• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for natuur. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Wintervakantie
21 November 2024

Wintervakantie

Vandaag sneeuwt en hagelt het. De winter is begonnen, tijd om te denken aan de wintervakantie. Veel mensen gaan in het voorjaar naar de wintersport. Dat zou ik ook wel weer eens willen. Vooral in de maand maart wanneer de zon wat meer schijnt en het na het skiën zo heerlijk apres skiën is. Of tijdens de  lunch op een bergtop met je kop in de zon om daar uren te zitten en dan nog even de piste af naar beneden.

Fanatiek

Je hoort het, ik ben niet zo fanatiek. Ik ga vooral om de sneeuw, de kou en de zon. En de gezelligheid natuurlijk. In Oostenrijk is het vooral gezellig na de sportieve uitdagingen van de dag. Met z’n allen de sneeuwhut in of een of andere kroeg en dan hossen met z’n allen. In Amerika is dat ietsje anders maar niet minder gezellig.

Country

Ook al proberen ze daar zoveel mogelijk het oude Europa na te doen, de Amerikaanse invloeden zijn toch zeer merkbaar. Zo hebben we na 4 uur overal ‘happy hour’ met drankjes voor de helft van de prijs. Daarna lekker eten en dan country muziek. Een andere sfeer maar tevens erg gezellig. De avonden houden vroeg op want de volgende dag wil iedereen weer als eerste in de rij voor de skiliften staan.

Zon

Niet iedereen houdt van wintersporten. Ik ken ook heel veel mensen die liever in de winter nog even de zon opzoeken omdat die winter anders zo lang duurt. En deze mensen gaan vaak wat eerder, in januari of februari al. Wanneer het op de Canarische Eilanden al boven de 20 graden is en je lekker in je zwembad bij luxe hotel kan bijkomen van de koude winterdagen in Nederland.

Wintervakantie

Er is voor iedere wintervakantie wat te zeggen. Alleen krijg je mij met geen stok de deur uit tijdens de kerstdagen. Ja, naar familie om gezellig bij elkaar te zijn. Maar om met de kerst op vakantie te gaan kan ik me niet voorstellen. Toch is die mogelijkheid fijn voor mensen die zich anders alleen voelen tijdens deze familiedagen.

Plezier

Kortom, het gaat erom dat iedereen plezier heeft in de winter. Voor we het weten zitten we weer met z’n allen op een terras in de zon. Nu moeten we eerst zo goed mogelijk de winter door zien te komen. Kom maar op, ik heb er zin in!

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Reizen

Bibliotheek
14 November 2024

Bibliotheek

Mijn eerste bezoek aan de bibliotheek staat in mijn geheugen gegrift. ik moet een jaar of 3 zijn geweest. Al die boeken, al die verhalen en plaatjes. Ik werd verliefd en dat is nooit meer overgegaan. Mijn moeder moest me krijsend weer mee naar huis nemen. Ik wilde er blijven wonen. Ook dat is altijd een droom gebleven.

Engelse kostuumdrama’s

Ieder Engels kostuumdrama verslond ik in de jaren daarna. En vooral de scenes die opgenomen werden in zo’n gezellige, ouderwetse Engelse bibliotheek. Die mensen hadden vroeger een echte bibliotheek in huis. De rijken dan. Wat moet dat geweldig zijn, bedacht ik me vaak. Ik ben gek op lezen en op schrijven. Dat groeide uit van een hobby naar een passie.

Waarom niet?

Er kwamen steeds meer boeken bij. Ik ging ook wat mooiere exemplaren verzamelen. Mijn boekenkasten werden te vol, dus er kwamen steeds meer kasten bij. Vrienden die op bezoek kwamen riepen al vaak: ‘Het lijkt hier wel een bibliotheek.’ Mmmm, waarom niet? Het duurde een aantal jaren maar ik ben verkocht en verknocht aan het idee.

Internet

Ik schrijf me in op iedere site die ideeën heeft over een huisbibliotheek. Prachtige houten boekenkasten van de vloer tot aan het plafond komen voorbij. Ik zie een roterende boekenkast. Hij gaat op mijn lijstje. Een bruine leren chesterfield fauteuil met voetenbankje staat met stip op een. Mijn oude antieke bureau krijgt natuurlijk een ereplaats. En het is hoog tijd om de oude keukenstoel te vervangen door een mooie bureaustoel.

Bestellen

Ik bestel een ijzeren bord met ‘Ellen’s Library’ erop. Wensenlijstjes voor kerst worden gemaakt. Ik kijk naar een Perzisch kleed voor op de vloer en krijg steeds meer een beeld van mijn ideale bibliotheek. Houten bijzettafeltjes en mijn theetafel die ik omgedoopt heb tot bar. Met een mooie whiskyglazen set die ik ooit heb gescoord in Schotland en de fles ernaast. Niet dat ik een fervent whisky drinker ben. Maar het past in het plaatje.

