• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for werk. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Dichtbij
3 October 2024

Dichtbij

Onze zussendag nadert en we denken hard na over wat we zullen gaan doen. In principe zijn we al tevreden om dichtbij te blijven en bij elkaar op de bank te zitten. Maar het is ook leuk om telkens ergens heen te gaan. Iedere keer ergens anders. Dus kwam mijn zus met het idee weer eens naar Amersfoort te gaan. Een stad dichtbij, dus wordt het vaak vergeten.

Vergeten

We gaan telkens verder, want och we kunnen nog zo vaak naar Utrecht of Amersfoort. Het ligt maar een paar minuten rijden hiervandaan. En we zijn er al zo vaak geweest. Toch was dit niet het geval bij Amersfoort. Het is een, door ons, vergeten stad. Ik heb er jaren geleden gewerkt. Op de Varkensmarkt, midden in het centrum ben ik mijn carrière begonnen als reisagent. Toen heette het reisbureau nog Holland International, of zelfs nog Lisonne Lindeman, als ik het me goed herinner. Dat is meer dan 40 jaar geleden. Het reisbureau zit er nog.

Anders

Maar de omgeving is veranderd. Natuurlijk ben ik er in die 40 jaar nog weleens geweest. Toch niet zo vaak als je zou denken. Waarom niet? Geen idee. Want wat een super leuke stad is Amersfoort. Je hebt er werkelijk alles. Het centrum is gezellig druk. De winkels divers, er zijn zelfs aparte winkels die je nergens tegenkomt. Uiteraard vind je er ook de ketens. Maar het leuke is dat er in de zijstraatjes ook lokale winkels zijn.

Zen

Een geweldige vondst was een ‘zen-winkeltje’ met allemaal kristallen, boeken, mindful hebbedingetjes. ‘Echt een winkel voor jou’, vond mijn zus. Ik was het met haar eens. Het weer werkte ook mee aan ons zen-gevoel. Na heerlijk gewinkeld te hebben streken we neer op een terras in de zon. Het grote plein nodigt uit voor een hapje en een drankje uit allerlei windstreken. Zo kozen wij voor een Latijnse tapas plek met strandstoelen in de zon.

Uitkijk

We keken uit op een Grieks, een Italiaans, een Vietnamees en een bruin café, om er maar een paar te noemen. In het midden staat een fontein die probeert nog een beetje water naar boven te sproeien. Zo waanden we ons ineens een beetje in het buitenland. Met tapas en sangria voor onze neus en ons gezicht in de zon genoten we van ons samenzijn. Tijd om bij te kletsen.

Herhaling

Het bezoek aan Amersfoort is zeker voor herhaling vatbaar. Wat is het daar leuk geworden. Niet dat het eerder een saaie stad was maar ik was blij verrast om zoveel leuke winkels en terrassen te zien. De dag ging veel te snel voorbij. Vooral omdat er ook een libris boekwinkel is waar ik sowieso al uren kan doorbrengen. Ik ga dan ook zeker weer heel snel terug. Zo zijn steden in de buurt ook zeker de moeite waard en het scheelt veel reistijd.

 

Read More
No Comment

Uitgaan

Verschillen
1 October 2024

Verschillen

‘Zijn jullie zussen?’ vraagt een meneer ons heel verbaasd. ‘Dat zou je niet zeggen, jullie verschillen heel veel van elkaar.’ Dat klopt. Uiterlijk lijkt mijn zus op mijn vader en ik ben sprekend mijn moeder. Ook van binnen zijn de verschillen groot. Zou het daarom komen dat we zo goed met elkaar kunnen opschieten? ‘Daar zou je eens iets over moeten schrijven,’ ging de meneer verder. Dus bij deze: op speciaal verzoek.

Ruzie

Vanaf dat mijn zus geboren werd, 2 jaar nadat ik op de wereld kwam, vond ik het oergezellig met haar om me heen. Zelfs toen ze nog niet veel meer kon dan schaterlachen en brabbelen hadden we al hele gesprekken met elkaar en lag ze glimmend in de box te schateren als ze mij zag. En ik vond het allemaal prima. Men gelooft het niet wanneer we zeggen dat we nooit, nog niet een keer in ons leven, ruzie hebben gehad.

Onmogelijk

Dat lijkt onmogelijk, maar het is eerlijk waar. We namen (en nemen) het voor elkaar op, zijn elkaars grootste steun en kunnen vooral ook heerlijk lachen samen. Ondanks alle verschillen en waarschijnlijk juist daardoor, is daar nog niets in veranderd na 60 jaar. Ik gun mijn zus de wereld en alles daaromheen. Andersom is dit hetzelfde. Dus er is ook nooit enig gevoel van jaloezie (geweest). Al belt mijn zus me 10 keer op een dag, wat weinig gebeurt want we zijn beiden druk, iedere keer krijg ik een warm gevoel wanneer ik haar stem hoor. Ha fijn, mijn zusje.

