• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for taal. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Mijn boek in mijn moedertaal – deel 2 – Ema Sindelarova
30 November 2023

Mijn boek in mijn moedertaal, deel 2

Een half jaar geleden nog zat ik in een spanning af te wachten naar de reacties op mijn eerste boek, ‘Tranen van een feniks’, dat ik zelf in het Tsjechisch heb vertaald en dat in augustus 2023 in Tsjechië is uitgebracht onder de titel Jako tažní ptáci (Zoals de trekvogels…). Ik was vooral bang, dat mijn ouders mijn boek als een persoonlijke aanval zouden zien, dat ze mij zouden verwijten, dat ik zo open en eerlijk was over mijn leven en dus ook over dat van hen. Dat ze boos zouden worden omdat ik “vuile was buiten heb gehangen”. Nu denk ik al over mijn boek in mijn moedertaal, deel 2

(Nog) niet onterft

Gelukkig is dat niet gebeurd. Al waren ze geschokt (“We wisten dit helemaal niet!”) en voor een deel hadden ze het gevoel, dat ze mij helemaal niet herkenden in het verhaal (“deze vrouw kennen we niet”), ze praten nog steeds met mij en ze hebben mij, voor zover ik weet, niet onterft. Dat betekent, dat ik, als ik oud en seniel word, in het ouderlijk huis kan intrekken, op straat mijn moedertaal kan horen en in de kroeg een “černý kozel” kan bestellen; donker bier vind ik erg lekker. Maar voorlopig vind ik het nog steeds leuk om een wereldburger te zijn en tussen drie landen te pendelen.

Hoe doet jouw boek het, in Tsjechië?

‘Hoe doet jouw boek het in Tsjechië?’ vragen mijn vrienden. Ik heb geen idee! Je zou denken, dat communiceren in mijn moedertaal makkelijker zou zijn, maar daar heb je altijd nog de andere partij voor nodig. Die van de uitgever. Het marketing team ofzo. Ik heb zeker 5 mails gestuurd naar verschillende mensen, onder andere ‘mijn’ redactrice, geen antwoord. Het werk van de redactrice zit er echter op, dat snap ik. Hoe fantastisch zij ook was en hoe soepel onze communicatie ook verliep tijdens het redactieproces, toen het werk eenmaal klaar was en het boek ter perse ging, hield alles op.

Internet

Zoekend op internet kwam ik een website tegen, die op de Nederlandse Hebban website lijkt, Databáze knih. Daar heb ik mijn boek gevonden en wat supergaaf is, ook mooie recensies. Mijn Tsjechen begrijpen mij! Niets mooier voor een auteur, dan gelezen en begrepen te worden! Hoeveel boeken zijn er verkocht? Werkelijk geen idee. 

Tweede boek

Inmiddels is mijn tweede boek, Feniks op de Finca, in juni 2023 in het Nederlands uitgebracht. Ik zou ook dit boek heel graag in het Tsjechisch zien verschijnen. Maar ja, dat is ook afhankelijk van het succes van het eerste boek op de Tsjechische markt. Een uitgeverij zal niet opnieuw investeren in een auteur, die geen succes heeft (en dus geen geld oplevert).
Maandenlang heb ik niets geschreven (nou, niets … dat is niet waar; een essay en twee artikelen is ook niet niets). Ik twijfelde. Zal ik aan een nieuw boek beginnen, want de avonturen van de Feniks zijn nog lang niet klaar, of zal ik mijn pas verschenen boek naar het Tsjechisch vertalen en het risico lopen, dat ik dit voor niets doe en dat dit boek nooit het licht zal zien? Het licht, dat zich in Moldau weerkaatst? 

Inzicht

Toen kwam een inzicht. Tijdens een meditatie wist ik het ineens zeker: Ik ga vertalen. Als je iets heel graag wilt, dan is het visualiseren van je wens de eerste stap. Dat heb ik tijdens deze meditatie gedaan. Daarna moet je ook de tweede stap zetten: waarmaken van je wens. Ik vertaal hoofdstuk voor hoofdstuk, elke keer een beetje. Ik zit nu ongeveer op een kwart. Zo weet Het Universum, dat ik serieus ben met mijn wens. Dat ik het echt meen en dat ik daar iets voor doe.

Mijn boek in mijn moedertaal, deel 2

Nu moet de uitgever dat ook nog willen. Ik ga dit aan hem vragen, in december, als ik in Praag ben. We hebben al afgesproken in het café, waar we elkaar eerder hebben ontmoet. Toen hebben we tijdens het eerste kopje koffie al een mondelinge overeenkomst afgesloten. Voordat mijn cappuccino op was, had ik het boekcontract! Dat wil ik nu graag herhalen. Duim voor mij!