Planten

Natuurlijk mogen de planten niet ontbreken. Een wereldbol, mijn antieke bureausets over de jaren heen gespaard en gekregen voor verjaardagen. Afgestruind op antiekmarkten en dolblij met een echte oude inktpot en verenpen, brievenweegschaal, kistje voor op het bureau met kleine vakjes voor paperclips, postzegels e.d.

Plek

Ik kom al een heel eind. Het meest belangrijke ontbreekt echter nog. Een plek om alles neer te zetten. Tot nu toe gebruik ik een hoek van mijn woonkamer, afgescheiden door planten/boekenplanken. Die hoek breidt zich uit en neemt de gehele woonkamer in beslag. Op zich niet echt erg, maar een heuse speciale aparte kamer zou geweldig zijn. Mijn slaapkamer ombouwen dan? Misschien met een slaapbank die ik overdag kan ombouwen tot gezellig zitje?

Mogelijkheden

Ook heb ik ooit gezien dat mensen hun bed omhoog hadden gebracht door een verhoogd bed in de bestaande kamer te bouwen. Ik heb een vriend die timmerman is. Zou hij dat voor elkaar kunnen krijgen? Oh zeker weten. Maar gelijk komen er praktische zaken om de hoek kijken. Slapen en boeken is niet de allerbeste combinatie als je niet twee keer per dag wil stoffen en stofzuigen. Ik laat de gedachte gaan.

Verhuizen

Er blijft een mogelijkheid over. Mijn prachtige, gezellige flatje verkopen en ergens een woning huren met een extra slaapkamer. Oh het gaat me aan mijn hart, maar het lijkt me de beste oplossing voor nu. Als ik tenminste mijn langverwachte droom in vervulling wil laten gaan. Er zijn voors en tegens. Ik zet alles op een rij. Er is nog geen definitieve beslissing gevallen maar ik neig naar verandering. Naar alles op zijn kop zetten en opnieuw beginnen.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Teleurstelling
7 November 2024

Teleurstelling

‘Amerika is geen Amerika meer wanneer er zoveel mensen op Trump hebben gestemd’, zei een oudere meneer tijdens een korte reactie op de overwinning van de 47e president van Amerika. Het blijft een teleurstelling dat iedereen een leugenaar gelooft. Dat zoveel mensen hem, ondanks zulke sterke bewijzen tegen hem, blijven steunen.

Trots

Uiteraard ben ik trots maar had ook niet veel anders verwacht dan dat ‘mijn’ staat Colorado mooi blauw kleurt. Hier wonen mensen dicht bij de natuur. Hier zijn vrouwen gelijk aan mannen. En hier zijn bewoners gemiddeld intelligenter dan in veel andere staten. Ik had gehoopt en naïef gedacht dat ook de rest van het land in de 21ste eeuw was beland. Maar blijkbaar is het nog niet denkbaar dat een vrouwelijke, van gemixt ras afkomstige president het land bestuurt. En dat is een teleurstelling.

Geld is macht

Helaas is het nog steeds zo dat geld ook macht betekent. En met geld wordt er een campagne gewonnen. Pak er een paar miljardairs bij en je wint. Met grote hoopvolle ogen gericht op al die rijkdom denken de meeste bewoners dat zij nu ook aan de beurt zijn. De economie moet beter. Natuurlijk, ik begrijp dat heel goed. Maar gaat dat nu ineens gebeuren? Ik hoop het voor hen.

Felicitaties

Er stromen felicitaties binnen voor Trump. Ineens is iedereen blij dat hij het gewonnen heeft van Kamala Harris. Toen zij nog voor stond in de peilingen was dit andersom het geval. Maar nu is iedereen blij en ziet het positief in. Positivisme is mij niet vreemd maar ik heb er toch een heel ander gevoel bij. Voor mij is het nog ongelooflijk dat een narcist als Trump zo de boel kan sturen. Ja, ik had gehoopt, heel erg gehoopt, dat Kamala de eerste vrouwelijke president zou worden. Maar het mocht niet zo zijn.

Teleurstelling

En nu is er teleurstelling. Want de Trump aanhangers zeggen dat Trump een derde wereldoorlog prima kan leiden. Dit betekent dat ze er al op rekenen dat er zo’n oorlog komt. En ik weiger daarin mee te gaan. Laten we toch eens een keer een ander beleid proberen. En te werken, en dan echt met z’n allen te werken aan vrede in plaats van ons tot over de tanden te bewapenen om alles en iedereen te vernietigen. Liberaal? Ja zeker! En ik kom er graag voor uit.

