Wanneer je vertelt dat je op reis gaat, volgt steevast de vraag met wie je gaat. Als je vervolgens antwoordt dat je alleen op reis gaat, willen sommige toehoorders wel eens met gefronste wenkbrauwen reageren.
Ik heb zelf aardig wat reizen in mijn eentje gemaakt en ben soms met de nodige oordelen van anderen geconfronteerd. Zo vinden heel wat mensen het blijkbaar raar, gezien de verbaasde reacties. En ook wat sneu: men doet nogal eens de aanname dat je niemand hebt om mee op reis te gaan en dat alleen reizen wel heel eenzaam moet zijn. Dat is mij duidelijk geworden in de afgelopen pak ‘m beet vijftien jaar.
Bewust alleen op reis
Het is allemaal niet waar en deze oordelen zeggen alles over hun eigenaren natuurlijk. Ik ken genoeg mensen die bewust alleen op reis gaan en ik heb zelf ook regelmatig alleen gereisd. In dit artikel zal ik uitleggen wat daar zo leuk aan is en waarom ik vind dat iedereen eens een keer alleen op reis zou moeten gaan. Voor de duidelijkheid: ik heb het over ongeorganiseerd, op eigen houtje reizen.
Negen argumenten om alleen op reis te gaan
- Vrijheid. Als je alleen reist kun je doen en laten wat je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden. Kun je eindelijk eens uren wandelen in de bergen, waar je partner absoluut niet van houdt. Kun je alle tijd nemen voor je ochtendritueel en eten waar je zin in hebt. Je kan gaan en staan waar je wilt, per dag bedenken waar je naartoe wilt en net zo makkelijk weer van gedachten veranderen zonder dat iemand zich daaraan ergert. Zo vrij als een vogel!
- Avontuur. Je gaat in je uppie een land ontdekken. Je weet nog niet (precies) waar je zal belanden, wie je zal ontmoeten en alles ligt nog open. Je bent op jezelf aangewezen en moet je zien te redden. Ook als het even tegenzit. Dat is een avontuur op zich en we hebben allemaal een portie avontuur nodig in ons leven. Avontuur is goed voor je creativiteit en zelfvertrouwen.
- Creativiteit. Omdat je niemand hebt om op terug te vallen bij pech en tegenslag of bij uitdagingen, moet je het zelf zien op te lossen. Dat doet een beroep op je creativiteit. Je ontdekt kanten van jezelf waarvan je het bestaan niet wist. Je hebt geen tijd om je zorgen te maken, je moet wel handelen. Een beetje uitdaging kan geen kwaad.
- Zelfvertrouwen. Als het je lukt om problemen het hoofd te bieden (al dan niet met hulp, want vaak is er ergens wel iemand te vinden die behulpzaam is) geeft dat een gevoel van zelfvertrouwen. Zelfs als een probleem niet is opgelost, je hebt er wel mee te dealen. Je moet wel. En wat blijkt: het is niet het einde van de wereld. Jij redt je wel in je eentje.
- Contact. In tegenstelling tot wat veel mensen denken ( saai, je bent de hele tijd alleen) heb je heel snel en veel aanspraak als je alleen reist. Juist omdat je alleen reist, benaderen mensen je sneller dan wanneer je met z’n tweeën of meer reist. Ik heb zelfs momenten gehad dat ik amper toe kwam aan mijn zo gewaardeerde ‘me-time’. Het contact is vaak ook echter en diepgaander is mijn ervaring dan wanneer je met (een) ander(en) reist. Ik heb op reis de meest openhartige, bijzondere gesprekken gevoerd met mensen van uiteenlopende achtergronden.
- Tijd voor jezelf. Die ‘me-time’ hebben we allemaal nodig. Als je introvert bent zeker, maar ook voor de meer extraverte mensen onder ons kan het geen kwaad om zo nu en dan momenten in je eentje door te brengen. Ik weet dat sommigen hier niet aan moeten denken en dit zelfs heel lastig vinden, maar daar ligt wat mij betreft dan juist een uitdaging. Wat maakt dat je dit zo lastig vindt? Als je momenten in stilte doorbrengt, wat gebeurt er dan met je en wat kan dit je vertellen? Wanneer je tijd alleen doorbrengt en even niet geconfronteerd wordt met de meningen, wensen en behoeften van anderen en niet de afleiding van de waan van de dag hebt, kom je meer in contact met jezelf. Je komt eraan toe eens stil te staan bij wat belangrijk is voor jou. Hoe voel je je? Hoe gaat het nou echt met je, wat vind je dat je niet zegt, waar heb je behoefte aan, etc.? Het kan je belangrijke inzichten geven. Ook, of misschien wel juist als je het lastig vindt om alleen te zijn.
- Je treedt buiten de gebaande paden. Dit kan letterlijk het geval zijn: zo ben ik meer dan eens uitgenodigd door locals en ik kwam op plekken waar geen toerist komt. Zo werd ik eens gast op een traditionele Zulu trouwceremonie en ik ben zelf ten huwelijk gevraagd. Weliswaar als vrouw nummer drie, maar dit verzin je toch niet vooraf? Geweldig! Ook in figuurlijke zin geldt dit. Je wordt uitgedaagd om uit je comfortzone te gaan en dingen eens anders aan te pakken. Je bent immers uit je routine en op jezelf aangewezen. Misschien stap je normaal gesproken niet zo snel op mensen af, nu moet je soms wel. Of bereid je alles altijd tot in de puntjes voor en ben je nu genoodzaakt om dat los te laten, want het werkt toch niet.
- Je leert jezelf beter kennen. Alles wat ik hierboven heb beschreven draagt bij aan nog meer of betere zelfkennis. En zelfkennis, zo zei Socrates al, is het begin van alle wijsheid. Daar kunnen we nog wel wat van gebruiken in deze wereld, nietwaar?
- Ik kan heel goed en fijn reizen met mijn vriend, wat we regelmatig doen. Ik heb daarnaast echter de behoefte om van tijd tot tijd in mijn eentje op pad te gaan en dat doe ik dus. Ik ben van plan om dit te blijven doen zolang het kan!
Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Weet jij nog meer redenen? Laat een reactie achter en maak het rijtje af!
Wil je meer artikelen van Corry Conen lezen?
- De zin en onzin van affirmaties
- Kun jij een compliment ontvangen? 3 tips!
- Opruimen en omgaan met emoties: wat heb jij allemaal in de kast gestopt?
- Degene die jou het meest in de weg zit ben jij zelf: 5 tips om daar vandaag nog mee te stoppen!
- Zeg jij vaak ja, terwijl het nee is?
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Leave A Reply