• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for telefoon. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Gamen
9 November 2023

Gamen

Wie is er niet aan verslaafd? Ik weet dat mijn neefjes, zodra ze de kans krijgen, niets liever doen dan gamen. Het schijnt niet gezond te zijn en ‘oudere’ mensen hebben een hoop commentaar dat het vroeger veel gezonder was toen de jeugd nog buiten speelde en andere spelletjes deden met elkaar zonder gebruik van telefoons of iPads.

Slecht

Toch is gamen niet allemaal slecht. De jongens zijn supergoed in de Engelse taal en weten woorden die wij amper (of nooit) hebben gehoord. Ook zal het motorisch wel iets positiefs hebben als ik ze bezig zie. En ja, er komen een hoop beelden binnen op zo’n dag. Maar is er werkelijk zoveel verschil in ontdekking middels een scherm of via ander contact?

Correspondentie

Als kind schreef ik met zo’n 20 verschillende correspondentievrienden en -vriendinnen over de hele wereld. We stuurden elkaar foto’s over onze omgeving en ik leerde culturen en gewoontes kennen van de andere kant van de planeet. Nu doen ze in principe hetzelfde, alleen komt de wereld steeds dichterbij. En dat kan alleen maar goed zijn. Zo leren we elkaar begrijpen door een gemeenschappelijk spel.

Zonde

Ik heb gamen voor mezelf altijd een beetje zonde gevonden van mijn tijd. Eigenlijk denk ik er nog zo over. Ik lees veel liever of kijk een film op Netflix voor de ontspanning. Tot voor kort, want ik heb een spel ontdekt waar ik verslaafd aan ben geraakt. Het is zelfs zo sterk dat mijn eerste gedachte als ik wakker word over het spel gaat en vlak voordat ik in slaap val zie ik mijn tuintje voor me en wat ik er nog aan moet doen.

Merge gardens

Yep, ik beken het. Ik ben gek op het spelletje ‘Merge Gardens’. In een kort verleden heb ik merge mansion gespeeld maar dat werd ik gauw zat. De beslissing om de Gardens te downloaden was dan ook niet echt spontaan. Maar sinds de app op mijn Ipad staat ben ik verslaafd. Als ik mezelf niet dwing ermee op te houden zit ik uren achter elkaar te spelen.

Ontspanning

En het moet ontspanning blijven. Ik heb zelfs geen excuus dat ik iets kan leren van dit spel. Dus ben ik al zo ver dat ik mezelf toesta dat ik niet overal iets van hoef te leren in dit leven. Maar dan moet het spel mijn leven niet overnemen. En dat heeft wel de neiging. Dus komt de timer er weer bij. Zonder timer besef ik me ineens dat ik de laatste 4 uur niets anders heb gedaan dan voor mijn plantjes en vogels te zorgen in mijn virtuele tuin.

Read More
No Comment

Fictie

Vrienden
2 November 2023

Vrienden

Van de week is er weer iemand overleden die te vroeg is heengegaan. Een van de ‘Vrienden’, van de serie Friends. Er waren (zijn) nogal wat vrienden van Friends over de hele wereld, dus dit bericht hakte er in. Mijn nichtje is ook groot fan en zij was er (terecht) van slag door. Ik kan me dat goed voorstellen. Ook ik verloor een goede vriend op veel te jonge leeftijd. Ik meen dat hij, net als Matthew Perry ook pas 53 was toen hij heen ging.

Televisie

En ook al kennen de meesten van ons hem alleen van de televisie, hij was ons toch bekend alsof hij naast ons woonde. We beleefden zijn droge humor en omgang met de overige vrienden van de serie mee, alsof wij een van hen waren. En hoe herkenbaar was de serie voor de meesten van ons. Het deed ons terugdenken aan onze 20er jaren dat we met een groep vrienden bij een favoriete kroeg bij elkaar kwamen. Allerlei avonturen beleefden, verliefd werden, trouwden en/of kinderen kregen of niets van dit alles. Maar in alle avonturen op die leeftijd was altijd die basis van een stabiele vriendenkring die nooit voorbij gaat.

Einde

Toen de serie afgelopen was werd daar over de hele wereld om gerouwd. Maar de 20ers werd zelf ook ouder en het script leende zich niet meer voor de serie met dezelfde mensen. En we hadden ze nooit kunnen vervangen. Nooit zou iemand anders een rol (of alle rollen) kunnen overnemen van de ons zo bekende en geliefde vrienden.

Verloren

En nu hebben we een van die goede vrienden verloren. Het voelt ook alsof er een persoonlijke vriend is doodgegaan. En we kunnen ons troosten met de gedachte dat hij waarschijnlijk zelf heel snel is overleden omdat zijn laatste foto op Instagram nog een beeld geeft van Matthew in zijn jacuzzi, met een prachtig uitzicht op LA in de avond op de achtergrond. Matt draagt een koptelefoon, hij luisterde waarschijnlijk naar zijn favoriete muziek. En toen was hij er ineens niet meer.

Hart

Hij schijnt een hartstilstand te hebben gekregen in diezelfde jacuzzi even nadat de foto was gemaakt. Triest, heel triest. Maar zoals bij ieder heengaan, is het het meest triest voor de mensen die achterblijven. Matthew Perry wilde als kind het liefste beroemd worden. Dat is hem gelukt. Dat hem dat is tegengevallen is bekend. Toch hoop ik dat hij gelukkige tijden heeft gekend en dat alle mensen over de hele wereld zich hem zullen herinneren als een goede vriend. Want welke erfenis kan je beter achterlaten?

