• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for Lezen. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Recensie Hazards of time travel – Joyce Carol Oates
12 February 2023

Recensie Hazards of time travel – Joyce Carol Oates

Tot mijn grote verbazing vind ik geen Nederlandse vertaling van dit magnifieke boek: ‘Hazards of time travel’. Toch kan ik me haast niet voorstellen dat dit nooit vertaald is. Mocht je het vinden, laat het me alsjeblieft weten. Ik wil je toch de recensie niet onthouden, omdat dit wederom een schitterend literair werk is van Joyce Carol Oates.

Verhaal

Het verhaal begint een aantal jaren na de aanslagen op 9/11. Het is duidelijk dat de wereld moet veranderen. Of dit allemaal ten goede is, is zeer de vraag. De ‘Noordelijke Staten van Amerika’ is het nieuwe werelddeel, waarbij Canada en Mexico toegevoegd zijn bij de voormalige USA. Het is tenslotte altijd een beetje krankzinnig geweest dat Alaska helemaal afgescheiden lag van de Verenigde Staten, terwijl deze staat toch zo duidelijk deel was van het geheel.

Democratie

De president wordt democratisch gekozen. Dat wil zeggen: De persoon met het meeste geld wint. Dit met een knipoog naar de verkiezingen die in deze tijd plaatsvinden, waarbij hetzelfde geldt. Het heeft totaal geen zin om zoveel miljoenen uit te geven aan een campagne als je toch al van tevoren weet dat de rijkste man wint. Angst overheerst. Iedereen wordt in de gaten gehouden. Een eigen mening mag niet, twijfel uitspreken over de regering wordt bestraft met eliminatie of teletransportatie met opvoedkunde.

Adriane Strohl

Adriane Strohl is 17 jaar als zij examen doet van de middelbare school. Ze is niet voorzichtig genoeg geweest om in de middenmoot te blijven en heeft (te) hoge cijfers gehaald. Hierdoor komt ze in de schijnwerpers te staan van de regering. Als ze dan ook nog haar klas durft toe te spreken in haar eindspeech met vragen over waar ze vandaan komt en wat er gebeurd is voor 9/11, is de politie er snel bij om haar op te pakken.

Verbannen

Haar naam zal voortaan ‘Mary Ellen’ zijn. Ze wordt verbannen naar het jaar 1959. Zonder haar familie en vriendinnen gedag te mogen zeggen vindt ze zichzelf op een college ergens in het mid-westen. Haar herinneringen zijn nog zwak aanwezig, maar zullen op een gegeven moment helemaal vervagen. Ze moet hier 4 jaar doorbrengen. Alles is anders. Geen internet, geen mobiele telefoon, geen computers. Het is streng verboden om iets los te laten over de toekomst. Ze zal dus moeten leren met een typemachine om te gaan. En nooit iets uit te laten over waar ze vandaan komt en wie ze werkelijk is. Op straffe van complete eliminatie.

Wennen

Ze heeft vreselijke heimwee en vindt het heel moeilijk zich aan te passen. De angst dat ze in de gaten gehouden wordt is groot, dus ze durft niemand te vertrouwen. Tot ze professor Ira Wolfman ontmoet. Hij geeft psychologielessen en ze voelt zich aangetrokken tot hem. In zo’n mate dat ze verliefd op hem wordt. Maar de professor ziet haar niet staan en lijkt haar te vermijden. Als hij dan eindelijk toch contact zoekt hoort ze dat hij ook een ‘banneling’ is en net als zij zijn straf moet uitzitten in het jaar 1959. Hij hoeft echter nog twee jaar, dan wordt zijn zaak opnieuw bekeken.

Psychologie

In de discussies tussen Wolfman en Mary Ellen is de schrijfster op haar best. Intelligent en met een grote fantasie, maar ook gebaseerd op studies en jarenlang onderzoek, beschrijft zij als geen ander de identiteit van de mens. Wie we zijn, waarom en hoe, is een onderwerp wat haar fascineert. En als lezer word je hier in meegezogen. Is time travel mogelijk? Of is het mogelijk in verschillende dimensies te leven, allemaal op dezelfde tijd? En hoe zit het met hypnose?

Droom

Kan het zijn dat Adriane Strohl zodanig gehypnotiseerd is dat alles wat ze nu meemaakt eigenlijk een hele lange droom is? Want hoe kan het anders dat wanneer ze een boek oppakt dat ze geen letter kan lezen? In je droom schijn je niets te kunnen lezen. De ‘waarheid’ volgens de schrijfster blijft in het midden. We komen er niet helemaal achter. Dat is maar goed ook, want waarschijnlijk is de waarheid voor iedereen anders.

Joyce Carol Oates

Ik kan nog veel langer schrijven over dit boek en de schrijfster. Ik heb veel boeken van haar gelezen en allemaal zijn ze zeer de moeite waard. Dus ook al kan je dit boek niet in het Nederlands vinden, pak dan een van haar andere vertaalde boeken op. Je krijgt er geen spijt van. Carol Oates is geboren in New York, USA, in 1938. Ze heeft inmiddels meer dan 60 boeken geschreven en veel prijzen mogen ontvangen. Toch is er nog een prijs die ze mist: De Nobelprijs voor de literatuur. Ik stem voor.

Read More
No Comment

Boeken

Liefde is de angst laten gaan
7 February 2023

Liefde is de angst laten gaan

De quote: ‘Liefde is de angst laten gaan’ heb ik zo veel gehoord, zo vaak gezegd en nog meer gedacht dat het bekend werd, als een soort mantra. Het nadeel hiervan is dat je de betekenis lijkt te vergeten. Je kan je een zin of een gedachte zo eigen maken dat je daardoor de betekenis verliest. Het wordt gewoon iets dat bij je hoort. Maar wat houdt het nu eigenlijk in, die angst laten gaan.

