukte was er weinig tijd om een babbeltje te maken. Toch laat een schrijver zich daar nooit door tegenhouden. En toen ik aan de beurt was moest ik hem bedanken voor zijn grote inspiratie. ‘Ah, wij zijn collega’s!’ roept hij spontaan uit. Wat een eer. Ik zie het meer als meester met een leerling. Hij ging er eens even ontspannen bij zitten en nam alle tijd die ons gegund was.

Veel meer

Ik had hem heel veel meer willen vragen, maar daar was het de tijd en de gelegenheid niet voor. Ik hoop daar nog eens wat meer uitgebreid op terug te kunnen en mogen komen. Want ondanks dat ik hem hoog acht en hem zeker als leermeester zie, zie ik tegelijkertijd overeenkomsten. ‘Fietsend naar het Zuiden’ was voor hem aanleiding om te schrijven. Voor mij was het de reis naar het Westen. Hij verbleef, na een aanvankelijke vakantieperiode, lange tijd in zijn geliefde Italië. Ik verbleef na mijn vakantieperiode in de Verenigde Staten, lange tijd in mijn geliefde Colorado.

Schrijven en reizen

Schrijven en reizen liggen dan ook heel dicht bij elkaar. Mijn beide passies in het leven. De tijd van het verzinnen van excuses is voorbij. Ik heb voldoende schijfcursussen en opleidingen gehad om me daar nog achter te verschuilen. Ik beloofde hem nu ook daadwerkelijk kilometers te gaan maken. Wandelend of fietsend (ik neem u graag mee achterop voor de inspiratie), maar vooral op papier. Ik mocht contact met hem houden. Mocht je Alkibiades al hebben gelezen, ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Ik mag er nog aan beginnen en met ieder boek waar ik naar uitkijk, koester ik deze periode voor het begin.

Roman

Ik ben blij te zien dat Alkibiades een roman is en geen biografie. Ik neem direct aan dat er veel onderzoek is geweest voor en tijdens het schrijven van dit boek. Maar het speelt zich tenslotte af in de 5e eeuw voor Christus. Dan kan het haast niet anders of Ilja Leonard Pfeijffer heeft zijn tomeloze fantasie gebruikt voor de missende geschiedenis. Tot nu toe stond zijn ‘Grand Hotel Europa’ voor mij op nummer een. Het zou maar zo kunnen dat deze eerste plaats verdrongen wordt door zijn nieuwe meesterwerk. Ik laat het jullie weten en uiteraard mag je tegen die tijd een uitgebreide recensie verwachten.

Read More
No Comment

In gesprek met

Boek Anansi – Ted Polet
11 June 2023

Boek Anansi – Ted Polet

Thrillerauteur Ted Polet schrijft historische roman ‘Anansi’ over slavernijverleden

In juni van dit jaar verschijnt het vierde boek van auteur Ted Polet. Met ‘Anansi’ slaat de auteur een ander pad in dan hetgeen zijn lezers van hem gewend zijn. Het thrillergenre (Polet schreef eerder drie thrillers), maakt dit keer plaats voor een rakende en intrigerende historische roman tegen de achtergrond van de slavenhandel en de Surinaamse plantages aan het eind van de 17e eeuw. 

Herinneringsdag

Het boek wordt momenteel vormgegeven door uitgeverij Palmslag (de afgebeelde cover is derhalve nog niet geheel definitief) en de verwachte publicatiedatum is medio juni, twee weken voor Keti Koti (1 juli), de herinneringsdag aan het afschaffen van de slavernij. De boektrailer van ‘Anansi’, die een goed beeld geeft van de sfeer van het boek, vindt u hier: https://youtu.be/_wy1bM-LvVQ

Verboden liefde

‘Anansi’ is een boeiende roman over de verboden liefde tussen een slaafgemaakte vrouw en een Hollandse zeeman. Ondanks de harde realiteit van de slavenhandel kiezen zij voor elkaar in de hoop op een leven in vrijheid. Het verhaal begint in Fort Elmina, het hoofdkwartier van de WIC aan de toenmalige Goudkust, en verplaatst zich naar het koloniale Suriname in de tijd van Van Sommelsdijck. 

Relatie

De hoofdpersonen zijn de jonge Afrikaanse vrouw Efua, eigendom van een Spaanse slavenhandelaar, en de rebelse Nederlandse zeeman Evert Adriaansz. De twee voelen zich onweerstaanbaar tot elkaar aangetrokken. De verboden relatie komt echter aan het licht en Efua wordt verkocht en op een slavenschip naar Suriname gezet. Evert weet aan boord van een ander schip te komen en gaat naar haar op zoek aan de overzijde van de Atlantische Oceaan, een barre zoektocht in de binnenlanden van het 17e-eeuwse Suriname.

