• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for politiek. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Transformatie spiritualiteit, geld en politiek
3 September 2020

Transformatie: spiritualiteit, geld en politiek.

Een paar jaar geleden schreef ik voor Sophia Magazine over het vinden van jezelf. Dit stuk kwam ik onlangs tegen op haar website. En het herinnerde me weer aan een stuk dat ik kwijt was. Even was ik vergeten dat je als mens enorm kunt groeien als je eenmaal “besloten” hebt. Besloten om het anders te doen, om het anders te willen en om te gaan voor wat je echt drijft. Af en toe is het nodig om duidelijk voor jezelf en je omgeving te zijn en er voor te gaan. Te gaan voor wat je echt wilt en de oordelen van anderen los te laten. En ook als je het niet weet is het goed om een besluit te nemen.

Oordelen

Vanaf onze geboorte kregen we onze eerste oordelen. Je ouders die meteen al bij je geboorte zeggen dat je een wonder bent, mooi bent, lief bent, een geschenk bent. Het is positief maar nog steeds een oordeel. Dus na circa 40 jaar heb je behoorlijk wat oordelen verzameld dacht ik zo. Probeer die maar eens los te laten. Je kunt beter de vraag te stellen, hoe doe je dat?
Want als je oordelen kunt loslaten kom je bij vrijheid, levensvreugde, plezier en ultieme blijdschap. De vorm van deugd waar je hart van gaat gloeien. En die vraagt om meer, ken je dat gevoel?

Transformatie

Toen ik besloot mijn leven om te gooien is de (spirituele) reis begonnen. De reis die me bracht naar plekken waar ik zelf nooit bedacht had te zullen komen. Letterlijk mijn hele leven is overhoop gehaald. En ik koos om te helen wat mij niet meer diende en het in liefde los te laten. Niet dat het eenvoudig was, maar iets in mij zei dat het moest. Door in gesprek te gaan met mijn man over wat ik nodig heb en wat mijn wensen zijn in dit leven, is ook zijn leven veranderd. Er is een andere en betere vorm van communicatie ontstaan. Liefdevoller, begripvoller en vrijer. En door de strubbelingen en de spanningen kwam ik er achter dat hij tevens mijn zielsliefde is. En die is niet altijd romantisch, maar eerder confronterend, een spiegel en mijn levenscoach op sommige momenten. Uit de praktijk blijkt dat we vaker wel dan niet allemaal deze partner hebben. Maar we lopen er eerder voor weg, dan in te grijpen en de energie te keren en het voor je te laten werken. 

Geld

Ook in mijn werk, had ik de financiële wereld, vastigheid en veiligheid achter me gelaten. Om mij vervolgens te richten op werken vanuit het hart. Ik was 10 jaar aan het zoeken en ik wist het gewoon het niet. Maar ik wist dat ik mijn huidige baan zat was. 

Volgen van je hart

En neem maar aan dat het prachtig is om je gevoel in je werk ten volste te leven. Niet omdat je moet werken, maar omdat het mag en kan. Dat je het gevoel hebt dat je aan iets “groters” mag bijdragen. Maar de andere kant van het hart volgen is dat je energie hoog zit (in de 6de en 7de chakra). Als je zo hoog zit in die vibe dan is het belangrijk dat je niet gaat zweven zoals we dat ook wel noemen. De onderste chakra’s moeten in balans zijn en blijven, anders kun je niet manifesteren. Dan heb je ideeën en wil je creëren maar dat lukt niet en je weet niet hoe. Dan loop je over van gedachten en ideeën, maar ze kanaliseren lukt niet. Soms is het niet anders en zul je emotioneel een en ander moeten opruimen. Daar hangen je chakra’s en hun balans wel mee samen.

Financiële wereld

Om geaard te blijven heb ik meer Yang aangebracht in mijn werk. En ben ik me gaan verdiepen in vastgoed en financiën. Na een hartelijk en open gesprek met een vastgoed Crowdfunder in Bilthoven begon de energie te stromen. Ik had geen kennis en ervaring, het was, in mijn optiek, altijd een mannending. Voordat we het wisten zaten we over geld en het leven te praten. Een zeer bijzonder en aangenaam gesprek. Mijn energie was veranderd en kennelijk droeg dat hieraan bij. Vaak ging ik ervanuit dat dit soort bedrijven alleen gericht waren op geld verdienen. En toch zei iets in mij dat deze heren anders waren. En dat bleek.

Beleggen bij Crowdfunders

De warmte en openheid was voor mij ongekend in de financiële wereld. Inmiddels zie ik veel succesvolle slimme mannen en vrouwen die dit ontdekt hebben. Enerzijds laat ik nu mijn financiën groeien en anderzijds doe ik mooie voedende dingen met mijn geld. Door veel yang toe te voegen op een eenvoudige manier trek ik veel meer balans aan in mijn leven. Het stroomt en dat merk je aan zaken die gemakkelijk en soepel verlopen of dat er de juiste mensen op je pad verschijnen. 