Feest

Ik werd hier weer even aan herinnert op het verjaardagsfeestje van mijn neefje. Pardon, neef, hij werd 11 jaar. We hadden het over toen ze nog een baby waren. De jongste schreeuwde de hele boel bij elkaar toen hij zo klein was. Pas na een jaar of twee begon hij zijn omgeving een beetje te vertrouwen. Tot die tijd was alles nieuw en eng.

Gevoelig

Het is een gevoelig kind. Dus toen hij erachter kwam dat hij zo had gehuild, iedere keer dat hij me zag, kroop hij tegen me aan. ‘Weet je waarom ik tegen jou huilde?’ Vraagt hij. Ik zeg dat hij mij waarschijnlijk een beetje eng vond. Hij denkt er even over na en kruipt nog dichter tegen me aan. ‘Dat kwam omdat ik je toen nog niet zo goed kon, maar nu ken ik jou wel heel goed.’ Ik knuffel hem en zeg dat hij daarom nu alleen maar tegen me lacht. Want we houden van elkaar. Hij giechelt. Ja, dat was zo. En daar kwam weer eens de waarheid om de hoek.

Kennen

Want werkt het niet altijd zo? Als we iets niet kennen, als iets ‘vreemd’ is dan blijven we liever op een afstand. Dan vertrouwen we het niet. En als we hard genoeg huilen gaat het misschien wel weg. Het duurt even om elkaar te leren kennen en van elkaar te gaan houden. Ik denk aan Poetin en Zelensky. Als we die twee nou eens samen op een onbewoond eiland zetten. Zonder wapens. Ja, ze gaan misschien met elkaar op de vuist. En het moet een onbewoond eiland zijn zonder kokosnoten of ander soort wapens.

Oorlog

Hoe mooi zou het zijn als twee vijanden aan het eind van een week samen tegen elkaar kunnen zeggen: ‘ik schreeuwde alleen maar tegen jou omdat ik je toen nog niet zo goed ‘kon’ maar nu ken ik je wel heel goed en dus hou ik nu van je. Ik heb gezien wie je bent. En jij bent in principe niet zo heel verschillend van wie ik ben.’ Klinkt natuurlijk best naïef, dat weet ik, maar toch. Zo heel gek is het nog niet.

Doden

Ik blijf erbij dat het nog lang niet zo gek is als elkaar in elkaar slaan en doden. Alleen omdat je ‘bang’ bent voor de ander. Omdat je de ander niet zo goed kent. Ik heb ooit een boek gelezen, geschreven uit perspectief van de dader. Een jochie van 10 jaar had iemand doodgeschoten. Was dit jochie zo verdorven? Was dit een moordenaar? Ja, hij had ten slotte iemand doodgeschoten. Toch was dit een jochie als alle andere 10-jarigen.

Omstandigheden

Zijn moeder werkte lange dagen om haar twee jongens te eten te kunnen geven. Zijn broertje van 12 moest op hem passen. Die jongens zijn ‘snacks’ voor bendeleden. Ze hoorden nu ergens bij. Ze kregen ‘liefde’ van een stelletje straatjongens die in hetzelfde schuitje zaten als de twee broers. Ze vertrouwden hun vrienden. Dus schoot het jongetje van 10 een mevrouw dood. Want dat was hem opgedragen. Dit was vertrouwd.

Kennis

Ik heb een kennis die gevlucht is uit Afghanistan. Ze vertelt dat ze als kind met haar vriendinnetjes buiten aan het spelen was toen er verderop in de straat een bom ontplofte. Haar moeder keek uit het raam om te zien of ze nog leefde en zei: ‘Niets aan de hand, ga maar lekker verder spelen.’ Was die moeder zo hard? Welnee, integendeel. Die moeder heeft zoveel doodsangsten gekend dat dit ‘vertrouwd’ voor haar werd. Haar kind kon waar dan ook getroffen worden door een bom. Ze kon haar dochter niet beschermen, alleen maar proberen haar angst niet te tonen om haar kinderen een zo normaal mogelijke jeugd te geven.

Liefde is de angst laten gaan

Liefde is de angst laten gaan. Dit betekent niet een roekeloosheid. Je mag best een beetje uitkijken, dat lijkt me ook heel verstandig. Maar je leven laten beheersen door angst staat in de weg van liefde. Pas als je ergens niet meer bang voor bent leer je ervan te houden. Huilen en wegkruipen omdat je iets (nog) niet ‘kon’, lachen en blij zijn als je iets of iemand leert kennen.

Read More
No Comment

spiritualiteit

Recensie Wie naar de sterren grijpt – Kristin Hannah
5 February 2023

Recensie Wie naar de sterren grijpt – Kristin Hannah

Het boek “Wie naar de sterren grijpt’ is ook bekend als ‘Firefly Lane’ in de Engelse versie en als de film. Twee meisjes in hun eerste tienerjaren komen elkaar tegen wanneer een van de twee, Tully, samen met haar moeder Cloud tegenover de familie Mularkey komt wonen.

Tegenpolen

Ze lijken in eerste instantie totaal niet op elkaar. Tully is heel vrij opgevoed. Cloud, haar moeder, is een hippie en heeft meer aandacht voor drank en drugs dan voor haar dochter. Kate komt uit een Christelijk gezin, veilig en liefdevol. Toch voelen ze zich allebei alleen, zoals iedere tiener op de wereld.

Vriendschap

Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de twee. En als ze samen besluiten later in de journalistiek te gaan, lijken ze voor altijd en eeuwig verbonden met elkaar. Wanneer ze beiden de universiteit hebben afgerond kan Tully niet wachten om haar droom werkelijkheid te laten worden. Ze wordt aangenomen bij een klein nieuwsbedrijfje. En zorgt dat haar vriendin Kate daar ook een baan krijgt.