Slavenhandel

Het boek vertelt op pakkende wijze over de slavenhandel van de WIC en de gruwelen van de Surinaamse plantages, over Caribische piraten, orkanen en de ontberingen van de zeevaart in lang vervlogen tijden. De volksverhalen van de slimme spin Anansi, die in West-Afrika van generatie op generatie worden overgeleverd en met de slavenhandel naar Suriname zijn gereisd, vormen een rode draad in het boek. Efua vertelt de verhalen die zij van haar oma heeft geleerd en neemt ze mee naar Suriname.

 Uitgebreide research

De auteur ging bij het schrijven niet over één nacht ijs en deed diepgaand literatuuronderzoek. Tevens kent hij de locaties die in het boek een rol spelen. Polet: ‘Ruim 40 jaar geleden maakte ik reeds kennis met West-Afrika, tijdens mijn korte varende loopbaan. In 1978 maakte ik drie reizen met het vrachtschip Nedlloyd Nile, naar Senegal, Ivoorkust, Nigeria en Kameroen. Toen was ik al verbaasd over de armoede en de achterstand. In 2012 keerde ik terug naar Afrika en bezocht ik Ghana. Tijdens die reis kwam ik ook in de voormalige ‘handelsposten’ Elmina en Cape Coast, die voornamelijk dienden als doorvoerlocatie voor de slavenhandel van de West-Indische Compagnie en de Britse Royal African Company. Beide spelen een rol in ‘Anansi’.

Suriname

Maar dat is nog niet alles. Toen het schrijven van dit boek serieuze vormen aannam, reisde Polet zelfs af naar Suriname om ter plekke onderzoek te doen. Die reis maakte diepe indruk en hij werd in Paramaribo zelfs geïnterviewd door journaliste Audry Wajwakana van het Surinaamse dagblad De Ware Tijd. Wajwakana vroeg hem onder meer of hij de slavernij niet te veel zou romantiseren. ‘Maak je geen zorgen,’ antwoordde Polet, ‘ik neem geen blad voor mijn mond.’ En dat heeft hij dan ook niet gedaan. ‘Anansi’ is een eerlijk verhaal, geromantiseerd, maar zeker zonder de verschrikkingen van het verleden te bagatelliseren.

Taalgebruik

Iets wat Polet overigens onderschat heeft is het taalgebruik. Op het laatste moment, toen het manuscript zelfs al bij de drukker lag, heeft hij nog de nodige aanpassingen gedaan. Polet: ‘Ik had de illusie dat je in een historische roman weliswaar voorzichtig moest omspringen met je woordgebruik, maar dat bijvoorbeeld het woord ‘slaaf’ in de historische context, niet al te zwaar zou wegen. Tenslotte gebruikt de ‘grande dame’ van de Surinaamse literatuur Cynthia McLeod dat woord ook in haar boeken. Ik kwam echter van een koude kermis thuis, want ik kreeg het dringende advies om dat toch maar aan te passen. Dus op de valreep ben ik twee dagen bezig geweest om het manuscript grondig te kuisen. Ik denk dat het aardig gelukt is, en misschien is het boek er wel beter door geworden, zonder het Nederlands teveel geweld aan te doen.’

Boekinformatie

‘Anansi’ verschijnt naar verwachting op 12 juni bij Uitgeverij Palmslag onder ISBN 978 94 93245 87 7.

Ted Polet schreef eerder ‘Drie meter zand’, ‘De Batavier’ en ‘Het Transport’.

Read More
No Comment

Boeken

Boekrecensie Het diepe zuiden – Paul Theroux
7 May 2023

Boekrecensie Het diepe zuiden – Paul Theroux

Bijna alle boeken van Paul Theroux heb ik gelezen en ze blijven boeien. Vaak schrijft hij over verre streken. Dit keer bleef hij iets dichter bij huis. ‘Het diepe zuiden’ is dan niet zo heel ver van zijn thuis, het is toch een heel andere wereld dan hij gewend is. Als ‘buitenstaander’ raak je nooit helemaal bekend met het mysterie van het zuiden van de USA. Misschien daarom blijft het altijd trekken.

Armoede

De zuidelijke staten van Amerika zijn de meest armoedige staten van het land. Veel mensen leven onder de armoedegrens. Het lijkt onvoorstelbaar voor zo’n rijk land, dat zoveel geld uitgeeft aan ontwikkelingshulp buiten de grenzen. De ‘vergeten’ staten wordt het zuiden ook wel genoemd. Het heeft een rijke geschiedenis. Maar ook een geschiedenis die de Amerikanen het liefst vergeten.