Read More
No Comment

Film

Hangjongeren
19 October 2023

Hangjongeren

Heb jij er wel eens last van? Van hangjongeren? Bij mij op de hoek bij de ING bank stonden ze vaak in groepjes bij elkaar bij de pinautomaat. Er was geregeld ruzie, maar de laan is breed en je kon er makkelijk aan de overkant langs mocht je bang zijn om er vlak langs te lopen. Ze hadden nog weleens ruzie en dan was het niet prettig om je daar in te storten.

Weg

Maar de ING is weg, de pinautomaat al langer en we hebben er hier in de buurt geen last meer van. Het schijnt echter een ramp te zijn in andere gebieden. Ik ken een jong gezin die erom zijn verhuisd. Je zal misschien denken dat dit wel heel drastisch is. Dat is het ook. Maar ze konden niet langer blijven wonen in hun, verder zeer comfortabele en leuke, woning.

Gevaarlijk

Ze voelden zich niet veilig en het was zelfs gevaarlijk wanneer die hele groep jongeren voor hun deur stond. Ze woonden op een hoek in een keurige nieuwbouwwijk. Wat die jongens nu juist voor hun deur moesten zoeken was een raadsel. Ze woonden op een hoek, misschien was dat aantrekkelijk. Verder was er niets te doen. Geen grasveldje, geen bankjes, gewoon een doodgewone stoep in een heel normale woonwijk.

Blond

De moeder van het gezin is een vrolijke, mooie blonde dame. Zij kon niet langs de groep lopen of er werden seksistische opmerkingen geroepen, gefloten en gesist. Toen haar echtgenoot naar de jongens toeliep om verstandig met ze te praten en vriendelijk te vragen of ze daar mee op wilden houden leken ze het te begrijpen en beloofden ze beterschap.

Onbegrip

Maar daar kwam direct al niets van terecht zodra zij haar hoofd buiten de deur stak. Hun opgroeiende kinderen durfden niet meer naar huis als de jongens daar stonden. Hun ouders moesten meelopen, niet dat dat veel verschil maakte in hun agressieve houding. De mobieltjes moeten ze thuis laten want de hangjongeren hebben het gemunt op mobiele telefoons en pakken ze af van de jongere kinderen.

Politie

Natuurlijk is de politie meermalen gebeld. Die komen en jagen de jongens weg, zeggen dat ze niet meer terug mogen komen. De politie is nog niet de hoek om of ze staan er weer. Dat heeft totaal geen zin. De kracht van groepen zit hem er juist in dat het groepen zijn. Spreek je ze alleen aan dan zijn het lieve jongens. Maar in een groep durven ze en willen ze stoer doen tegenover hun vrienden.

Tieners

Natuurlijk herken ik dat. Als tieners waren wij ook altijd bij elkaar en spraken we af bij de vijver in het dorp. De meesten kwam op brommers, de rest op de fiets. Het enige wat we deden was stiekem roken en bier drinken. En zou er al politie in de buurt zijn geweest die ons verboden had daar met z’n allen te blijven staan dan hadden we dat niet meer gedurfd en hadden een ander plekje opgezocht. We waren hangjongeren maar hadden nog wel enig respect voor ouderen en politie.

Probleem

Het is een probleem en schijnt niet zomaar op te lossen te zijn. Jongeren klitten bij elkaar. Natuurlijk, dat is normaal en hun goed recht. Maar als mensen te bang worden om hun eigen huis in of uit te gaan dan is het niet normaal meer. Dan ontstaat er angst, ruzie, onbegrip en voor je het weet is het oorlog. En dat willen we ten alle tijden voorkomen in ons vredelievende landje.

Read More
No Comment

leven

Een jaar
14 September 2023

Een jaar

Een jaar geleden zat ik in Amerika, bij mijn goede vriendin(nen) en was ik weer even thuis. Niet dat ik me in Nederland uitheems voel hoor, helemaal niet. Dat is nu wel over. Ik ben weer heel blij en gelukkig in mijn vaderland. Toch lijkt het nog zo kort geleden dat ik in de wijngaard naast het huis van mijn vriendin Marie, samen met haar een wijntje zat te drinken. Ik keek naar de rivier en de Rockies daarachter en voelde me diep gelukkig.

Snel

Ik belde haar van de week voor haar verjaardag en we hadden een fijn gesprek. Beiden waren we zo verbaasd dat de tijd zo enorm snel gaat. Ook zij had het gevoel alsof ik net vorige week bij haar was geweest. Terwijl er in dat jaar best veel gebeurd is. Ik heb mijn moeder verloren en zij haar beste maatje, die nog gezond en vrolijk was toen we samen gingen lunchen. Nu is hij er ook niet meer. Mijn moeder was oud en het was goed. Ook al mis ik haar iedere dag. De vriend van Marie was jonger maar kreeg kanker waar niets meer aan te doen was.

Pluk de dag

We zeggen het zo vaak: Pluk de dag, geniet van ieder moment. Maar doen we dat ook? Hoe snel raken we weer in de sleur van iedere dag. En maken we ons zorgen over hele kleine dingen die ineens grote problemen lijken. Ik sta er niet voldoende bij stil. Ok, ik wil ook niet de hele dag rondlopen met de gedachte dat ik moet genieten. Dat lijkt me ook niet echt de bedoeling en geeft alleen stress. Maar zo af en toe als ik opsta in de ochtend wil ik om me heen kijken en even diep ademhalen.

