• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for lachen. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Slapen
11 January 2024

Slapen

Lekker warm onder mijn dekbed krul ik me nog eens helemaal op als een foetus. Ik geniet van de zachte lakens en mijn fris ruikend kussen. Ik heb vanmorgen mijn beddengoed vervangen en kan er echt van genieten als alles weer lekker ruikt. Ik ben loom. Vandaag heb ik veel gedaan en ik heb zin om te gaan slapen.

Stil slapen

Het is stil in de buurt. Ik woon midden in het centrum van de stad, maar mijn slaapkamer bevindt zich aan de achterkant. Ik kijk vandaar uit op de achtertuinen van mijn achterburen. In de zomer hoor ik af en toe een hond blaffen en al heel vroeg de vogels zingen. Nu is het stil. Het vriest en er loopt niemand buiten. Ideaal om vannacht lekker te slapen.

Vrede

Ergens in de verte hoor ik dat iemand nog een vergeten rotje afsteekt. Het geeft een doffe ‘boem’. Ik kruip wat dieper onder mijn dekbed. Wat ben ik bevoorrecht dat ik weet dat dit geluid een rotje betreft. Dat ik niet bang hoeft te zijn voor een raket of een bom die in de buurt neerkomt. Voor ik het weet rollen de tranen over mijn gezicht.

Loterij

Het lijkt wel een soort loterij. De een wordt in een land geboren waar het vrede is, de ander woont in een gebied waar het altijd (of heel veel) oorlog is. Hoe komt dat toch? Zijn die mensen uit die landen anders dan wij zijn? Welnee, ze willen ook geen bom op hun huis. Wij zijn niets beter en zij niets slechter dan wij. Zij hebben de pure ‘pech’ dat de machtshebbers van hun land het niet eens zijn met hun buurland of met een bepaalde manier van leven en daarom maar (uit frustratie?) oorlog voeren.

Eens

We hoeven het heus niet allemaal met elkaar eens te zijn, maar om nou gelijk maar mensen dood te maken omdat je denkt dat je daardoor iets wint is onbegrijpelijk voor mij. Ik kan er niet van slapen, ik word rusteloos en ga mijn bed uit. Ik maak wat kamille thee en maak mezelf wijs dat ik er op dit moment helemaal niets aan kan doen. Ik probeer weer warm te worden in bed. En te gaan slapen.

Schuld

Gevoelens van schuld dreigen te gaan overheersen. Ik weet het, ik hoef me niet schuldig te voelen. Maar het is allemaal zo vreselijk oneerlijk. Ik weet ook dat ik niemand ermee help als ik nu niet kan slapen. Was ik voorheen zo tevreden en voelde ik me zo vredig en kalm, lijkt dit nu grotendeels weg te zijn. Ik draai me om en schuif het gordijn iets open. Ik kijk naar de lucht en zie sterren flonkeren. Een paar duizend kilometer verderop zien ze dezelfde sterren. Maar daar liggen ze bang in bed. Als er maar niets gebeurd vannacht.

Slapen

Ik hoop en bid dat alle mensen vannacht in vrede kunnen slapen, maar ik weet dat dit niet het geval zal zijn. Ik val in een onrustige slaap en droom dat we elkaar vanuit alle windstreken in de wereld allemaal ontmoeten. Er wordt gelachen en feest gevierd. We zijn blij en dankbaar elkaar te leren kennen en te weten dat alle oorlog voorgoed de wereld uit is. Het is maar een droom, maar ooit, ooit zal het waarheid worden.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Eerste date
2 January 2024

Eerste date

Mijn kleine smurf is een grote smurf geworden. Hij heeft zijn eerste date achter de rug. Zoals het gaat in deze tijd heeft hij haar via internet ontmoet. Ze hebben elkaar een aantal keren geappt en gemaild en nu was het zover dat ze elkaar voor het eerst in het echt zagen. Hij is 16 jaar, zij ook. Mijn hart smelt en ik voel me oud. Waar blijft de tijd?

Herinneringen

Ik zie hem staan in een hoekje van mijn kamer. Wanneer zijn moeder hem zegt dat ze naar huis gaan en dat hij zijn laarsjes aan moet doen. ‘Smurf wil niet laarsjes aan,’ is zijn antwoord. Hij wilde met mama trouwen. Hij kroop tegen je aan voor kusjes. Die tijd is -zo goed als- voorbij, hoewel ik hem af en toe nog even stevig tegen me aanhoud. Hij probeert zich lachend te bevrijden maar ik zeg hem dat hij altijd mijn smurf blijft.

Bonus oma

Ik ben zijn, soort van, bonus oma. Hij is de kleinzoon van mijn zus. Maar zoals zijn broertje ooit opmerkte; ‘Jij mag ook wel onze oma zijn.’ Ik ben trots op alle drie mijn smurfjes. Ik kan niet slapen wanneer hij zijn eerste date heeft. Gedachten spoken door mijn hoofd. Als ze maar lief is voor hem. Het is voor hem de eerste keer. Voor haar ook, maar dat hij lief zal zijn voor haar staat vast. Hij heeft me, na lang aandringen, haar naam verteld en een foto van haar laten zien.