Civil war

De burgeroorlog is al enige tijd geleden uitgevochten. Toch zijn er nog vaak re-enactmentshows. Men herdenkt het liefste deze oorlog door de gebeurtenissen na te spelen. Vooral in het noorden van het land, want zij hebben tenslotte de strijd gewonnen. Daarbij wonen de meeste zwarte mensen in het zuiden. En ook dit lijkt onvoorstelbaar, maar de rassendiscriminatie is nog een dagelijks voorval. De Klu Klux Clan heeft veel aanhangers. Ze lopen niet meer in witte lakens, wat het vaak extra gevaarlijk maakt. Wie hoort erbij en wie wil erbij horen?

Strijd

Zo blijft er altijd een strijd bestaan, tussen wit en zwart, arm en rijk. En dit is nog heel herkenbaar, zelfs in 2023. Paul Theroux kan dan ook niet anders dan hierover schrijven in dit boek. Omdat het nog zo duidelijk aanwezig is. Overal en iedere keer. En ondanks dat er een aantal mensen heel ijverig bezig is veranderingen door te voeren lijkt er vaak ook een soort gelatenheid te zijn. Als je je hele leven in armoede hebt geleefd weet je niet beter. Als je je hele leven bent achtergesteld zal het wel nooit anders worden. Waarom zou je je dan zo druk maken in de (meestal) drukkende hitte van deze streek.

Economie

Het zuiden leefde van katoen en de vangst van ‘catfish’ (meerval), maar inmiddels zijn de visvangst en de katoenhandel een heel stuk achteruit gegaan. In verre landen is het voordeliger, dus worden de fabrieken gesloten. Paul komt dus ook vaak, bijna, verlaten dorpjes tegen. In de zinderende zon staat hier en daar een nederzetting van vervallen caravans en houten hutjes. Een vervallen boerderij en winkels die meestal gesloten zijn.

En toch

En toch, ik zie de aantrekkingskracht van dit bijzondere gebied. Om er met de auto dwars doorheen te rijden en af en toe uit te stappen. Langs de dorre kant van de weg de geuren op te snuiven van asfalt, bomen, barbecue en die specifieke geur van het zuiden. De mensen zijn allen reuze aardig. Als ze merken dat je een vreemdeling bent komen ze graag gelijk een praatje met je maken. En bijna iedereen is vreemd. Om hier te wonen moet je er geboren zijn. En ook dan verhuizen jonge mensen vaak naar het noorden, waar er werk is.

Bloed

Maar ben je er ooit eens doorheen gereden en heb je kennis gemaakt met deze streek dan laat het je niet meer los. Dan wil je terug, al is het maar voor heel even. Het kruipt in je bloed. Troosteloos? Zeker. Zonder toekomst? Wie zal het zeggen, er zijn mensen die zich voor 100% inzetten om een bestaan op te bouwen en dit te delen met andere bewoners. En ook al hebben vele mensen het vrijwel opgegeven dat het nog steeds van groot belang is welke kleur je huid heeft, ook dit zal misschien ooit veranderen. Als we nog een aantal generaties verder zijn.

Paul Theroux

Paul Theroux is in 1941 geboren, in Massachusetts, USA. Hij is schrijver en reiziger en combineert deze twee passies graag. Zijn bekendste boeken zijn de boeken over zijn treinreizen over de hele wereld. Blijkbaar maakt hij heel makkelijk contact waar hij ook heen gaat. Zijn boeken zijn authentiek en hij laat een ieder in zijn/haar waarde. Door zijn altijd boeiende vertellingen krijg je als lezer het idee dat je ook even in een uithoek van de wereld mag kennismaken met de mensen die daar wonen en leven.

Read More
No Comment

Boeken

Keuzes
25 April 2023

Keuzes

Iedere dag maken we keuzes. Vaak niet zulke belangrijke, maar ze hebben allen een impact op de rest van je leven. Ik vind dat dan ook vaak heel erg moeilijk. Want wat als je de verkeerde beslissing neemt? Je kan net meer terug naar het verleden. En vaak kun je de gemaakte keuze niet meer intrekken. Hooguit een kleine aanpassing maken, maar je zit vaak al een eind op de eerder gekozen weg.

Makkelijk

Toch, als je er te lang over nadenkt wordt de keuze alleen maar moeilijker. Veel beter kan je vanuit je instinct handelen. Je weet best heel diep van binnen welke keuze voor jou het beste is. Ook al valt het soms niet mee om dit uit te voeren. Want vaak weegt je brein zwaarder dan je hart. Zo heb ik soms te lang gedaan over het denken of het wel of niet de juiste beslissing was en zou ik het toch niet gaan veranderen? Ik wilde niet te snel opgeven.