Democratie

Het is democratie en mensen mogen vrij stemmen. Ik ben er helemaal voor. Jammer echter dat scholing, gezondheidszorg en cultuur het moeten ontgelden ten opzichte van wapens. Er is anders geen geld genoeg voor vernietiging. En waarom zouden we nog iets opbouwen als het totaal onzeker is dat het er volgend jaar nog is? Maar we blijven democratisch en we blijven stemmen met z’n allen. Het blijft me onduidelijk waarom we stemmen op rechtse partijen. Maar ja, ik leg me erbij neer. Voor nu. Want vrijheid is het meest belangrijk.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Dichtbij
3 October 2024

Dichtbij

Onze zussendag nadert en we denken hard na over wat we zullen gaan doen. In principe zijn we al tevreden om dichtbij te blijven en bij elkaar op de bank te zitten. Maar het is ook leuk om telkens ergens heen te gaan. Iedere keer ergens anders. Dus kwam mijn zus met het idee weer eens naar Amersfoort te gaan. Een stad dichtbij, dus wordt het vaak vergeten.

Vergeten

We gaan telkens verder, want och we kunnen nog zo vaak naar Utrecht of Amersfoort. Het ligt maar een paar minuten rijden hiervandaan. En we zijn er al zo vaak geweest. Toch was dit niet het geval bij Amersfoort. Het is een, door ons, vergeten stad. Ik heb er jaren geleden gewerkt. Op de Varkensmarkt, midden in het centrum ben ik mijn carrière begonnen als reisagent. Toen heette het reisbureau nog Holland International, of zelfs nog Lisonne Lindeman, als ik het me goed herinner. Dat is meer dan 40 jaar geleden. Het reisbureau zit er nog.

Anders

Maar de omgeving is veranderd. Natuurlijk ben ik er in die 40 jaar nog weleens geweest. Toch niet zo vaak als je zou denken. Waarom niet? Geen idee. Want wat een super leuke stad is Amersfoort. Je hebt er werkelijk alles. Het centrum is gezellig druk. De winkels divers, er zijn zelfs aparte winkels die je nergens tegenkomt. Uiteraard vind je er ook de ketens. Maar het leuke is dat er in de zijstraatjes ook lokale winkels zijn.

Zen

Een geweldige vondst was een ‘zen-winkeltje’ met allemaal kristallen, boeken, mindful hebbedingetjes. ‘Echt een winkel voor jou’, vond mijn zus. Ik was het met haar eens. Het weer werkte ook mee aan ons zen-gevoel. Na heerlijk gewinkeld te hebben streken we neer op een terras in de zon. Het grote plein nodigt uit voor een hapje en een drankje uit allerlei windstreken. Zo kozen wij voor een Latijnse tapas plek met strandstoelen in de zon.

Uitkijk

We keken uit op een Grieks, een Italiaans, een Vietnamees en een bruin café, om er maar een paar te noemen. In het midden staat een fontein die probeert nog een beetje water naar boven te sproeien. Zo waanden we ons ineens een beetje in het buitenland. Met tapas en sangria voor onze neus en ons gezicht in de zon genoten we van ons samenzijn. Tijd om bij te kletsen.

Herhaling

Het bezoek aan Amersfoort is zeker voor herhaling vatbaar. Wat is het daar leuk geworden. Niet dat het eerder een saaie stad was maar ik was blij verrast om zoveel leuke winkels en terrassen te zien. De dag ging veel te snel voorbij. Vooral omdat er ook een libris boekwinkel is waar ik sowieso al uren kan doorbrengen. Ik ga dan ook zeker weer heel snel terug. Zo zijn steden in de buurt ook zeker de moeite waard en het scheelt veel reistijd.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Uitgaan

Herfstlicht
26 September 2024

Herfstlicht

Als ik een schilder zou zijn geweest zou ik proberen het herfstlicht vast te houden in schilderijen. De herfst zou dan mijn favoriete seizoen van het jaar zijn. Jaren achtereen werd ik onrustig zodra de wind begon te waaien en de bladeren gingen vallen. Niet zozeer dat ik mijn gedachten en hoofd begon te verliezen. Maar er is iets aan de herfst dat doet denken aan verlies.

Dood

De natuur gaat dood. Maar ik weet nu wel beter. Want zodra we de winter hebben gehad komen er weer nieuwe bladeren en gaat alles opnieuw leven. Herfst is daarom ook een hele troostrijke periode. Het laat ons zien dat alles altijd in een cirkel beweegt. Een cirkel is onafgebroken en gaat eeuwig door. Zo ook het leven. Ook al lijkt het in de herfst af te sterven, er komt toch ook weer een lente aan. Tot die tijd mogen we gezellig bij de kachel kruipen en licht maken in de vroege duisternis.