Een jaar

Wat is nu een jaar? Het vliegt voorbij. Misschien gaat het juist zo hard omdat er zoveel gebeurt. Hoe komt het dat, hoe ouder we worden, hoe sneller een jaar voorbij lijkt te gaan. Als kind duurt een jaar een eeuwigheid. Kan het zijn dat kinderen veel bewuster leven? Of zich niet zoveel zorgen maken? Zeg eerlijk, vroeger duurde een dag toch heel erg lang? En nu is de ochtend alweer voorbij, terwijl ik dit schrijf. Ja, ik heb best veel gedaan vanmorgen maar dan zouden de uren toch zo vol moeten zijn dat het wel een hele dag lijkt?

Amerika

Het is een jaar geleden. Toen ik op het vliegveld van Aspen (weer) afscheid moest nemen voor wie weet hoe lang sprak ik hetzelfde met mijzelf af als altijd wanneer ik moet vertrekken. Volgende keer duurt het niet meer zolang voordat ik terugkeer. Wanneer ik het vliegtuig instap en voor een laatste maal zwaai naar mijn Rockies beloof ik dat ik vlug weer terug zal zijn. Als ik er dan aan denk dat dit minstens een jaar zal duren lijkt het me een eeuwigheid. Zo lang kan ik niet wachten. En zie hier. Het jaar is om.

Belofte

Marie en ik beloven elkaar om niet te lang te wachten voordat we elkaar weer gaan zien. ‘Zeker volgend jaar!’ We weten beiden dat die belofte waarschijnlijk niet zal doorgaan. Maar het helpt ons de lange afstand te overbruggen. Ik ken haar 40 jaar en we zijn ‘beste vriendinnen’. Dan kan een jaar lang duren, ondanks alle social media en telefoongesprekken. Het is maar goed dat we niets van tevoren weten. Een jaar is niets en vliegt om. Tot gauw dus, mijn geliefde Colorado!

 

Read More
No Comment

Geen categorie

Slapen
29 August 2023

Slapen

Allereerst mijn verontschuldigingen als je vergeefs naar mijn verhaal hebt gezocht. Ik ben niet alleen nog nooit zo druk geweest in mijn leven, ik kan ook de laatste tijd heel moeilijk slapen. Er zijn uiteraard veel lastiger en vervelende kwaaltjes in de wereld, maar ik kan je vertellen dat niet slapen ook heel naar kan zijn. Het heeft met hormonen te maken, zegt mijn huisarts. Samen met zweetbuien, alsof ik net de douche uitkom, schijnt dit te horen bij de overgang.

Medicijn?

Is er niets aan te doen dan? Nou jawel, maar ze raadt het me ten sterkste af. Die enige remedie is het slikken van hormonen, waardoor je hele hormoon huishouding in de war raakt en je de meest vreselijke bijwerkingen kan krijgen. Ik hoefde niet lang na te denken om hier ver vandaan te blijven. Laat mijn hormonen het zelf maar uitzoeken met mijn lichaam.

Hormonen

Maar, als je vrouw bent, weet je dat hormonen rare beestjes zijn. Ze doen geheel hun eigen zin. Wat jij ze ook vertelt of in welke richting jij ze ook wil sturen. Het lijkt of ze ons willen pesten. Hebben we eerst iedere maand moeten bloeden, letterlijk, voor onze menstruaties, en ja, bij mij kwamen er ook wel eens tranen bij want ik heb weleens dubbel gelegen van de pijn. Nu is het zweten aan de beurt. Dus Hazes, ‘bloed, zweet en tranen,’ heb jij vast van je vrouw overgenomen.

Excuus

Kortom, er bestaat geen excuus dat wij vrouwen het zo zwaar te verduren hebben, vergeleken met de mannelijke helft van de bevolking. Ik heb ooit eens van een zwaar gelovig iemand gehoord dat het een ‘straf’ van God zou zijn omdat Eva haar Adam verleidde. Ik geloof er geen barst van. Mijn God is liefdevol en straft niet. Dat doen we onszelf en elkaar al genoeg aan. Het hoort blijkbaar bij het ‘vrouw zijn’, hoe oneerlijk het soms lijkt.

Meevallen

Wanneer ik spreek met mijn vriendinnen valt het allemaal bij mij nog wel een beetje mee. Ik zweet alleen overmatig in de zomer, in de winter heb ik er veel minder last van. Ik loop in de zomer met een handdoekje in de tas. Om te deppen. ‘s Avonds is het doekje doorweekt, gelukkig heb ik een hele stapel. Maar slapen is een ander dingetje. Ik ben nooit een vroege vogel geweest. Dat betekent dat ik graag laat naar bed ga.

Ritme

Maar omdat de wereld om mij heen niet zo werkt, probeer ik mijn ritme aan te passen. Om 10 uur gaan tv’s, iPads, iPhones, computers uit. Ik mag een boek lezen en voor ik mijn bed in kruip doe ik een meditatie om rustig te worden in mijn hoofd. Helpt dat? Nou, voor geen centimeter. Ja, ik word een beetje soezerig, mijn ogen vallen dicht. Ik heb al na het avondeten mijn tanden gepoetst om maar zo min mogelijk te hoeven doen voor ik mijn bed in rol. Gapend kan ik niet wachten om in een diepe slaap te vallen.