Reizen

Het was mijn keuze om te gaan reizen en de wereld te ontdekken. Die beslissing was heel gauw gemaakt. Ik wilde niets liever. Maar toen ik in Aspen, Colorado, aankwam wilde ik daar blijven. In ieder geval een tijdje. Dat werd een heel stuk van mijn leven. En in die tijd heb ik me vaak afgevraagd of ik niet verder moest. Want wat miste ik allemaal door bij deze keuze te blijven hangen. Ik zat in verkeerde relaties en wie weet, als ik naar Australië ging, zou daar mijn droompartner op mij wachten? Of in ieder geval een leven met nog meer opwinding?.

Hoe?

Hoe weet je of je de juiste keuze maakt door ergens te blijven of juist weg te gaan? Het blijft altijd een beetje een gok. Maar ervaringen doe je overal op. Dus het maakt helemaal niet zoveel uit waar je bent. Ik heb in Aspen vrienden voor het leven gemaakt. Mensen met wie ik nog regelmatig, zo niet vaak, contact heb en waar ik heel dankbaar voor ben. Van deze mensen leer ik dat wat ik nodig heb in dit leven. En ik zou ze voor geen goud ooit willen missen.

Omgeving

Ik geloof nu dat de omgeving er niet zo heel veel toe doet. Als ik in een ander werelddeel was beland, had ik daar ook mensen ontmoet die mij ongeveer hetzelfde zouden leren. Want ik geloof en vertrouw erop dat ik de lessen meekrijg die ik nodig heb in dit leven. En met die gedachte kies ik nu bewuster. Dat zijn niet altijd gemakkelijke keuzes. Maar ik weet wel waarom, en dat is het meest belangrijk voor mij.

Passie

Zo had ik in mijn leven de passie voor schrijven. Ook heb ik de leeftijd dat ik niet meer zo snel aan een baan in loondienst zal komen. En heel eerlijk gezegd wil ik dat ook niet op dit moment. Ik heb meer dan 40 jaar in loondienst gewerkt, nu is het tijd voor mijn droombaan. Schrijfster. Ja, ik verdien er geld mee, maar nog niet genoeg om van te kunnen leven. Vandaar dat ik heel blij ben met alle hulp. Ik werk vaak 7 dagen in de week en zeker niet van 9 tot 5. Maar ik doe wat ik het allerleukste vind. Dat is mijn keuze.

Bonus

Als ik daarvoor vijf verschillende winkels af moet om te kijken waar ik iets voor 10 cent voordeliger kan krijgen, dan is dat het waard. Ook al baal ik er best van af en toe. Natuurlijk heb ik het weleens moeilijk, maar het leert me ook weer dat het leven uit zoveel meer bestaat dan spullen kopen. We zijn met z’n allen zo gewend en verwend dat we iedere keer meer en duurder willen. Het is nooit genoeg. Geld maakt niet gelukkig, en ik kan uit ervaring spreken dat ik nu zoveel gelukkiger ben zonder geld dan voorheen, met.

Vraag

Dus nu een vraag aan jou: Heb jij weleens keuzes gemaakt die je leven compleet veranderden? En heb je daar spijt van of is het de beste keuze geweest, die je ooit hebt kunnen maken? Wij vinden het heel leuk om van je te horen! Kom maar op met al die verhalen! Schrijf ons via: redactiesophiamagazine@gmail.com.

Read More
No Comment

leven

Recensie De reis van Grote Panda en Kleine Draak – James Norbury
23 April 2023

Recensie De reis van Grote Panda en Kleine Draak – James Norbury

Wat een leuk verhaaltje, gebaseerd op boeddhisme en de waarheid dat verandering bij het leven hoort. Of je dit nu leuk vindt of niet, iedereen maakt veranderingen door in het leven. Je kunt proberen er tegenin te gaan of je kunt het accepteren. In ‘De reis van Grote Panda en Kleine Draak’ leven de twee vrienden in harmonie en tevreden bij elkaar in een kleine, verlaten tempel ergens boven op een berg.

Onrust

Tot er een vage onrust gaat spelen in het wezen van de Kleine Draak. Hij weet niet goed wat het is en wat hij eraan moet doen. Maar hij voelt zich de laatste weken niet meer zo ‘lekker in z’n vel’. Hij vraagt aan zijn beste vriend Grote Panda wat hij eraan zal doen. Hier moet Grote Panda even over nadenken. Uiteindelijk komt hij tot de conclusie dat er iets moet veranderen. Want je kunt altijd een beetje gelukkig blijven en die onrust voelen maar je kunt er ook iets aan proberen te doen.