 

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Mijn boek in mijn moedertaal
9 March 2023

Mijn boek in mijn moedertaal

Tranen van een Feniks van Ema Sindelarova komt dit jaar uit in Tsjechië. Dat brengt ook twijfels met zich mee. 

Grapjes

Ik heb wel eens grapjes gemaakt over mijn schrijven in het Nederlands. Als mensen mij vroegen waarom ik niet in het Tsjechisch schreef, zei ik: ‘Ik schrijf liever niet in mijn moedertaal, want dan zou mijn moeder het kunnen lezen.’ Haha. Ha.

Tsjechië

Het is niet grappig meer. Mijn boek komt dit jaar in Tsjechië uit. Daar heb ik zelf voor gezorgd, dat wilde ik toch heel graag, maar nu komen de twijfels. Alweer.
Alle schrijvers kennen ze: Doe ik er goed aan, als ik dit boek de wereld in laat vliegen? Waarom doe ik dit toch? Wat zullen ze ervan vinden? Worden ze boos? Heb ik ze gekwetst? Wat heb ik ook alweer geschreven over ze? Oh help, ze gaan mijn boek lezen!

Tranen van een feniks

Nadat mijn boek ‘Tranen van een Feniks’ in november 2021 is uitgekomen kreeg ik lovende reacties. Het is geen bestseller, daar is mijn uitgeverij en mijn naam te klein voor, maar ik was heel blij met de recensies en feedback die ik van lezers kreeg. Na een paar maanden begon het te kriebelen. Het zou heel gaaf zijn als het ook in Tsjechië uit zou komen!

Praag

Ik heb een paar hoofdstukken vertaald en naar twee uitgeverijen in Praag gestuurd. Er kwam één afwijzing en één doorverwijzing: ‘Wij adviseren u uitgeverij Motto, daar past uw boek beter bij.’ Ik heb gelijk gezocht op internet, de juiste persoon gevonden waar ik mijn vertaling naar toe kon sturen en twee dagen later ging de telefoon.

Schrik

Ik zag op de display een Tsjechisch nummer. Op dat moment dacht ik alleen: Er zou toch niet iets met mijn ouders zijn gebeurd?! Maar toen hoorde ik de naam van de redactrice die zich voorstelde. Ze klonk te opgewekt voor een afwijzing.
We hebben drie kwartier gepraat. Over boeken, vertalingen, over het leven in Tsjechië, over mijn emigratie naar Nederland.

Klik

Er was een klik. Ze vond mijn boek leuk! Althans, de hoofdstukken die ik had gestuurd. Ze moest echter het complete boek lezen om te beslissen of ze dat konden uitgeven en daar gaat het hele redactieteam over. Ik moest aan de slag.

Herschrijven

Mijn eigen werk vertalen betekende alles herbeleven. Eigenlijk was het opnieuw schrijven. Met alle emoties, twijfels, herschrijven van zinnen. Want sommige woorden klonken in mijn moedertaal ineens heel anders. En omdat alleen ik wist hoe ze moesten klinken, alleen ik wist wat ik bedoelde, was ik ook de enige die dit kon doen. Bovendien zijn er niet zo veel literaire vertalers Tsjechisch-Nederlands, dit zijn beide ‘kleine talen’.

Geweldige hulp

Ik had geweldig goede hulp van mijn Tsjechische vriendin, die een echte boekenwurm is en goed in de taal. Want de taal ontwikkelt zich, ook achter mijn rug om. Ik woon al meer dan 30 jaar in het buitenland. Mijn vriendin heeft mij erdoorheen gesleept. Elke week stuurde ik een paar vertaalde hoofdstukken. Een paar dagen later belden we, zij las het voor (hele goede methode om eens te horen, wat je hebt geschreven) en verbeterde mijn fouten. Maar vooral motiveerde zij mij, gaf mij complimenten en toonde haar medeleven in de moeilijke passages van mijn boek, een waargebeurd verhaal. 

Albatros Media

Nu heb ik een uitgeefcontract getekend met Albatros media, de grootste uitgever in Tsjechië. ‘Motto’ is een onderdeel van dit grote concern. Ze geven met name boeken voor vrouwen uit, veel van hun auteurs zijn ook vrouwen. Ik voel me daar thuis. Ik heb al kennis gemaakt met ‘mijn’ redactrice, met haar koffie gedronken in een Praags café en voelde ook bij haar een enorme klik. Ik weet zeker, dat mijn boek nu ‘naar huis gaat’. 