Omdraaien

Ik draai me om, mijn ogen vallen dicht. Ergens in mijn hersenen opent zich een deur. Ik doe mijn ogen open en ben hartstikke klaar wakker. Ik ben van mijn leven niet zo wakker geweest. Wat nu? Er toch maar weer uit gaan? Achter mijn bureau gaan zitten? De kamer opruimen? Nee, dan wen ik nooit aan mijn nieuwe ritme. Ik blijf liggen en draai me nog maar eens tientallen keren om. Alles begint te kriebelen. Niet aan denken. Ik wil niet kijken hoe laat het is. Maar aan de andere kant laat het me niet meer los. Ik kijk op mijn telefoon. Het is half 5 in de ochtend.

Wekker

Om half 8 gaat mijn wekker. Dat is al over 3 uur. Dat gaat nooit werken. Ik zet hem een uurtje verder. Ik slaap in tot een uur of 6 wanneer de vogels buiten wakker worden en de zon voorzichtig om een hoekje gluurt. Om half 9 loopt mijn wekker af. Ik snooze nog even en kan niet langer dan tot half 10 blijven liggen. Ik heb tenslotte afspraken. Ik sleep mezelf uit bed en drink twee koppen koffie. Het gaat weer even. Tot de avond wanneer ik eindelijk weer naar bed mag. Ik val om van de slaap. Om na een paar minuten weer klaarwakker te liggen.

Weken

Dit gaat nu al een aantal weken achter elkaar zo. Ik weet dat ik slaap tekort kom. Ik leef maar half overdag. Koffie kan me redden, maar niet voor lang. Uiteraard is mijn immuunsysteem laag want ik word vanochtend wakker van de koorts en verkoudheid. Alles doet zeer. Wacht eens, ik heb nog een paar Covid testen liggen, maar dat zal toch niet? Ik wist het al na een minuut ipv de voorgeschreven 15 minuten. Twee dikke strepen zeiden mij dat ik corona heb opgelopen. Alweer. Ik neem een paar paracetamollen in en mag weer even slapen. Nu lukt het wel. Misschien moet ik gewoon een beetje ziek zijn om mijn ritme te pakken te krijgen?

 

Read More
1 Comment

Gezondheid

Boekrecensie Sneeuwwit – Samuel Bjørk
2 July 2023

Boekrecensie Sneeuwwit – Samuel Bjørk

En weer een geweldig goed boek: ‘Sneeuwwit’ van de schrijver Samuel Bjørk. Dit keer een ‘prequel’ oftewel een boek dat hij eigenlijk als eerste in de serie met Munch en Mia Krüger had willen schrijven. Hij heeft gekozen om ‘Sneeuwwit’ alsnog te schrijven en uit te geven als een introductie tot het samenkomen van dit mooie stel.

Holger Munch

Holger is in dit boek begin 40 en mag voor een speciale eenheid zijn eigen team samenstellen. Dit lukt al heel aardig. Dan krijgt hij een telefoontje van de politie academie, van een goede kennis. Zij raadt hem aan om haar, pas cum laude afgestudeerde, studente aan te nemen. Mia is net 21 jaar, maar heeft indruk gemaakt op de academie. Nooit eerder was er iemand die met zulke hoge cijfers haar diploma haalde.

Kans

Holger geeft haar een kans en ondanks de jaloezie onder zijn medewerkers moet iedereen al gauw toegeven dat Mia een aanwinst is voor het team. Vooral als er twee jonge jongens vermoord zijn met tussen hen in een dode vos, lijkt dit erg verwarrend. Dan komt er een, nooit opgeloste moord, tevoorschijn uit Zweden, die erg lijkt op deze recente moord. Ook toen werden er twee jongens van 11 jaar vermoord aangetroffen.

Mia

Mia ziet vrijwel direct overeenkomsten die iedereen tot dan toe gemist heeft. Jong en enthousiast gaat zij dieper op het onderzoek in. Met gevaar voor haar eigen leven en dat van haar collega’s. Want de seriemoordenaar is van plan het gauw op te geven. Het is het begin van een hele intensieve samenwerking tussen Holger Munch en Mia Krüger, die hopelijk nog heel lang doorgaat. Want ik ben gek op deze serie en ik kom er net achter dat de nieuwste ‘De terugkeer van Mia’, nu ook vertaald is in het Nederlands. Dus snel naar de bibliotheek of boekhandel.

Samuel Bjørk

De Noorse schrijver Samuel Bjørk,  zijn echte naam luidt Frode Sander Ølen, is singer-songwriter en schrijft vanaf zijn 21ste al toneelstukken. Toen hij besloot een keertje voor de grap aan een schrijfwedstrijd mee te doen, kwam daar zijn eerste boek uit voort dat gelijk een bestseller werd. De droom van iedere schrijver.

Read More
No Comment

Boeken

Meisjes van 16
20 June 2023

Meisjes van 16

De keukendeur staat open en ik ben aan het afwassen. Dan dringt het geluid naar binnen. ‘Meisjes van 16’, misschien net 17. Een van hen staat zogenaamd met haar telefoontje te spelen. De ander staat naast een jongen op de fiets. De jongen is niet veel ouder dan zij. Hij legt zijn arm om haar heen. Zij giechelt. Dan draait ze zich om zodat ik haar gezicht kan zien. De jongen staat tegenover haar. Ik zie hem op zijn rug.