Reis

Ze besluiten op reis te gaan. Onderweg gebeuren er onvoorziene dingen, zoals op al onze reizen. Of die reizen nu werkelijk gebeuren of in ons bewustzijn, er zullen altijd stormen opsteken. Dingen die je niet verwacht en die je niet zo leuk vindt. Zo ook, voor onze vrienden in dit boek. Kleine Draak wil terug. Hij wil terug naar zijn verleden. Maar, zoals voor ieder van ons, is dit niet meer mogelijk. Je kunt nooit meer terug naar waar je vandaan kwam.

Acceptatie

En ook nu geldt dat je kunt berusten in je ‘lot’ en je erbij neerleggen dat je nooit echt gelukkig zal worden. Of misschien moet je nu ook iets gaan veranderen? Kortom, tevredenheid bestaat uit veel dingen. Je kunt je krampachtig vast blijven houden aan je verleden, maar je kunt ook kiezen op een creatieve en fijne manier om te leren gaan met het NU.

Boek

Het boek is prachtig geïllustreerd door de auteur, James Norbury. Hij tekende en schreef verhalen als kind en is daar nooit mee opgehouden. Het is pas sinds hij zelf op zoek ging naar spiritualiteit en uitkwam bij boeddhisme dat hij zijn passie vond in het tekenen en vertellen van verhalen te maken met Zen en mindfulness. Hij woont met zijn vrouw en veel katten in Wales, Engeland.

Read More
No Comment

Boeken

Newcastle
14 March 2023

Newcastle

Afgelopen weekend was ik met een vriendin in Newcastle, Engeland. Wij gingen een aantal jaren geregeld die kant op maar waren nog nooit in deze stad geweest. Ik hou van Engeland. De mensen zijn vriendelijk en enthousiast en het is er heerlijk shoppen.

Nadeel

Er is een nadeel, je moet met de boot. En ik word al zeeziek in een rondvaartboot. Laat staan op open zee, met golven om me heen. Ik wilde dan ook nu goed voorbereid op reis. Ik vroeg aan mijn huisarts of er een pil bestaat die alle zeeziekte weg kan nemen. Die is er. Ik moest er wel voor naar de apotheek, maar ik kreeg het allerbeste medicijn dat er bestaat.

Zeeziek

We waren de haven nog niet uit en ik zag al groen. Dat werd steeds erger. De enige manier om de reis een beetje fatsoenlijk door te komen was liggend. Niet gezellig voor mijn vriendin, die heel lief was en zei dat ze het voor mij vervelender vond. Gelukkig is het zo met zeeziekte dat zodra je aan de kant staat, het ook direct over is. Maar ik zag al op tegen de terugreis.

Jarig

Het was het meer dan waard want de zondag dat wij aankwamen was het mijn verjaardag. We kwamen in de ochtend aan en hadden dus nog lekker de hele dag. Allereerst even een broodje eten in de stad. Newcastle is een prachtige oude stad, met mooie gebouwen. Maar, voor ons ook heel belangrijk, je kan er ook leuk shoppen. Vooral in mijn favoriete Engelse boekwinkel ‘Waterstone’s’. Met grote, volle, tassen kwamen wij een paar uur later weer naar buiten.

Ponden

Wist je dat een paperback boek in Engeland gemiddeld 9 Pond kost? Vergeleken met onze € 25,- is dat een groot verschil en moesten we daar natuurlijk wel even gebruik van maken. Ook Marks & Spencer kreeg ons geld. En de Primark natuurlijk. We vonden het een beetje jammer dat er weinig tot geen kleine, gezellige winkeltjes meer waren. Maar waar vind je die nog tegenwoordig? Ik had gehoopt op een Engels theeservies, maar dat konden we niet vinden.

Super

Toch was de dag SUPER. Om 4 uur schoven we aan bij een echt Engelse thee. Scones met clotted cream, vingersandwiches en heel veel zoete gebakjes. Champagne en thee erbij, en het was heel feestelijk. Maar de ‘highlight’ van mijn dag was waarschijnlijk toch de avond. Zoals jullie misschien weten ben ik al 37 jaar een groot fan van de Australische soapserie ‘Neighbours’.

Afgelast

Eind vorig jaar hoorden we tot onze grote schrik dat de show werd afgelast door de grote bazen van tv en productie. Het zou teveel kosten, maar inmiddels horen we achter de schermen dat de tv producer een vreselijke hekel had aan de serie. In ieder geval, er zou een ‘vaarwel tour’ komen door Engeland. Engelsen zijn dol op de serie en de acteurs worden daar behandeld als mega supersterren.