Licht

De eerste kaarsen van het seizoen staan weer te branden. Terwijl de laatste zonnestralen in banen mijn woonkamer binnenvallen, koester ik mij in hun warme licht. Geen ander zonlicht geeft zo’n warme gloed als herfstlicht. En ook al kan ik dan niet schilderen, ik kan proberen met woorden een beeld te geven van dit speciale herfstlicht. Waarin lijkt dat alle geuren en vochtigheid van het seizoen gevangen zit.

Binnen

Ik hoef niet eens naar buiten te gaan om de herfst te ruiken en te voelen wanneer ik het zonlicht zie. Mijn herinneringen weten precies hoe dit voelt. Zacht, warm, mistig, oranje, gezellig licht. Dat neemt niet weg dat ik kan genieten van ritselende bladeren wanneer ik met mijn voeten over de mossige bodems schuifel. Ik kijk naar een paddenstoel en hoop dat de kabouters thuis zijn. Ik snuif de rottende geur van aarde op en ben dankbaar voor dit seizoen.

Seizoenen

Ik hou van seizoenen. We hebben een heerlijke zomer gehad, maar nu is het tijd voor de herfst. Voor wind en regen, stamppotten en open haarden. Mijn dikke sokken en lange vesten liggen klaar. Er liggen extra plaids op de bank en er staan nieuwe kaarsen in de kandelaars. Houten egels, eekhoorns en paddenstoelen versieren mijn tafels en kasten. Om hen heen staan grote kruiken met gekleurde herfstbladeren. De pompoenen en dennenappels liggen in mandjes.

Balkon

Op het balkon staan de heideplantjes te kleuren en de kalebassen maken de balkontafels gezellig. De ‘zomerverlichting’ in de vorm van lampions mogen nog een laatste keer aan. Een spin vindt het genoeg geweest en is ijverig bezig webben te creëren tussen de planken en de lampen, om deze zo snel mogelijk te verstoppen achter zijn draden. Ik laat hem zijn gang gaan. Ook hij (of zij) hoort bij de herfst. Wat ben ik blij dat ik in Nederland woon. Laat het maar regenen en waaien. Het hoort er allemaal bij.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Natuur

Boom
19 September 2024

Boom

Lopend door het bos besef ik dat het een hele lange tijd geleden is dat ik mijn vrienden heb gezien. En met vrienden bedoel ik in dit geval de boom. Bomen zijn mijn vrienden, ik hou van hun energie, hun kracht en hun vrijgevigheid. Zij zorgen er tenslotte voor dat wij gezonde lucht binnen krijgen. En heb je ooit weleens en boom aangeraakt, zo niet omhelst? Mocht je dat zweverig vinden, denk er dan toch eens over na.

Ongezien

Al doe je het maar als niemand in je buurt is. Trouwens, wat kan jou het schelen als iemand het ziet, ze gaan je misschien nadoen. Het is namelijk heel helend. Leg eerst eens je hand op de stam. En voel hoe er een antwoord komt van je boom. Je hand tintelt en voelt warm en voor je het weet stroomt er een energie door je hele lijf. Dat doet je boom. Hij wil vrienden met je worden. Je kan dan niet anders dan beide armen om hem heen slaan en tegen zijn bast fluisteren dat je ook van hem houdt.

Blij

Wanneer je de boom loslaat voel je je blij. Er is een connectie tussen mens en natuur. We zijn het jaren geleden al vergeten. Dus hoog tijd om die connectie weer te vinden en ons opnieuw te verbinden met alles wat groeit en bloeit. We worden er beter van. En ik hoop de boom ook. Ik zie het in het klein aan al mijn groene planten in huis. Ik verbeeld me dat ze blij zijn wanneer ik ze goed verzorg. Ze geven mij mooie sterke bladeren terug. Ook de lucht in huis wordt schoner. En, ik weet het zeker, ze groeien sterker en mooier wanneer ik zacht tegen ze praat.

Eenzaam

Bomen groeien in clusters. Ze zijn, net als mensen en vele dieren, deel van een gemeenschap. Ze communiceren met elkaar. Nu schijnt een bos van dezelfde bomen een prachtig ecosysteem op te bouwen. Wat gebeurt er dan als je bomen uit elkaar haalt? Ze ‘missen elkaar’ en gaan dood. Ik denk hieraan als ik in mijn eikenbos een eenzame berkenboom zie staan. Hoe komt hij hier? Misschien is er een zaadje overgewaaid en is hij gaan groeien.

