Toerist op de Chinese Muur

Ik geef het toe: Ik was een toerist op de Chinese Muur. Ik ben graag een toerist. Bij het lezen van ‘Grand Hotel Europa’ door Ilja Leonard Pfeiffer heb ik hardop zitten lachen om zijn beschrijving van toeristen en vooral dat we onszelf nooit als toerist willen zien. Ook al hebben we ons alle stereotypetjes eigen gemaakt.

Belediging

Ik herken het wel. Het verbergen dat je een toerist bent. Ik heb jaren in een wintersportgebied gewoond dat bestond dankzij inkomsten van toeristen. Toch was de ergste belediging die je kon ontvangen dat je een toerist zou zijn. Of ‘turkey’ zoals wij ze noemden. Wij: de lokale bevolking, dus.

Als toerist op de Chinese Muur

Maar buiten mijn woonplaats, op vele reizen, ben ik een gelukkige toerist. Zo was ik jaren geleden deel van een reisgezelschap naar China. Natuurlijk moesten wij ook naar de Chinese Muur. Iets waar ik me heel erg op verheugde.

Avontuurlijk

Wij waren allemaal reisagenten en dat betekent steeds meer dat ze ons avonturen willen laten beleven. Ik ben niet zo avontuurlijk ingesteld, dus bij iedere reis had ik weer een stressmomentje over wat ze nu weer verzonnen zouden hebben.

Klimgeit

Dit keer hadden ze ons naar een onherbergzaam stuk van de Chinese muur geleid. Het was immers veel leuker om als een soort klimgeit over de grote rotsblokken te klauteren en je eigen weg te vinden ver weg van de begane paden waar alle ‘toeristen’ zich zouden bevinden.

Laat maar

OK, ik wil best wel iets proberen, maar had het na een paar minuten al gezien. Ik heb me omgedraaid en ben naar het toeristische gedeelte gegaan. Daar stond ik tussen de vele Amerikanen, Europeanen en Aziaten. En natuurlijk wilde ik best een foto van ze maken.

Geweldig fantastisch

Ik voelde me heerlijk. En wat was het bijzonder. Ik liep trappetjes op, trappetjes af. Ik stond onder poortjes en bekeek het prachtige uitzicht. Ik stond op de Chinese Muur! Hoe geweldig fantastisch was dit. Wie had dit ooit kunnen dromen.

Teleurstelling

De groep had op een bepaald tijdstip afgesproken elkaar weer te ontmoeten bij de kiosk. Daar zag ik mijn medereizigers. Verslagen, moe, teleurgesteld. Dit was niet wat ze ervan hadden verwacht of gehoopt. Zij hadden een stuk ‘weg’ gelopen, dat bestond uit hopen puin.

Jaloezie

Mijn verhaal werd jaloers aangehoord en er waren een heel aantal collega’s die het graag over hadden willen doen. En dan ook op het toeristische gedeelte de vele andere toeristen tegenkomen.

Er is een reden voor

Zo zie je maar dat vaak voor die ‘toeristische gedeelten’ een reden is. De mooiste gedeelten, de meest prachtige uitkijkjes, en ja, vaak gecultiveerd, is dat door de jaren heen zo gegroeid. En dat heeft ook zo z’n voordelen.

Toilet

Gelukkig konden de meesten van ons toch nog een echt toeristische attractie meemaken. Na al dat geklim moesten we nodig naar het toilet. Ik weet niet of jullie wel eens in China naar een openbaar toilet zijn geweest? Tel daar een temperatuur bij op van 40 graden die dag en zo’n paar duizend vliegen. Er hing een stank die ik daarvoor en gelukkig daarna ook nooit meer heb geroken. Kokhalzend ben ik gevlucht. Alles liever dan boven dat gat in de grond hangen ook al kan ik nu niet zeggen dat ik op de Chinese Muur heb zitten poepen.

Geschiedenis van de bouw

De eerste stukken muur werden waarschijnlijk gebouwd in de 7e eeuw voor Christus. Het doel was om vijandige troepen en volken uit de buurt te houden. In 221 voor Christus werd er daadwerkelijk een grote aanbouw en versteviging doorgevoerd die elf jaar zou duren. De heerser in die tijd, Qin Shi Huangdi, was toch iemand die veiligheid hoog had staan. Hij was ook degene die het beroemde terra cotta leger bouwde om hem te beschermen na zijn dood.

Unesco Werelderfgoed Lijst

Enige tijd ging voorbij waarbij de muur nauwelijks tot enig doel leidde. Pas rond 1450, tijdens de Ming-dynastie zag men er weer heil in. De muur werd uitgebreid en versterkt. Niet dat het veel hielp, want de Ming-dynastie werd omver geworpen en overgenomen door de Qing-dynastie. De muur heeft daarna geen dienst meer gedaan als beveiliging. In 1987 werd het opgenomen in de Unesco werelderfgoedlijst.

Een echte held

Misschien heeft het geen doel meer als bescherming, maar de Cinezen zelf hebben pas vrede als zij voor hun dood in ieder geval een keer op de muur hebben gestaan. Het zou betekenen dat je een held bent. En wie wil dit nu niet?

Tips

Als eerste tip die ik iedereen wil meegeven die een reis naar China overweegt: Ga niet zelf zitten rommelen op internet. Alsjeblieft, ga naar een reisbureau of zelfstandig reisagent. Waarom? Omdat China geen Griekenland of Spanje is. Je bent, denk ik, niet van plan er ieder jaar heen te gaan. Doe het dan deze eerste keer goed. Een reisadviseur weet dingen. Die heeft daarvoor geleerd en zit bomvol ervaring en hele goede tips. En als ik dan toch iemand door mag schuiven is dat wel SRC.  Zij zijn uiterst ervaren in China en hebben de beste reisleiders. Ook ter plekke. En een ontmoeting met mr. Huang mag niet ontbreken tijdens je reis door China.