Voorzichtig

Ik hoop dat ze beiden voorzichtig zijn. Rustig aan doen. En dan voorbehoedmiddelen gebruiken. Hij heeft heel verstandige en open ouders, die dit vast met hem besproken hebben. Ik hoop dat haar ouders ook verstandig zijn. En dan nog. Ik was zelf ooit ook 16 jaar en verliefd. Ik had geluk. Ik moet het loslaten. Ik moet hem loslaten. Hij is, bijna, volwassen.

Foto

Ze gaan met nog een stelletje naar de bioscoop. De volgende dag staat er een foto op Facebook. Hij heeft trots zijn arm om haar heen. Beiden kijken wat verlegen in de camera. Ze lachen. Hij steekt zijn borst vooruit. Ik lach ook. En ik huil ook een beetje. Wat is er mooier op de wereld dan liefde? Jonge liefde vooral? Ze zien er nog zo heerlijk jong uit. Zij lijkt jonger dan 16, hij lijkt ineens een paar jaar ouder. Hij zal waarschijnlijk nog vele malen zijn arm om andere meisjes heen slaan. Maar de eerste liefde blijft altijd een prachtige herinnering en ik wens ze heel veel plezier samen.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Riviercruise kerstmarkten
21 December 2023

Riviercruise kerstmarkten

We zijn net terug, een vriendin en ik, van een riviercruise kerstmarkten. Ik heb weleens een zeecruise gemaakt met zo’n gigantisch groot schip door de Caribbean. Maar ik had nooit eerder een riviercruise gedaan. We namen het een beetje op de koop toe want we gingen in eerste instantie voor de kerstmarkten.

Prima

Om nu eens via het water te gaan leek ons overigens best een goed idee. Als reisagent kreeg ik steevast de opmerking dat cruisen iets is voor oude mensen. Ik weet wel waar dat vandaan komt. Het is zeer relaxt, want je pakt een keer je koffer uit en je hotel vaart met je mee. Je gaat overdag van boord en komt tegen de avond weer terug en verblijft in dezelfde hut. Geen gesjouw met koffers en gedoe met taxi’s of huurauto’s en toch een rondreis waarbij je allerlei leuke plekken bezoekt.

Jong

En ja, tijdens deze reis waren er een aantal wat oudere mensen aan boord. Toch waren er ook nu jonge mensen. Dochters met hun moeders, stelletjes die de gezellige sfeer wilden proeven van de kerstmarkten en geen zin hadden om hiervoor uren te rijden. Het was een themareis die jong en oud aansprak. Mijn vriendin en ik voelden ons dan ook echt niet ongemakkelijk. In tegendeel. We hebben zelden zo’n leuke reis meegemaakt.

Kerstmarkten

De kerstmarkten in Maastricht, Luik, Namen en Dinant stelden niets (of in ieder geval niet veel) voor. We waren teleurgesteld dat er alleen kraampjes met eten en drinken aanwezig waren en hier en daar een sieraden- of tassen tentje. Geen kerststallen, sneeuwbollen of kerstmannen. Geen sneeuwpopjes, gnomes of andere kabouters. Ook de kramen met Belgische kerstchocolade waar ik op had gehoopt en stiekem op had gerekend ontbraken.

Geluk

We hebben tijdens deze reis het enorme geluk gehad dat we aan een vaste tafel zaten met een groepje van vier geweldige mensen. Het klikte vrijwel direct. We zagen elkaar standaard met ontbijt, lunch en diner. Omdat we het zo naar ons zin hadden met elkaar kropen we ook vaak in de avond samen in de salon. Na een paar heerlijke drankjes kwam de stemming er nog beter in en hebben we vreselijk gelachen met elkaar.

Groep

De hele groep mensen die zich aan boord bevond was overigens zeer aangenaam. Om niet te spreken over de bemanning. We werden allen behandeld alsof we van koninklijke bloede waren. Het eten was buitengewoon geweldig. Ik weet dat dit overdreven klinkt maar ik heb er geen andere woorden voor. Culinair, lekker, mooi opgemaakte borden, 4-gangen lunch en diner met wat extra’s op de laatste avond. De drankjes waren inbegrepen. Dat wil zeggen: alle wijn en bier, limonades, koffie en thee. Voor sterkere dranken betaalde je een toeslag.

Bemanning

Ik sprak al even over de bemanning. Iedereen doet zijn/haar uiterste best om het zo fijn mogelijk voor je te maken. Wat is het heerlijk om eens een aantal dagen zo verwend te worden. En nee, Ineke, Tom, Harm, Toos, Bert, Esther en Joke, ik heb het nu niet alleen over die ene knapperd. Jammer dat het ten strengste verboden is (op straffe van onmiddellijk ontslag) voor de bemanning zich op enige manier romantisch in te laten met passagiers. Maar er is niets mis met een beetje flirten, toch?

Genoten

Al met al hebben we genoten. We zagen prachtige bergen met oude kastelen en landhuizen aan ons voorbij trekken. We konden aan land volop ons schoolfrans weer een beetje ophalen. Maar we hebben vooral heel erg veel gelachen. Zo gelachen dat de tranen niet binnen bleven. En zo lachen dat we er pijn in ons buik van kregen. Dankzij eerder genoemde mensen was dit een cruise om nooit te vergeten. Ik zal er nog heel lang met veel plezier aan terugdenken. En denk je nu: Dat zou ik ook weleens willen beleven? Neem contact op met reisorganisatie Dutch Cruises. Wij zaten op de MS Olympia, wat zeker dik de moeite waard is.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Geen categorie  / Lifestyle  / Reizen

Gelukkig
19 December 2023

Gelukkig

Als je een willekeurig iemand vraagt, waar ook ter wereld, wat het doel van hun leven is komt er vaak, zo niet altijd hetzelfde antwoord: Gelukkig zijn. Dat is ons doel. We willen gelukkig zijn in dit leven. En daar hebben we alles voor over. Want gelukkig zijn is altijd ergens in de verte. Het is iets waar we net niet bij kunnen. We verzinnen van alles om ooit gelukkig te zijn.