Politiek

Eenmaal de transformatie in gang gezet kom ik bij voorlopig mijn laatste hoofdstuk en meest recente aspect aan in mijn leven. Politiek. Van velen kreeg ik de vraag hoe ik erbij kwam om de politiek in te gaan. En daar kwamen uiteraard uitgesproken en onuitgesproken oordelen uit voort. Prachtige oefening om ze los te laten dacht ik zo.

Politiek vanuit het hart

Tijdens een meditatie kreeg ik een ingeving. En hoorde ik dat me gezegd werd om iets groters te gaan doen, om heling en genezing grootser aan te pakken. Op gevoel heb ik politiek ingetypt op het internet. En in de veronderstelling dat ik wellicht zelf een partij op moest richten bleek deze al te bestaan. Ik zocht op politiek vanuit het hart. En deze partij bestond helemaal niet. Maar er bleek wel een partij te zijn die deze zin als kernwaarde had. Uiteraard heb ik meteen gemaild en voordat ik het wist zaten we in een mooi gesprek. Een gesprek waarbij je idealen worden ondersteund, waar alles bespreken en delen mogelijk is en waarbij je geholpen wordt om idealen te realiseren.

Een apart soort energie

Op politiek en ook op geld rust een apart soort energie onder velen, we delen onze politieke voorkeuren niet makkelijk, we praten ook niet over ons inkomen, we praten er vaak slecht over en veelal klagen wij over deze onderwerpen. En dat is begrijpelijk, want dat is ooit van jongs af aan ontstaan. Maar patronen mogen doorbroken, die zijn van toen. Geld en politiek zijn middelen, middelen om mooie dingen mee te doen. Als je ermee om kan gaan zijn het prachtige vormen van energie-uitwisseling.

Mensen achter het masker

Door mensen te spreken die dezelfde gedachten erop na hielden kreeg ik ook een andere positieve blik en visie op onze (wereld)leiders. Zo kijken we naar de mensen achter het masker (rol). Dat was een eyeopener en totaal onwennig, omdat ik niet gewend was om op deze wijze te kijken naar politiek. De droom om ooit aan iets groters te mogen deelnemen is dichterbij gekomen. 

Wat is jouw levensmissie?

Weet jij wat jouw levensmissie is en hoe je daarachter kunt komen? Wil jij daar stappen in zetten en wil jij op plekken komen waar je nooit eerder bent geweest?

Voel je vrij en welkom om er naar te  vragen!

Warme groet,

Raishrie
Natuurgericht gesprekstherapeut, counseling & advies
www.lifecoachxperiece.nl 
www.partijdenieuwemens.nl
www.centrumdeLinde.nl

Vedische astrologie, Chinese geneeskunde, maanstanden, edelstenen, Engelen heling, zielskunde, readings met engelenkaarten, numerologie en politiek.

Read More
No Comment

Geld  / spiritualiteit

Hoop
9 July 2024

Hoop

Het leven heeft totaal geen zin zonder hoop. Hoop voor de toekomst en voor vandaag. Ik was laatst op een verjaardag waar een aantal jonge mensen aanwezig waren in de leeftijd van 30-50 jaar. Het gesprek kwam, zoals zo vaak tegenwoordig, op politiek. Ik ga je niet vermoeien met allerlei politieke meningen maar het viel me op dat er weinig verschil is tussen de mensen van 30 nu en toen ik 30 jaar was.

Verandering

We willen allemaal verandering. Blijkbaar hebben de mensen voor ons het niet goed (genoeg) gedaan. We willen ons stempel drukken op de toekomst. En met dat stempel willen we laten zien dat we het beter kunnen, dat het beter moet willen we met z’n allen overleven. Is er nu zoveel veranderd dan waar we 30 jaar geleden voor vochten?

Energie

Ik zie mezelf nog lopen met spandoeken tegen kernenergie. Nu willen ze weer meer kerncentrales gaan bouwen. Ik was vrijwilliger van ‘The Hunger Project’. Geen honger meer in de wereld voor het jaar 2000. Er sterven nog steeds veel (teveel) mensen omdat ze niet genoeg te eten hebben. Oorlog was een ding uit het verleden. We waren nu te slim en te wijs om ooit nog wapens te gebruiken. De Vietnam oorlog lag vers in het geheugen. Een derde Wereldoorlog? Nooit. We wisten nu beter.

Vandaag

En zo stond ik die dag omringd door mensen die het beter wisten. Jonge mensen die het beter zouden doen. Met een groot verschil. Niemand, niet een iemand, die het idee had dat het iets zou opleveren. Ze waren al verslagen voordat ze begonnen. Dromen die ze hebben voor de toekomst hadden toch geen zin want ‘het gaat toch niet gebeuren.’

Luisteren

Ik luisterde naar de mooie ideeën, naar de verhitte discussies, naar de wensen en dromen voor de toekomst en ik werd geïnspireerd. En hoe meer zij me vertelden dat het toch geen zin had voor ze om zich op te winden over zaken waar ze niets tegenin konden brengen, waar ze het gevoel hadden te vechten tegen een te grote macht en nooit zouden winnen, hoe meer ik van het tegendeel overtuigd raakte.