Baas

De baas van het bedrijf, Johnny, laat al gauw zijn oog vallen op Tully. Tully gaat met hem naar bed maar is veel meer geïnteresseerd in haar carrière dan in een liefdesrelatie. Kate, daarentegen, valt als een baksteen voor Johnny. Hoe kan zij werken met haar beste vriendin en haar baas, die zo duidelijk veel meer interesse heeft in haar vriendin dan in haar.

Omkeer

Dan op een mooie dag moet Johnny toegeven dat hij Kate eigenlijk veel leuker vindt dan Tully. De twee trouwen en krijgen kinderen. Inmiddels gaat Tully verder met het opbouwen van haar droom. Ondanks dat hun levens totaal andere kanten op gaan blijven ze elkaar altijd trouw en blijven ze BFF’s (altijd de allerbeste vriendinnen).

Jaren later

Jaren later, Kate is nog altijd gelukkig getrouwd, Tully heeft het helemaal gemaakt als Superster. Er komen een paar barstjes in de vriendschap wanneer de dochter van Kate, Marah, in haar tienerjaren beland. Ze verafschuwt haar moeder en alle regeltjes. Nee, dan tante Tully, haar idool en van wie ze alles mag. Kate en Tully staan recht tegenover elkaar. Toch kan hun vriendschap dit aan. Tot er iets gebeurt wat beiden niet aan zien komen.

Uit elkaar

De vriendschap is over. Ze zien en spreken elkaar niet meer. Zal het ooit nog goed komen? Moet daar eerst ook weer een ramp voor gebeuren. Zonder al teveel weg te geven van het boek, weet ik nu weer waarom ik zo graag thrillers lees, in plaats van romans als deze. Snikkend nam ik afscheid van de twee vriendinnen en het zat me nog een paar uur in de weg nadat ik het boek uit had.

Liever moorden dan liefde?

Mijn vriendin vroeg later aan mij: Dus je leest liever over iemand die gruwelijk wordt vermoord dan over liefde? Ja. En weet je waarom? Omdat moorden (gelukkig) heel ver van mij weg staat. En een boek als dit komt veel dichterbij. Daar komen scènes in voor die te gemakkelijk kunnen gebeuren. Moet je het daarom niet lezen? Nee hoor, ik beveel het boek zeker aan. Ik ga terug naar mijn thriller.

Kristin Hannah

De, in California geboren, Kristin Hannah heeft al veel bestsellers op haar naam staan. Bekend om haar ‘chick-lit’ genre geeft ze haar boeken net een beetje meer diepgang dan de meeste van haar collega’s. Ze studeerde communicatie en rechten, werkte korte tijd in Seattle voordat ze zich voltijds aan haar schrijverscarrière ging wijden.

Read More
No Comment

Boeken

Recensie De verdwijning van Stephanie Mailer – Joël Dicker
29 January 2023

Recensie – De verdwijning van Stephanie Mailer – Joël Dicker

Het boek ‘De verdwijning van Stephanie Mailer’ begint met het afscheidsfeestje van rechercheur Jesse Rosenberg omdat hij met pensioen gaat. Tijdens het feest krijgt hij veel complimenten. Het schijnt dat hij de man van 100% is. Ofwel hij heeft alle politiezaken 100% opgelost. Hij is er blij mee en trots op, maar nu is het tijd voor iets anders. Iets wat hij al jaren in zijn hoofd heeft.

Journalist

Op het feest is ook een journalist aanwezig, Stephanie Mailer. Zij zegt dat er een zaak nooit is opgelost. Hij gelooft haar niet en als zij zegt dat het zijn allereerste zaak is, samen met zijn collega en vriend Derek Scott wil hij er niets meer over horen.

Verdwijning

Als niet lang daarna Stephanie verdwijnt en er allerlei vreemde dingen gebeuren in het anders zo rustige stadje, vertrouwt Jesse het toch niet meer helemaal. Hij vraagt zijn oude vriend Derek hem te helpen om de zaak opnieuw te gaan onderzoeken. Ze moeten terug in de tijd, en wel 20 jaar, naar 30 juli 1994. Wat is er destijds gebeurd?

Lastig

Het wordt de twee politiemannen niet gemakkelijk gemaakt. Iedere keer als ze denken een stapje vooruit te doen, moeten ze er minstens weer twee achteruit. Waarom is de burgemeester met zijn hele gezin destijds vermoord? Had het iets te doen met het theater dat geopend werd op die dag? En waarom is de journaliste nu verdwenen? Wist zij iets wat een ander niet mag weten?

Saga

Het boek leest als een saga. Vol spanning, vol achtergronden van de meespelende karakters in het boek. Langzaam komt er aan het licht wat er gebeurd is in de persoonlijke levens van de betrokkenen sinds die dag in 1994. Maar nog steeds tast ieder in het duister wie de dader is geweest. Tot aan de laatste bladzijde weet je het niet zeker.

Boek

En het boek telt 633 bladzijden met vrij kleine letters. Hardcover, dus je kan even vooruit. Heerlijk! Ik ben er een week ingedoken en kon het moeilijk wegleggen. De schrijfstijl is vlot en prettig te lezen. Je wilt weten wat er op de volgende bladzijde gebeurt. Je kan niet anders dan meevoelen met de hoofdpersonen. Zelfs als ze in eerste instantie niet de meest vriendelijke mensen lijken.

Joël Dicker

De Zwitserse schrijver, Joël Dicker is geboren in 1985. Hij studeerde rechten in Genève, Zwitserland. Zijn eerste volledige roman, ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’, heeft veel prijzen ontvangen en was zijn doorbraak. Sindsdien heeft hij nog zeker 5 boeken geschreven, die allemaal vertaald zijn in meer dan 30 talen

 

Read More
No Comment

Boeken  / Geen categorie

Thuis
24 January 2023

Thuis

Tevreden kijk ik om me heen. Ik ben thuis. En ik besef me, weer eens, hoe heel erg gelukkig ik hiermee ben. Dat ik een ‘thuis’ heb. Nee, niet zomaar een huis, maar echt een plekje voor mezelf. Helemaal voor mij alleen. Natuurlijk mag iedereen er van meegenieten maar uiteindelijk blijf ik altijd alleen achter. In mijn knusse appartement.