Nodig

Wat is er voor nodig om gelukkig te zijn? Geld, een vaste partner, een mooi figuur, een knap uiterlijk, gezondheid (zeker), een goede baan, lieve vrienden, vrede en ik kan er nog heel veel meer bedenken. Het jammere is dat als we de dingen bereiken waardoor we denken dat we gelukkig zullen zijn er altijd wel iets anders in de weg staat van dat geluk.

Anderen

We kijken graag naar anderen. Want die zijn altijd wel gelukkig. Hoe doen ze dat toch? Ja, natuurlijk zijn zij gelukkig, ze zijn miljonair. Ze hebben net een nieuw huis, ze zullen nu wel gelukkig zijn. Ik ben zo gelukkig ik heb nu de man/vrouw van mijn dromen gevonden. En zodra we daar aan gewend zijn is er weer die teleurstelling. Nee, dit was het blijkbaar toch nog niet. Ik wil nog iets anders om me echt gelukkig te voelen.

Ideaalbeeld

Stellen we ons ideaalbeeld te hoog en te ver? Vast en zeker. Constant 100 % gelukkig zijn is vrijwel onmogelijk. Of toch niet? Wat is gelukkig zijn? Waar ligt het aan of je je gelukkig voelt? Als ik naar mezelf kijk dan merk ik steeds meer dat ik het meest gelukkig ben met schijnbaar kleine dingen. Vaak kost het niets. Het zijn die momenten waarop ik me ineens realiseer dat ik het leven eigenlijk best wel superleuk vind.

Tevreden

Ik ben een tevreden mens en daarom ook gelukkig. Ik kan me ineens heel blij voelen als ik buiten stilte hoor. Geen enge bommen in de verte, of dichtbij. Ik kan me verheugen op de kerstdagen. Ik kan zomaar ineens een kwartier naar de kerstboomlichtjes kijken, Zonder iets te denken, zonder zorgen, om me ineens te bedenken dat ik nu op dit moment echt gelukkig ben. Ik kwam net een mevrouw tegen onderweg. Het stroomde van de regen, we waren allebei doornat. We lachen naar elkaar. Ja, het is rotweer, maar we zijn gelukkig.

Kleine dingen

Het zijn inderdaad de kleine dingen die het doen. Die het meest waardevol zijn. Een glimlach van een vreemde, een plensbui die je niet kan ontlopen en waarom zou je. Een beker warme chocomel wanneer je weer thuis bent, een telefoongesprek met een goede vriendin, het vinden van een leuk cadeautje voor iemand die je lief vindt, geniet ervan. Want dat is gelukkig zijn.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
1 Comment

Geen categorie  / leven

Herdenking
28 November 2023

Herdenking

Afgelopen zondag was er een speciale herdenking in de kerk voor alle mensen die het afgelopen jaar zijn overleden. Mijn moeder was er een van en we waren met (bijna) de hele familie aanwezig. Zo tegen het einde van het jaar is het een mooi ritueel om stil te staan en te herdenken wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd.

Samen

De kerk zat stampvol, er was een koor aanwezig en er werd speciale aandacht gegeven aan alle mensen die iemand verloren hebben. ‘De kerken lopen leeg’, hoor ik vaak om me heen. Ik ben zelf niet zo’n trouwe kerkganger. Mijn bed is lekker warm op zondagochtend en er is altijd nog zoveel anders te doen. Voor zo’n herdenking maak ik graag tijd. Toch is ‘onze’ kerk nooit leeg. Iedereen is blij en dankbaar om een keer in de week samen te zijn.

Genoeg

Dat is eigenlijk al genoeg, denk ik bij mezelf, wanneer ik het gezin uit Ghana ontdek. De vorige keer heb ik uitgebreid met ze gesproken. Hij spreekt een beetje Nederlands, zijn vrouw niets. Toch zijn ze er. Wat hebben ze eraan? Na de dienst komen ze vrolijk op ons af. Breed glimlachend vertellen ze beiden dat het zo fijn is om samen te zijn. Om ergens bij te horen.

Thuis

De dienst stond in het teken van thuis zijn, van ergens bij horen. De stamboom van Jezus werd opgelezen. Maar liefst 77 namen werden genoemd. Iedereen zat op het laatst te schuiven en een beetje te grinniken. Was het nu nog niet afgelopen met die lijst? Er kwam nog een hele opsomming: ‘Zoon van die.., zoon van die..’ Het had een bedoeling. Want uiteindelijk komen we allemaal uit bij die ene vader: Adam, zoon van God.

Uitslag

Ondanks de uitslag van de verkiezingen zijn wij allemaal familie. Horen we allemaal bij elkaar. We leiden onze afkomst legaal af van die ene persoon: Adam, zoon van God. Wij zijn allemaal kinderen van God, of hoe je Hem of Haar of Het wil noemen. En welke huidskleur of cultuur er is ontstaan door de jaren heen, ons begin leidt allemaal naar hetzelfde geslacht.