Facebookgroepen

Ook werden er direct allerlei Facebookgroepen in de wereld geholpen die petities hielden onder hun leden. Lang verhaal iets korter: Ze komen terug! Amazon ziet er brood in en heeft de serie aangekocht. De ‘vaarwel tour’ werd  omgedoopt in de ‘Celebraton Tour’. En wat een feest. Als je na al die jaren je favoriete ‘buren’ kan zien en ontmoeten dan is dat heel bijzonder.

Guilty pleasure

Ik durf bijna niet te bekennen dat ik tegen het eind van de show met dikke tranen de themasong mee stond te blèren. Maar ik was niet de enige. Wat een enthousiasme in de zaal. En wat een emoties. Een bijzondere verjaardagsavond. De dag erna leek het me een goed idee toch nog even bij een apotheek ter plaatse een ander recept te vragen voor de terugreis. Ze gaf toe dat de medicijnen die ik hier in Nederland had gekregen de allerbeste waren. Maar iedereen is uniek, dus had ze voor mij nog een andere optie.

Cinnarizine

Voor degenen die ook regelmatig last hebben van zeeziekte geef ik het graag door. Ik kreeg van de Nederlandse apotheek ‘Cinnarizine’. Dat helpt bij de meeste mensen erg goed, maar ik ben bijzonder. Ik kreeg nu bij ‘Boots’ in Engeland hun eigen merk: Travel Calm’ met als ingrediënt(en): ‘Hyoscine Hydrobromide’. ‘Ja, dat zal wel’, dacht ik. Maar ik heb voor het eerst in mijn leven helemaal nergens last van gehad. Ik heb heerlijk genoten van alles aan boord. Zelfs lekker gegeten en schommelend over de verschillende dekken gedwaald. Voor de kosten hoef je het ook niet te laten want beide doosjes kosten ongeveer 2 euro per stuk.

Tevreden

Zeer tevreden en voldaan kwamen wij weer in Nederland aan. Het was de moeite waard. Ik heb een super verjaardagsweekend gehad en mijn vriendin vond het ook gezellig. Dus we hebben afgesproken dat we dit gauw eens gaan herhalen. Want wist je dat je vanuit Newcastle heel makkelijk naar Schotland kan reizen met de trein? Glasgow en Edinburgh liggen zo’n anderhalf uur rijden van Newcastle vandaan.

 

 

 

 

Read More
No Comment

Reizen

Pensioen
13 March 2023

Pensioen

Nu ik ietsje ouder word denk ik er vaker aan. Ik ga over een paar jaar met pensioen. Als je net begint met werken zal het je een worst zijn. Je moet nog minstens 40 jaar en je wilt nog helemaal niet denken aan een tijd wanneer je 60+ bent. Komop zeg, dat duurt nog zo vreselijk lang. Daarbij leef je nu en zelf pensioen regelen? Welnee, daar zorgt je werkgever toch voor? En anders heb je nog jaren de tijd om te sparen, want je gaat natuurlijk een bak geld verdienen.

Zelf doen

Ik heb er nooit bij stilgestaan, zeg ik eerlijk. En ik zal vast niet de enige zijn. Nu had ik het geluk dat ik verschillende werkgevers had die er gelukkig wel aan hebben gedacht. Want tadaaa… Ineens is het helemaal niet meer zo ver weg meer. Ineens denk ik bij mezelf: ‘Maar hoe zit dat eigenlijk bij mij?’ Ik wil absoluut niet zo iemand zijn die tegen jou zegt: ‘Voor je het weet ben je oud.’ Echt niet. Dat is ook niet zo.

Tijd

Ja, de tijd gaat snel. Maar in die bijna 40 werkzame jaren heb ik ontzettend veel meegemaakt en vooral heel veel plezier gehad. Heel veel genoten en ik zie nog veel leuke jaren voor me. Maar dan komt er toch ineens een tijd dat je je bedenkt dat een AOW uitkering eigenlijk maar heel weinig is. Dan krijg je eindelijk de tijd om leuke dingen te gaan doen en dan heb je daar geen geld voor. Dus het is NU best even belangrijk, geloof mij maar.

Jong

Zelf sparen kan toch ook? Ja natuurlijk! Maar als je jong bent komen er veel kosten in je leven waarvoor je je spaargeld wilt of moet gebruiken. Je wilt een leuke auto rijden, je vindt een partner waar je samen mee verder wilt. Er komt een huis, een inrichting, leuke reizen. Je krijgt wellicht een kind of twee. Weg spaargeld. En al die tijd denk je: ‘Oh ik heb nog tijd genoeg’. Je gaat vast nog wel promotie maken, of een eigen bedrijf beginnen waar je natuurlijk heel veel winst in gaat maken.