Blozen

Ze heeft een lief, mooi gezichtje en heeft roze blosjes op haar gezicht. Haar hoofd houdt ze telkens een beetje schuin. Ze lacht om alles wat hij zegt. Een hoog giecheltje. Hij probeert haar steeds meer aan het lachen te krijgen. Ik ben mijn afwas vergeten en ben ineens zo’n 45 jaar in het verleden. Wat is er aan de hand? Waar is die tijd allemaal gebleven? Ik voel me zo verwant met dat meisje. Ik weet precies hoe ze zich voelt en later vannacht zal ze in haar dagboek schrijven wat een geweldige avond dit was.

Eerste liefde

Want ze is verliefd. Ze houdt zijn ene hand in haar beide handen. Af en toe gooit ze haar hoofd naar achteren en knijpt haar ogen tot spleetjes. Hij kijkt op zijn horloge. Nog even dan. Ze kunnen geen afscheid nemen. De vriendin kijkt vertederd toe en lacht af en toe een beetje met ze mee. Maar het is duidelijk dat zij erbij is als afleiding. Papa en mama weten vast niet dat zij een vriendje heeft en denken dat ze met haar beste vriendin op stap is. Zo hoeft ze niet te liegen thuis. En mag ze dat prille gevoel nog even voor zichzelf houden.

Vrouw met hond

Er wandelt een mevrouw van mijn leeftijd langs. Ze heeft een hondje aan de riem. Ze kijkt naar het jonge paartje en ik zie mijn blik weerspiegelt in haar ogen. Het komt allemaal weer even terug, he, mevrouw met de hond? Ik weet het, herken het en och, wat lijkt het nog kort geleden. Even mag ik me weer jong en verliefd voelen zoals die jongen mensen. Ik ben weer even 16 en stikverlegen als ik mijn eerste kusje krijg. Rode wangen, opgewonden, niemand heeft zich ooit zo gevoeld als ik…

Nieuw

Alles is nieuw. De hele wereld is van jou. En je denkt alleen nog aan HEM. Want hij heeft het voor elkaar gekregen dat jij je nu zo voelt. Lieve, mooie meid, ik gun je nog heel veel mooie gelukkige tijden zoals deze. Blijf altijd zo lachen en vergeet alsjeblieft niet af en toe nog eens te blozen. Want oh, wat staat je dat goed. Ik hou spontaan van jou. Jij bent een beetje zoals ik was en ik zie een voorbeeld van jouw leeftijdgenoten. Je zal vast nog vaak verliefd worden, maar koester alsjeblieft dit ene moment. Want het wordt nooit, echt nooit meer hetzelfde.

 

Read More
No Comment

Liefde

Vakantiegeld
15 June 2023

Vakantiegeld

Volgens onderzoek besteed maar 40% van de Nederlandse bevolking hun vakantiegeld daadwerkelijk aan vakantie. Ik moet altijd een beetje lachen om dat ‘volgens onderzoek’. Zeg eerlijk, ben jij ooit weleens gevraagd voor zo’n onderzoek? Ik niet en mijn kennissen/vriendenkring ook nog nooit. Maar goed, we zullen ervan uitgaan dat het inderdaad onderzocht is.

Verrassing

Ten tweede hadden ze, wat mij betreft, niet eens zo’n onderzoek hoeven houden. Want ik had het ze zo kunnen vertellen. De enige verrassing is dat het toch nog 40 % is, die het geld werkelijk besteed aan een vakantie. Ik denk steeds vaker dat vakantie iets is voor een select groepje rijke mensen. De groep mensen met een modaal inkomen, of veel minder, groeit. Dan is er ook nog een groep mensen die helemaal geen vakantiegeld krijgen. Denk aan al onze ondernemers.

Zuinig

‘Ja, dan moet je maar zuinig doen, dan kan jij ook’. Dat geldt niet meer. Natuurlijk hebben we jaren gehad waarbij het niet op leek te kunnen. We gingen met de wintersport en we gingen uitgebreid naar verre oorden in de zomer. Om dan ook nog tussendoor een lang weekend een stedentripje of een Center-Parcje te boeken. Het was heel ‘gewoon’ en we dachten er niet eens over na.

Omgedraaid

Maar de tijden zijn omgedraaid. Een gezin met kinderen kan het zich niet meer veroorloven om een paar weken naar het buitenland te gaan. En niet alleen zij. Als ik om me heen kijk ben ik echt niet de enige die haar vakantiegeld aan belangrijker dingen uit moet geven dan aan een vakantie. Niet dat een vakantie niet belangrijk is. Maar er liggen rekeningen die betaald moeten worden en die gaan voor.

Klagen

Toch mogen en hoeven we niet te klagen. Het is hier 30 graden en het ziet ernaar uit dat het zomerse weer voorlopig aanhoudt. Dan gaan we toch gewoon hier in Nederland vakantie houden? Helaas is Nederland een van de duurste vakantielanden van Europa. Dus of je het hier redt met een paar honderd euro is maar zeer de vraag.

Tip

Toch heb ik een paar tips uit eigen ervaring. Ik ben gisteren een dag naar zee geweest. Toegegeven: Ik heb fantastische vrienden, die mij vaak trakteren. Ik hoor je zeggen: ‘Oh ja, maar zo kan ik het ook.’ Dat snap ik. Ik ben er ook enorm dankbaar voor. Maar sowieso, als je met een groepje gaat en een van jullie heeft een auto dan kun je de benzine delen en kost het je niet veel geld om bij het strand te komen. Ook zou je kunnen kijken wat het kost met trein en bus. Dat valt vaak ook erg mee. En woon je in de buurt van een meer met strandjes, dan ben je helemaal gelukkig. Dan pak je de fiets.