Lijsten

Lijsten met namen. We horen ze vaak op het nieuws, zoveel slachtoffers, zoveel gegijzelden. En er zijn namen. Namen die vaak niet worden genoemd omdat het teveel tijd kost. Er zijn vandaag weer 1000 slachtoffers gevallen. We zijn een getal geworden. Ieder mens heeft een naam. Ieder mens is belangrijk. Er zijn ook mensen die nooit genoemd worden, die nergens op een lijst staan. Ook zij zijn onze familie.

Kaarsen

Er werden kaarsen aangestoken, voor iedere overledene een. De twee jongste kleinzoons staken samen hand in hand de kaars voor hun omi aan. Mijn zus en ik hadden onze armen om elkaar heen terwijl we ernaar keken en mam herdachten, terwijl het koor en de gemeente een mooi lied zongen over hoop en eeuwig leven. Dood is niet dood, we leven verder.

Brandende lichtjes

Er brandden een heleboel kaarsen op het altaar. Iedereen die iemand had verloren mocht daarna naar voren komen om een kaarsje aan te steken als herdenking aan een geliefde die ze verloren hadden. Mijn zus en ik sloten ons aan. Mijn vader kreeg een brandend kaarsje en de eerste man van mijn zus. Terwijl het lied verstomde sprak de dominee nog enkele woorden. Er was nog een kaars die niet aangestoken was. Dit was de kaars voor al die mensen die niet op een lijst staan, wiens naam niet en nooit genoemd is.

Tranen

Tranen brandden in mijn keel. Dit is goed, ook zij horen erbij. Ook zij zijn mijn familie en horen in mijn en onze stamboom thuis. Het was een feest van licht. Er was geen plaats meer voor verdriet. Iedereen hoort erbij, Niemand wordt ooit vergeten, ook al kent niemand je naam meer, je hebt geleefd en zal altijd voortbestaan.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Verschillen
3 October 2023

Verschillen

Soms zijn verschillen zo groot dat ik me weleens afvraag hoe het mogelijk is dat twee mensen toch bij elkaar komen en de toekomst gebeurt zoals het waarschijnlijk zou moeten gebeuren. Ik zit hieraan te denken wanneer ik de geschiedenis van mijn moeder erbij pak. Wij worden gevormd door onze geschiedenis, vandaar dat ik daar weleens nieuwsgierig naar ben.

Oma en opoe

Zo vertelde mijn moeder dat zij een oma en een opoe had. Oma was de moeder van haar vader en opoe de moeder van haar moeder. De twee dames hadden niet verschillender kunnen zijn. Opoe liep altijd op sloffen terwijl oma altijd schoenen droeg. Ook al had ze last van dikke voeten die soms over haar schoenen hingen, ze deed haar schoenen pas uit wanneer ze naar bed ging en er niemand in de buurt was. Opoe heeft volgens mij nooit van haar leven schoenen gedragen.

Families

De twee families konden ook niet verschillender zijn. Opoe was getrouwd met een zigeuner, die met zijn volk onderweg was naar Engeland. Hij werd verliefd op opoe en heeft de paarden en woonwagens nagezwaaid en ze een goed leven toegewenst. En is bij opoe gebleven. Opoe was katholiek en zij en zigeuneropa kregen 12 kinderen. Oma was getrouwd met een middenstander en zij waren nu niet bepaald adelijk maar gedroegen zich wel een beetje zo. Ze woonden in een groot deftig huis met veel kamers en een ruime tuin met oprijlaan.

Opoe

Opoe woonde met haar zigeuner en hun 12 kinderen in een bovenwoning. Gelukkig had die woning een grote zolder, voor de rest was het erg klein. Er was een kleine woonkamer waar een grote ronde eettafel in stond, een dressoir en een potkachel. Er hing een spiegel aan de muur om het ietsje groter te doen lijken. Er was een heel klein keukentje en een slaapkamer waar opa en opoe sliepen. De zolder was verdeeld in twee gedeelten door een gipsen wandje. Aan de ene kant sliepen de jongens, aan de andere kant de meiden.

Gezelligheid

Er was nog een verschil. Bij oma was het deftig en moesten de kinderen gezien worden en niet gehoord. De kleding die ze droegen mocht niet vuil worden. Er was hulp in huis en het was er stijf en koud. Bij opoe was het altijd gezellig. Mijn zigeuneropa was een virtuoos op de accordeon. Hij gaf les aan studenten en verdiende zo zijn geld. Dat dit niet veel was merkte je aan het feit dat ze arm waren. Maar hoe armoedig het er ook was, er was altijd muziek. Er werd altijd gedanst en was er iemand jarig dan werd er met zeep op de spiegel ‘gefeliciteerd’ geschreven.

Moeder

Mijn moeder schaamde zich altijd een beetje voor haar afkomst. Haar moeder was de oudste van de twaalf en ziekelijk. Zij is uiteindelijk op vroege leeftijd overleden. Vanaf die tijd heeft mijn moeder niet zoveel contact gehad met haar familie aan de zigeunerkant. Zij trok meer naar de deftige oma en opa. Zij zag duidelijk de verschillen tussen de twee families. Mijn oom daarentegen is wel helemaal opgenomen in die familie. Hoewel er nu niet veel meer van de familie over is, vertelt hij me trots al zijn herinneringen van vroeger. Ik hang aan zijn lippen.