Apen

Ik vertelde ze een verhaal over de apen. Echt gebeurd, hoewel ze me een beetje mismoedig aankeken. Er was een groep apen in Afrika die vanuit de binnenlanden naar de kust verhuisden. Ze vonden aardappelen om te eten en verhongerden niet. Op hetzelfde moment was er een groep apen aan de andere kant van de wereld (in Azië) die al bij de kust woonden. Ook zij aten aardappelen en vonden het lekker.

Een idee

Tot een aap uit de groep met zijn aardappel naar de zee liep. De aardappel afspoelde en daarna de aardappel opat. De anderen uit zijn groep keken naar hem en langzaam maar zeker gingen ze hem nadoen. Ze waren het met de ene aap eens: de gewassen aardappel smaakte veel beter zonder al dat zand eraan. Nou was het wonderlijke dat op datzelfde moment de apen aan de andere kant van de wereld precies hetzelfde gingen doen.

Contact

Zonder contact met elkaar ging ook deze groep apen hun aardappels wassen. Waarom? Was het een soort telepathie? Wetenschappers hebben zich jaren over dit fenomeen gebogen. De uitkomst is (zoals altijd) veel eenvoudiger dan wij denken. Het heeft alles te maken met een meerderheid. Op een gegeven moment komt er een verschuiving in het universum, een bewustwording zonder dat we daar bewust veel voor hoeven te doen.

Verschuiving

Wanneer die verschuiving precies plaats gaat vinden is niet precies uit te rekenen. Maar er is bewijs dat wanneer genoeg mensen zich inzetten voor een bepaald doel, dit doel ook behaald zal worden. Met andere woorden: Een volgende keer wanneer je denkt dat het absoluut geen zin heeft om je afval te scheiden terwijl grote industrieën hun rotzooi met tonnen in de rivieren en zeeën blijven storten, denk hier nog eens over na.

Meerderheid

Wanneer er een meerderheid van bewustzijn komt, dan verslaan we die vervuilers. Een druppel op de gloeiende plaat, zal bij voldoende druppels de plaat doen afkoelen. Laat jouw druppel dus niet verloren gaan. Meer en meer mensen worden zich bewust van de noodzaak voor een schonere wereld. Mijn ‘medefeestvierders’ vroegen mij of ik echt geloofde dat het nog niet te laat is.

Hoop

Ik zeg volmondig: Ja. Ik geloof dat het nog op tijd is. En nee, het is nog niet te laat. Maar hoe meer mensen meedoen, hoe sneller en hoe zekerder de droom werkelijkheid wordt. Laten we met z’n allen die groeiende plaat doven en laten we met z’n allen ons eigen kleine beetje doen. Als die ene aap zijn voedsel wast, gaan anderen met hem meedoen. Net zolang en zoveel totdat de hele wereld meedoet. We noemen dit het ‘rimpel-effect’. Een rimpeltje in het water wordt op de oceaan een tsunami. Een regendruppel wordt een orkaan.

 

Read More
No Comment

spiritualiteit

De Levenslijn – Marcella Bremer
28 April 2024

De Levenslijn – Marcella Bremer

 Volgende maand verschijnt ‘De Levenslijn’, de debuutroman van Marcella Bremer. Met ‘De Levenslijn’ levert Bremer een sterke, gelaagde roman af over een vrouw die haar leven rigoureus verandert tijdens de corona epidemie.

Debuutroman

De uitgevers van Uitgeverij Doornwater, die onlangs het veelbesproken boek ‘The Real Naked Truth – 40 jaar on tour met Golden Earring’ op de markt brachten, waren direct onder de indruk van de debuutroman van de 57-jarige Bremer: “Marcella geeft met veel inlevingsvermogen haar hoofdpersonage het podium. Het verhaal is zeer aansprekend, maatschappelijk relevant en haar schrijfstijl is van hoog niveau.

Schrijfkilometers

Uit dat laatste is af te zien dat zij al heel wat schrijfkilometers heeft gemaakt in haar werk. Het schrijven van fictie is echter wezenlijk anders dan het schrijven van zakelijke teksten. Wij wisten direct dat we ‘De Levenslijn’ graag wilden uitgeven.”

Coronapandemie

Het boek vertelt het verhaal van Welmoed Groeneweg wier leven een fikse wending neemt wanneer haar carrière als consultant hapert bij het begin van de coronapandemie. Ze maakt zich zorgen om geld, gezondheid en klimaatverandering. Ze besluit haar leven te veranderen. Maar hoe doe je dat en wat willen de anderen? En waarom droomt ze over voorouders en nazaten? Gaat de toekomst wel lukken?

Zorgen

‘De Levenslijn’ volgt het hoofdpersonage in haar geldzorgen, haar drukke man, eigenwijze kinderen, haar drankgebruik en midlife-menopauze, twee huizen vol spullen, de klemmende keukendeur en klimaatverandering – ook dat nog! 

Leren

Welmoed gaat op zoek naar het antwoord op de vraag hoe het zover is gekomen dat ze geld, spullen en gemak belangrijker vindt dan natuur, gezondheid en vriendschappen? Wil ze meer bijdragen aan de wereld of juist rustig en simpel leven? Kan ze iets leren van voorouders of zelfs nazaten? Wat leert ze van haar hippievriendin, van die rijke kennis en van de nieuwe buurvrouw?