Berk

Hij ziet er ongezond uit. Zijn stam is aan de onderkant nog stevig maar hoe meer hij op ooghoogte is hoe slapper en bruiner hij wordt. Ik denk aan de bomen in de buurt. Is er ergens een berkenboom waar ik een stekkie van zou kunnen verplaatsen naast deze grote broer die zo zijn best doet zich in zijn uppie te handhaven tussen al die enorme eiken? Ik kan het me niet zo gauw bedenken. Maar ik ga voor je op zoek, beloof ik hem.

Belofte

Ook beloof ik de rest dat ik snel terug zal komen. Want ik voel me gesterkt door hun aanwezigheid. Ik snuif nog eens de lucht van bos en boom in mijn longen. Aahhh, ja ik heb jullie gemist. Tot gauw.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Natuur

Place de l’Eglise
17 September 2024

Place de l’Eglise

Ieder jaar in de maand september wordt er op het ‘Place de l’Eglise’ een kunstmarkt gehouden. Afgelopen zondag was het de 6e keer. Het is uitgegroeid van een paar kraampjes tot een ware happening. En de term kunstmarkt doet er eigenlijk geen eer aan. Het Kerkplein in Driebergen-Rijsenburg is voor een dag in het jaar omgetoverd tot een cultureel, kunstzinnig en vooral erg gezellig feest, waar Driebergenaren en inwoners van omliggende dorpen hun kunsten en werken mogen vertonen.

Meer

Maar het is meer dan een kunstmarkt. Er is live muziek (waaronder Franse chansons) en de ijssalon, waar ook koffie te verkrijgen is doet goede zaken. Maar wat direct opvalt is dat de werken van de verzamelde kunstenaars van zeer hoog niveau zijn. Hier vind je geen ‘arts and crafts’, zoals we dat in het Engels zeggen. Geen gebreide poppetjes, of zelfgemaakte potjes van klei. Niet dat daar iets mis mee is, zeker niet, maar op deze markt vind je kunst met een hoofdletter K.

Gezellig

Mijn zus, als kunstenares, doet vanaf het eerste jaar al ieder jaar mee. Ze heeft het zien groeien naar iets waar niet alleen de kunstenaars naar uitkijken maar ook het publiek steeds meer waardering voor krijgt. Dankzij de uitstekende organisatie loopt het ook dit jaar allemaal weer op rolletjes. Het Kerkplein ziet er erg gezellig uit en ik geniet, sinds ik het dorp al lang geleden verlaten heb, van alle oude bekenden die ik tegen kom.

Muziek

Ergens weet ik nu wel dat niet zomaar iedereen kan meedoen, maar ik krijg toch nog een heel aangename verrassing wanneer er een jongeman de microfoon pakt en ons een geweldig stemgeluid laat horen. Niet voor niets wordt hij al de 2e Johnny Cash genoemd. Je kunt zijn muziek beluisteren op Spotify en ik raad het je aan. Want wat een stem heeft deze man. Nog ‘onbedorven’ door sterallures laat hij, iets verlegen, horen wat hij kan. En zoals gezegd is dat verrassend goed.

Esli Frommett

Esli Frommett woont in Driebergen-Rijsenburg en verdient het om voor volle zalen te spelen. Ga hem maar eens beluisteren en je zal zien (horen eigenlijk) dat ik een keer niet overdrijf. Dus lieve muziekvrienden, dj’s en promotors in Nederland en mijn geliefde USA, zoek je nieuw talent? Neem even contact op want ik kan je meer gegevens over dit muzikaal talent geven. Doen!

Uurtje

Ik was van plan even een uurtje te gaan kijken. Maar het Place de l’Eglise liet me niet gaan. Onder het genot van heerlijk ijs luisterde ik naar bovengenoemde artiest, bekeek ik de prachtige kunstwerken en praatte ik bij met oude en nieuwe vrienden. Maar om half 5 moest iedereen helaas de boel weer inpakken, om als afsluiting nog een Franse borrel met, hoe kan het anders, overheerlijke Franse kaas en worst, te nuttigen.

Borrel

De borrel was, terecht, alleen voor de deelnemers aan de markt. Ik had het geluk dat een van de kunstenaars zich had ingeschreven voor 2 personen, waarvan een persoon had afgezegd. Ik werd hartelijk uitgenodigd. Bedankt, Dorinda! Het werd een feestje. Er was uitstekende wijn, natuurlijk uit Frankrijk. Er waren kazen, gedroogde worst, stokbrood en ander lekkers. Er werden Franse chansons gespeeld en veel gelachen en gekletst. Wat een uitstekende manier om plaatsgenoten te leren kennen en met elkaar te keuvelen over wat je zo interssant en leuk vindt. Kunst is meer dan een hobby. Het is een levenswijze.

