Lezen
Lezen
Wat doe je als je veel liever gaat zitten lezen dan een boekrecensie schrijven? Pak je dan een boek van je stapel, of probeer je er toch een recensie uit te persen? Ik zeg altijd dat je niets moet doen wat je niet aanstaat. Niet dat ik nu zo’n hekel heb aan schrijven. Integendeel. Maar alles op zijn tijd. En nu is de tijd van lezen in plaats van herhalen wat een ander heeft opgeschreven.
Zin maken
Vroeger als kind wanneer ik zei dat ik ergens geen zin in had, zei mijn moeder steevast: ‘Dan maak je maar zin.’ Er was weinig waar ik een grotere hekel aan had dan dat. Hoe kan je nu zin maken? Het is het tegenovergestelde van vrijheid. En juist die vrijheid om te doen wat je wilt doen is zo enorm belangrijk geworden voor mij.
Verantwoordelijk
Toch zit er ook altijd een stuk verantwoordelijkheidsgevoel in de weg. Vooral als er iets gebeuren moet wat je ooit hebt beloofd. Meestal is dat helemaal geen probleem. Zodra ik eraan begin is het voor ik het weet af en heb ik er achteraf nog plezier aan beleefd ook. Er zijn enkele momenten in mijn leven dat dit niet gebeurt. Hoe ik mezelf ook probeer op te krikken, het lukt gewoon even niet. Ik wil nu lezen. Volgende keer beter.
Bekend
Is dit bekend? Heeft iemand anders dit ook? Of gebruik ik het gewoon als excuus. En ben ik verwend geraakt/ook gewend geraakt aan die vrijheid om mijn eigen tijd in te delen en te besteden hoe ik dat wil? Ik kan me jaren van hard werken herinneren, voor een ander. Natuurlijk ik kreeg er salaris voor. Maar was dat het altijd waard? Ik heb zoveel dingen gedaan die ik niet leuk vond. Zo vaak ‘zin gemaakt’ terwijl ik met alles wat ik had en voelde binnen in mij dat ik iets heel anders wilde doen.
Burnout
Heel lang gaat dat goed. Je zegt tegen jezelf dat je gewoon door moet en er niet over nadenken. Straks in je vrije tijd kan je doen wat je zelf leuk vindt. Tot het op is. Totdat alles zegt dat het genoeg is geweest. Dan beland je in een burn out. Ik gun het helemaal niemand. Want het is geen tijd van relaxen. Ook, misschien wel vooral, in een burn out fase is het hard werken en vooral aan dingen die je niet wilt. Je moet, nog meer dan anders, dingen doen die tegen je natuur in gaan.
Pieter Omtzigt
Ik denk hieraan als ik hoor dat Pieter Omtzigt het wat rustig aan moet doen. Het verbaast me helemaal niets. Dat zat er zo dik aan te komen. Je begint niet zomaar spontaan te huilen als er even iets niet lukt. Daar zijn jaren van moeten aan vooraf gegaan. En na een burn out kan je niet meer doen wat je anders heel gemakkelijk aan kon. Het begint allemaal met omdenken.
Omdenken
En dus hoop ik dat hij, net als ik, zal leren om nee te zeggen tegen iets wat even niet gaat. Wetend dat het vanavond of morgen ineens wel weer gaat en je je afvraagt wat er nu zo moeilijk aan was. Het gaat niet om de taak zelf, het heeft alles te maken met je fysieke maar vooral mentale toestand op dit ogenblik. Dus lieve lezers, vandaag geen boekrecensie. Wie weet komt deze nu dinsdag of donderdag. Anders probeer ik het gewoon weer volgende week zondag. In plaats daarvan ga ik nu heerlijk zitten lezen.