Kortom, een intrigerende en voor velen herkenbare roman.

 Lancering

Op 30 mei a.s. om 19.00 uur wordt ‘De Levenslijn’ feestelijk gelanceerd in de prachtige Broerenkerk aan de Achter de Broeren 1 in Zwolle. Aanmelden voor het bijwonen van deze presentatie kan via vandewaterhanneke@gmail.com. 

De auteur

 Marcella Bremer (1967) studeerde bedrijfskunde en journalistiek en werkte als freelance journalist en communicatieadviseur. Daarna startte ze met haar echtgenoot een consultancy bureau en een gezin met drie zoons.

Als consultant helpt ze mensen en organisaties wereldwijd met het ontwikkelen van een positieve organisatiecultuur, leiderschap en verandering. Ze schrijft blogs en publiceerde diverse boeken over organisatiecultuur en organisatieverandering in Amerika en Nederland.

Daarnaast is ze politiek actief en gefascineerd door verleden, heden en toekomst van de mens. Op basis van stamboomonderzoek schreef ze een boek over de familie Bremer vanaf 1640.

‘De Levenslijn’ verschijnt in de loop van volgende maand, maar is reeds te bestellen via www.uitgeverijdoornwater.nl

Read More
No Comment

Boeken

Muren
9 April 2024

Muren

Waar komt toch het idee vandaan dat we muren moeten bouwen om de ‘vijand’ buiten te sluiten? Ik las pas weer dat er een grote lange muur gebouwd gaat worden tussen de Dominicaanse Republiek en Haïti. Als reden wordt opgegeven dat de mensen uit Haïti overlast veroorzaken in de Dominicaanse Republiek. Dat zal best waar zijn want die mensen zijn straatarm, maar de Dominicanen zijn ook niet bepaald rijk te noemen.

Groen gras

Toch is het gras altijd groener aan de overkant. En waar de Dominicaanse regering, samen met het volk, brood in zag was toerisme. Terecht want de stranden zijn schitterend en de zee is blauw. Tel daarbij de verse kreeft en krab die iedere dag gevangen wordt en je hebt een begin van een luxe resort voor rijke westerlingen. Dat de lokale bevolking weinig meekrijgt van de tonnen die verdiend worden in die megagrote hotels is te betreuren, maar ‘zo werkt het nu eenmaal’.

Investeren

Er moet tenslotte eerst geïnvesteerd worden in die luxe dorpen langs de zee. En geld was er niet. Dus komen de aasgieren uit het buitenland en beloven de bevolking werk en rijkdom. Dat eerste bestaat uit kamers schoonmaken en zich rot werken voor de rijke toeristen. De fooien gaan naar de baas. Net als de 200 dollar per nacht voor een kamer. Die moet zijn investering er eerst uithalen tenslotte.

Overblijven

En wat er overblijft zijn kleine, stoffige hutjes langs de kant van de weg waar de lokale bevolking hun waar tentoonstelt. Prachtige kunstwerken worden voor een paar cent verkocht aan de rijken. Zodat ze toch nog een graantje mee kunnen pakken van die toeristen. Voor de rest zijn ze hun stranden kwijt. Er lopen mannen met geweren langs het strand. Uit veiligheid van die toeristen die heel graag naar de Dominicaanse Republiek willen maar het liefst geen bruine mensen tegenkomen tijdens hun superluxe vakantie.

Voorwaarden

Ze eisen Caraïbische sferen maar wel op hun voorwaarden. Zo zag en hoorde ik een stel Amerikanen met overgewicht afdingen bij een hutje. Zij wilde toch dit handgemaakt beeldje voor 3 dollar proberen te bemachtigen in plaats van de 5 dollar die de mevrouw ervoor vroeg. Thuis hebben ze waarschijnlijk kunst aan de muur voor 30.000 dollar. Maar het gaat om het ‘spel’. Ik ben met een rood hoofd weggelopen en nadat het stel wegliep, heb ik een zelfde beeldje gekocht voor 10 dollar. En ik had het gevoel dat ik ver onderbetaald had.

Werk

Maar sommige Dominicanen hebben tenminste werk. En dat is nu juist wat de Haïtianen ook willen. Dus komen ze in grote getale naar het andere eind van hun eiland. Ze worden niet aangenomen want ze zijn anders en horen er niet. Dus gaan ze stelen, van de rijken. Zodat er nog meer politie en militairen op straat en de stranden verschijnen. Aan hun kant van het eiland is de zee ook blauw en de stranden ook geel. Waarom leren ze dan niet van hun buren en beginnen ook in Haïti toeristenressorts?

Leren

Misschien is het omdat ze zien wat er gebeurt in de Dominicaanse Republiek. Misschien is er het geld niet om te investeren. Of zien ze de uitbuiting en hebben daar geen zin in. In plaats daarvan drinken ze liters rum op hun lege stranden en proberen te vergeten dat ze arm zijn. Totdat er een of andere politicus opstaat en vindt dat er een muur moeten komen tussen zijn Dominicaanse Republiek en Haïti. En ook hij denkt dat het gaat werken, ondanks wat de geschiedenis ons heeft geleerd.