Strand

Wij zaten gisterenavond tot laat op het strand. Het viel ons op dat de meesten een koelbox of tas bij zich hadden. Er werden tussen de middag broodjes uit gehaald en er was voldoende te drinken. Tegen het einde van de dag kwamen de pizzadozen op het strand. De lokale pizzatent heeft goud geld verdiend gisteren. Ook werd de patatkraam druk bezocht. De restaurants hadden lege tafeltjes over. Dat is weleens anders geweest. Ik kan me de jaren herinneren dat er een uur of langer wachttijd was.

Geld

Ja, het kost altijd wel geld. Maar het hoeft niet zoveel te zijn. Je kunt zelf iets van huis meenemen. Dat is misschien even een stapje terug, want we zijn dat niet meer zo gewend. Heb je een fiets ga er dan lekker fietsend op uit. Het is gezond en Nederland is mooi. Neem wat broodjes en drinken mee en je krijgt toch echt een vakantiegevoel.

Oefening

Een van de (schrijf)oefeningen die ik jaren geleden leerde was om een keer per week een date met jezelf (of met je gezin als je dat hebt) te plannen. Weg te gaan van huis en een paar uur relaxen. Je komt weer ‘bij je zelf’. En dat hoeft in principe niets of weinig te kosten. Neem een tas met lekkers mee, gooi een paar koelelementen in je tas en vindt een lekker plekje. Laat je telefoon thuis, maar pak een boek, een puzzelboekje, een schetsboek of een journal mee. Of even…helemaal…niets…

Fijne vakantie

Een vakantie hoeft niet een vakantie van een paar weken in het buitenland te zijn. Een vakantie kan een paar dagen per jaar zijn. Ze hoeven niet eens aangesloten te worden. Zo een keer in de week, of maand, een dag (of middag) een date met jezelf, met je gezin, met vrienden. Buitenshuis. Ontdek je omgeving terwijl je ontdekt wat je leuk vindt en dat het leven met of zonder geld zoveel waarde heeft.

 

 

 

 

Read More
No Comment

Uitgaan

Zang fietspad
13 June 2023

Zang fietspad

Het is er al heel even, maar nu ook in mijn woonplaats: Het Zang fietspad. Het is natuurlijk heel positief bedoeld. Maar toch zet ik er een paar vraagtekens bij. Want allereerst vraag ik me af: ‘Waarom?’ En dan komen er gelijk nog een aantal vragen bij me op. Zoals of je dan niet mag zingen op een ander fietspad die het officiële bordje niet heeft gekregen.

Regels

We zijn dol op regeltjes hier in Nederland. En ik zou me maar zo kunnen voorstellen dat er mensen zijn die zich aangesproken voelen als ze zo’n bordje aan het begin van het fietspad zien hangen. ‘Dit is een officieel Zangfietspad’. Om het nog duidelijker (en officiëler te maken) hebben ze met grote witte muzieknoten op het asfalt aangegeven, waar je dan precies op het fietspad je lied mag zingen.

Lachen

Ik dacht in eerste instantie dat het een grap was. Dat is natuurlijk ook een beetje zo. Of zijn we al zo ver heen dat we willen commanderen wanneer iemand wel en wanneer iemand niet mag zingen buiten? Want komt er nu iemand hard zingend voorbij langs mijn huis denk ik onwillekeurig dat het hier nog niet ‘mag’, nog even wachten tot je op het hiervoor bestemde pad bent aangeland. En dat moet niet gekker worden natuurlijk.

Fantaseren

Ik zie het voor me. Zolang je over de muzieknoten rijdt mag je luidkeels zingen, maar zodra je rechts- of linksaf slaat moet je direct je mond houden. Ook al zit je midden in een regel. Want op die paden staan geen noten en er hangt geen bordje! En dat bordje is nu juist om jou de regels te vertellen van wat je wel en wat je niet mag doen op de fiets.

Voorstellen

Kijk, ik kan me voorstellen dat ze een bordje neerhangen met bijvoorbeeld de tekst dat je al fietsen geen gebruik mag maken van je mobiele telefoon. Dat kost je namelijk iets van € 120,00 als je gepakt wordt. Ja, het is belachelijk veel geld, vooral als je op een fietspad fietst. Maar daar kan ik nog een beetje inkomen. Op de openbare weg is het levensgevaarlijk. Maar zingen?

Zingen

Op zich ben ik er helemaal voor. Ik zing graag en lach ook graag naar de mensen die ik tegenkom. Ik ben op zich best een vrolijk mens. Maar ze moeten me niet gaan vertellen wanneer ik (mag) moet gaan zingen. Zingen is iets spontaans. Daar moet je zin in hebben. En misschien heb ik wel helemaal geen zin om te gaan zingen op die ene kilometer die men daarvoor heeft bedacht. Nogmaals, het is goed bedoeld. Het is grappig, maar er zit ook iets van een controle in. En daar hou ik niet van. Want wat is het volgende? Een ‘vloek fietspad, een schreeuw fietspad, scheldfietspad, lachfietspad, moppenfietspad, dronken fietspad’, ik kan er nog heel veel meer bedenken. En dan is het langzaamaan niet leuk meer.