Gemis

In de tijd dat ik in de USA woonde heeft ze me bezocht en kwam ik ook regelmatig naar Nederland. Altijd was er vooral veel tijd voor elkaar want we hadden heel veel in te halen. Ik koesterde die momenten en kon er daarna weer een tijdje tegen wanneer we elkaar alleen per brief konden bereiken. Achteraf voel ik dat gemis sterker als in die tijd. We waren te druk en het leven ging verder. Vrijwel zonder elkaar. Maar sinds ik weer hier woon laten we elkaar niet meer ‘los’.

Zussen

Ondanks onze verschillen luisteren we naar elkaar en proberen we elkaar te begrijpen. Dat lukt wonderwel. Ik ben heel graag alleen, terwijl zij zich het prettigst voelt met (veel) mensen om zich heen. Haar man, kinderen en kleinkinderen slokken veel van haar tijd op, maar daarnaast ziet ze kans om nog twee carrières erop na te houden. Ze is kunstenaar en heeft haar eigen galerie en werkt daarnaast ook nog in het onderwijs. ‘Waar haal je de energie vandaan?’ vraag ik haar geregeld. Maar zij zegt dat ze hier juist energie van krijgt.

Zweverig

Ik ben veel meer ‘zweverig’ en haal mijn energie uit meditatie en Chi Gong. Uit stilte en schrijvend mijn gedachten en mijn ‘zelf’ ontdekken. Mijn zus staat steviger op de grond en vindt haar ‘zelf’ in haar spontaniteit. Voelt ze zich lekker als ze spontaan een feest geeft? Dan doet ze dat nog een keer en nog eens. Valt een spontane actie tegen dan zet ze er direct een punt achter en geeft ze er geen energie meer aan.

Zussendag

Maar een ding waar we allebei iedere keer weer naar uit kijken is onze zussendag. Door onze drukke levens komt het er te weinig van om samen (alleen wij tweetjes) te zijn. Daarom spreken we tegenwoordig een dag af en zetten die in de agenda. Pas geleden was het weer zover en we hebben genoten. Daarover donderdag meer. Vroeger groeiden we samen op. Nu groeien we nog steeds samen op. Het is een keuze die we allebei omarmen. Niemand kent me zo goed en ik hou van niemand meer dan van mijn zus.

Read More
No Comment

Liefde

Utopia Avenue – David Mitchell
29 September 2024

Utopia Avenue

Dit boek gaat over een Britse rockband: Utopia Avenue, in 1968. Je zou zweren dat de band echt heeft bestaan en dat dit boek geen fictie is. Bij mijn zoektocht op Google zag ik deze vraag meerdere keren voorbij komen. Er lijkt een verdenking te zijn dat deze fictieve rockband misschien gebaseerd is op een bestaande band. Een compliment voor de schrijver die zich zo heeft ingeleefd dat het verhaal tot leven is gekomen.

Band

Dean, Griff, Jasper en Elf kunnen zich geen beter leven voorstellen dan het leven van een rockster. Ze vormen een band en schrijven hun eigen songs. Wonder boven wonder ziet manager Levon iets in hun muziek en bezorgt ze optredens. In eerste instantie in kleine bars, waar ze uitgejouwd worden en de moed dreigen te verliezen ooit bij de groten der aarde van de muziek te behoren.

Beroep

Maar zoals in ieder beroep dat een beetje de moeite waard is blijkt ook hier wie je kent van grote waarde te zijn. Kruiwagens en reclame, en niet te vergeten oersterke muziek, belooft een gouden toekomst. Intussen stapelen de persoonlijke problemen zich op. Elf, het enige vrouwelijke bandlid, is smoorverliefd op een Australische muzikant Bruce. Dat Bruce het niet maakt in de muziek en jaloers is op haar succes maakt het er voor Elf niet gemakkelijker op.

Dean

Dean is een knappe jongen en wordt als zanger op de voorgrond gezet. Dit leidt tot jaloezie onder de andere bandleden. Dat Dean uit een zeer eenvoudig milieu komt waarbij zijn vader hem altijd heeft mishandeld en hem heeft verweten dat hij niets waard is lijkt nu in een ver verleden te liggen. Want hij is immers een ster en verdient geld als water. Zal zijn vader hem nu nog als nietsnut zien of is geld machtiger dan vooroordelen?

Jasper

Jasper is van Nederlandse afkomst en groeit op in Zeeland bij de familie van zijn vader. Het grappige is, dat er in de Engelse vertaling van het boek regelmatig Nederlandse woorden en uitdrukkingen voorkomen die in het Engels worden uitgelegd. Ook komen we gebruiken en landschappen tegen uit Nederland. Jasper is mentaal onstabiel. Hij woont een aantal jaren in een psychiatrisch ziekenhuis voordat hij zich volledig aan zijn muziek wijdt. Hij is de geniale muzikant. Zonder Jasper geen band. Toch is Jasper erg onzeker en zit zijn verleden hem constant in zijn hoofd.