Politiek

Ik ben helemaal niet politiek onderlegd. Daarom weerhoud ik me vaak van kritiek. Maar ik weet wel dat het bouwen van muren veel geld kost. Daarbij laat geen mens zich weerhouden over een muur te klimmen. Dus moeten er ook langs die muren een hele rij mannen met geweren geplaatst worden. Ook is het menselijk dat als er iets afgesloten wordt wij naar binnen willen. Dus blijft men proberen. Zo’n muur gaat niet alleen heel veel geld kosten maar ook mensenlevens. En wie zit daar nou op te wachten?

Samen

Dus roep ik het nog maar eens, niet de verwachting hebbende dat er een Dominicaan naar mij zal luisteren. We kunnen alleen problemen aanpakken door die samen op te lossen. Je bent bevoorrecht om samen op een eiland te wonen. Ga dan ook samen aan de slag. Leer van elkaar en verwelkom je publiek met jouw kunst, jouw sfeer en jouw gewoonten. Drink samen met de toeristen een glas bruine rum en laat ze ervoor betalen wat ze thuis gewend zijn. Serveer ze verse kreeft die jijzelf hebt gevangen in die blauwe zee. En open samen met je buurman een hotel aan je prachtige strand, gebouwd en gestoffeerd door lokale bewoners.

Terug

Pak een van je oude busjes en rijd de toeristen van de ene naar de andere kant en weer terug. Zo proeven ze de sfeer van beide gedeelten van het eiland voor een prijs. Dan kom ik terug. Of dat nu in Haïti is of in de Dominicaanse Republiek. Ik kom heel graag terug naar jouw authentieke eiland. En ik wil graag met jou gaan zwemmen en rum drinken en kreeft eten. Haïtiaans of Dominicaans, jullie zijn me allen even lief. Afbreken die muren!

Read More
1 Comment

Reizen

Het kleine verschil dat alles verandert – mr. dr. Jan R. Lunsing
10 March 2024

Het kleine verschil dat alles verandert – mr. dr. Jan R. Lunsing

Het boek waar heel Nederland op wacht…. Op 14 maart a.s. verschijnt bij Uitgeverij Doornwater het verrassende en inspirerende boek ‘Het kleine verschil dat alles verandert’ van mr. dr. Jan R. Lunsing.

Neoliberalisme

‘Het kleine verschil dat alles verandert’ biedt het broodnodige antwoord op de uitgangspunten van het vastgelopen neoliberalisme. Lunsing snijdt veel onderwerpen aan en weet ze op inhoudelijke wijze te plaatsen in een verassende en interessante context. Wanneer je dit boek hebt gelezen dan kijk je met een andere blik naar politiek en luister je met andere oren naar economen.

Groningen

Op de dag van verschijning (14 maart a.s.) om 20.00 uur (inloop vanaf 19.30 uur) zal mr. dr. Jan R. Lunsing zijn boek bovendien ten doop houden bij Walter’s Bookshop, Oude Kijk in ‘t Jatstraat 10 in Groningen. Hij wordt geïnterviewd door Hanneke van de Water namens uitgeverij Doornwater en vanzelfsprekend kunt u, onder het genot van een drankje en een hapje, zijn boek gesigneerd aanschaffen. Natuurlijk bent u bij dit feestelijke evenement van harte welkom, doch, vanwege de beperkte ruimte, wordt u verzocht van tevoren te reserveren via: info@godertwalter.nl of 050 312 25 23.

Geld en economie

Lunsing laat in zijn boek zijn lezers nadenken, stelt hen vragen en gaat samen met hen op zoek naar antwoorden op vragen als ‘Draait alles in het leven om geld en economie?’ en ‘Waar is in de inrichting van onze samenleving de overtuiging gebleven dat de mens een sociaal wezen is?’

Macht

Het mag al wel duidelijk zijn dat de oplossingen voor de problemen uit de jaren tachtig de problemen van vandaag zijn geworden. Het verzamelen van economische macht is een doel geworden. Het “Als ik rijker wordt, wordt iedereen rijker” is geen natuurwet, maar een politieke keuze die een onrechtvaardige samenleving creëert. Lunsing geeft er in zijn verrassende boek bovendien blijk van ongelooflijk veel kennis te hebben van een breed scala aan onderwerpen. Toch weet hij al die kennis, de vragen en de antwoorden op een zeer toegankelijke wijze te presenteren.

Een verbijsterend, boeiend, leerzaam, amusant en verrijkend boek!

Wie is Jan. R. Lunsing?

Mr. dr. Jan R. Lunsing werkt als bestuurskundig onderzoeker voor gemeenten en rekenkamers. Hij heeft als gastdocent les gegeven over politiek aan basis- en middelbare schoolleerlingen en studenten op het MBO, HBO en de universiteit. Lunsing is een vrijdenker die zegt: “Het belangrijkste dat een mens kan leren is nieuwsgierigheid”.

Interventies

In 2015 promoveerde hij aan de Universiteit Twente op De Kloof. Hier onderzoekt Lunsing de effectiviteit van drie interventies (referenda, wijziging in de welstandsprocedure en buurtbudgetten) die tot doel hebben de kloof tussen burgers en de politiek te verkleinen. Lunsing is daardoor specialist in de verhouding burger en openbaar bestuur.