Spullen

Ik ben niet zo iemand die per se allemaal nieuwe spullen om me heen wil, die altijd maar meer en meer wil om gelukkig te zijn. Toch kan ik intens genieten van alles wat ik om me heen heb verzameld door de jaren heen. Wat een rijkdom! Nee, geldelijke waard heeft het niet of nauwelijks. Maar emotionele waarde des te meer.

Stilstaan

Ik sta hier even bij stil als ik de laatste weken steeds meer belangrijke en waardevolle spullen neerzet en neerleg. Door het overlijden van mijn moeder, nadat mijn vader ruim twee jaar is heengegaan, moet het huis leeg. En komen er foto’s, brieven, herinneringen tevoorschijn waarvan we het bestaan niet (meer) wisten.

Lachen en huilen

Soms lachen we, soms huilen we, maar alle herinneringen zijn dierbaar. En daar gaat mijn voornemen mijn huisje te ‘ontspullen’. Er is altijd nog plek voor deze, vooral geschreven, waarde. Ja, ik beken dat er ook een beeldje, een oude brievenweger, een kannetje, een potje staat dat ik eerder niet had maar waar ik geen afstand van kan of wil doen.

Waardevol

Maar het meest waardevol zijn toch de dagboeken van mijn vader, de brieven van mijn moeder, de foto’s van opoe en haar man, mijn zigeuner-overgrootvader, trouwboekjes, een boekje van de ‘eerste elektrische bakkerij in Nederland’ van mijn opa. Briefjes, gedichtjes, tekeningen, wat hebben mijn ouders hun leven creatief doorgebracht. En wat hebben ze ons veel van waarde achtergelaten.

Erfenis

Nee, ze hadden geen geld, geen sieraden. Mijn moeder zat er weleens over in dat ze ons geen ‘erfenis’ kon nalaten. Ik hoop dat ze nu over mijn schouder mee kan lezen dat ze het hiermee zo mis had. Want wat is de allermooiste erfenis die iemand kan achterlaten? Juist een liefdevol thuis met alle herinneringen van dien.

Herinneringen

Al die liefdevolle herinneringen maken van een huis een thuis. En wat een voorrecht dat ik nu al die herinneringen mee heb gekregen. In gedachten en in de vele spulletjes die ze achterlieten en die zoveel voor me betekenen. Waarvan ik nu mijn eigen herinneringen mag maken. Van hun thuis naar mijn thuis.

Read More
No Comment

Art  / Wonen

Recensie Hel op aarde – Mariska Noordeloos
15 January 2023

Recensie Hel op aarde – Mariska Noordeloos

Haar schoonheid, haar ogen en haar rode haren, zijn zowel haar kracht als haar zwakte. Mercedes van de Ploeg staat vanaf haar kinderjaren dag in dag uit voor de camera om velerlei producten aan te prijzen. Haar moeder en een ware duivelin, die de naam Yvette draagt, buit haar genadeloos uit en behandelt haar onmenselijk.

Keerpunt

Op zekere dag lijkt er een keerpunt in het leven van Mercedes te komen. Yvette neemt haar mee en een luxe leven lijkt voor haar weggelegd. Wat is de verborgen agenda? Hel op aarde is een schokkend en uiterst spannend verhaal over uitbuiting, mishandeling, moord en wraak. Maar ook over innerlijke kracht, liefde en vriendschap.

Leeservaring

Wederom heeft Mariska Noordeloos een boek geschreven dat moeilijk opzij te leggen is. Een origineel verhaal waarin je helemaal meegezogen wordt. Het is aangrijpend om te lezen hoe een moeder de schoonheid van haar kind misbruikt om er zelf beter van te worden. Een heftig onderwerp, kindermishandeling. De auteur weet goed op de emoties van de lezer in te spelen. Regelmatig zit je met een knoop in de maag te lezen.

Reëel?

Soms met de vraag is dit wel reëel? Maar het verhaal is ook zodanig geschreven dat je gelooft dat het waar gebeurd kan zijn. De personages zijn goed uitgewerkt. De karakters zijn heel herkenbaar. Voor de een krijg je sympathie en aan de ander krijg je een hekel alsof je zelf het slachtoffer bent. Dit boek ervaar je echt, je voelt de emoties en spanning die de personages meemaken.

Wraak

De ontknoping is heel verrassend maar ook heftig. Als iemand zoveel meegemaakt heeft is het heel logisch dat men wraak wil nemen. Daar waar veel thrillers ophouden als de dader gevonden is gaat het verhaal hier nog even verder en komen we ook te weten hoe het een tijd later gaat met de hoofdpersonen. Dat zorgt voor een mooi afgerond geheel. Hel op aarde wederom een ijzersterke thriller. Super spannend en vol psychologie en emotie. Een absolute aanrader!

De auteur

Mariska Noordeloos (1970) heeft een cafetaria in het Noord-Hollandse Andijk. Ze is getrouwd met Wilbert en samen hebben zij twee zoons. In 2017 debuteerde zij met Het spel is uit. Sindsdien zijn er al verschillende -enthousiast ontvangen- thrillers van haar hand verschenen.