Dank

Ik wil dan ook iedereen die meedeed hartelijk bedanken. Ook de organisatie veel dank. De mensen die ik heb mogen spreken en die zo belangstellend waren naar mijn boek, dank! Maaike Meeuwes-Sommer, ook dit jaar was weer een superfijne gebeurtenis. Ties, Dorinda, Lida, John, Esli, Carolien, Adrie, Gerrit, Bas, Ida en al die andere fijne oude en nieuwe vrienden: Volgend jaar weer?

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Kunst

Lezen
15 September 2024

Lezen

Wat doe je als je veel liever gaat zitten lezen dan een boekrecensie schrijven? Pak je dan een boek van je stapel, of probeer je er toch een recensie uit te persen? Ik zeg altijd dat je niets moet doen wat je niet aanstaat. Niet dat ik nu zo’n hekel heb aan schrijven. Integendeel. Maar alles op zijn tijd. En nu is de tijd van lezen in plaats van herhalen wat een ander heeft opgeschreven.

Zin maken

Vroeger als kind wanneer ik zei dat ik ergens geen zin in had, zei mijn moeder steevast: ‘Dan maak je maar zin.’ Er was weinig waar ik een grotere hekel aan had dan dat. Hoe kan je nu zin maken? Het is het tegenovergestelde van vrijheid. En juist die vrijheid om te doen wat je wilt doen is zo enorm belangrijk geworden voor mij.

Verantwoordelijk

Toch zit er ook altijd een stuk verantwoordelijkheidsgevoel in de weg. Vooral als er iets gebeuren moet wat je ooit hebt beloofd. Meestal is dat helemaal geen probleem. Zodra ik eraan begin is het voor ik het weet af en heb ik er achteraf nog plezier aan beleefd ook. Er zijn enkele momenten in mijn leven dat dit niet gebeurt. Hoe ik mezelf ook probeer op te krikken, het lukt gewoon even niet. Ik wil nu lezen. Volgende keer beter.

Bekend

Is dit bekend? Heeft iemand anders dit ook? Of gebruik ik het gewoon als excuus. En ben ik verwend geraakt/ook gewend geraakt aan die vrijheid om mijn eigen tijd in te delen en te besteden hoe ik dat wil? Ik kan me jaren van hard werken herinneren, voor een ander. Natuurlijk ik kreeg er salaris voor. Maar was dat het altijd waard? Ik heb zoveel dingen gedaan die ik niet leuk vond. Zo vaak ‘zin gemaakt’ terwijl ik met alles wat ik had en voelde binnen in mij dat ik iets heel anders wilde doen.

Burnout

Heel lang gaat dat goed. Je zegt tegen jezelf dat je gewoon door moet en er niet over nadenken. Straks in je vrije tijd kan je doen wat je zelf leuk vindt. Tot het op is. Totdat alles zegt dat het genoeg is geweest. Dan beland je in een burn out. Ik gun het helemaal niemand. Want het is geen tijd van relaxen. Ook, misschien wel vooral, in een burn out fase is het hard werken en vooral aan dingen die je niet wilt. Je moet, nog meer dan anders, dingen doen die tegen je natuur in gaan.

Pieter Omtzigt

Ik denk hieraan als ik hoor dat Pieter Omtzigt het wat rustig aan moet doen. Het verbaast me helemaal niets. Dat zat er zo dik aan te komen. Je begint niet zomaar spontaan te huilen als er even iets niet lukt. Daar zijn jaren van moeten aan vooraf gegaan. En na een burn out kan je niet meer doen wat je anders heel gemakkelijk aan kon. Het begint allemaal met omdenken.

Omdenken

En dus hoop ik dat hij, net als ik, zal leren om nee te zeggen tegen iets wat even niet gaat. Wetend dat het vanavond of morgen ineens wel weer gaat en je je afvraagt wat er nu zo moeilijk aan was. Het gaat niet om de taak zelf, het heeft alles te maken met je fysieke maar vooral mentale toestand op dit ogenblik. Dus lieve lezers, vandaag geen boekrecensie. Wie weet komt deze nu dinsdag of donderdag. Anders probeer ik het gewoon weer volgende week zondag. In plaats daarvan ga ik nu heerlijk zitten lezen.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
2 Comments

Boeken

Zing me naar huis
20 August 2024

Zing me naar huis

Al schrijvend luister ik naar oude country muziek. Er komt een liedje voorbij wat: ‘Zing me naar huis’ heet. Laat dat nu precies zijn wat ik aan het doen ben. Het liedje zelf stelt niet zoveel voor, zoals de meeste country liedjes. Maar er is iets in die muziek wat me zo sterk doet denken aan mijn tijd in Amerika. En terwijl ik bezig ben met mijn boek ‘Open Deuren’ dat gaat over die tijd, dan kan ik niet anders dan een steek van heimwee voelen.