Wantrouwen

Mijn ouders reageerden blij, doch met wantrouwen. Mijn vader vroeg, waarom ze het niet eerst konden lezen. Het kleine meisje in mij werd weer aangesproken. Ze schrok ervan. Maar de wijze vrouw in mij beschermde haar. Ik schreef een brief aan mijn vader: ‘Ik ben dat kleine meisje niet meer, papa! Ik laat mij niet meer zeggen wat ik wel en wat ik niet mag doen. Ik ben een schrijfster. Ik ben vrij om mijn gedachten en gevoelens op papier te zetten. Ik wil mensen inspireren, het is nooit mijn bedoeling geweest iemand pijn te doen en zeker niet jullie. Heb vertrouwen in mij, alsjeblieft.’

Ema Sindelarova 

Wat vind jij? Heb je ook zulke twijfels? Hoe is jouw relatie met je ouders? Lees je graag waargebeurde verhalen? Schrijf je misschien ook? Het is altijd heel gaaf om reacties te krijgen. Je kunt direct reageren onder dit artikel.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
2 Comments

Boeken

Mijn erfenis – Philip Staal
21 June 2020

Mijn erfenis: schokkende onthullingen en gevecht om rechtsherstel

 In het jaar dat wij met elkaar ‘vieren’ dat we 75 jaar in vrijheid leven, is er hernieuwde aandacht voor de onthutsende diefstal van bezittingen van Joden. Na vele jaren research en het verzamelen van bewijzen, bracht econoom Philip Staal in 2016 het boek Mijn erfenis op de markt. 

Jarenlang deed Staal onderzoek in archieven en dossiers en onthulde dat niet alleen tijdens, maar ook ná de oorlog, miljoenen euro’s zijn verdwenen. Geld dat de Joodse overlevenden van de Shoah, waaronder veel oorlogswezen, rechtmatig toekomt. Zijn strijd om rechtsherstel blijft niet onopgemerkt; hij wordt zelfs onderscheiden met de Ridderorde van Oranje Nassau en geldt als een van de belangrijkste voorvechters van dit onrecht. 

Staal is, vanuit zijn rol als vertegenwoordiger van Platform Israël, al sinds 1998 betrokken bij de onderhandelingen en verdeling van de Joodse tegoeden. Dat was feitelijk de aanzet tot zijn eigen onderzoek. De manco’s in het naoorlogse rechtsherstel (1945-1970), waaronder het feit dat nimmer werd onderzocht wat er met het vermogen van oorlogswezen gebeurde, stoorde Staal. Hij besloot tot zijn eigen diepgravende onderzoek. Zijn onderzoeksresultaten publiceerde hij, gecombineerd met zijn eigen oorlogservaringen, in Mijn erfenis.

Indrukwekkend document

De wijze waarop Staal de feiten die hij noemt, staaft met bewijzen in combinatie met zijn eigen ervaringen maakt Mijn erfenis tot méér dan uitsluitend een informatief document. Er blijkt tevens een verregaande persoonlijke betrokkenheid uit. Staal mag feitelijk gezien worden als tweede generatie oorlogsslachtoffer. Hij heeft een deel van de oorlog daadwerkelijk meegemaakt, maar was toen nog slechts een peuter. Het had echter een enorme impact op zijn leven dat hij op 21 mei 1943 afscheid moest nemen van zijn ouders, Isaac en Anna Staal. Philip werd midden in de nacht, samen met zijn broer Marcel, door een tante naar een veilig onderkomen gebracht. Kort daarop werden zijn ouders verraden, opgepakt en afgevoerd naar Sobibor, waar ze zijn vermoord. Na de oorlog groeiden de twee broers op in weeshuizen.

Vooral door deze traumatische jeugdervaringen zou het jaren duren voordat Staal de kracht en overtuiging vond om te vechten voor rechtsherstel van de Joden en de Joodse oorlogswezen. Toen hij daar echter mee was begonnen, bleek zijn motivatie om deze gigantische misstanden aan de kaak te stellen, eindeloos. Na jaren van gepassioneerde research, zette hij de laatste punt van Mijn erfenis. 

Nu, juist in dit jaar van 75 jaar vrijheid, verdient dit werk erkenning en een brede belangstelling. Mijn erfenis wordt als paperback van 344 pagina’s uitgegeven door Eburon onder ISBN-nummer 9789463011020.