Griff

Griff is de drummer en, zoals bij veel bands, de ‘underdog’. Hij heeft niet veel in te brengen en verliest zich een beetje tussen de andere, veel grotere, ego’s. Hij krijgt niet zo’n duidelijke stem in het boek als de anderen. Ik heb zo’n idee dat dit bewust gekozen is. Zoals aangegeven wordt is hij ‘maar’ de drummer, die dan toevallig ook een keer een liedje heeft geschreven. Maar dat lied wordt telkens weggevaagd door andere, zogenoemd betere, liedjes van andere bandleden.

Drugs

Het zou geen goede indruk van de tijd geven als er ook niet veel gesproken wordt over drugs in het boek. De muziekwereld was in die jaren (en nu?) nog steeds de tijd van de sex, drugs en rock and roll. Die drie hoorden bij elkaar. Er worden veel feesten gegeven waar Utopia Avenue uitgenodigd wordt. Daarbij worden bekende rock- en popsterren uit die tijd genoemd. Zit er iets van waarheid in? Vast. Maar het blijft een werk van fictie, dus zullen we er nooit achter komen wat er werkelijk in die kringen uitgespookt werd.

David Mitchell

De auteur David Mitchell is in 1969 geboren in Groot Brittannië. Hij woonde jaren in Japan en de meeste boeken die hij heeft geschreven spelen zich af in dit, door hem zo geliefde, land.  Ik ga zeker meer van zijn werk lezen.

Read More
No Comment

Boeken

Place de l’Eglise
17 September 2024

Place de l’Eglise

Ieder jaar in de maand september wordt er op het ‘Place de l’Eglise’ een kunstmarkt gehouden. Afgelopen zondag was het de 6e keer. Het is uitgegroeid van een paar kraampjes tot een ware happening. En de term kunstmarkt doet er eigenlijk geen eer aan. Het Kerkplein in Driebergen-Rijsenburg is voor een dag in het jaar omgetoverd tot een cultureel, kunstzinnig en vooral erg gezellig feest, waar Driebergenaren en inwoners van omliggende dorpen hun kunsten en werken mogen vertonen.

Meer

Maar het is meer dan een kunstmarkt. Er is live muziek (waaronder Franse chansons) en de ijssalon, waar ook koffie te verkrijgen is doet goede zaken. Maar wat direct opvalt is dat de werken van de verzamelde kunstenaars van zeer hoog niveau zijn. Hier vind je geen ‘arts and crafts’, zoals we dat in het Engels zeggen. Geen gebreide poppetjes, of zelfgemaakte potjes van klei. Niet dat daar iets mis mee is, zeker niet, maar op deze markt vind je kunst met een hoofdletter K.

Gezellig

Mijn zus, als kunstenares, doet vanaf het eerste jaar al ieder jaar mee. Ze heeft het zien groeien naar iets waar niet alleen de kunstenaars naar uitkijken maar ook het publiek steeds meer waardering voor krijgt. Dankzij de uitstekende organisatie loopt het ook dit jaar allemaal weer op rolletjes. Het Kerkplein ziet er erg gezellig uit en ik geniet, sinds ik het dorp al lang geleden verlaten heb, van alle oude bekenden die ik tegen kom.

Muziek

Ergens weet ik nu wel dat niet zomaar iedereen kan meedoen, maar ik krijg toch nog een heel aangename verrassing wanneer er een jongeman de microfoon pakt en ons een geweldig stemgeluid laat horen. Niet voor niets wordt hij al de 2e Johnny Cash genoemd. Je kunt zijn muziek beluisteren op Spotify en ik raad het je aan. Want wat een stem heeft deze man. Nog ‘onbedorven’ door sterallures laat hij, iets verlegen, horen wat hij kan. En zoals gezegd is dat verrassend goed.

Esli Frommett

Esli Frommett woont in Driebergen-Rijsenburg en verdient het om voor volle zalen te spelen. Ga hem maar eens beluisteren en je zal zien (horen eigenlijk) dat ik een keer niet overdrijf. Dus lieve muziekvrienden, dj’s en promotors in Nederland en mijn geliefde USA, zoek je nieuw talent? Neem even contact op want ik kan je meer gegevens over dit muzikaal talent geven. Doen!

Uurtje

Ik was van plan even een uurtje te gaan kijken. Maar het Place de l’Eglise liet me niet gaan. Onder het genot van heerlijk ijs luisterde ik naar bovengenoemde artiest, bekeek ik de prachtige kunstwerken en praatte ik bij met oude en nieuwe vrienden. Maar om half 5 moest iedereen helaas de boel weer inpakken, om als afsluiting nog een Franse borrel met, hoe kan het anders, overheerlijke Franse kaas en worst, te nuttigen.

Borrel

De borrel was, terecht, alleen voor de deelnemers aan de markt. Ik had het geluk dat een van de kunstenaars zich had ingeschreven voor 2 personen, waarvan een persoon had afgezegd. Ik werd hartelijk uitgenodigd. Bedankt, Dorinda! Het werd een feestje. Er was uitstekende wijn, natuurlijk uit Frankrijk. Er waren kazen, gedroogde worst, stokbrood en ander lekkers. Er werden Franse chansons gespeeld en veel gelachen en gekletst. Wat een uitstekende manier om plaatsgenoten te leren kennen en met elkaar te keuvelen over wat je zo interssant en leuk vindt. Kunst is meer dan een hobby. Het is een levenswijze.