Jong

Heimwee naar een andere tijd, toen ik nog jong was en alles een avontuur. Alles was nieuw en anders en ik genoot. Van de omgeving, van mijn vrienden, van de bergen, Aspen en haar spiritualiteit en ja, ook van de muziek. Dus duik ik nu eens in mijn oude langspeelplaten en vind een juweeltje. Ik heb het tijden niet meer gehoord maar ach, wat heb ik dit vaak gehoord in die tijd. En wat was het leuk. Met trillende vingers leg ik het op mijn oude platenspeler.

Starland Vocal Band

Een lokale band, de Starland Vocal Band, heeft weinig furore gemaakt buiten Amerika, naar ik weet. Dat is jammer want oh, wat waren ze fantastisch. Nog krijg ik kippenvel bij hun American Tune en mijn persoonlijke favoriet From Boulder to Birmingham.De laatste is, tot mijn verrassing, geschreven door Emmylou Harris samen met Bill Danoff, een van de leden van de Starland Vocal Band. Ik heb dit nooit geweten.

Troost

Bij het meer informatie zoeken van dit nummer kwam ik erachter dat Emmylou het schreef als rouwlied voor haar grote vriend Gram Parsons, die toen net overleden was. Ik luister nu beter naar de tekst en begrijp waarom Bill en Taffy dit lied kozen om in harmony te zingen tijdens de memorial service van John Denver, ook een goede vriend. Zonder muziek, alleen hun stemmen die wegstierven in de ijle Colorado lucht. Zo mooi.

Luisteren

Ik ben gestopt met schrijven. Zonder dat ik het weet rollen de tranen langs mijn gezicht bij het luisteren van dit (en al die andere) prachtige nummers. Wat kan muziek veel losmaken. In een paar seconden ben ik weer jaren jonger en kijk ik naar de Rockies om me heen. Ruik ik de salie en vind ik schaduw onder een Aspen boom. Hoe anders was mijn leven toen. En hoe dankbaar ben ik dat ik dat alles heb mogen meemaken.

Heimwee

Heimwee? Oh zeker. Soms zo erg dat het fysiek pijn doet. Maar ik weet dat ik niet terug in de tijd kan. Niemand kan dat. De herinneringen die ik heb zijn alleen dat: herinneringen. Het is nu niet meer. Dus blijf ik er niet teveel bij stil staan. Maar zo heel af en toe is het even heel erg fijn om die tijd te (her)beleven. Zoals het toen was. Zoals ik toen was. Met mijn lieve vrienden om me heen, in die prachtige natuur en met, altijd, altijd, die mooie muziek. En ik zing me naar huis.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Oase
15 August 2024

Oase

Hoe eenvoudig blijkt het om een eigen oase te bouwen. Ik heb al eerder aangegeven dat ik beschik over een piepklein balkon, vergelijkbaar met zo’n klein Italiaans of Frans stadsbalkonnetje dat je weleens op foto’s ziet. Waar net een stoel op past en, als je geluk hebt, een bistrotafeltje. Maar waar ruimte voor planten het allerbelangrijkste is.

Rust

Want planten stralen rust uit. Ook in een stad. Nu vind ik het erg gezellig om op terrasjes te zitten. Ik zit daarom ook niet zo vaak meer op mijn achterbalkon, dat groter is en uitkijkt op tuinen van mijn achterburen. Ik zou hier ook een mooi plekje van kunnen maken, maar in de praktijk is het een praktisch balkon. Er hangt een waslijn, waar op dit moment twee grote wassen te drogen hangen vanwege de (bijna)tropische temperatuur en vooral ook de wind.

Voor

Mijn voorkeur gaat dus deze zomer uit naar mijn balkon aan de straatkant.  En terwijl de fietsers en wandelaars onder mij door lopen/fietsen op zoek naar een gezellig terras zit ik dit op mijn gezellige balkon, onder mijn olijfboom, te schrijven. Ik heb een glas koude rosé binnen handbereik en geniet volop. Want ik ben erachter gekomen dat een balkon helemaal niet zo groot hoeft te zijn om er je eigen smaak aan te geven.

Belangrijk

Belangrijk is de hordeur die ik, na wat zweetdruppels, heb opgehangen in de deuropening naar de keuken. Zo kan ik als het donker wordt ook het licht in de keuken aandoen. Ik heb overigens ook leuke lampionnen opgehangen aan het plafond, die een zacht licht verspreiden. Een grote kaars op mijn halve maan balkon tafeltje zorgt voor meer sfeer in het donker. Ook belangrijk is een comfortabele zitplaats. Dikke, gekleurde zomerkussens sieren mijn twee houten bankjes aan weerszijden.