Stoelen

Stoelen waren er niet genoeg zodat iedereen rond de tafel kon zitten. Ze hadden er iets op bedacht, er werden planken tussen de stoelen gelegd. Zodat toch iedereen een plekje had. Alleen degene die nu op de stoel moest zitten moest niet ineens opstaan anders schoot er een plank weg en viel de rest van de familie op de grond. Mijn oom schatert als hij vertelt dat opa accordeon speelde en de zoons (en vriendjes) de dames oppakten om een dansje te maken in de kamer. ‘Ze kleefden allemaal tegen elkaar aan, want er was geen ruimte om een stap te zetten.’ Maar er werd gelachen, gezongen en muziek gespeeld.

Keuze

Achteraf gezien was het eigenlijk onmogelijk dat twee mensen met zulke verschillen in milieus en achtergronden bij elkaar kwamen als mijn oma en opa. Toch moest het zo zijn anders waren mijn zus en ik er niet geweest. Dat verbaast me en vertedert me. En ik ben superblij dat ik toch ook zelf een paar herinneringen aan mijn zigeunerfamilie heb meegekregen. Hoe weinig ik ook van ze weet, ik weet welke keuze ik zou maken: Liever veel gezelligheid, warmte en liefde zonder geld, dan andersom.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Identiteiten
10 August 2023

Identiteiten

Soms vind ik het wat lastig om alle verschillende identiteiten bij te houden. Ben ik zo ouderwets dat ik het soms niet meer weet? Kijk, dat mannen van mannen kunnen houden en vrouwen van vrouwen, daar kan ik me nog iets bij indenken. Hoewel ik het me voor mezelf niet voor kan stellen, mag iedereen uiteraard leven zoals hij/zij wil leven. En of je nou verliefd wordt op dezelfde ‘soort’, of niet, iedereen heeft recht op en behoefte aan liefde.

Gender

Ook mag je wat mij betreft veranderen van gender als je dat graag wil. Ben jij als jongen geboren en wil je een meisje zijn? Prima. Dit is meer een beetje een ‘ver van mijn bed’ situatie, want ik ken niemand persoonlijk die besloten heeft zichzelf zo te veranderen dat ze andere identiteiten aannemen. Voor de buitenwereld, wel te verstaan, want ze hebben zich hun hele leven al anders gevoeld.

Lekker in je vel

Wederom: Iedereen heeft recht op geluk en om je lekker in je vel te voelen. Ik zie weleens een programma op tv en dan beken ik heel eerlijk dat ik vreselijk blij ben dat ik niet de moeder of echtgenote ben van een man die vrouw wil zijn en daar alles aan doet. Maar ieder zijn/haar keuze. Vrijheid, blijheid. Toch lijk ik steeds vaker te horen dat iemand een ingrijpende operatie heeft ondergaan als tiener en later weer terug getransformeerd wenst te worden. Om het maar even zo uit te drukken.

Normaal

‘Wij zijn hier om aan te geven dat wij net zo normaal zijn als iedereen,’ zei een mevrouw die eigenlijk een meneer was op tv tijdens de Amsterdam Pride. Dat is allemaal prima, maar onzin natuurlijk. Als jij je net zo normaal voelt als iedereen heb je niet de behoefte daar in een roze minijurk te verkondigen dat jij normaal bent. Dan hoef je dat niet meer te zeggen. Dan spreekt dat voor zich.

Provocatie

Het is juist die provocatie die mij tegenstaat. Ik ga ook niet in mijn blote kont over straat lopen roepen dat ik hetero ben en dus ‘normaal’. Wat is ‘normaal’ eigenlijk en als je je juist zo extreem op de voorgrond wil plaatsen door te ‘protesteren’ dat je net zo normaal bent als een ander, zet je jezelf dan niet juist in een ander daglicht? Dan wil je toch juist anders zijn. En zeg me niet dat dat niet de bedoeling is. Daar ligt de spanning en daar gaat het om!

Begrip

Ik zal het waarschijnlijk niet begrijpen, zoals werd verkondigd in diezelfde uitzending. Iedereen heeft het recht identiteiten om te wisselen. Maar is dat niet heel verwarrend juist? De letters die ze tegenwoordig gebruiken om anders te mogen zijn snap ik ook niet. GLHBCDEFQRXYZ enzovoorts. Sorry, ik wil best begrip hebben voor iedereen en ik gun iedereen liefde en geluk uit de grond van mijn hart, maar zeg mij niet dat je niet wil opvallen en een anoniem leven wil leven wanneer je helemaal uit je bol gaat tijdens Amsterdam Pride. Daar ga je heen om gezien te worden. Punt.

Meeleven

Ik probeer uit alle macht mee te leven en alles net zo normaal te vinden als jij wenst. Toch zag ik net een artikel voorbij komen dat een man in Japan zich heeft veranderd in een hond. Nu is de wetenschap nog niet zo ver dat hij daadwerkelijk een operatie heeft ondergaan en nu als echte hond mag leven. Helaas voor hem, anders had hij niet getwijfeld.

Hond

Hij heeft een grote som geld neergeteld voor een zo echt mogelijk lijkend hondenkostuum. Hij trekt dit kostuum niet meer uit en leeft vanaf nu als hond. Hij eet hondenvoer, slaapt in een mand en wordt 4 keer per dag uitgelaten door een mevrouw die hem ook als hond behandeld. Hij speelt met andere honden, hij snuffelt aan andere honden, hij poept en plast als een hond. Zijn reden voor dit alles is dat hij vanaf heel jonge leeftijd altijd graag een hond had willen zijn.