Dank

Ik wil dan ook iedereen die meedeed hartelijk bedanken. Ook de organisatie veel dank. De mensen die ik heb mogen spreken en die zo belangstellend waren naar mijn boek, dank! Maaike Meeuwes-Sommer, ook dit jaar was weer een superfijne gebeurtenis. Ties, Dorinda, Lida, John, Esli, Carolien, Adrie, Gerrit, Bas, Ida en al die andere fijne oude en nieuwe vrienden: Volgend jaar weer?

Read More
No Comment

Kunst

Lezen
15 September 2024

Lezen

Wat doe je als je veel liever gaat zitten lezen dan een boekrecensie schrijven? Pak je dan een boek van je stapel, of probeer je er toch een recensie uit te persen? Ik zeg altijd dat je niets moet doen wat je niet aanstaat. Niet dat ik nu zo’n hekel heb aan schrijven. Integendeel. Maar alles op zijn tijd. En nu is de tijd van lezen in plaats van herhalen wat een ander heeft opgeschreven.

Zin maken

Vroeger als kind wanneer ik zei dat ik ergens geen zin in had, zei mijn moeder steevast: ‘Dan maak je maar zin.’ Er was weinig waar ik een grotere hekel aan had dan dat. Hoe kan je nu zin maken? Het is het tegenovergestelde van vrijheid. En juist die vrijheid om te doen wat je wilt doen is zo enorm belangrijk geworden voor mij.

Verantwoordelijk

Toch zit er ook altijd een stuk verantwoordelijkheidsgevoel in de weg. Vooral als er iets gebeuren moet wat je ooit hebt beloofd. Meestal is dat helemaal geen probleem. Zodra ik eraan begin is het voor ik het weet af en heb ik er achteraf nog plezier aan beleefd ook. Er zijn enkele momenten in mijn leven dat dit niet gebeurt. Hoe ik mezelf ook probeer op te krikken, het lukt gewoon even niet. Ik wil nu lezen. Volgende keer beter.

Bekend

Is dit bekend? Heeft iemand anders dit ook? Of gebruik ik het gewoon als excuus. En ben ik verwend geraakt/ook gewend geraakt aan die vrijheid om mijn eigen tijd in te delen en te besteden hoe ik dat wil? Ik kan me jaren van hard werken herinneren, voor een ander. Natuurlijk ik kreeg er salaris voor. Maar was dat het altijd waard? Ik heb zoveel dingen gedaan die ik niet leuk vond. Zo vaak ‘zin gemaakt’ terwijl ik met alles wat ik had en voelde binnen in mij dat ik iets heel anders wilde doen.

Burnout

Heel lang gaat dat goed. Je zegt tegen jezelf dat je gewoon door moet en er niet over nadenken. Straks in je vrije tijd kan je doen wat je zelf leuk vindt. Tot het op is. Totdat alles zegt dat het genoeg is geweest. Dan beland je in een burn out. Ik gun het helemaal niemand. Want het is geen tijd van relaxen. Ook, misschien wel vooral, in een burn out fase is het hard werken en vooral aan dingen die je niet wilt. Je moet, nog meer dan anders, dingen doen die tegen je natuur in gaan.

Pieter Omtzigt

Ik denk hieraan als ik hoor dat Pieter Omtzigt het wat rustig aan moet doen. Het verbaast me helemaal niets. Dat zat er zo dik aan te komen. Je begint niet zomaar spontaan te huilen als er even iets niet lukt. Daar zijn jaren van moeten aan vooraf gegaan. En na een burn out kan je niet meer doen wat je anders heel gemakkelijk aan kon. Het begint allemaal met omdenken.

Omdenken

En dus hoop ik dat hij, net als ik, zal leren om nee te zeggen tegen iets wat even niet gaat. Wetend dat het vanavond of morgen ineens wel weer gaat en je je afvraagt wat er nu zo moeilijk aan was. Het gaat niet om de taak zelf, het heeft alles te maken met je fysieke maar vooral mentale toestand op dit ogenblik. Dus lieve lezers, vandaag geen boekrecensie. Wie weet komt deze nu dinsdag of donderdag. Anders probeer ik het gewoon weer volgende week zondag. In plaats daarvan ga ik nu heerlijk zitten lezen.

Read More
2 Comments

Boeken

Perfect
3 September 2024

Perfect

Wat is perfect? Soms lijkt iets heel dichtbij en geloof je dat perfectie om de hoek staat maar is er tot op het laatst altijd nog wel een klein probleempje of een ‘jammer dat…’ om toch die perfectie te vinden.