 
De auteur

Staal (1941) woont met vrouw en familie in Israël. Hij publiceerde eerder een gedetailleerd en grondig gedocumenteerd onderzoek. Dit ging over het vermogensbeheer van de 1363 minderjarige Joodse weeskinderen in Roestvrijstaal: Speurtocht naar de erfenis van Joodse oorlogswezen (Eburon, 2008).

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Computertaal
9 December 2019

Hoi, daar ben ik weer. Ik ga het deze keer even hebben over de computer. Wat ben ik blij met dat ding. Ongelooflijk dat ik al zo oud ben dat ik ook nog een hele tijd zonder computer en computertaal heb moeten doen. Ik kan het me nu amper meer voorstellen.

Computertaal

Hoe deden we vroeger onze boekhouding? Mijn vader was accountant en schreef alles in grote boeken. Zijn telmachine was zijn beste vriend. Ik hoorde hem mompelen over debet en credit en hij had me al gauw verloren. Nu hebben we geweldige programma’s als office 2019 die (bijna) alles al voor ons doet.

Word, Excel en meer technische termen

In het programma zit ‘Word, Excel, PowerPoint, Outlook’, en nog veel meer waarvan ik niet zou weten wat ik er mee moet beginnen. Ik ben dan ook de meest atechnische persoon in Nederland.

Schrijven in Word

Als ik achter mijn laptop kruip wil ik maar één ding: Dat hij doet wat ik wil en op dat moment nodig vind. Schrijven staat bij mij bovenaan. Jaren heb ik het in notities geprobeerd. Het ging, maar met ‘word’ ging er een wereld voor me open. Nu kan en vooral wil ik niet meer zonder.

Boekhouding

Boekhouding komt bij mij onderaan van de meest leuke dingen om te doen in mijn leven. Misschien omdat ik verwend ben, want mijn vader deed het tot voor kort altijd voor me. Maar hij wordt iets ouder en ik ook, dus moet ik het nu zelf kunnen.

Zelfs ik kan het

Excel verdient voor mij dan ook de hoogste prijs! Wat een uitkomst en nu kan ik het zelfs zelf. Niets geen rekenmachines en hersenkrakers. Ik vul alles in van mijn kladpapiertjes en het programma zet het keurig om in kolommen en rekent precies uit wat ik aan btw moet betalen en wat ik aan het eind overhoud.

Een site voor technische analfabeten

Nu zal je misschien denken; ‘Dat is allemaal wel aardig, Ellen, maar wat kost zo’n geintje me?’ Weet je dat dat ontzettend mee valt? Een paar glazen wijn minder en je hebt het eruit. En wat een gemak heb je ervan! Kijk eens op hun site. Het is helemaal in het Nederlands en duidelijk, zelfs voor technische analfabeten zoals ik.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Werk

Esther 18.  Digitaal geluk
29 September 2017

Het eerste woord levert honderdzesentwintig punten op, vertelt het tellertje op mijn telefoonscherm. Lange leve het willekeurig speelbord. Triple- en dubbelwoordwaardes liggen bij elkaar in het verlengde van de beginstip. Zo, Remco42jaar, na drie nederlagen ga ik je eindelijk terugpakken. Ik klap spontaan in mijn handen. Daan kijkt even op van zijn pc, dat komt zelden voor, maak ik toch meer herrie dan ik dacht. ‘Ik heb een prachtig woord gelegd!’ Hij knikt en zinkt weer af in zijn digitale wereld. Ja, in de Malkaan-woonkamer wordt intens geleefd.

(more…)

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

Zoveel verkooppunten van eco én betaalbare jeans, waarom zou je nog ‘vieze’ jeans kopen?
9 February 2017

Ken je de documentaire China Blue? Het vertelt het verhaal van Jasmine, een zestienjarig Chinees meisje dat werkt in een textielfabriek. Ze werkt zeven dagen per week, soms wel 20 uur per dag, voor 5 eurocent per uur. Overuren worden meestal niet uitbetaald. Jasmine en haar collega’s zijn zo moe, dat ze in de weinige pauzes boven op een berg spijkerbroeken in slaap vallen.

(more…)

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
2 Comments

Mode

Leeuweriken van de dood
15 December 2024

Leeuweriken van de dood – Hans Wiersum

Vorige maand verscheen een prachtige historische roman over een Engelse vrouwelijke arts ‘Leeuweriken van de dood’ van Hans Wiersum. Een prachtige historische roman over een Engelse vrouwelijke arts die tijdens de Eerste Wereldoorlog -vermomd als man- aan het front gaat werken om in de buurt van haar geliefde te kunnen zijn. Met de immense populariteit van thrillers en feelgoodromans, richt de historische roman zich doorgaans op een wat bescheidener lezerspubliek, maar het debuut van dit nieuwe schrijftalent is nu al aan een tweede druk toe!