Droom

Zijn droom en grootste wens is nu uitgekomen. Ik zou erom kunnen lachen als ik het niet zo in- en intriest vind. Ben ik aan het discrimineren? Gun ik deze meneer geen geluk? Nee en ja, maar soms weet ik dat niet meer zeker en ga ik twijfelen. Waar houdt het op? En moet het ophouden of moet ik me zo aanpassen dat ik alles normaal vind, zelfs als anderen zo gek mogelijk doen om mij ervan te overtuigen dat zij zich normaal gedragen?

Wat vind jij?

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Fietsen
13 July 2023

Fietsen

Ik hou van fietsen. Gelukkig maar, want ik ben niet in het bezit van een auto. En het is fijn als je net iets verder wil gaan dan dat je lopend kan bereiken. Ik ben ook liefhebber van de Tour de France, die op dit moment weer volop bezig is in het prachtige Frankrijk. Als ik de beelden voorbij zie komen van renners die hun best doen dan verbaast het me niets dat Frankrijk zo’n gewild vakantieland is.

Vakantie

Nu krijgen we tijdens deze tour natuurlijk de mooiste plekjes te zien. En vanuit de lucht heb je prachtige vergezichten op meren en bergen. Ik wil fietsen in Frankrijk. Nee, niet zo hard als de kerels die ik zie zwoegen, maar gewoon op mijn gemakje door die schitterende dorpjes en heuvels vol met zonnebloemen. Als ik zie dat het 40 graden is stel ik mijn wens iets bij.

Meer

Misschien kan je ergens rond een meer fietsen. Dat, zodra het zo warm wordt, je een lekkere koele duik kan nemen. Tegelijk heb ik medelijden met die mannen die nu 50 kilometer per uur fietsen langs zo’n meer. Wat een uithoudingsvermogen en wat een kracht. Zou dat wel goed zijn voor een lichaam, vraag ik me af, net als de commentator daar wat antwoorden op probeert te geven.

Temperatuur

Ze trainen veel. Het hele jaar door zijn ze bezig met hun prestaties verhogen en tegelijk gezond leven. Om te kunnen fietsen in deze temperaturen en met deze snelheden, moeten ze als het ware een soort koorts ritten doorstaan. Want, zoals een oud renner beweert, stijgt de temperatuur van je lichaam zodanig dat het lijkt of je koorts hebt. Hallucinaties zijn dan ook ‘normaal’ in deze omstandigheden en men leert hiermee omgaan als je op de fiets zit.

Verkoeling

Verkoeling is noodzakelijk. Veel ijs, verpakt in een soort pantykousje, op de rug en in de nek. En heel veel drinken. Is dat genoeg? Ik betwijfel het als ik die grimassen zie van de renners die klimmend en zwoegend in deze temperaturen uren lang in de brandende zon fietsen. Waarom zou je wielrenner willen worden? Zoals gezegd, ik hou van fietsen maar ik kan me haast niet voorstellen dat je kiest voor dit beroep.

Sport

Het is als eerste een sport waar je met hart en ziel van moet houden. Dat geldt natuurlijk voor alle beroeps sporters. Maar als ik zie wat je er allemaal voor over moet hebben en hoe vaak het mis kan gaan door flink te vallen en van alles te breken dan is mijn eerste gedachte dat die renners allemaal een beetje gek moeten zijn. En misschien is dat ook wel zo. Ieder jaar vallen er een aantal renners af door botbreuken. Het blijft een gevaarlijke sport, ook al proberen ze het zo veilig mogelijk te houden.

Cavendish

Ik zie het verslagen gezicht van Cavendish in de auto, net voor hij de tour verlaat. Ik hoor het verhaal van Bilbao, die fietst voor zijn overleden maatje. Ja, gevallen in de tour en niet meer opgestaan. Ik hoor van de hartaanvallen en gezondheidsproblemen van oud-wielrenners. En ik ben blij dat ik mijn eigen tempo mag aanhouden op mijn stadsfiets. Geen gevaar voor waaiers, geen peloton waar ik met zo’n honderd anderen rekening moet houden.

Omgeving

Ik neem de tijd om te genieten van de mooie Nederlandse natuur. Ik zie korenbloemen en klaprozen in de berm. Ik roep hallo naar een koe en zie tot mijn grote vreugde een valk met zijn vrouwtje hun nest bewaken. Ze geven me waarschuwende kreetjes dat ik niet te dichtbij mag komen. Ik fiets lachend onder hun boom door en laat ze graag met rust. Fietsen is mooi, geniet ervan.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Gezondheid

Meisjes van 16
20 June 2023

Meisjes van 16

De keukendeur staat open en ik ben aan het afwassen. Dan dringt het geluid naar binnen. ‘Meisjes van 16’, misschien net 17. Een van hen staat zogenaamd met haar telefoontje te spelen. De ander staat naast een jongen op de fiets. De jongen is niet veel ouder dan zij. Hij legt zijn arm om haar heen. Zij giechelt. Dan draait ze zich om zodat ik haar gezicht kan zien. De jongen staat tegenover haar. Ik zie hem op zijn rug.