Referendum

Lunsing heeft met De Besluitenguillotine en De Kloof twee wetenschappelijke boeken op zijn naam. Hierin onderzoekt hij respectievelijk hoe een referendum wordt gewonnen en welke overheidsmaatregelen helpen om de afstand tussen overheid en burger te overbruggen. Daarna heeft hij samen met Priscilla Zetstra een journalistiek boek geschreven over de omstreden gemeentelijke herindeling van Haren.

Boekinformatie

‘Het kleine verschil dat alles verandert’ wordt, als paperback, uitgegeven door Uitgeverij Doornwater en is vanaf 14 maart a.s. te bestellen via www.uitgeverijdoornwater.nl of hannekevandewater@uitgeverijdoornwater.nl.

Read More
No Comment

Boeken

Een anonieme tip – Jos Meeuwsen
21 January 2024

Een anonieme tip – Jos Meeuwsen

Door Hanneke van de Water

Onlangs verscheen ‘Een anonieme tip’ van Jos Meeuwsen. Een spannende thriller over een journaliste die, via een opdracht voor een magazine waar zij met regelmaat voor schrijft, in een levensbedreigende situatie terechtkomt. Na de drukbezochte lancering van haar debuutthriller bij Het Colofon in Arnhem, sprak ik met haar.

page1image1795328

Jos, ‘Een anonieme tip’ is jouw eerste fictieboek, maar jij schreef eerder ‘Euthanasie of Moord? Als je per se de laatste wens van je naaste wilt inwilligen’, het waargebeurde, schrijnende verhaal over je schoonouders. Wat heeft jou doen besluiten over te stappen op het fictiegenre en specifiek een thriller?

Waargebeurde verhalen schrijven is eigenlijk mijn vak. Van origine ben ik journalist en dan doe je eigenlijk niks anders. Voor mij was het schrijven van fictie, een uitdaging. Ik wilde in eerste instantie een roman proberen, maar toen ik mijn eerste hoofdstuk aan een coach liet lezen, zei ze ‘er moet meer spanning in, zodat de lezer meer wil weten’. Dit is het resultaat.

Zitten er autobiografische elementen verwerkt in jouw boeken?

“Ik heb er wel een paar elementen in verwerkt, zoals bijvoorbeeld de hoofdpersoon Anna. Zij is journalist en dat ben ik van origine ook. Ik heb alleen nooit zo succesvol als freelancer gewerkt. De omgeving waar ik woon is voor mij een grote inspiratiebron geweest en daaruit is wel wat autobiografisch. Ik ben opgegroeid in een dorp aan rivier de Rijn. De polders, de dijken en de rivier komen terug in mijn boek.”

Met welk van de personages in ‘Een anonieme tip’ associeer jij je het meest?

“Dat is zonder twijfel hoofdpersonage Anna van Breda. Zoals ik al zei hebben Anna en ik ons vakgebied gemeen. Verder heb ik Anna een onderkoelde manier van zaken benaderen toegekend die ik graag zou bezitten. Eigenlijk reageert Anna op allerlei situaties zoals ik zelf zou willen reageren, maar dat durf ik niet altijd.” Lachend:

“Alhoewel ik natuurlijk niet hoop in soortgelijke situaties terecht te komen als Anna in mijn boek.”

Heb je voor jouw boek veel research moeten doen?

“Nee, dat valt wel mee. Ik heb natuurlijk wel bepaalde zaken gecheckt wanneer ik ze bedacht. Zoals toxicologie als het gaat om iemand uitschakelen. Verder zeg ik er niets over, want dan moet je het boek maar lezen… Veel is kennis gecombineerd met fantasie. Doorborduren op zaken die ik weet, vind ik een fijne manier om iets uit te diepen.”

Had je van tevoren een vastomlijnd idee voor het verloop van je verhaal of ontstond dat tijdens het schrijven?

“Ha, leuk dat je dat vraagt. Het hele verhaal is namelijk al schrijvend tot stand gekomen. Als ik iets had bedacht en dat vervolgens opschreef, ontsproot zich vanzelf een vervolg. Dat gaf me heel veel plezier in het schrijven. Soms wist ik zelf niet waar het naar toeging en kreeg het verhaal mooie wendingen.”

Toets je jouw ideeën voordat je gaat schrijven? Of vraag je feedback voordat je jouw manuscript naar je uitgever stuurt?

“Ik ben al een tijdje bezig met schrijven. Na het waargebeurde verhaal over de dood van mijn schoonmoeder heb ik dus een schrijfcoach in de arm genomen, omdat ik fictie wilde gaan schrijven.

Daar heb ik veel aan gehad, vooral aan de opmerking dat er spanning in het verhaal moest komen. Volgens mij is dat gelukt. Ik hoor nu van lezers terug dat ze het een spannend boek vinden dat ze moeilijk weg kunnen leggen. En dat was mijn bedoeling.”

Wil je iets vertellen over jouw thuissituatie?

