• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow

Fictie

Gamen
9 November 2023

Gamen

Wie is er niet aan verslaafd? Ik weet dat mijn neefjes, zodra ze de kans krijgen, niets liever doen dan gamen. Het schijnt niet gezond te zijn en ‘oudere’ mensen hebben een hoop commentaar dat het vroeger veel gezonder was toen de jeugd nog buiten speelde en andere spelletjes deden met elkaar zonder gebruik van telefoons of iPads.

Slecht

Toch is gamen niet allemaal slecht. De jongens zijn supergoed in de Engelse taal en weten woorden die wij amper (of nooit) hebben gehoord. Ook zal het motorisch wel iets positiefs hebben als ik ze bezig zie. En ja, er komen een hoop beelden binnen op zo’n dag. Maar is er werkelijk zoveel verschil in ontdekking middels een scherm of via ander contact?

Correspondentie

Als kind schreef ik met zo’n 20 verschillende correspondentievrienden en -vriendinnen over de hele wereld. We stuurden elkaar foto’s over onze omgeving en ik leerde culturen en gewoontes kennen van de andere kant van de planeet. Nu doen ze in principe hetzelfde, alleen komt de wereld steeds dichterbij. En dat kan alleen maar goed zijn. Zo leren we elkaar begrijpen door een gemeenschappelijk spel.

Zonde

Ik heb gamen voor mezelf altijd een beetje zonde gevonden van mijn tijd. Eigenlijk denk ik er nog zo over. Ik lees veel liever of kijk een film op Netflix voor de ontspanning. Tot voor kort, want ik heb een spel ontdekt waar ik verslaafd aan ben geraakt. Het is zelfs zo sterk dat mijn eerste gedachte als ik wakker word over het spel gaat en vlak voordat ik in slaap val zie ik mijn tuintje voor me en wat ik er nog aan moet doen.

Merge gardens

Yep, ik beken het. Ik ben gek op het spelletje ‘Merge Gardens’. In een kort verleden heb ik merge mansion gespeeld maar dat werd ik gauw zat. De beslissing om de Gardens te downloaden was dan ook niet echt spontaan. Maar sinds de app op mijn Ipad staat ben ik verslaafd. Als ik mezelf niet dwing ermee op te houden zit ik uren achter elkaar te spelen.

Ontspanning

En het moet ontspanning blijven. Ik heb zelfs geen excuus dat ik iets kan leren van dit spel. Dus ben ik al zo ver dat ik mezelf toesta dat ik niet overal iets van hoef te leren in dit leven. Maar dan moet het spel mijn leven niet overnemen. En dat heeft wel de neiging. Dus komt de timer er weer bij. Zonder timer besef ik me ineens dat ik de laatste 4 uur niets anders heb gedaan dan voor mijn plantjes en vogels te zorgen in mijn virtuele tuin.

Read More
No Comment

Fictie

Slechte seks en verkeerde verwachtingen in Cat-person van Kristen Roupenian
17 December 2017

Er is een relletje op het internet. Kristen Roupenian schreef Cat-person (lees hier het verhaal), een kort verhaal dat onlangs gepubliceerd werd in The NewYorker. Het gaat over een slechte date, slechte seks en over beelden en verwachtingen die je creëert van iemand met wie je online date. Beelden en verwachtingen die meer over jezelf zeggen dan over die ander. Het relletje gaat over mannen, die vinden dat de vrouwen die zich in Cat-person herkennen feministen zijn en over vrouwen die zich in Margot herkennen en die het een #metoo verhaal noemen. Er is zelfs een Twitterpagina gemaakt: Men react to Cat-person!

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie  / Liefde  / Lifestyle

Esther 19.  Stoer wijf 
6 October 2017

Kik. Martijn heeft het laatst uitgelegd. Natuurlijk kunnen Fee en ik dat ook zelf uitzoeken, maar laat zo’n kerel ook even zijn wijsheid inbrengen. Kik is anoniemer dan Whatsapp, je hebt elkaars telefoonnummer niet nodig. Fee had meteen haar mening klaar: ‘Dat zegt wel iets over de mensen die Kik gebruiken.’ Inderdaad: zij, Martijn en ik gebruiken het alledrie.

‘Ik heb sinds een week iemand op Kik.’ Het lijkt me dat bij de eerste limoncello een goede opening hoort, dus ik denk, weet je, ik knal het er maar meteen in.

(more…)

Read More
No Comment

Fictie

Esther 18.  Digitaal geluk
29 September 2017

Het eerste woord levert honderdzesentwintig punten op, vertelt het tellertje op mijn telefoonscherm. Lange leve het willekeurig speelbord. Triple- en dubbelwoordwaardes liggen bij elkaar in het verlengde van de beginstip. Zo, Remco42jaar, na drie nederlagen ga ik je eindelijk terugpakken. Ik klap spontaan in mijn handen. Daan kijkt even op van zijn pc, dat komt zelden voor, maak ik toch meer herrie dan ik dacht. ‘Ik heb een prachtig woord gelegd!’ Hij knikt en zinkt weer af in zijn digitale wereld. Ja, in de Malkaan-woonkamer wordt intens geleefd.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

5e prijs Sophia’s Zomer Schrijfwedstrijd 2017
5 August 2017

Hieronder vind je het verhaal ‘De eerste dag en de dagen daarvoor’ van Karlijn Vermeulen. Met dit verhaal won zij de vijfde prijs. 

De eerste dag en de dagen daarvoor

‘Niet zo staren’, zei moeder. Ik hield de stroeve stof van haar spijkerbroek in mijn knuist. Het schuurde, maar dat deerde niet. Haar hand rustte nu op mijn hoofd en ik voelde hoe ze het in haar richting draaide. Kort ontmoette ik haar strenge blik, maar niets weerhield me om te kijken naar wat ik zojuist gezien had.

In het gangetje achter de toonbank had ik iemand gezien. Een kruising tussen een kind en een volwassene. Zich moeizaam en schichtig bewegend. De bakkersvrouw had naar het schepseltje gekeken met zoveel afkeuring, dat ik plaatsvervangende schaamte voelde. Ik mocht een broodje uitkiezen van moeder. Maar ik schudde mijn hoofd; ik hoefde geen broodje noch een gebakje. Zelfs geen roombroodje, dat ik normaliter zo heerlijk vond dat ik erover fantaseerde en het voor mijn verjaardag had gevraagd. Er was zoveel spanning in de lucht dat ik eigenlijk alleen maar zo snel mogelijk terug naar huis wilde.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

Esther 10. Wraakengelen
4 August 2017

De glaasjes zijn ingeschonken, onze plekken op Fee’s bank ingenomen. ‘Fee, schat, je ziet er fantastisch uit!’
‘Vier en een halve kilo,’ roept ze. Haar glimlach vertelt hoe trots ze is. ‘Deze mevrouw is bikini-klaar.’
‘Past dit daar dan wel bij?’ Ik wijs naar de limoncellootjes die vrolijk op ons wachten.
‘Lief, om strandtent-klaar te zijn moet je twee dingen doen: strak zijn voor de bikini en getraind voor het zomerdrankje!’
‘Zomerdrankje? Fee, wij drinken dit jaarrond.’

Fee gooit haar armen omhoog alsof ze net een grote wedstrijd heeft gewonnen en roept: ‘Yes, Esther en Fee hebben het hele jaar zomer!!’
Gek mens. Heerlijk gek mens.
Ze buigt zich wat verder naar mij toe. ‘Saskia van mijn werk was minder enthousiast over mijn uiterlijk.’
‘Wat bedoel je?’
‘Ik vertelde van de vier en een halve kilo, en opeens reageerde ze heel zuinig.’ Fee trekt een afgemeten tuitmondje en zegt overdreven gemaakt: ‘Oh, dat is heel mooi voor jou.’
‘Vrouwen-nijd?’
‘Yes, vrouwen-nijd. Mannen zijn leuker.’

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

Esther 9.  Stoppen met Joost
28 July 2017

Ik zie Ceels lippen wit gespannen tegen elkaar aan drukken, haar ogen gefixeerd op de achterkant voor de vrachtauto voor ons: Vers fruit, we brengen het elke dag.

Mijn knie bibbert.

Ik zie Joost en mij door het bos lopen. Een gewone wandeling, dat hebben we een paar keer gedaan met een gestolen kus op stille momenten. Heeft Ceel dat..? Dan komt, ik probeer het weg te drukken maar dat lukt niet, ons avontuurtje in het bos met het hardloopshirt. Laat het niet toen zijn geweest! Ik ben geen gelover, maar als er een God is, dan wil ik me nu meteen bekeren en als offer nooit meer iets zoets eten, als ze dat maar niet heeft gezien.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

Uitslag Sophia’s zomer schrijfwedstrijd 2017 De eerste dag
16 July 2017

Als ‘s morgens het licht
door de gordijnen dringt
smelten je laatste dromen.

Er klinken geluiden
uit de achtertuinen
een buurman stapelt stenen
een rammelende kettingkast.

Het is vandaag de eerste dag
om met iets te beginnen
waar niemand aan begon.

Dichter: Fetze Pijlman, ‘Een ander pad’ 1986

19 verhalen ontvingen we in verband met de schrijfwedstrijd ‘De eerste dag’. Allereerst willen we iedereen bedanken die een verhaal heeft ingezonden.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie

Esther 7. De kaars
14 July 2017

Het nachtkastje trilt. ‘Aardbeving?’ is het eerste wat ik denk, hangend tussen slapen en wakker zijn. Ook heel logisch, hebben we nogal last vast, van aardbevingen. Wel in Groningen, is de volgende gedachte die door mijn hoofd zwabbert. En net voordat mijn narrige onderbewustzijn wil gaan vertellen hoeveel kilometer ik van Groningen vandaan woon, word ik echt wakker. Shit, het is mijn telefoon, die staat op trillen, vergeten na de vergadering gisteravond het belletje weer in te schakelen. Twee uur ’s nachts laat mijn wekker fijntjes zien, dat kunnen er maar twee zijn: Fee of Joost. Ik kijk opzij, Daan slaapt nog. Blind neem ik op.
‘Hallo Fee,’ zeg ik, zonder te kijken wie het is. Hoeft ook niet, want bij beiden is ‘Hallo Fee’ de juiste begroeting.
‘Hee Es,’ klinkt aan de andere kant de stem van Fee. Ik hoor het meteen. Foute boel. Fee heeft haar het-gaat-niet-goed-maar-dat-laat-ik-niet-horen-stem opstaan.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Fictie  / Lifestyle

Esther 3. Een goede ruil
16 June 2017

Een paar dagen nadat we in 1983 ons Klootzakken Opruim Team hadden uitgeroepen en ik ’s ochtends voor het eerst in mijn leven het fenomeen ‘kater’ tegenkwam (beide onvergetelijk), verscheen Martijn in ons leven. Met de studentengang boven ons waren we een groot feest aan het voorbereiden. En op die gang bleek hij te wonen. Waarschijnlijk nog maar net, anders hadden we hem wel eerder gezien, Martijn was namelijk niet te missen. Het was een twee meter en vijf centimeter lang geslaagd exemplaar. Met alles er op en er aan, wist Fee met zekerheid drie dagen later, ze had weer eens de kortste weg genomen. Nog drie dagen later kon ook ik de proef nemen. Fee had helemaal gelijk. Martijn, zo’n lobbes die te goed was voor de wereld – en te mooi voor onze concurrentes – moest natuurlijk worden beschermd. En dus, wat moet dat moet, namen wij hem onder onze hoede. Ons KOT-team ging van twee naar drie personen. Martijn had een basstem die op maat was gemaakt voor dat grote lichaam. Hij zei niet veel, maar wat hij zei was altijd raak en meestal erg grappig.

(more…)

Read More
No Comment

Fictie  / Lifestyle  / Relaties

Esther 2. Klootzakken Opruim Team
9 June 2017

‘Oh, ik zie het al. Mevrouw gaat zo naar Meneer J.. Dat is niet te missen,’ grijnst Fee me tegemoet. Om de één of andere reden noemt ze Joost vanaf het begin Meneer J., ik krijg het er niet uit. Misschien een onbeholpen variatie op Sex and the City?
‘Ook goedendag. Hallo Esther, hoe is het met jou? Leuk je te zien Esther.’ Zoals gewoonlijk neemt Fee de kortste weg, waarom lang lopen als je er snel kunt zijn.
‘Dus ik heb gelijk?’ Bij Fee zijn vragen en conclusies meestal hetzelfde. Een antwoord lijkt me niet nodig.
‘Als jij dat direct ziet, hoe komt het dan dat Daan dat nooit ziet?’ vraag ik een beetje bezorgd. Fee grijnst haar bekende Fee-grijns, de vrolijke aankondiging van een wijze les.

(more…)

Read More
No Comment

Fictie  / Lifestyle  / Relaties