Blozen

Ze heeft een lief, mooi gezichtje en heeft roze blosjes op haar gezicht. Haar hoofd houdt ze telkens een beetje schuin. Ze lacht om alles wat hij zegt. Een hoog giecheltje. Hij probeert haar steeds meer aan het lachen te krijgen. Ik ben mijn afwas vergeten en ben ineens zo’n 45 jaar in het verleden. Wat is er aan de hand? Waar is die tijd allemaal gebleven? Ik voel me zo verwant met dat meisje. Ik weet precies hoe ze zich voelt en later vannacht zal ze in haar dagboek schrijven wat een geweldige avond dit was.

Eerste liefde

Want ze is verliefd. Ze houdt zijn ene hand in haar beide handen. Af en toe gooit ze haar hoofd naar achteren en knijpt haar ogen tot spleetjes. Hij kijkt op zijn horloge. Nog even dan. Ze kunnen geen afscheid nemen. De vriendin kijkt vertederd toe en lacht af en toe een beetje met ze mee. Maar het is duidelijk dat zij erbij is als afleiding. Papa en mama weten vast niet dat zij een vriendje heeft en denken dat ze met haar beste vriendin op stap is. Zo hoeft ze niet te liegen thuis. En mag ze dat prille gevoel nog even voor zichzelf houden.

Vrouw met hond

Er wandelt een mevrouw van mijn leeftijd langs. Ze heeft een hondje aan de riem. Ze kijkt naar het jonge paartje en ik zie mijn blik weerspiegelt in haar ogen. Het komt allemaal weer even terug, he, mevrouw met de hond? Ik weet het, herken het en och, wat lijkt het nog kort geleden. Even mag ik me weer jong en verliefd voelen zoals die jongen mensen. Ik ben weer even 16 en stikverlegen als ik mijn eerste kusje krijg. Rode wangen, opgewonden, niemand heeft zich ooit zo gevoeld als ik…

Nieuw

Alles is nieuw. De hele wereld is van jou. En je denkt alleen nog aan HEM. Want hij heeft het voor elkaar gekregen dat jij je nu zo voelt. Lieve, mooie meid, ik gun je nog heel veel mooie gelukkige tijden zoals deze. Blijf altijd zo lachen en vergeet alsjeblieft niet af en toe nog eens te blozen. Want oh, wat staat je dat goed. Ik hou spontaan van jou. Jij bent een beetje zoals ik was en ik zie een voorbeeld van jouw leeftijdgenoten. Je zal vast nog vaak verliefd worden, maar koester alsjeblieft dit ene moment. Want het wordt nooit, echt nooit meer hetzelfde.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Vakantiegeld
15 June 2023

Vakantiegeld

Volgens onderzoek besteed maar 40% van de Nederlandse bevolking hun vakantiegeld daadwerkelijk aan vakantie. Ik moet altijd een beetje lachen om dat ‘volgens onderzoek’. Zeg eerlijk, ben jij ooit weleens gevraagd voor zo’n onderzoek? Ik niet en mijn kennissen/vriendenkring ook nog nooit. Maar goed, we zullen ervan uitgaan dat het inderdaad onderzocht is.

Verrassing

Ten tweede hadden ze, wat mij betreft, niet eens zo’n onderzoek hoeven houden. Want ik had het ze zo kunnen vertellen. De enige verrassing is dat het toch nog 40 % is, die het geld werkelijk besteed aan een vakantie. Ik denk steeds vaker dat vakantie iets is voor een select groepje rijke mensen. De groep mensen met een modaal inkomen, of veel minder, groeit. Dan is er ook nog een groep mensen die helemaal geen vakantiegeld krijgen. Denk aan al onze ondernemers.

Zuinig

‘Ja, dan moet je maar zuinig doen, dan kan jij ook’. Dat geldt niet meer. Natuurlijk hebben we jaren gehad waarbij het niet op leek te kunnen. We gingen met de wintersport en we gingen uitgebreid naar verre oorden in de zomer. Om dan ook nog tussendoor een lang weekend een stedentripje of een Center-Parcje te boeken. Het was heel ‘gewoon’ en we dachten er niet eens over na.

Omgedraaid

Maar de tijden zijn omgedraaid. Een gezin met kinderen kan het zich niet meer veroorloven om een paar weken naar het buitenland te gaan. En niet alleen zij. Als ik om me heen kijk ben ik echt niet de enige die haar vakantiegeld aan belangrijker dingen uit moet geven dan aan een vakantie. Niet dat een vakantie niet belangrijk is. Maar er liggen rekeningen die betaald moeten worden en die gaan voor.

Klagen

Toch mogen en hoeven we niet te klagen. Het is hier 30 graden en het ziet ernaar uit dat het zomerse weer voorlopig aanhoudt. Dan gaan we toch gewoon hier in Nederland vakantie houden? Helaas is Nederland een van de duurste vakantielanden van Europa. Dus of je het hier redt met een paar honderd euro is maar zeer de vraag.

Tip

Toch heb ik een paar tips uit eigen ervaring. Ik ben gisteren een dag naar zee geweest. Toegegeven: Ik heb fantastische vrienden, die mij vaak trakteren. Ik hoor je zeggen: ‘Oh ja, maar zo kan ik het ook.’ Dat snap ik. Ik ben er ook enorm dankbaar voor. Maar sowieso, als je met een groepje gaat en een van jullie heeft een auto dan kun je de benzine delen en kost het je niet veel geld om bij het strand te komen. Ook zou je kunnen kijken wat het kost met trein en bus. Dat valt vaak ook erg mee. En woon je in de buurt van een meer met strandjes, dan ben je helemaal gelukkig. Dan pak je de fiets.

Strand

Wij zaten gisterenavond tot laat op het strand. Het viel ons op dat de meesten een koelbox of tas bij zich hadden. Er werden tussen de middag broodjes uit gehaald en er was voldoende te drinken. Tegen het einde van de dag kwamen de pizzadozen op het strand. De lokale pizzatent heeft goud geld verdiend gisteren. Ook werd de patatkraam druk bezocht. De restaurants hadden lege tafeltjes over. Dat is weleens anders geweest. Ik kan me de jaren herinneren dat er een uur of langer wachttijd was.

Geld

Ja, het kost altijd wel geld. Maar het hoeft niet zoveel te zijn. Je kunt zelf iets van huis meenemen. Dat is misschien even een stapje terug, want we zijn dat niet meer zo gewend. Heb je een fiets ga er dan lekker fietsend op uit. Het is gezond en Nederland is mooi. Neem wat broodjes en drinken mee en je krijgt toch echt een vakantiegevoel.

Oefening

Een van de (schrijf)oefeningen die ik jaren geleden leerde was om een keer per week een date met jezelf (of met je gezin als je dat hebt) te plannen. Weg te gaan van huis en een paar uur relaxen. Je komt weer ‘bij je zelf’. En dat hoeft in principe niets of weinig te kosten. Neem een tas met lekkers mee, gooi een paar koelelementen in je tas en vindt een lekker plekje. Laat je telefoon thuis, maar pak een boek, een puzzelboekje, een schetsboek of een journal mee. Of even…helemaal…niets…

Fijne vakantie

Een vakantie hoeft niet een vakantie van een paar weken in het buitenland te zijn. Een vakantie kan een paar dagen per jaar zijn. Ze hoeven niet eens aangesloten te worden. Zo een keer in de week, of maand, een dag (of middag) een date met jezelf, met je gezin, met vrienden. Buitenshuis. Ontdek je omgeving terwijl je ontdekt wat je leuk vindt en dat het leven met of zonder geld zoveel waarde heeft.

 

 

 

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Uitgaan

Zang fietspad
13 June 2023

Zang fietspad

Het is er al heel even, maar nu ook in mijn woonplaats: Het Zang fietspad. Het is natuurlijk heel positief bedoeld. Maar toch zet ik er een paar vraagtekens bij. Want allereerst vraag ik me af: ‘Waarom?’ En dan komen er gelijk nog een aantal vragen bij me op. Zoals of je dan niet mag zingen op een ander fietspad die het officiële bordje niet heeft gekregen.

Regels

We zijn dol op regeltjes hier in Nederland. En ik zou me maar zo kunnen voorstellen dat er mensen zijn die zich aangesproken voelen als ze zo’n bordje aan het begin van het fietspad zien hangen. ‘Dit is een officieel Zangfietspad’. Om het nog duidelijker (en officiëler te maken) hebben ze met grote witte muzieknoten op het asfalt aangegeven, waar je dan precies op het fietspad je lied mag zingen.

Lachen

Ik dacht in eerste instantie dat het een grap was. Dat is natuurlijk ook een beetje zo. Of zijn we al zo ver heen dat we willen commanderen wanneer iemand wel en wanneer iemand niet mag zingen buiten? Want komt er nu iemand hard zingend voorbij langs mijn huis denk ik onwillekeurig dat het hier nog niet ‘mag’, nog even wachten tot je op het hiervoor bestemde pad bent aangeland. En dat moet niet gekker worden natuurlijk.

Fantaseren

Ik zie het voor me. Zolang je over de muzieknoten rijdt mag je luidkeels zingen, maar zodra je rechts- of linksaf slaat moet je direct je mond houden. Ook al zit je midden in een regel. Want op die paden staan geen noten en er hangt geen bordje! En dat bordje is nu juist om jou de regels te vertellen van wat je wel en wat je niet mag doen op de fiets.

Voorstellen

Kijk, ik kan me voorstellen dat ze een bordje neerhangen met bijvoorbeeld de tekst dat je al fietsen geen gebruik mag maken van je mobiele telefoon. Dat kost je namelijk iets van € 120,00 als je gepakt wordt. Ja, het is belachelijk veel geld, vooral als je op een fietspad fietst. Maar daar kan ik nog een beetje inkomen. Op de openbare weg is het levensgevaarlijk. Maar zingen?

Zingen

Op zich ben ik er helemaal voor. Ik zing graag en lach ook graag naar de mensen die ik tegenkom. Ik ben op zich best een vrolijk mens. Maar ze moeten me niet gaan vertellen wanneer ik (mag) moet gaan zingen. Zingen is iets spontaans. Daar moet je zin in hebben. En misschien heb ik wel helemaal geen zin om te gaan zingen op die ene kilometer die men daarvoor heeft bedacht. Nogmaals, het is goed bedoeld. Het is grappig, maar er zit ook iets van een controle in. En daar hou ik niet van. Want wat is het volgende? Een ‘vloek fietspad, een schreeuw fietspad, scheldfietspad, lachfietspad, moppenfietspad, dronken fietspad’, ik kan er nog heel veel meer bedenken. En dan is het langzaamaan niet leuk meer.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Newer Posts Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d