Wat oorlog met een mens doet

Wellicht heeft dat succes te maken met het feit dat ‘Leeuweriken van de dood’ niet alleen het zoveelste liefdesverhaal is, maar laat ten diepste doorvoelen wat oorlog met de mens doet… Oorlog trekt te allen tijde een uiterst zware wissel op de privélevens van mensen, maar Charlotte en Wynn (de hoofdpersonages) maken de vergrotende trap van deze afschuwelijke ervaring mee. Hun levens staan model voor de levens van miljoenen jonge mensen in oorlogstijd.

Eerste wereldoorlog

‘Leeuweriken van de dood’ speelt zich af ten tijde van de Eerste Wereldoorlog en jonge mensen worden in grote groepen vanuit alle windhoeken naar het front gestuurd. Wanneer de Britse Wynn aan de beurt is treurt zijn vriendin Charlotte, maar zij besluit na verloop van tijd zich niet te laten kennen. Ze rondt haar medische opleiding af, neemt acteerlessen en volgt na enige tijd als man verkleed haar geliefde naar België, waar ze als medisch officier aan de slag gaat.

Gevangenis

Het onvermijdelijke gebeurt: Wynn wordt gewond haar veldhospitaal ingedragen. Rampspoed overkomt hen nog meer wanneer zij als vrouw wordt betrapt en vijf jaar gevangenisstraf krijgt, omdat het voor vrouwen verboden is aan het front te dienen. Wynn herstelt en vertrekt ten tweede male naar de loopgraven. Na enige tijd komt hij zeer zwaar gewond terug. Het idyllische sprookje is voorbij; de relatie van Charlotte en Wynn staat onder hoogspanning.

Wie is Hans Wiersum?

Hans Wiersum (1954) is getrouwd, woont met zijn vrouw in Amsterdam-Noord (nog steeds een dorp) en heeft twee zonen. Van jongs af aan had Hans een voorliefde voor taal, maar kwam terecht in de financiële wereld. Na jaren volgde hij zijn hart, en werkte tot zijn afscheid als communicatiemanager in Amsterdam, Leeuwarden en Brussel.

Vakscholen

Hij is serieus gaan schrijven aan het einde van zijn bankcarrière. Tijdens schrijfopleidingen bij de Schrijversvakschool en Querido-academie ontstonden de eerste ideeën voor zijn romandebuut ‘Leeuweriken van de dood’.

Dagboeken

De titel verwijst naar de zang van de leeuweriken, die veel frontsoldaten noemen in hun dagboeknotities. Ze hoorden ze vaak hoog boven het slagveld zingen in het korte moment van stilte, wanneer de kanonnen zwegen net voor ze zelf vanuit de loopgraven ten strijde trokken. Die gruwelijke oorlog is in het hele boek steeds weer aanwezig, maar het verhaal laat vooral zien wat oorlog met een mens doet.

Boekinformatie

‘Leeuweriken van de dood’ wordt uitgegeven door Uitgeverij Doornwater. Het boek is uitgevoerd als bijna 500 pagina’s tellende paperback, het ISBN luidt 9789083449500 en het is -onder meer- te bestellen via https://uitgeverijdoornwater.nl/romans/de-leeuweriken-van-de-dood

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Teleurstelling
7 November 2024

Teleurstelling

‘Amerika is geen Amerika meer wanneer er zoveel mensen op Trump hebben gestemd’, zei een oudere meneer tijdens een korte reactie op de overwinning van de 47e president van Amerika. Het blijft een teleurstelling dat iedereen een leugenaar gelooft. Dat zoveel mensen hem, ondanks zulke sterke bewijzen tegen hem, blijven steunen.

Trots

Uiteraard ben ik trots maar had ook niet veel anders verwacht dan dat ‘mijn’ staat Colorado mooi blauw kleurt. Hier wonen mensen dicht bij de natuur. Hier zijn vrouwen gelijk aan mannen. En hier zijn bewoners gemiddeld intelligenter dan in veel andere staten. Ik had gehoopt en naïef gedacht dat ook de rest van het land in de 21ste eeuw was beland. Maar blijkbaar is het nog niet denkbaar dat een vrouwelijke, van gemixt ras afkomstige president het land bestuurt. En dat is een teleurstelling.