“Jazeker. Ik woon in Arnhem met mijn partner Annoesjka, fox terriër Bobbie en onze kat Boeddha (muisgrijs en langharig). Beide dieren zijn bijna 15 jaar. We wonen inmiddels alweer 25 jaar in een deel van een herenhuis aan de rand van het Spijkerkwartier, officieel heet het Statenkwartier, maar het Spijkerkwartier is bekender. Het is één van de mooiste wijken van Arnhem met een grote verscheidenheid aan bewoners.”

Waar en wanneer schrijf je het liefst?

“Eigenlijk reageert Anna op allerlei situaties zoals ik zelf zou willen reageren, maar dat durf ik niet altijd. Ik schrijf aan mijn oude bureau in het souterrain en bij voorkeur in de ochtend, maar het kan zomaar gebeuren dat ik met Bobbie gewandeld heb en een ingenieus idee krijg. Dan start ik de laptop op. Ik zit niet gebonden aan vaste tijden. Alleen ’s avonds is voor mij geen ideale tijd om te schrijven, dan heb ik de computer al genoeg gezien.”

In welke setting krijg je de meeste/beste ideeën voor je boeken?

“Ik wandel veel met of zonder hond en dan gaan mijn gedachten alle kanten op. Soms om een probleem op het werk op te lossen – ik werk in de communicatie bij de veiligheidsregio -, maar ook om een verhaal te schrijven of een hoofdstuk verder af te ronden. Heerlijk vind ik het om na een wandeling thuis te komen en een fris idee op papier te kunnen zetten.”

Wat vind je in het schrijfproces de grootste uitdaging?

“Het puzzelen. Daarmee bedoel ik de scenes passend maken. Als je in een boek op pagina 100 bent, moet het wel kloppen met wat er bijvoorbeeld op pagina 20 is gebeurd. Snap je? Dát puzzelen. In dit boek heb ik op het laatst nog een extra dimensie ingebouwd en dan moet je terug om die lijn mee te nemen. Leuk om te doen, maar ook pittig, een uitdaging.”

Welke genres lees je zelf graag?

“Ik lees graag thrillers, maar ook een mooie roman of een sterk waargebeurd verhaal. Meestal lees ik recensies of ik hoor van vrienden of collega’s dat ze een mooi boek lezen. Dan koop ik dat.”

Is er een volgend boek in wording?

“Ja. Haha, ik besef dat dat wel een heel kort antwoord is, maar ik ben de grove lijn in mijn hoofd aan het uitwerken en de eerste zin staat al op papier.”

Is er iets wat je nog graag zou willen vertellen, wat ik niet heb gevraagd?

“Ik vond de lancering van ‘Een anonieme tip’ geweldig geslaagd. Ruim zestig belangstellenden die speciaal voor mij en mijn boek naar Het Colofon waren gekomen. Dat is toch prachtig?! Ik vond het erg leuk om te doen en ben trots op mijn boek. Ook de vormgeving vind ik geweldig mooi geworden. Tja, en daarna is het natuurlijk afwachten wat de lezers ervan vinden. Dat is spannend. Maar zoals ik Adriaan van Dis laatst hoorde zeggen: ‘Het boek is af en is nu niet meer van mij, het is van de wereld.’ Zo is het en ik ben blij met de eerste recensies en opmerkingen die ik persoonlijk terugkrijg.”

Tja, en dat brengt mij natuurlijk meteen op toch nóg een vraag: één van die belangstellenden was Bob Roelofs, wethouder in Arnhem. Hij vond het een hele eer om het eerste exemplaar van jouw boek te mogen ontvangen. Tijdens jullie gesprek hadden jullie een enigszins verschillende kijk op de veiligheid in Arnhem en zouden daar nog eens over doorpraten, is dat al gebeurd?

“Nee, dat is nog niet gebeurd.” Lachend: “Ik wacht eerst maar eens zijn reactie af op het boek. Ik hoop dat hij het leest en reageert, maar in de politiek in Arnhem is het altijd druk onder meer om een oplossing te vinden voor het toenemend aantal dak- en thuislozen en verslaafden.”

page3image1793312

Natuurlijk zou ik nog uren door kunnen praten met deze auteur, maar gezien de beperkte tijd en ruimte, moet ik het hierbij laten en dank ik Jos heel hartelijk voor de open wijze waarop ze mijn vragen heeft beantwoord.

Read More
No Comment

Boeken

De Crash – Nelson DeMille
14 January 2024

De Crash – Nelson DeMille

Het is al enige jaren geleden dat ik een boek van deze schrijver heb gelezen. Nu zag ik ‘De Crash’ liggen in een straatbibliotheek en kon het niet weerstaan. Ik lees heel graag boeken van Nelson DeMille, maar niet te vaak. En deze kende ik nog niet dus ik ben er een paar dagen geleden eens ingedoken.

Verhaal

Het verhaal draait om het vreselijke ongeluk met de TWA 800 in juni 1996. Ik woonde indertijd in de USA en kan me nog goed herinneren dat er veel ophef was over de toedracht van dit ongeluk. Het toestel steeg op vanaf JFK vliegveld in New York om ongeveer 15 minuten later uit elkaar te barsten en in de oceaan te verdwijnen voor de kust van Long Island.