Algemene Informatie

Titel: Hel op aarde

Auteur: Mariska Noordeloos

Uitgeverij: Keytree

Jaar van uitgifte: 2020

Genre: Thriller

ISBN: 9789492719232

Berichtje van de redactie: Zoals met alle boeken die gaan over het onderwerp mishandeling vragen wij de lezer die dit heeft meegemaakt, voorzichtig te zijn. Heb je na het lezen van dit boek vragen of wil je meer weten over hoe jij ook kan helen van (seksueel) misbruik? Neem contact op met mijn goede vriendin Ivonne Meeuwsen, coach in helen van (seksueel) misbruik en schrijver van vele boeken over dit onderwerp: ivonne.windtraveller@gmail.com

 

Read More
No Comment

Boeken

Een nieuw begin
10 January 2023

Een nieuw begin

Hebben jullie allemaal een fijne jaarwisseling gehad? Weer een beetje bijgekomen? Heerlijk, hè, zo’n heel nieuw jaar voor je. Waar van alles kan gebeuren. Spannend en altijd opwindend zo’n heel leeg jaar voor je uit. Wij, Joke en ik, wensen iedereen een fantastisch 2023 toe. Dat veel van je dromen uit mogen komen.

Vreemd begin

Voor mij (Ellen) begon dit nieuwe jaar een beetje anders dan andere jaren. Mijn moeder van 86 jaar is op tweede Kerstdag overleden. Ik heb al weleens eerder over haar gesproken. Als mantelzorger was ik best druk met die ‘taak’. Ik heb het met heel veel liefde gedaan. Maar nu is ze naar mijn vader gegaan en heeft ze me niet meer nodig.

Gat

Verschillende mensen zeiden mij dat ik nu in een gat ga vallen. Ik sta nog met beide benen op de grond en ben niet gevallen. Misschien komt dat nog maar ik kan het me haast niet indenken. Ik mis haar, natuurlijk, wij waren erg close. Maar het regelen en het bijhouden van twee huishoudens, het zal toch een soort opluchting zijn dat dit niet meer hoeft.

Liefde

Nogmaals, ik deed het met liefde en natuurlijk ben ik heel erg blij dat ik nog tot het allerlaatste moment bij haar mocht zijn. Maar het is ook goed nu. Nadat mijn vader overleden was, zo’n 2,5 jaar geleden, had ze er niet zoveel zin meer in. Ja, ze genoot van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ze was heel trots op ons en wilde graag nog alles weten en meemaken.

Geest

Maar haar geest ging ook wat achteruit en ze onthield niet zoveel meer. We moesten heel veel dingen herhalen. Op het laatst kon ze zich bijna niet meer bewegen. Dus zijn we blij en dankbaar dat ze zo rustig en vredig in haar slaap mocht gaan.

Nieuw begin

En nu is dit jaar nog meer een nieuw begin voor ons, dan anders. Het is vreemd dat ze er niet meer is om even tegenaan te kletsen. Om nog even te vertellen wat ik nu weer heb meegemaakt. Ik zat vanmorgen bij Joke en de telefoon ging. We zeiden beiden tegelijk: ‘Dat is mijn/jouw moeder’. Helaas was ze het niet. En dat is wennen.

Goed

Maar het is goed zo. Mijn moeder had veel steun, bij het verwerken van de dood van mijn vader, aan het gedicht van Anne Roozeboom: Droog je tranen. Ik heb het ook nu bij haar uitvaart voorgelezen. Het laatste vers heb ik iets aangepast, iets persoonlijker gemaakt:

Ik droog mijn tranen, want jij bent bij me
Ik heb vertrouwen: het is goed
Ik mag nog leven op de aarde
Totdat ik jou straks weer ontmoet.

 

Read More
No Comment

leven

Recensie Verliezen van jezelf – Mariska Noordeloos
8 January 2023

Recensie Verliezen van jezelf-Mariska Noordeloos

Cat zit al jaren gevangen in de relatie met Koen. Ondanks dat iedereen haar zegt dat hij niet goed voor haar is kan ze niet van hem loskomen. De jaren verstrijken en haar dochter Sifra wil een jaar als au pair naar Londen. Ondanks haar bedenkingen laat Cat haar gaan en dan verdwijnt Sifra spoorloos. Ziet Cat haar dochter nog terug en weet zij los te komen van Koen of … verliest ze van zichzelf?

Gevangen

Verliezen van jezelf is een ingrijpend en uiterst spannend verhaal over het gevangen zitten in een foute relatie en wat dat voor gevolgen heeft. Maar ook over vrouwenhandel, misbruik, moederliefde, doorzettingsvermogen en vriendschap.

Leeservaring

De spannende en aangrijpende verhalen van deze auteur spreken me enorm aan. Daarom heb ik wederom een boek van Mariska gelezen en ik kan zeggen het blijft naar meer smaken. Verliezen van jezelf is vlot geschreven in makkelijke bewoordingen. Het leest heel soepel.

Spanning

De spanning wordt geleidelijk opgebouwd. We maken eerst kennis met Cat en haar relatie met Koen. De spanning komt al vlot in het boek als Sifra naar Londen vertrekt. Wat het meisje allemaal meemaakt is heftig en al snel zit je met “een knoop in je maag” te lezen. De auteur weet heel goed emotie van de personages neer te zetten op zo’n manier dat het je raakt.

Ontknoping

De ontknoping vond ik wel enigszins voorspelbaar met betrekking tot wie de dader is, het waarom blijft beter verborgen tot het eind. Tegen het eind gebeurt er veel in korte tijd. Je bekijkt deze gebeurtenissen uit de ogen van de rechercheur, dit is minder emotioneel maar dat past prima omdat je hier het verhaal wat meer van een afstand bekijkt. Deze schrijfstijl past prima past bij een rechercheur. Mooi hoe de auteur zo met emoties van de lezer weet te spelen.

Rauw thema

Verliezen van jezelf is een boek met een rauw thema. De auteur weet van dit heftige onderwerp weer een ijzersterke thriller te maken dat psychologisch ook prima in elkaar steekt.