Bij elkaar

En zo heel af en toe komt ineens alles bij elkaar en is het op een moment ineens perfect. Ik lig op een ligbed op het strand van mijn favoriete plekje in Nederland: Egmond aan Zee. Het is stil op het strand. Ook omdat het de eerste maandag is na de schoolvakanties. Iedereen is weer aan het werk. Rechts naast me liggen 2 Amerikaanse dames te discussiëren wie van hun de beste ‘tan’ heeft. Voor en links naast me liggen 2 Duitse stellen af en toe tegen elkaar te fluisteren.

Stilte

Voor de rest is het stil. De zon brandt op mijn vel in een wolkenloze blauwe hemel terwijl er net een heel klein windje over mij heen waait. Ik doe mijn ogen dicht en haal diep adem. Ik hoor de golven in de branding en zo af en toe een schreeuw van een zeemeeuw.

Slaap

Ik val bijna in slaap. Alles is goed. Wacht eens, alles is veel beter dan goed. Dit is nu zo’n onverwacht en weinig voorkomend perfect moment. Waarbij alles bij elkaar komt en niets de perfectie verstoort. Zulke momenten zijn er niet veel. Waarbij niets in de weg staat van perfectie.

Geluk

Ik ben niet iemand die haar geluk laat afhangen van perfectie. In tegendeel. Over het algemeen ben ik gelukkiger wanneer niet alles van te voren is gepland en niet alles van een leien dakje gaat. Maar nu ben ik heel tevreden en ja, ook heel gelukkig. Ik geniet van mijn hier en nu. Van mijn perfecte verblijf met vrienden op het perfecte plekje. Op naar de volgende vakantie.

Read More
1 Comment

Geen categorie

De laatste Christen – Alexander von Schmid
1 September 2024

De laatste Christen – Alexander von Schmid

Binnenkort verschijnt ‘De Laatste Christen’ van Alexander von Schmid bij Phoenix Books. Een bijzonder boek met een filosofische diepgang én een boodschap. Nee, niet de boodschap van Jezus, zoals u wellicht zult denken bij het zien van de cover, maar een boodschap over het oplossen van… de klimaatcrisis.

Eco-Humanisme

Auteur Alexander von Schmid is er namelijk van overtuigd dat de klimaatcrisis uitsluitend op te lossen valt door het huidige geluksparadigma van comfort en belevingen te vervangen door een nieuw geluksparadigma, het zogeheten natie-gebonden eco-humanisme.

Uitleg

De boodschap van zijn roman is dat het christendom een sta-in-de-weg is voor dit nieuwe geluksparadigma, en dus voor het oplossen van de klimaatcrisis. Zie www.alexandervonschmid.com voor verdere uitleg.

Thriller

Von Schmid heeft zijn boodschap ingenieus verpakt in een boeiend verhaal, beter gezegd een ijzersterke thriller, over aartsbisschop Mario Rodriquez van Sevilla, een vrome gelovige van de Rooms-Katholieke Kerk, die wordt geconfronteerd met een schokkend manuscript van Jozef van Arimathea. In dit document legt Jozef, de man die volgens de evangeliën Jezus begroef, uit wat er werkelijk gebeurde na de kruisiging. Zal Mario de waarheid durven aanvaarden dat zijn geloof op een leugen rust, en durft hij publiekelijk zijn geloofsverlies toe te geven?

Joden

Jozef van Arimathea, een Joodse zakenman uit Antiochië (1e eeuw na Christus) onthult in zijn manuscript hoe de christelijke bisschop Ignatius van Antiochië de Joden ten onrechte beschuldigde van de moord op Jezus, wat leidde tot gewelddadige Jodenvervolgingen. Jozef hoopt met de waarheid de christelijke religie te ontmaskeren en de haat tegen zijn volk te stoppen. De verweven verhaallijnen van Jozef en Mario leiden tot een verrassende en tragische ontknoping.

Zoektocht

Alexander von Schmid levert met zijn ‘De Laatste Christen’ een bijzonder knap geschreven, geïntegreerde combinatie van een thriller, een liefdesverhaal, een historische reconstructie en een filosofische zoektocht naar de waarheid af.

Wie is Alexander von Schmid?

Alexander von Schmid schreef eerder twee ethiekboeken. Daarnaast is hij hoofddocent ethiek bij de Rotterdam University en vader van twee kinderen.

Boekinformatie

‘De laatste Christen’ verschijnt medio september als paperback bij Phoenix Books. Het ISBN luidt: 9789464789294.

Read More
No Comment

Boeken

Stroom
29 August 2024

Stroom

We denken er nooit over na. Pas als je stroom uitvalt heb je een probleem en merk je hoe vaak je stroom gebruikt. Ik had het van de week toen ik wakker werd. Ik wilde het licht aandoen in de wc, deed het niet. Dus als eerste haal ik de lamp eruit en kijk of ik een nieuwe lamp heb. Na enig zoeken in een donkere kast vond ik hem en verving de lamp. Nog niets.