Read More
No Comment

leven

Mijn boek in mijn moedertaal
9 March 2023

Mijn boek in mijn moedertaal

Tranen van een Feniks van Ema Sindelarova komt dit jaar uit in Tsjechië. Dat brengt ook twijfels met zich mee. 

Grapjes

Ik heb wel eens grapjes gemaakt over mijn schrijven in het Nederlands. Als mensen mij vroegen waarom ik niet in het Tsjechisch schreef, zei ik: ‘Ik schrijf liever niet in mijn moedertaal, want dan zou mijn moeder het kunnen lezen.’ Haha. Ha.

Tsjechië

Het is niet grappig meer. Mijn boek komt dit jaar in Tsjechië uit. Daar heb ik zelf voor gezorgd, dat wilde ik toch heel graag, maar nu komen de twijfels. Alweer.
Alle schrijvers kennen ze: Doe ik er goed aan, als ik dit boek de wereld in laat vliegen? Waarom doe ik dit toch? Wat zullen ze ervan vinden? Worden ze boos? Heb ik ze gekwetst? Wat heb ik ook alweer geschreven over ze? Oh help, ze gaan mijn boek lezen!

Tranen van een feniks

Nadat mijn boek ‘Tranen van een Feniks’ in november 2021 is uitgekomen kreeg ik lovende reacties. Het is geen bestseller, daar is mijn uitgeverij en mijn naam te klein voor, maar ik was heel blij met de recensies en feedback die ik van lezers kreeg. Na een paar maanden begon het te kriebelen. Het zou heel gaaf zijn als het ook in Tsjechië uit zou komen!

Praag

Ik heb een paar hoofdstukken vertaald en naar twee uitgeverijen in Praag gestuurd. Er kwam één afwijzing en één doorverwijzing: ‘Wij adviseren u uitgeverij Motto, daar past uw boek beter bij.’ Ik heb gelijk gezocht op internet, de juiste persoon gevonden waar ik mijn vertaling naar toe kon sturen en twee dagen later ging de telefoon.

Schrik

Ik zag op de display een Tsjechisch nummer. Op dat moment dacht ik alleen: Er zou toch niet iets met mijn ouders zijn gebeurd?! Maar toen hoorde ik de naam van de redactrice die zich voorstelde. Ze klonk te opgewekt voor een afwijzing.
We hebben drie kwartier gepraat. Over boeken, vertalingen, over het leven in Tsjechië, over mijn emigratie naar Nederland.

Klik

Er was een klik. Ze vond mijn boek leuk! Althans, de hoofdstukken die ik had gestuurd. Ze moest echter het complete boek lezen om te beslissen of ze dat konden uitgeven en daar gaat het hele redactieteam over. Ik moest aan de slag.

Herschrijven

Mijn eigen werk vertalen betekende alles herbeleven. Eigenlijk was het opnieuw schrijven. Met alle emoties, twijfels, herschrijven van zinnen. Want sommige woorden klonken in mijn moedertaal ineens heel anders. En omdat alleen ik wist hoe ze moesten klinken, alleen ik wist wat ik bedoelde, was ik ook de enige die dit kon doen. Bovendien zijn er niet zo veel literaire vertalers Tsjechisch-Nederlands, dit zijn beide ‘kleine talen’.

Geweldige hulp

Ik had geweldig goede hulp van mijn Tsjechische vriendin, die een echte boekenwurm is en goed in de taal. Want de taal ontwikkelt zich, ook achter mijn rug om. Ik woon al meer dan 30 jaar in het buitenland. Mijn vriendin heeft mij erdoorheen gesleept. Elke week stuurde ik een paar vertaalde hoofdstukken. Een paar dagen later belden we, zij las het voor (hele goede methode om eens te horen, wat je hebt geschreven) en verbeterde mijn fouten. Maar vooral motiveerde zij mij, gaf mij complimenten en toonde haar medeleven in de moeilijke passages van mijn boek, een waargebeurd verhaal. 

Albatros Media

Nu heb ik een uitgeefcontract getekend met Albatros media, de grootste uitgever in Tsjechië. ‘Motto’ is een onderdeel van dit grote concern. Ze geven met name boeken voor vrouwen uit, veel van hun auteurs zijn ook vrouwen. Ik voel me daar thuis. Ik heb al kennis gemaakt met ‘mijn’ redactrice, met haar koffie gedronken in een Praags café en voelde ook bij haar een enorme klik. Ik weet zeker, dat mijn boek nu ‘naar huis gaat’. 

Wantrouwen

Mijn ouders reageerden blij, doch met wantrouwen. Mijn vader vroeg, waarom ze het niet eerst konden lezen. Het kleine meisje in mij werd weer aangesproken. Ze schrok ervan. Maar de wijze vrouw in mij beschermde haar. Ik schreef een brief aan mijn vader: ‘Ik ben dat kleine meisje niet meer, papa! Ik laat mij niet meer zeggen wat ik wel en wat ik niet mag doen. Ik ben een schrijfster. Ik ben vrij om mijn gedachten en gevoelens op papier te zetten. Ik wil mensen inspireren, het is nooit mijn bedoeling geweest iemand pijn te doen en zeker niet jullie. Heb vertrouwen in mij, alsjeblieft.’

Ema Sindelarova 

Wat vind jij? Heb je ook zulke twijfels? Hoe is jouw relatie met je ouders? Lees je graag waargebeurde verhalen? Schrijf je misschien ook? Het is altijd heel gaaf om reacties te krijgen. Je kunt direct reageren onder dit artikel.