Werkgever

Als je niet zeker weet of jouw werkgever een gedeelte van jouw verdiende geld in een pensioenpot stopt, vraag er eens naar. Is dat inderdaad het geval, mag je het direct weer vergeten. Mocht het niet het geval zijn, leg dan zelf iets in een pensioenpot. En begin je een eigen bedrijf? Dan is het helemaal handig om iets opzij te leggen iedere maand.

Spaarrekening of Pensioenpot?

Natuurlijk kun je een spaarrekening openen en daar iedere keer iets inleggen. Een spaarrekening heeft het voordeel dat je niet of nauwelijks risico loopt. Een nadeel is dat je ook niet of nauwelijks rente ontvangt. Je kan gemakkelijk bij je spaargeld en die reis tussendoor naar Ibiza is nu toch wel geweldig leuk. Een pensioenpot is dicht. Je kan er alleen instoppen en pas als je met pensioen gaat mag je het eruit halen. Daarbij kan je een hele leuke rente ontvangen. Echter, het is een belegging en daar zit altijd risico aan verbonden.

Verzekering

Ik zie het als een soort verzekering voor later. Ga je niet al dat vele geld verdienen in je leven waar je op rekent en op hoopt, dan is het ontzettend fijn als je iets achter de hand hebt. Gaat je eigen onderneming niet zoals verwacht? Komt er ineens een pandemie om de hoek kijken? Dan is het heel erg handig om een potje te hebben voor later. Tsja en gaat het je allemaal voor de wind en bouw je een miljoenenbedrijf op, of heb je een werkgever die voor jouw pensioen spaart, dan is het nog altijd meegenomen als je later nog iets extra hebt gespaard.

Keuze

Het is en blijft een keuze. Ik heb geluk gehad. Ik heb zelf nog iets opzij kunnen leggen voor over een paar jaar, als toevoeging op mijn tekort aan pensioen. Maar het had ook heel anders kunnen lopen, en dan was ik wel heel blij geweest met dat extra spaarpotje.

Read More
No Comment

Geld

SUN training Deel drie
3 January 2023

SUN training Deel drie

Ema is een grote uitdaging aangegaan. Ze is bezig met de SUN training (Stop Urineverlies Nu). Met Sophia Magazine deelt ze haar vooruitgang en ervaringen.

Terugval

Het ging zo goed … Ik dacht: als ik zo doorga, ben ik er een maand later van af. Maar toen kwam onze vakantie met veel reizen, dagenlang in de auto zitten en dan meteen naar een hotel of b&b, eten en moe naar bed. De dagen wanneer we niet op doorreis waren, gingen we wandeltochten maken, steden verkennen of op bezoek bij familie in Tsjechië, Oostenrijk en Nederland. Ik had geen tijd om mijn oefeningen te doen.

Correctie

Correctie: Ik nam geen tijd om mijn oefeningen te doen. En daar baalde ik van. Er kwam een terugval. Na urenlang wandelen merkte ik dat ik vaak wilde plassen om te voorkomen dat ik ging druppelen. Ik werd daar chagrijnig van. Ik hoopte dat ik ook na drie, vier maanden trainen klaar zou zijn, zoals sommige vrouwen. Ik dacht dat het bij mij misschien zelfs sneller zou gaan, als ik eerlijk ben.

Geen competitie

Ik moest mezelf streng toespreken. Dit is geen competitie, Ema, het gaat er niet om wie sneller is, je neemt net zo veel tijd als er nodig is. Je hebt jarenlang klachten gehad en wat je overspannen bekkenbodem betreft, dat is waarschijnlijk al ergens in je twintiger jaren begonnen. Je hebt altijd lage rugklachten gehad, je hebt zoveel nare dingen meegemaakt, die in je lichaam opgeslagen zijn. Zo veel te verwerken… je zou er een boek over kunnen schrijven! Oh, wacht, dat heb je ook gedaan. 😊 Het is uit je hoofd op papier gekomen, maar nog niet uit je lijf. De baarmoeder en vagina als het archief, weet je nog? Af en toe spreek ik mezelf zo streng toe.

Liefdevol

Echter, liefdevol zijn is net zo belangrijk. Wees lief voor jezelf, wees je lichaam dankbaar voor alles wat het kan. Dat zegt Erna Beers, founder van de SUN training ook. Neem tijd voor jezelf, gun jezelf regelmatig een heerlijke massage bijvoorbeeld. Spreek je dankbaarheid uit. Wat een fantastisch lijf heb ik toch! Het heeft drie kinderen gedragen, gebaard en gevoed. Het danst, klimt in de hoge bergen, doet alles wat ik wil. Een lenig, sterk lichaam.