Stop

Dan zal er een stop door zijn denk ik heel wijs. Ik kijk in mijn stoppenkast en zie daar verschillende knoppen. Ik heb nog een ouderwetse stoppenkast, maar al was het een nieuwe, het zegt mij niets. Eigenlijk zou ik eens op een cursus moeten, denk ik voor de zoveelste keer. En met verlangen denk ik terug aan Amerika waar de jongens EN meisjes op de middelbare school les krijgen in praktische zaken. ‘Home economics’, noemen ze het. Van het wisselen van een (auto)band tot een lamp vervangen en een gaatje boren.

Kunnen

Maar ik moet dit toch ook kunnen, no worries. Ik draai aan wat knoppen. Er gebeurt niets. Dan zie ik een stop met een rood knopje, terwijl de anderen allemaal groen zijn. ‘Ahaa’, dat moet de boosdoener zijn. Ik haal hem er uit. En vind mezelf super stoer dat ik ooit een doosje met nieuwe stoppen heb gekocht en die boven op de meterkast heb gelegd. Eitje, ik kan het ook. Niemand bij nodig. Ik haal de nieuwe uit het doosje en wil hem op de plek van de oude draaien. Maar nee, zo gemakkelijk gaat het toch niet. Het lijkt of het niet past. Hoe kan dat nou?

Opgeven

Ik geef niet op. He zal toch moeten lukken. Ik pak een andere uit het doosje, ook die doet het niet. Ik pak de oude erbij, die draai ik er zo in. Dus die nieuwe moet ook. Na een kwartier en een zere hand pak ik mijn telefoon. De buurtjes app: Help. Gelukkig is er een buurman thuis die me wel even wil komen helpen. ‘Gelukkig’ lukt het hem ook niet, dus het ligt niet aan mij. Maar waar dan wel aan?

Hitte

Al die tijd is het tegen de 30 graden en staat alles uit. Ik maak me vooral zorgen over mijn diepvries en koelkast. Mijn buurman is zo slim om de oude en de nieuwe stop naast elkaar te houden. Verroest, het zijn 2 verschillende maten en laat ik nu de kleinere maat niet hebben. Dus ik pak mijn tas en loop richting de handyman, die vast stoppen verkoopt. Onderweg naar beneden kom ik een paar mannen van de Stedin tegen die in de kelder aan het werk zijn.

Zekerheid

Voor de zekerheid laat ik hen allebei de verschillende stoppen zien. ‘Kijk,’ zeg ik wijs, ‘deze is stuk, want die is rood en die doet het nog want die is groen.’ De man probeert me niet al te hard uit te lachen. Blijkt dat de rode knop betekent dat het 10 ampère betreft en de groene knop geeft aan dat het een stop van 18 ampère is. OK. ‘Maar, is bij u de stroom uitgevallen?’ vraag hij me. Dat is dus het geval.

Kabel

Na al die moeite blijkt het niet aan mijn stoppen te liggen maar is er per ongeluk een stroomkabel doorgesneden beneden. Er wordt hard aan gewerkt om het te verhelpen. Na een paar uur heb ik weer stroom en is gelukkig mijn vriezer nog niet ontdooit en geeft mijn koelkast nog steeds een prachtige temperatuur van 6 graden aan. Ook weer verholpen. Maar wie weet of er in Nederland ook cursussen bestaan voor mensen met 2 linkerhanden? Zo niet, lijkt het me een gat in de markt. Ik geef me hierbij graag alvast op.

Read More
No Comment

Geen categorie

Mijn zus – Michelle Adams
25 August 2024

Mijn zus – Michelle Adams

In ‘Mijn zus’ wordt Irini opgeschrikt door een nachtelijk telefoontje. Het is haar zus, Elle, voor wie ze zich al jaren verstopt houdt. Hoe heeft ze haar toch kunnen vinden? Elle zegt haar dat hun moeder is overleden en of ze naar de begrafenis komt. Irini heeft niet zoveel met haar ouders, nadat ze op 3-jarige leeftijd weggegeven is aan haar oom en tante.

Begrip

Irini heeft dit nooit begrepen. Niemand heeft haar ooit uitgelegd waarom, dus heeft ze zelf haar bedenkingen erover. Is het omdat Irini met een slechte heup geboren is en daardoor mank loopt? Of is er meer aan de hand? Ze bespreekt het met haar Italiaanse vriend, die haar direct aanraadt om naar de begrafenis te gaan. Ten eerste is familie belangrijk voor Italianen, maar zo krijgt ze misschien ook de kans om er eindelijk achter te komen wat er in haar verleden gebeurd is.

Thuis

Wanneer Irini thuis komt, is haar zus aanwezig, die haar telkens bij haar vader probeert weg te houden. Zo krijgt ze nog de kans niet om vragen te stellen. Gelukkig is er een huishoudster die af en toe iets loslaat. Maar het roept uiteindelijk meer vragen op dan antwoorden. Haar zus lijkt nog niets veranderd en is heel lief voor haar, om bijna direct heel gemeen te worden. Waarom hebben haar ouders voor Elle gekozen en niet voor Irini?