De auteur

Mariska Noordeloos (1970) heeft een cafetaria in het Noord-Hollandse Andijk. Ze is getrouwd met Wilbert en samen hebben zij twee zoons. In 2017 debuteerde zij met Het spel is uit. Sindsdien zijn er al verschillende -enthousiast ontvangen- thrillers van haar hand verschenen.

Algemene Informatie

Titel: Verliezen van jezelf

Auteur: Mariska Noordeloos

Uitgeverij: Keytree

Jaar van uitgifte: 2021

(De eerste druk verscheen in 2017 bij Ambiliciues)

Genre: Thriller

ISBN: 9789492719317

Read More
No Comment

Geen categorie

SUN training Deel drie
3 January 2023

SUN training Deel drie

Ema is een grote uitdaging aangegaan. Ze is bezig met de SUN training (Stop Urineverlies Nu). Met Sophia Magazine deelt ze haar vooruitgang en ervaringen.

Terugval

Het ging zo goed … Ik dacht: als ik zo doorga, ben ik er een maand later van af. Maar toen kwam onze vakantie met veel reizen, dagenlang in de auto zitten en dan meteen naar een hotel of b&b, eten en moe naar bed. De dagen wanneer we niet op doorreis waren, gingen we wandeltochten maken, steden verkennen of op bezoek bij familie in Tsjechië, Oostenrijk en Nederland. Ik had geen tijd om mijn oefeningen te doen.

Correctie

Correctie: Ik nam geen tijd om mijn oefeningen te doen. En daar baalde ik van. Er kwam een terugval. Na urenlang wandelen merkte ik dat ik vaak wilde plassen om te voorkomen dat ik ging druppelen. Ik werd daar chagrijnig van. Ik hoopte dat ik ook na drie, vier maanden trainen klaar zou zijn, zoals sommige vrouwen. Ik dacht dat het bij mij misschien zelfs sneller zou gaan, als ik eerlijk ben.

Geen competitie

Ik moest mezelf streng toespreken. Dit is geen competitie, Ema, het gaat er niet om wie sneller is, je neemt net zo veel tijd als er nodig is. Je hebt jarenlang klachten gehad en wat je overspannen bekkenbodem betreft, dat is waarschijnlijk al ergens in je twintiger jaren begonnen. Je hebt altijd lage rugklachten gehad, je hebt zoveel nare dingen meegemaakt, die in je lichaam opgeslagen zijn. Zo veel te verwerken… je zou er een boek over kunnen schrijven! Oh, wacht, dat heb je ook gedaan. 😊 Het is uit je hoofd op papier gekomen, maar nog niet uit je lijf. De baarmoeder en vagina als het archief, weet je nog? Af en toe spreek ik mezelf zo streng toe.

Liefdevol

Echter, liefdevol zijn is net zo belangrijk. Wees lief voor jezelf, wees je lichaam dankbaar voor alles wat het kan. Dat zegt Erna Beers, founder van de SUN training ook. Neem tijd voor jezelf, gun jezelf regelmatig een heerlijke massage bijvoorbeeld. Spreek je dankbaarheid uit. Wat een fantastisch lijf heb ik toch! Het heeft drie kinderen gedragen, gebaard en gevoed. Het danst, klimt in de hoge bergen, doet alles wat ik wil. Een lenig, sterk lichaam.

So what?

Het ging even wat minder goed, so what? Na de vakanties weer de draad oppakken. Niet balen, niet boos zijn op jezelf, misschien was het ook ergens voor nodig.

Ondersteuning

Tijdens de training krijg je ondersteuning, als je dat wilt. Er is maandelijks een vraag en antwoord uurtje (dat vaak langer wordt, omdat Erna echt alle vragen probeert te beantwoorden). Op Facebook kun je lid worden van een besloten groep. Hier heb ik niet voor gekozen. Ik ben mijn tijd op sociale media aan het beperken en bovendien wilde ik mij juist helemaal niet vergelijken en meten met andere vrouwen, ik wilde (net als bijna altijd) alles zelf doen. Andere optie is een privéconsult met Erna. Stel dat er meer aan de hand is: een trauma, seksuele problemen, relatie gerelateerde vragen, dan kan zij je erbij helpen. Voor mij is het al genoeg om te weten dat het kan, dat er iemand is die ik vragen kan stellen en om hulp kan vragen.

Doorgaan

Ik ben na mijn terugval doorgegaan met de oefeningen, net als daarvoor. Een dag core-oefeningen plus ontspanning, andere dag de eitjes (daar heb ik in mijn vorige artikel over geschreven) plus ontspanning. Ik merk, dat vooral de actieve ontspanning erg belangrijk voor mij is. Ik zet een wekker op mijn telefoon, fijn meditatief muziekje aan en zorg dat ik niet gestoord word. De enige die erbij mag komen is de kat. Soms gaat ze op mijn buik liggen en spinnen. Ergens heb ik gelezen, dat het spinnen van een kat een helende werking heeft, de trillingen gaan door je lichaam heen net als de trillingen van de klankschalen. In ieder geval: je kunt niet meer opstaan met een kat op je buik.

Wanneer kan ik stoppen met trainen?

Daar is Erna Beers duidelijk over: als je klachten over zijn, dan kun je stoppen met de training. Helemaal. Het komt niet meer terug.
Ik merk dat ik dat nog niet durf te geloven. Ik wil geen terugval meer. Nee, ik hoef geen marathon te lopen, dat is niets voor mij. Gewichtheffen begin ik ook niet aan. Maar dansen, wandelen en af en toe een stukje rennen als ik daar zin in heb, dat moet kunnen. En dan droog, graag!

Blij!

Ik was aan het wandelen bij ons in de achtertuin, zoals we dat noemen, door het park De Veluwezoom. Ik had al tien kilometer in mijn benen, in mijn hoofd was ik dit artikel aan het schrijven. Wat moet ik nu zeggen? Ben ik klaar met de training of nog niet? Hoe weet ik wanneer ik moet stoppen?

Test

Door een test te doen! Na urenlang lopen was ik nog steeds droog, natuurlijk, dat was al een tijdje zo. Ik begon af te dalen vanaf de beroemde Posbank, er scheen een zwak winterzonnetje en ik zette hem op rennen. Zomaar, omdat het kan, omdat ik daar af en toe zin in heb. Ik krijg soms rare blikken, want blijkbaar mag je alleen rennen met een strakke legging aan, hardloopschoenen, smartwatch en een koptelefoon, maar daar trek ik me niets van aan, als ik tenminste goed in mijn vel zit. Ik rende bergafwaarts, mijn jas open, haar los en een big smile op mijn gezicht. Ik huppelde en rende helemaal naar beneden totdat ik weer hijgend een stukje omhoog moest.

Geslaagd

Een test geslaagd! Geen enkele druppel. Ja, uit mijn neus, dat telt niet. Als je een keer op de Veluwezoom wandelt en er rent een maffe vrouw langs, ergens ver in de vijftig, zonder hardloopuitrusting aan, roep dan: Hi Ema, houd je het nog droog? Dan lach ik naar je. Misschien stop ik om een gezellig praatje te maken, maar als ik dat niet doe, sorry, dan was ik té blij om te stoppen.

En jij? Houd jij het droog? Zo niet, wanneer begin je aan de SUN training dan? Kijk hier, wanneer er een gratis webinar is.

Ema Sindelarova

N.B.: Mijn artikelen over de SUN training heb ik geschreven vanuit persoonlijke ervaring, ze zijn niet gecorrigeerd of gecontroleerd door Erna Beers of haar team. Bezoek de website van de SUN training voor exacte informatie.

 

Read More
No Comment

Geen categorie

SUN training deel 2
6 December 2022

SUN training deel 2

Ema is een grote uitdaging aangegaan. Ze is bezig met de SUN training (Stop Urineverlies Nu). Met Sophia Magazine deelt ze haar vooruitgang en ervaringen.

Heb je haar eerste deel gemist? Je kunt het nog terugvinden op Sophia Magazine van 4 november.

Spoiler alert: Het gaat goed!

Elke dag ben ik met de training bezig. Het is een vast onderdeel van mijn dag geworden. De ene dag doe ik de core-oefeningen plus 20 minuten actief ontspannen op mijn rug, de andere dag de eitjes en de ontspanningsoefening. In het weekend laat ik dat meestal los, of ik moet een dag inhalen omdat het een keer niet uitkwam.

Eitjes?

Ik moet eerst iets uitleggen. Vanaf deel 3 van de SUN training gebruik je kleine steentjes van jade om de vaginale spieren te trainen. Nee, niet afhaken nu! Het is misschien in het begin een gek idee voor ons, preutse westerlingen, maar het went heel snel. Zeker als je het resultaat merkt. In Tibet (en andere oosterse landen) gebruikten de vrouwen al eeuwen geleden eitjes van jade om hun bekkenbodem te trainen.

Westen

Hier, in het westen, om de wereld even heel simpel te verdelen, krijgen vrouwen als advies de vaginale spieren aan te spannen, te knijpen, als oefening tegen urine verlies. Maar zeg nu zelf: als je tijdens de body-pump lessen zonder gewichten zou trainen, zou je dat niet een beetje raar vinden? Als je spieren wilt trainen, dan zijn gewichten vaak heel handig. Bovendien voel je beter, wat je aan het doen bent. Het trainen met ‘eitjes’ wordt in de SUN training goed uitgelegd en je kunt al je vragen stellen tijdens de maandelijkse Q&A live sessie. Anoniem.

Core-oefeningen

Je werkt er ook aan om je diepe buikspieren en andere spieren die aan je bekkenbodem vast zitten, te versterken. Dit zijn hele andere oefeningen dan die ik kende uit de sportschool. Ten eerste: je voert ze langzaam en bewust uit. Ten tweede: je krijgt er geen rug- en nekklachten van en niemand zit tegen je te schreeuwen: kom op! Ten derde: ze werken! Mijn buik ziet er echt beter uit dan een paar maanden geleden en dat in alle rust en zonder zweten.
Ik doe ook yoga, ik integreer de core-oefeningen in mijn sessies en sluit af met de twintig minuten durende ontspanning. Dat was even een dingetje voor mij.

Bezige Bij

Ik ben een bezige bij, het enige moment dat ik zit is wanneer ik schrijf. Liggen overdag? Nooit! Of ik moet heel ziek zijn, dan nog … Bekend, denk ik. Wij, vrouwen, moeders, hebben niet eens de tijd om ziek te zijn! Twintig minuten op je rug liggen! En je mag niet eens een boek erbij pakken en lezen. Je moet met je aandacht bij je lijf blijven. Voelen hoe het ontspant, hoe je rugspieren het op een gegeven moment opgeven en gaan ontspannen. Voelen hoe gespannen je was, voelen wat er gebeurt, als je de spanning loslaat. Ik heb een paar keer het gevoel gehad alsof mijn bekken weer onstabiel werd, een herinnering aan de laatste zwangerschap.

Herinneringen

Je lichaam heeft herinneringen. Spieren hebben geheugen. Je vagina en je baarmoeder zijn als een archief, waar allerlei gebeurtenissen worden opgeslagen. Trauma’s, angsten, pijn. Daardoor kun je verkrampen, je draagt de spanning mee. Je bent minder flexibel, je bekkenbodem wordt minder flexibel, je krijgt klachten als urineverlies.
Tijd om los te laten. De actieve ontspanning, zoals ik dat noem, heeft ook een duidelijk resultaat opgeleverd! Ik geniet van mijn rustmomenten en mijn man beweert, dat ik nu meer ontspannen en open ben, als we vrijen.

Tena Lady?

Tof, al die bijkomende voordelen, maar waar het om ging was stressincontinentie. Hoe gaat het daarmee, willen jullie weten. Ik verklapte dat al in het begin: goed. Supergoed!
Ik had niet zo heel erg veel urineverlies, wel irritant. Als ik moest niezen of hoesten ging dat mis, ook na een lange wandeling (vooral bergafwaarts), of als ik weer eens keihard moest lachen (en dat doe ik) en het allerergst: als ik danste en sprong. Bij mijn soort dansen gaat dat vaak samen.

Geen last meer!!! (drie uitroeptekens van Joke, redigent-hihi)

Ik heb er geen last meer van! (Hier horen drie uitroeptekens, maar als schrijfster weet ik, dat redacteuren daar een hekel aan hebben.) Ik heb nu alleen nog last, als ik alcohol drink (dat verslapt de spieren) en ineens in een slappe lach schiet. Sowieso wil ik niet veel drinken, dus ik houd me een beetje koest. Met lachen ben ik niet van plan om mezelf enige beperking op te leggen. Ik ga nog even door met de SUN training, ik wil er he-le-maal van a hetf zijn. Wordt vervolgd dus …

Dansvoorstelling

Mijn motivatie en eerste doel was om de voorstellingen, die op de agenda stonden, zonder ‘hulpmiddelen’ en zonder angst te dansen. Ik dans mijn hele leven en dat is dus best lang, ik ben 56. Ik was als gastdanser betrokken bij een project van de studenten dans bij Artez, dansacademie in Arnhem. Dat was zo gaaf! We hebben samen getraind, samen de choreografie gemaakt en samen opgetreden. Drie jonge dansers vroeg in de twintig en ik, de gastdanser.

Niet meer aan gedacht

Ik heb dat geflikt! Geen enkel moment was ik onzeker of voorzichtig, niet meer aan gedacht, wat er zou kunnen gebeuren. Ik had volledig vertrouwen in mijn lichaam.
Ik heb mijn lichaam terug. Ik voel me jong. Ik ben een danser. Kijk zelf maar! Zoek de verschillen. Wie van de vier ben ik?

The Northern Ireland Open; dans geïnspireerd door snooker: https://youtu.be/cOU69hG1DCw

Ema Sindelarova

www.ema-sindelarova.nl

Read More
3 Comments

gezondheid

Recensie Negen – Stefan Ahnhem
20 November 2022

Recensie Negen – Stefan Ahnhem

‘Verwarrend’ is het eerste woord wat me te binnen schiet als ik het boek ‘Negen’ moet beschrijven. Het tweede deel in de reeks, met Fabian Risk in de hoofdrol, las ik in gedeelten. Misschien is dat de reden dat ik iedere keer weer even moest teruglezen waar het over ging en wie ook alweer wie was.

Kerst

Het is een paar weken voor kerst. Iedereen op het politiebureau is moe en kijkt uit naar een paar dagen vrij. Dan wordt er een politicus en een diplomatenzoon vermoord aangetroffen. Het lijkt om dezelfde moordenaar te gaan. Aan Fabian de taak dit uit te zoeken.

Denemarken

Op hetzelfde moment is er in Denemarken ook van alles gaande. De Deense rechercheur Dunja Hougaard heeft de leiding in deze zaak, wat niet in goede smaak valt bij haar collega’s. Maar haar chef heeft bijbedoelingen en ziet niet alleen in Dunja een uitstekende rechercheur, maar ook wellicht een makkelijke prooi in zijn bed.

Moord

De moordzaak leidt Dunja echter naar Zweden en in Stockholm ontmoet ze de agente die ze al eerder heeft ontmoet (in boek 1): Malin. Malin is hoogzwanger en mag niet werken. Het lijkt erop dat de Stockholmse politie de dader te pakken heeft. De chef van Fabian Risk is tevreden, iedereen kan rustig kerstmis gaan vieren.

Fabian

Fabian denkt hier anders over. Hij is nog lang niet overtuigd dat ze de juiste man te pakken hebben. Ook Dunja is nog druk bezig met haar onderzoek. Daarbij heeft Dunja relatieproblemen met haar verloofde. In het huwelijk van Fabian loopt het ook niet op rolletjes. Neem daarbij zijn ex-collega Niva, die probeert Fabian voor zich te strikken en de chaos is compleet.

Verhaallijnen

De moordaken uit Denemarken en Zweden komen bijeen. Maar wie is de dader? Of zijn er meerdere daders? En waarom heeft de schrijver dit boek als titel ‘Negen’ meegegeven? Er lopen wel vijf verhaallijnen door elkaar. Op zich niet zo heel erg als je het boek in een of twee keer kan uitlezen. Ik zeg eerlijk dat ik het heb gelezen in een vrij hectische periode, misschien dat ik daarom mijn gedachten er niet zo bij wist te houden.

Prima

Het boek is overigens wel prima geschreven. Ik hou van de Scandinavische schrijfstijl. Het verhaal blijft spannend. Het blijft boeien, zelfs als het allemaal een beetje door elkaar loopt. En uiteindelijk heeft Stefan Ahnhem er weer een prima boek van gemaakt. Ik ga zeker deel 3 ook lezen, maar neem er dan meer de tijd voor.

Stefan Ahnhem

Stefan Ahnhem is in Zweden geboren in 1966. Hij woont tegenwoordig met zijn Deense vrouw in Denemarken. Hij heeft meegeschreven aan de serie Wallander, maar heeft nu bewust gekozen voor een jongere, getrouwde politieman in de vorm van Fabian Risk. Dat zijn verhalen soms lastig te volgen zijn weet hij maar al te goed. De reden hiervoor is dat hij de boeken niet ‘op zichzelf staand’ schrijft. Ze zijn deel van een reeks. Je moet zijn boeken dan ook echt op volgorde lezen anders raak je al gauw de verhaallijn kwijt.

 

Read More
No Comment

Boeken