 

Read More
2 Comments

Boeken

Recensie Hazards of time travel – Joyce Carol Oates
12 February 2023

Recensie Hazards of time travel – Joyce Carol Oates

Tot mijn grote verbazing vind ik geen Nederlandse vertaling van dit magnifieke boek: ‘Hazards of time travel’. Toch kan ik me haast niet voorstellen dat dit nooit vertaald is. Mocht je het vinden, laat het me alsjeblieft weten. Ik wil je toch de recensie niet onthouden, omdat dit wederom een schitterend literair werk is van Joyce Carol Oates.

Verhaal

Het verhaal begint een aantal jaren na de aanslagen op 9/11. Het is duidelijk dat de wereld moet veranderen. Of dit allemaal ten goede is, is zeer de vraag. De ‘Noordelijke Staten van Amerika’ is het nieuwe werelddeel, waarbij Canada en Mexico toegevoegd zijn bij de voormalige USA. Het is tenslotte altijd een beetje krankzinnig geweest dat Alaska helemaal afgescheiden lag van de Verenigde Staten, terwijl deze staat toch zo duidelijk deel was van het geheel.

Democratie

De president wordt democratisch gekozen. Dat wil zeggen: De persoon met het meeste geld wint. Dit met een knipoog naar de verkiezingen die in deze tijd plaatsvinden, waarbij hetzelfde geldt. Het heeft totaal geen zin om zoveel miljoenen uit te geven aan een campagne als je toch al van tevoren weet dat de rijkste man wint. Angst overheerst. Iedereen wordt in de gaten gehouden. Een eigen mening mag niet, twijfel uitspreken over de regering wordt bestraft met eliminatie of teletransportatie met opvoedkunde.

Adriane Strohl

Adriane Strohl is 17 jaar als zij examen doet van de middelbare school. Ze is niet voorzichtig genoeg geweest om in de middenmoot te blijven en heeft (te) hoge cijfers gehaald. Hierdoor komt ze in de schijnwerpers te staan van de regering. Als ze dan ook nog haar klas durft toe te spreken in haar eindspeech met vragen over waar ze vandaan komt en wat er gebeurd is voor 9/11, is de politie er snel bij om haar op te pakken.

Verbannen

Haar naam zal voortaan ‘Mary Ellen’ zijn. Ze wordt verbannen naar het jaar 1959. Zonder haar familie en vriendinnen gedag te mogen zeggen vindt ze zichzelf op een college ergens in het mid-westen. Haar herinneringen zijn nog zwak aanwezig, maar zullen op een gegeven moment helemaal vervagen. Ze moet hier 4 jaar doorbrengen. Alles is anders. Geen internet, geen mobiele telefoon, geen computers. Het is streng verboden om iets los te laten over de toekomst. Ze zal dus moeten leren met een typemachine om te gaan. En nooit iets uit te laten over waar ze vandaan komt en wie ze werkelijk is. Op straffe van complete eliminatie.

Wennen

Ze heeft vreselijke heimwee en vindt het heel moeilijk zich aan te passen. De angst dat ze in de gaten gehouden wordt is groot, dus ze durft niemand te vertrouwen. Tot ze professor Ira Wolfman ontmoet. Hij geeft psychologielessen en ze voelt zich aangetrokken tot hem. In zo’n mate dat ze verliefd op hem wordt. Maar de professor ziet haar niet staan en lijkt haar te vermijden. Als hij dan eindelijk toch contact zoekt hoort ze dat hij ook een ‘banneling’ is en net als zij zijn straf moet uitzitten in het jaar 1959. Hij hoeft echter nog twee jaar, dan wordt zijn zaak opnieuw bekeken.

Psychologie

In de discussies tussen Wolfman en Mary Ellen is de schrijfster op haar best. Intelligent en met een grote fantasie, maar ook gebaseerd op studies en jarenlang onderzoek, beschrijft zij als geen ander de identiteit van de mens. Wie we zijn, waarom en hoe, is een onderwerp wat haar fascineert. En als lezer word je hier in meegezogen. Is time travel mogelijk? Of is het mogelijk in verschillende dimensies te leven, allemaal op dezelfde tijd? En hoe zit het met hypnose?

Droom

Kan het zijn dat Adriane Strohl zodanig gehypnotiseerd is dat alles wat ze nu meemaakt eigenlijk een hele lange droom is? Want hoe kan het anders dat wanneer ze een boek oppakt dat ze geen letter kan lezen? In je droom schijn je niets te kunnen lezen. De ‘waarheid’ volgens de schrijfster blijft in het midden. We komen er niet helemaal achter. Dat is maar goed ook, want waarschijnlijk is de waarheid voor iedereen anders.

Joyce Carol Oates

Ik kan nog veel langer schrijven over dit boek en de schrijfster. Ik heb veel boeken van haar gelezen en allemaal zijn ze zeer de moeite waard. Dus ook al kan je dit boek niet in het Nederlands vinden, pak dan een van haar andere vertaalde boeken op. Je krijgt er geen spijt van. Carol Oates is geboren in New York, USA, in 1938. Ze heeft inmiddels meer dan 60 boeken geschreven en veel prijzen mogen ontvangen. Toch is er nog een prijs die ze mist: De Nobelprijs voor de literatuur. Ik stem voor.

Read More
No Comment

Boeken