Puzzel

Heel langzaam vallen er wat puzzelstukjes in elkaar. Maar wanneer Irini na de dood van haar vader alles erft en Elle met lege handen staat lijkt hun relatie voorgoed verbroken. Is haar vader vermoord en krijgt Irini hier de schuld van? Het blijft spannend tot de laatste bladzijde. Wie kan Irini nog vertrouwen? Is het de oude schooljuffrouw? Of misschien de leuke man die ze ontmoet maar een vriend van Elle lijkt te zijn?

Meeleven

Hoe meer Irini in een hoek geduwd wordt waar ze niet uit kan ontsnappen hoe meer je met haar mee gaat leven. Ik heb het boek ademloos uitgelezen. Het is zeker de moeite waard. En ik ben nogmaals dubbel zo blij dat ik een fantastische zus heb, die ik blindelings vertrouw en waar ik een geweldige band mee heb.

Michelle Adams

Michelle heeft verschillende boeken geschreven. Ze is geboren in Groot Brittanië, als jongste en enige meisje van 5 kinderen. Ze woont tegenwoordig op Cyprus. Toen ze op 9-jarige leeftijd voor het eerst een boek van Stephen King las raakte ze verslaafd aan thrillers. Het duurde nog even voordat ze het aandurfde haar eerste boek te schrijven. Eerst werkte ze bij de afdeling cardiologie in het ziekenhuis, maar de droom schrijfster te worden liet haar niet los. Gelukkig zag een uitgeverij uiteindelijk iets in haar manuscript van ‘Mijn zus’, waarna ze zich nu volledig op haar schrijverscarrière heeft gericht.

Read More
No Comment

Boeken

Slapen
13 August 2024

Slapen

Al geruime tijd heb ik moeite met slapen. Hoe dat komt, geen idee. Ik lig me nergens zorgen over te maken en het is lekker koel in mijn slaapkamer. Ik heb me allerlei middeltjes aan laten praten waardoor ik beter zou kunnen slapen maar niets helpt. Voordat ik in bed lig ben ik soms zo moe dat ik me als een zombie uitkleed en mijn tanden poets. Zodra ik in bed lig ben ik klaarwakker.

Denken

‘Maar waar denk je dan aan?’ vragen mijn vriendinnen. Nergens aan. Ja, natuurlijk gaan mijn gedachten wel als een gek door mijn hoofd maar het zijn onzin gedachten. Waarom is de vorm van een lantaarnpaal zoals die is? Hoe komt het dat fatbikes ineens zo razend populair zijn? Dat soort dingen. Niet iets waar ik iets aan heb en zeker niet iets waar ik wakker van zou moeten liggen.

Kamille voor ik ga slapen

Ik neem een kop kamillethee voor ik ga slapen. Ik zet de tv een uur voor ik naar bed ga uit. Geen iPhone of iPad meer. Ik schrijf in mijn boek met ‘avondgedachten’ en smeer mijn kussen en lakens in met lavendel olie. Ik lig in mijn bed naar het plafond te staren. Het is stil. Ik draai me nog eens om. Na een uur of drie draaien ga ik er maar weer even uit. Vannacht lukt het me weer niet.

Doodmoe

In de ochtend sta ik weer op en voel me doodmoe. Hoe kom ik de dag door? Ik neem een kop koffie, dat helpt wel een beetje en voor ik het weet zit ik weer in mijn ritme van de dag. Tot het avond is (vaak nacht) en ik weer in mijn bed lig. Nu zal het toch wel lukken om te slapen, denk ik nog hoopvol. Het ritueel herhaalt zich. Draaien tot ik zo moe ben dat ik misselijk ben en het gevoel heb over te moeten geven.

Energie

Ik ben jaloers op alle mensen die de hele dag energiek door het leven gaan. Ik ben al heel lang niet meer energiek. Terwijl ik allerlei oefeningen doe met ‘ki’ (energie). Ik probeer een ritme voor mezelf te vinden, want mijn huisarts zegt dat dit belangrijk is. Ik ga om 11 uur naar bed. Ik slaap, als het lukt die nacht, rond een uur of 4 in. Mijn wekker loopt om 8 uur af.

Hulp

Deze week ging ik naar het ziekenhuis voor slaaptesten. Ik kreeg zoveel elektrische apparaten omgebonden, slangen rond mijn lichaam, in mijn gezicht en aan mijn vingers, dat ik me afvraag of er geen eenvoudiger manier is om dingen die belangrijk zijn te kunnen meten. Voor mensen die moeite hebben met slapen is dit een kwelling. Oh, natuurlijk zijn er veel ernstiger dingen maar het lijkt erop dat iemand er genoegen in schept dat een deel van de bevolking niet kan slapen en hiervoor een soort martelwerktuig heeft bedacht.

Slapen

Heb ik die nacht geslapen met al die hulpmiddelen aan mijn lijf? Natuurlijk niet. Ik heb ook deze nacht geen oog dichtgedaan. Het zal me dan ook zeer verbazen als ze iets uit die metingen kunnen halen. Zo niet, dan moet ik nog een keer. Ik denk er serieus over na dit toch te weigeren. Aan de andere kant lijkt me een nacht diepe slaap zo heerlijk. Maar ik loop op de dingen vooruit. Laten we eerst maar eens afwachten of er een uitslag komt. Tot die tijd blijf ik mijn lavendel, kamille en droomstenen en kristallen gebruiken.