Geld is macht

Helaas is het nog steeds zo dat geld ook macht betekent. En met geld wordt er een campagne gewonnen. Pak er een paar miljardairs bij en je wint. Met grote hoopvolle ogen gericht op al die rijkdom denken de meeste bewoners dat zij nu ook aan de beurt zijn. De economie moet beter. Natuurlijk, ik begrijp dat heel goed. Maar gaat dat nu ineens gebeuren? Ik hoop het voor hen.

Felicitaties

Er stromen felicitaties binnen voor Trump. Ineens is iedereen blij dat hij het gewonnen heeft van Kamala Harris. Toen zij nog voor stond in de peilingen was dit andersom het geval. Maar nu is iedereen blij en ziet het positief in. Positivisme is mij niet vreemd maar ik heb er toch een heel ander gevoel bij. Voor mij is het nog ongelooflijk dat een narcist als Trump zo de boel kan sturen. Ja, ik had gehoopt, heel erg gehoopt, dat Kamala de eerste vrouwelijke president zou worden. Maar het mocht niet zo zijn.

Teleurstelling

En nu is er teleurstelling. Want de Trump aanhangers zeggen dat Trump een derde wereldoorlog prima kan leiden. Dit betekent dat ze er al op rekenen dat er zo’n oorlog komt. En ik weiger daarin mee te gaan. Laten we toch eens een keer een ander beleid proberen. En te werken, en dan echt met z’n allen te werken aan vrede in plaats van ons tot over de tanden te bewapenen om alles en iedereen te vernietigen. Liberaal? Ja zeker! En ik kom er graag voor uit.

Democratie

Het is democratie en mensen mogen vrij stemmen. Ik ben er helemaal voor. Jammer echter dat scholing, gezondheidszorg en cultuur het moeten ontgelden ten opzichte van wapens. Er is anders geen geld genoeg voor vernietiging. En waarom zouden we nog iets opbouwen als het totaal onzeker is dat het er volgend jaar nog is? Maar we blijven democratisch en we blijven stemmen met z’n allen. Het blijft me onduidelijk waarom we stemmen op rechtse partijen. Maar ja, ik leg me erbij neer. Voor nu. Want vrijheid is het meest belangrijk.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Onthechten
24 October 2024

Onthechten

Mijn vriendin moest altijd lachen als we ergens met vakantie waren. Ik had moeite me te onthechten en wilde op de meeste plekken gaan wonen. Zo heb ik altijd al graag langer in Griekenland willen verblijven dan alleen een vakantie van een week of twee. Zodra ik naar huis moet moet ik me gaan onthechten van de plek waar ik verliefd op ben geworden.

Verliefd

En ik word heel gauw verliefd. Vaker op een plek dan op een man, moet ik eerlijk bekennen. Ik leef heel graag alleen. Maar ben dan al gauw benieuwd hoe mijn leven eruit zou zien als ik op een andere plek zou wonen dan waar nu mijn thuis is. En er is zoveel moois te ontdekken in deze wereld. Ik ging ooit met ‘vakantie’ in Amerika en de meesten van jullie weten hoe dat afgelopen is. Ik bleef er 20 jaar wonen. En ik vind het nog steeds heel moeilijk me los te maken van mijn tweede thuis.

Dromen

Ik droom heel geregeld over Aspen, Colorado. Maar ook over andere, verre streken. Vooral als ik ergens ben geweest en ik heb het er naar mijn zin gehad ben ik geneigd de plek en de mensen die ik daar heb ontmoet vast te willen houden. Ik kan me moeilijk onthechten van degenen op wie ik spontaan verliefd word. Zo hadden we op Mallorca hele leuke buren.

Zweden

Ik was ervan overtuigd dat het Zweden, of in ieder geval Scandinaviërs waren. De manier van spreken in een taal die ik niet ken en hun uiterlijk deed me vermoeden dat ze verlegen Zweden, Noren of Denen moesten zijn. Tot de jonge vrouw naar ons toe kwam en ons in gebrekkig Nederlands aansprak. Het bleek dat ze al 5 jaar geleden vanuit Oekraïne verhuisd zijn naar Nederland. Ruim voor de oorlog dus.

Onthechten

Maar wat het aller moeilijkst bleek om me van te onthechten was hun 8 maanden oude zoontje, Max. Wat een vrolijk kereltje. De verliefdheid was wederzijds want Max vond ons ook onweerstaanbaar en wilde graag kiekeboe spelletjes doen en vooral ons veel knuffels geven, die we dankbaar terug gaven. Toen zijn papa en mama voor ons vertrek weer terug moesten naar Nederland hebben we Max nog uitgebreid geknuffeld.