Planten

Maar zoals gezegd zijn planten het belangrijkste. Klimop groeit tegen mijn muren op en slingert zich tussen de planken door. Ik ben opgehouden te denken dat een grote plant niet past op mijn balkon. Natuurlijk past het. Zo zit ik nu dus ineens onder een olijfboom te genieten. Alsof ik in een ver buitenland ben. Wat kleur hier en daar maar vooral ook (grote)groene planten en het lijkt alsof ik me in een tropische tuin bevind. Een paar strandornamenten uit mijn geliefde Egmond aan Zee en een rieten parasol maken het geheel af.

Buiten

Zo kan ik, ook in een stads appartement, genieten van het buitenleven. Laat alsjeblieft de zomer nog heel lang duren!

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

tuin

Slapen
13 August 2024

Slapen

Al geruime tijd heb ik moeite met slapen. Hoe dat komt, geen idee. Ik lig me nergens zorgen over te maken en het is lekker koel in mijn slaapkamer. Ik heb me allerlei middeltjes aan laten praten waardoor ik beter zou kunnen slapen maar niets helpt. Voordat ik in bed lig ben ik soms zo moe dat ik me als een zombie uitkleed en mijn tanden poets. Zodra ik in bed lig ben ik klaarwakker.

Denken

‘Maar waar denk je dan aan?’ vragen mijn vriendinnen. Nergens aan. Ja, natuurlijk gaan mijn gedachten wel als een gek door mijn hoofd maar het zijn onzin gedachten. Waarom is de vorm van een lantaarnpaal zoals die is? Hoe komt het dat fatbikes ineens zo razend populair zijn? Dat soort dingen. Niet iets waar ik iets aan heb en zeker niet iets waar ik wakker van zou moeten liggen.

Kamille voor ik ga slapen

Ik neem een kop kamillethee voor ik ga slapen. Ik zet de tv een uur voor ik naar bed ga uit. Geen iPhone of iPad meer. Ik schrijf in mijn boek met ‘avondgedachten’ en smeer mijn kussen en lakens in met lavendel olie. Ik lig in mijn bed naar het plafond te staren. Het is stil. Ik draai me nog eens om. Na een uur of drie draaien ga ik er maar weer even uit. Vannacht lukt het me weer niet.

Doodmoe

In de ochtend sta ik weer op en voel me doodmoe. Hoe kom ik de dag door? Ik neem een kop koffie, dat helpt wel een beetje en voor ik het weet zit ik weer in mijn ritme van de dag. Tot het avond is (vaak nacht) en ik weer in mijn bed lig. Nu zal het toch wel lukken om te slapen, denk ik nog hoopvol. Het ritueel herhaalt zich. Draaien tot ik zo moe ben dat ik misselijk ben en het gevoel heb over te moeten geven.

Energie

Ik ben jaloers op alle mensen die de hele dag energiek door het leven gaan. Ik ben al heel lang niet meer energiek. Terwijl ik allerlei oefeningen doe met ‘ki’ (energie). Ik probeer een ritme voor mezelf te vinden, want mijn huisarts zegt dat dit belangrijk is. Ik ga om 11 uur naar bed. Ik slaap, als het lukt die nacht, rond een uur of 4 in. Mijn wekker loopt om 8 uur af.

Hulp

Deze week ging ik naar het ziekenhuis voor slaaptesten. Ik kreeg zoveel elektrische apparaten omgebonden, slangen rond mijn lichaam, in mijn gezicht en aan mijn vingers, dat ik me afvraag of er geen eenvoudiger manier is om dingen die belangrijk zijn te kunnen meten. Voor mensen die moeite hebben met slapen is dit een kwelling. Oh, natuurlijk zijn er veel ernstiger dingen maar het lijkt erop dat iemand er genoegen in schept dat een deel van de bevolking niet kan slapen en hiervoor een soort martelwerktuig heeft bedacht.

Slapen

Heb ik die nacht geslapen met al die hulpmiddelen aan mijn lijf? Natuurlijk niet. Ik heb ook deze nacht geen oog dichtgedaan. Het zal me dan ook zeer verbazen als ze iets uit die metingen kunnen halen. Zo niet, dan moet ik nog een keer. Ik denk er serieus over na dit toch te weigeren. Aan de andere kant lijkt me een nacht diepe slaap zo heerlijk. Maar ik loop op de dingen vooruit. Laten we eerst maar eens afwachten of er een uitslag komt. Tot die tijd blijf ik mijn lavendel, kamille en droomstenen en kristallen gebruiken.

 

 

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d