 

 

 

Read More
No Comment

leven

De schoonmoeder – Sally Hepworth
11 August 2024

De schoonmoeder – Sally Hepworth

Iedereen die weleens te maken heeft gehad met een schoonmoeder moet dit boek lezen. Schoonfamilie is ineens een hele familie die je er bij krijgt wanneer je trouwt en dan is het wonderlijk als alles goed verloopt. Vooral de relatie tussen schoonmoeder en -dochter blijkt nogal moeilijk te zijn.

Logisch

Mannen zijn veel nuchterder in het omgaan met anderen. Ok, ze krijgen er een familie bij, maar ze delen een pilsje met hun schoonpapa, helpen schoonmama met een klusje en dan hebben ze een uitstekende band. Maar zet een schoonmoeder tegenover een nieuwe dochter die het lef heeft haar jonkie van haar af te pikken en het wordt een ander verhaal.

Goed

Een schoondochter is bij definitie nooit goed genoeg. Al is er in de hele wereld geen perfectere vrouw voor haar zoon te vinden, ze zal net zo lang zoeken tot ze kritiek heeft op de manier waarop haar schoondochter haar allerliefste ‘bezit’ behandelt. Want zij zal het nooit zo goed kunnen als zijn eigen moeder.

Lucy

Lucy is van plan zich niets van alle vooroordelen wat betreft schoonmoeders aan te trekken. Bij haar zal het anders gaan. Ze heeft zelf op (veel te) vroege leeftijd haar moeder verloren en kan niet wachten om alle gezellige dingen die ze zo heeft gemist nu met haar schoonmoeder te ondernemen. Wat zullen ze een lol hebben samen wanneer ze in de keuken koekjes bakken en een middag gaan winkelen.

Diana

Diana is echter geen warme vrouw. Ze heeft moeite om spontaan te reageren en heeft een hekel aan fysiek contact. Lucy kijkt dus wel uit om haar een omhelzing te geven. Alle leuke plannetjes lijken Diana niets te interesseren. Het enige waar ze warm voor loopt is haar liefdadigheidsinstelling.

Ollie

Zoon en echtgenoot Ollie probeert eerst nog de vrede te bewaren tussen die twee. Lucy doet haar uiterste best om niet te veel te klagen over zijn moeder, want Ollie is duidelijk stapelgek op haar. Ook Diana laat zich niet uit over Lucy. Zo kunnen ze de schijn nog een klein beetje ophouden. Mannen begrijpen toch die onderlinge venijnige steekjes niet.

Tom

Tom, de man van Diana, is een gezellige, vrolijke man. Hij zorgt voor de nodige buffer. Diana is gek op hem en hij op haar. Ollie, Lucy en Nettie, Ollie’s zus en Patrick, haar man, hebben het meeste contact met hun vader Tom. Door Tom komen ze een beetje dichter bij Diana maar hun relatie wordt nooit echt hecht.

Geld

Dat Tom en Diana heel veel geld hebben is fijn. Maar wanneer ze geen cent krijgen van hun ouders wanneer ze in de problemen komen, lijkt de relatie helemaal stuk te lopen. Tom is wat vrijgeviger, maar Diana vindt dat haar kinderen zelf moeten werken en creativiteit moeten tonen om hun eigen geld te verdienen. Dat moeten de mensen die bij haar komen voor hulp bij haar vrijwilligersstichting tenslotte ook. Dus waarom zou het voor haar eigen kinderen anders zijn.

Zwanger

Lucy heeft grote moeite om zwanger te raken en de IVF behandelingen zijn vreselijk duur. Ollie’s bedrijf dreigt failliet te gaan vanwege een businesspartner die hem bedriegt. Zullen hun ouders hen nu wel helpen, nu het geld zo vreselijk hard nodig is? Of moeten ze wachten op de erfenis wanneer beide ouders dood zijn?

Overleden

Maar na hun dood blijkt dat Diana en Tom hun niets achter laten. Alles gaat naar de stichting. Wat is er gebeurd en hoe zijn ze overleden? Heeft Diana zelfmoord gepleegd nu haar geliefde Tom niet meer leefde? En waarom heeft ze haar kinderen gezegd dat ze ongeneeslijke kanker had en niet lang meer te leven had, terwijl ze zo gezond als een vis bleek te zijn?

Raadsel

Het boek zit vol met raadselen en humor. De schoonmoeder is geschreven door de Australische auteur Sally Hepworth, die ons verzekert dat haar eigen schoonmoeder niets lijkt op Diana. Zij is geboren in Melbourne in 1980 en heeft inmiddels 7 boeken gepubliceerd waarvoor ze meerdere prijzen heeft gewonnen. Een aanrader!

Read More
No Comment

Boeken