Weten

Wetend dat ik hem nooit meer terug zal zien en nooit zal weten hoe hij opgroeit kan bijna fysiek pijn doen. Ik heb me gehecht aan het jochie en wil niet weten dat ik hem nooit meer zal tegenkomen. En ik weet ook dat je niet iedereen kan volgen in je leven maar sommige mensen zijn moeilijker los te laten dan anderen. Vooral kinderen. Het onthechten hoort allemaal bij het leven maar dat maakt het er niet gemakkelijker op.

Max

Lieve kleine vrolijke Max, ik wens je een leven vol geluk en liefde toe. En alsjeblieft, blijf altijd in je leven alles zo wonderlijk vinden als je het tot nu toe vindt. Blijf lachen om al die dingen die wij, volwassenen, zo gewoon zijn gaan vinden. Door jouw ogen zien en beleven wij al die wondertjes opnieuw. We mochten een paar dagen in jouw leventje dit prachtige leven beleven zoals jij. En zeg nou eerlijk, wat is er ook mooier dan de badslippers van je papa, de stang van de parasol en de poot van een tuinstoel? Ik laat het kluiven op die dingen graag aan jou over maar ik deel wel heel graag de blik in je ogen die je met ons deelt zodra je die dingen uitspuugt.

Alles

Want alles, letterlijk alles, is van waarde in jouw ontdekkingstocht. Dank je wel dat je ons weer even hebt laten weten dat, wat we ook tegenkomen in ons leven, we dit moeten onderzoeken en niet zomaar aan de kant moeten gooien zonder het eerst afgekloven te hebben en er zeker van zijn dat dit niet naar meer smaakt.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Utopia Avenue – David Mitchell
29 September 2024

Utopia Avenue

Dit boek gaat over een Britse rockband: Utopia Avenue, in 1968. Je zou zweren dat de band echt heeft bestaan en dat dit boek geen fictie is. Bij mijn zoektocht op Google zag ik deze vraag meerdere keren voorbij komen. Er lijkt een verdenking te zijn dat deze fictieve rockband misschien gebaseerd is op een bestaande band. Een compliment voor de schrijver die zich zo heeft ingeleefd dat het verhaal tot leven is gekomen.

Band

Dean, Griff, Jasper en Elf kunnen zich geen beter leven voorstellen dan het leven van een rockster. Ze vormen een band en schrijven hun eigen songs. Wonder boven wonder ziet manager Levon iets in hun muziek en bezorgt ze optredens. In eerste instantie in kleine bars, waar ze uitgejouwd worden en de moed dreigen te verliezen ooit bij de groten der aarde van de muziek te behoren.

Beroep

Maar zoals in ieder beroep dat een beetje de moeite waard is blijkt ook hier wie je kent van grote waarde te zijn. Kruiwagens en reclame, en niet te vergeten oersterke muziek, belooft een gouden toekomst. Intussen stapelen de persoonlijke problemen zich op. Elf, het enige vrouwelijke bandlid, is smoorverliefd op een Australische muzikant Bruce. Dat Bruce het niet maakt in de muziek en jaloers is op haar succes maakt het er voor Elf niet gemakkelijker op.

Dean

Dean is een knappe jongen en wordt als zanger op de voorgrond gezet. Dit leidt tot jaloezie onder de andere bandleden. Dat Dean uit een zeer eenvoudig milieu komt waarbij zijn vader hem altijd heeft mishandeld en hem heeft verweten dat hij niets waard is lijkt nu in een ver verleden te liggen. Want hij is immers een ster en verdient geld als water. Zal zijn vader hem nu nog als nietsnut zien of is geld machtiger dan vooroordelen?

Jasper

Jasper is van Nederlandse afkomst en groeit op in Zeeland bij de familie van zijn vader. Het grappige is, dat er in de Engelse vertaling van het boek regelmatig Nederlandse woorden en uitdrukkingen voorkomen die in het Engels worden uitgelegd. Ook komen we gebruiken en landschappen tegen uit Nederland. Jasper is mentaal onstabiel. Hij woont een aantal jaren in een psychiatrisch ziekenhuis voordat hij zich volledig aan zijn muziek wijdt. Hij is de geniale muzikant. Zonder Jasper geen band. Toch is Jasper erg onzeker en zit zijn verleden hem constant in zijn hoofd.