So what?

Het ging even wat minder goed, so what? Na de vakanties weer de draad oppakken. Niet balen, niet boos zijn op jezelf, misschien was het ook ergens voor nodig.

Ondersteuning

Tijdens de training krijg je ondersteuning, als je dat wilt. Er is maandelijks een vraag en antwoord uurtje (dat vaak langer wordt, omdat Erna echt alle vragen probeert te beantwoorden). Op Facebook kun je lid worden van een besloten groep. Hier heb ik niet voor gekozen. Ik ben mijn tijd op sociale media aan het beperken en bovendien wilde ik mij juist helemaal niet vergelijken en meten met andere vrouwen, ik wilde (net als bijna altijd) alles zelf doen. Andere optie is een privéconsult met Erna. Stel dat er meer aan de hand is: een trauma, seksuele problemen, relatie gerelateerde vragen, dan kan zij je erbij helpen. Voor mij is het al genoeg om te weten dat het kan, dat er iemand is die ik vragen kan stellen en om hulp kan vragen.

Doorgaan

Ik ben na mijn terugval doorgegaan met de oefeningen, net als daarvoor. Een dag core-oefeningen plus ontspanning, andere dag de eitjes (daar heb ik in mijn vorige artikel over geschreven) plus ontspanning. Ik merk, dat vooral de actieve ontspanning erg belangrijk voor mij is. Ik zet een wekker op mijn telefoon, fijn meditatief muziekje aan en zorg dat ik niet gestoord word. De enige die erbij mag komen is de kat. Soms gaat ze op mijn buik liggen en spinnen. Ergens heb ik gelezen, dat het spinnen van een kat een helende werking heeft, de trillingen gaan door je lichaam heen net als de trillingen van de klankschalen. In ieder geval: je kunt niet meer opstaan met een kat op je buik.

Wanneer kan ik stoppen met trainen?

Daar is Erna Beers duidelijk over: als je klachten over zijn, dan kun je stoppen met de training. Helemaal. Het komt niet meer terug.
Ik merk dat ik dat nog niet durf te geloven. Ik wil geen terugval meer. Nee, ik hoef geen marathon te lopen, dat is niets voor mij. Gewichtheffen begin ik ook niet aan. Maar dansen, wandelen en af en toe een stukje rennen als ik daar zin in heb, dat moet kunnen. En dan droog, graag!

Blij!

Ik was aan het wandelen bij ons in de achtertuin, zoals we dat noemen, door het park De Veluwezoom. Ik had al tien kilometer in mijn benen, in mijn hoofd was ik dit artikel aan het schrijven. Wat moet ik nu zeggen? Ben ik klaar met de training of nog niet? Hoe weet ik wanneer ik moet stoppen?

Test

Door een test te doen! Na urenlang lopen was ik nog steeds droog, natuurlijk, dat was al een tijdje zo. Ik begon af te dalen vanaf de beroemde Posbank, er scheen een zwak winterzonnetje en ik zette hem op rennen. Zomaar, omdat het kan, omdat ik daar af en toe zin in heb. Ik krijg soms rare blikken, want blijkbaar mag je alleen rennen met een strakke legging aan, hardloopschoenen, smartwatch en een koptelefoon, maar daar trek ik me niets van aan, als ik tenminste goed in mijn vel zit. Ik rende bergafwaarts, mijn jas open, haar los en een big smile op mijn gezicht. Ik huppelde en rende helemaal naar beneden totdat ik weer hijgend een stukje omhoog moest.

Geslaagd

Een test geslaagd! Geen enkele druppel. Ja, uit mijn neus, dat telt niet. Als je een keer op de Veluwezoom wandelt en er rent een maffe vrouw langs, ergens ver in de vijftig, zonder hardloopuitrusting aan, roep dan: Hi Ema, houd je het nog droog? Dan lach ik naar je. Misschien stop ik om een gezellig praatje te maken, maar als ik dat niet doe, sorry, dan was ik té blij om te stoppen.

En jij? Houd jij het droog? Zo niet, wanneer begin je aan de SUN training dan? Kijk hier, wanneer er een gratis webinar is.

Ema Sindelarova

N.B.: Mijn artikelen over de SUN training heb ik geschreven vanuit persoonlijke ervaring, ze zijn niet gecorrigeerd of gecontroleerd door Erna Beers of haar team. Bezoek de website van de SUN training voor exacte informatie.

 

Read More
No Comment

Geen categorie




%d bloggers like this: