Sinds januari koop ik zeer regelmatig kaas en eieren bij een kaasboer die op zaterdag met zijn kraampje hier in de buurt staat. Bij mijn eerste bezoek raakte ik aan de praat met deze kaasboer. Hoewel ik al bijna 25 jaar in Limburg woon, is toch één van de eerste vragen die ik vrijwel altijd krijg: ‘Oh, je komt hier niet vandaan?’ Inmiddels ben ik hieraan gewend, maar nog steeds begrijp ik niet dat dit blijkbaar relevant is.
Van nieuwe klant naar trouwe klant
In de weken en maanden die volgden, gunde ik deze man zijn omzet en kocht ik mijn kaas en verse eieren bij hem. Hij was vrolijk, vriendelijk en in mijn ogen heel klantgericht. Soms nam ik nog wat extra’s ‘voor bij de borrel’ en altijd was er een gezellig praatje over het weer, zijn aanbod of zijn speciale aanbiedingen.
Verbaasd door een simpele vraag
Ook afgelopen zaterdag stapte ik op de fiets om naar mijn inmiddels vertrouwde adresje te gaan voor kaas en eieren. Tot mijn verbazing was de eerste vraag die hij mij stelde: ‘En mevrouw, u bent hier voor het eerst bij mijn kraampje?’
Grijze muis
Ik was met stomheid geslagen. In eerste instantie wist ik niet wat ik moest zeggen. Het eerste dat in mij opkwam, was: ‘Ik kom hier al maanden, maar ik snap door mijn wisselend uiterlijk dat je mij niet meteen herkent’. Maar van binnen voelde ik onzekerheid en twijfel. Huh… Ben ik dan zo’n grijze muis die door niemand wordt herkend? Hoe is het mogelijk dat ik hier zó regelmatig kom en iemand mij niet herkent?
‘t Zegt meer over hem!
Toen ik met mijn bijna wekelijkse pondje kaas en doosje eieren weer op de fiets stapte, ging zijn begroeting nog eens door mijn hoofd. Terwijl de wind door mijn haren waaide, realiseerde ik mij ineens iets heel essentieels: zijn begroeting had niets met mij te maken. Het had vooral iets met hem te maken.
Hij dreunt zijn riedeltje op aan mensen die aan zijn kraampje staan. Wat hij vergeet, is om oprecht met die mensen contact te maken. De verbinding ontbreekt. Dat is niet erg, dat heeft deze kaasboer waarschijnlijk gewoon niet geleerd. Of hij heeft zich niet voldoende ontwikkeld om deze vaardigheid aan te leren.
Ik maak verbinding
Dat zegt dan vooral heel veel over mij en de manier waarop ik contact met anderen maak in deze fase van mijn leven. Dat is ook wat ik terugkrijg van de mensen om mij heen. Ik luister oprecht en met aandacht naar de ander. Op die manier maak ik verbinding. En daar voel ik mij prettig bij.
Of ik mijn kaas en eieren de komende tijd nog bij hetzelfde kraampje zal kopen? Ja hoor 🙂 Deze man doet op zijn eigen manier zijn best om contact te leggen. Daarnaast is hij een locale ondernemer die ik van harte toewens dat hij een stijgende omzet draait door het stellen van maar één simpele vraag: ‘Mag het een onsje meer zijn?’ 😉
Wil je meer lezen van Monique Mik-Kampman?
- Oproep: een beetje aandacht voor een eenzaam mens
- Wat kan een Virtual Assistant (VA) voor je doen?
- Waarom wel of niet? Leef jij vanuit verlangen of angst?
- Vriendinnen: voor even of voor het leven?
- Netwerken is net werken
- ‘Mindfulness’ versus ‘a full mind’
- Welke online business tools gebruik jij?
- De extraverte introvert (ei): do’s & don’ts
- Hé, Oop!… Meer dan alleen maar een boekrecensie
- Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
- Druk, drukker, drukst?
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
2 Comments
Schitterende blog!
Dank je, Ester 🙂