Griff

Griff is de drummer en, zoals bij veel bands, de ‘underdog’. Hij heeft niet veel in te brengen en verliest zich een beetje tussen de andere, veel grotere, ego’s. Hij krijgt niet zo’n duidelijke stem in het boek als de anderen. Ik heb zo’n idee dat dit bewust gekozen is. Zoals aangegeven wordt is hij ‘maar’ de drummer, die dan toevallig ook een keer een liedje heeft geschreven. Maar dat lied wordt telkens weggevaagd door andere, zogenoemd betere, liedjes van andere bandleden.

Drugs

Het zou geen goede indruk van de tijd geven als er ook niet veel gesproken wordt over drugs in het boek. De muziekwereld was in die jaren (en nu?) nog steeds de tijd van de sex, drugs en rock and roll. Die drie hoorden bij elkaar. Er worden veel feesten gegeven waar Utopia Avenue uitgenodigd wordt. Daarbij worden bekende rock- en popsterren uit die tijd genoemd. Zit er iets van waarheid in? Vast. Maar het blijft een werk van fictie, dus zullen we er nooit achter komen wat er werkelijk in die kringen uitgespookt werd.

David Mitchell

De auteur David Mitchell is in 1969 geboren in Groot Brittannië. Hij woonde jaren in Japan en de meeste boeken die hij heeft geschreven spelen zich af in dit, door hem zo geliefde, land.  Ik ga zeker meer van zijn werk lezen.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Bus
6 August 2024

Bus

De stoelen van deze bus staan dicht bij elkaar. Zo dicht zelfs dat de knappe man die instapt en voor mij gaat zitten me bijna aanraakt met zijn hoofd. Soms krijg ik ineens van die (bijna) onbedwingbare invallen. Ben ik de enige, of hebben meer mensen die?

Hoofd

Het haar op zijn hoofd is van achteren kort geknipt. Bovenop is het lang gelaten en het krult een beetje. Het helpt niet veel dat hij er constant een hand door haalt, plukken haar springen overeind om vervolgens in een soort golf weer op zijn kruin neer te dalen.

Nek

Zijn nek is bloot. Het ziet er onschuldig en een beetje aandoenlijk uit. Ik kan niet zo goed tegen een blote nek. Die van mijn neefjes moet ik altijd even kietelen of een kusje geven. Zo ben ik nu geneigd om mijn hoofd voorover te buigen en hem een zoen in zijn nek te geven.

Schrik

Ik schrik ervan. Want ik ken die buien van mijzelf. Het kost me alle moeite om het niet te doen. Wat als ik het wel zou doen? Wat zou zijn reactie zijn? Ik zie in mijn verbeelding zijn geschrokken blik, het bruusk omdraaien van zijn hoofd. Om dan vervolgens mij uit te schelden en vreselijk kwaad te worden.

Humor

Of zou hij iets van humor hebben over het hele geval? Zou hij er misschien zelfs om kunnen lachen als ik uitleg dat ik af en toe neig een beetje te spontaan te reageren op mijn omgeving? Hij kijkt uit het raampje van de bus en ik neem de zijkant van zijn gezicht op. Het is nog een jonge vent, ik schat achter in de 20. Een studenten uiterlijk.

Bril

Ik val helemaal niet op dit type. Ten eerste is hij natuurlijk veel te jong, maar blonde, brildragende jongemannen hebben meestal totaal niet mijn interesse. Niet vanwege de bril, maar de combinatie. Had hij donker haar gehad, een stoppelbaardje en een bril was het een heel ander verhaal geweest.

Uiterlijk

Mijn neiging zijn nek te zoenen heeft dus niets met zijn uiterlijk te maken. Het roept een soort van beschermende gevoelens op. Zelfs misschien iets van moedergevoelens. Ik ga verzitten en schuif op mijn stoel. Niet doen, niet doen, denk ik bij mezelf. Vroeger kon je er misschien nog mee wegkomen maar nu niet meer.

Volwassen

Ik moet me inmiddels zeker als volwassene gedragen. Dus kan ik niet meer zomaar een vreemde kussen. Daarbij kan het tegenwoordig al sowieso niet meer, al was ik jonger dan de man voor me. Het zou direct geplaatst worden onder grensoverschrijdend gedrag. En wat moet ik daar dan weer mee.

Gemakkelijk

De tijden zijn er niet gemakkelijker op geworden. En grenzen zijn veel strenger, terwijl ik eigenlijk liever van alle grenzen af zou willen. Als dat eens zou kunnen, dat we met z’n allen precies wisten wat we wel en wat we niet konden doen zodat we een ander niet (per ongeluk) pijn doen. Even denk ik nog: wat voor pijn zou een kus kunnen doen? Maar ik hou me in. En achteraf heb ik daar geen spijt van.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Relaties

Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d