Geen overlevenden

Er waren geen overlevenden. Volgens de autoriteiten was er sprake geweest van een defect in de brandstoftank, waardoor het toestel in de brand is gevlogen. Er waren echter veel getuigen die het ongeluk hadden zien gebeuren en zeker wisten dat er iets uit de oceaan omhoog was gevlogen en koers zette naar het toestel, om het daarna uit de lucht te ‘schieten’. Het leek op een raket, afgevuurd vanaf een schip op de oceaan.

Ontkenning

Dit werd stellig ontkend door de autoriteiten. Toch is er altijd een vage twijfel gebleven. Laat het aan Nelson DeMille over om hier een spannende thriller van te maken. Gelukkig houdt hij respect voor de nabestaanden in zijn verhaal. Hij heeft met veel mensen gesproken en uitgebreid onderzoek gedaan naar alle kanten van het verhaal. Het boek is een thriller geworden, gebaseerd op waargebeurde feiten.

Vijf jaar later

Vijf jaar na de ramp wordt er een herdenkingsdienst gehouden, waarbij de hoofdpersoon in het boek, werkzaam bij een speciale eenheid van de FBI, gewaarschuwd wordt door de autoriteiten dat hij zich niet met de toedracht mag bemoeien. Uiteraard is dit een aanleiding om dit juist wel te gaan doen. Samen met zijn vrouw, die ook werkzaam is bij de FBI, besluit hij het tot in detail uit te gaan zoeken. Het is inmiddels juni 2001.

Ongehoorzaam

Vanwege hun beider ongehoorzaamheid worden man en vrouw gescheiden en uitgezonden naar verschillende oorlogsgebieden. Om ze ‘een lesje te leren’. Ze mogen allebei na 10 weken weer naar huis. Hebben ze nu begrepen dat ze zich niet met dingen mogen bezighouden die ze niet aangaan? Ja, begrepen wel. Houden ze zich daaraan? Nee, natuurlijk niet.

Bewijzen

Wanneer er bewijzen boven tafel komen dat het wel degelijk om een terroristische aanval ging die in de doofpot is gestopt, spreken ze een ontmoeting af met alle hoge bazen van FBI, CIA en regering. Dit mag nooit meer gebeuren en zodra er mensen zijn die dit niet willen erkennen is Amerika in groot gevaar. Er is hevige weerstand tegen de ontmoeting maar uiteindelijk gaat iedereen akkoord om het echtpaar eens en voor altijd te laten zien dat het om een ongeluk ging en niets meer of minder.

Ontmoeting

De ontmoeting moet plaats vinden in een openbaar gebouw zodat er geen gekke dingen kunnen gebeuren als een ontvoering van de twee. De plaats is in het restaurant op de 13e verdieping van een van de Twin Towers, om 9 uur in de ochtend. De datum is 11 september 2001.

Nelson DeMille

Nelson DeMille, zelf Vietnam veteraan, schrijft graag boeken over spionage en politiek. Hij schrijft meestal in de ‘ik’ vorm waardoor je het hele verhaal meebeleeft alsof je er middenin zit. Dat die ‘ik’ figuur altijd eigenwijs is, zeer patriottistisch en Republikeins, nemen we even op de koop toe. De spanning zit er vanaf het begin goed in en door de droge humor zijn de boeken zeer vlot te lezen.

Read More
No Comment

Boeken

Stemmen
23 November 2023

Stemmen

Hèhè, we hebben het weer gehad. Alle weken (maanden) van reclames en debatten over stemmen zijn voorbij. Tijd voor iets anders en kijken wat ze ervan terecht brengen. Die gekozen regeringslui. Het leek dit jaar nog wel erger dan andere jaren. Ik kan me niet herinneren dat we ooit zoveel aandacht hebben besteed aan de verkiezingen in ons land.

Twijfel

Ik twijfelde lange tijd, zoals veel mede Nederlanders. Bij ieder interview en ieder nieuwsbericht leek me de laatst gehoorde politicus helemaal het einde. Want wat een beloftes en goede ideeën had (heeft) iedereen. Als dat allemaal nou eens uit zou komen dan wonen we hier in het allerbeste land van de wereld.

Of?

Of? Wonen we misschien al in een van de beste landen in de wereld? Natuurlijk klagen we steen en been. Dat is ons Nederlanders eigen. Daar voelen we ons het gelukkigst bij. Het is niet voor niets dat we zo vreselijk veel partijen hebben om uit te kiezen. We zijn het nooit met elkaar eens dus logisch dat je dat terug ziet in de ruime keuze van de politieke partijen.

Hetzelfde

Een heleboel partijen lijken op elkaar, maar hebben dan net een of twee verschillende meningen of nieuwe ideeën. Vooruit, een nieuwe partij is geboren. Ik doe er graag aan mee. Niet dat ik ooit een partij heb opgericht, maar ik zou er wel raad mee weten. Ik heb plannen genoeg en het lijkt me kinderspel om nu eindelijk eens te doen wat voor iedereen de beste oplossing is.

Beslissingen

Want hoe vaak wordt er niet iets beslist dat we met z’n allen uitroepen: ‘Hoe is het mogelijk?’ Ik roep het regelmatig. Iets dat zo eenvoudig lijkt moet uitentreuren besproken worden. Vergadering hier, conferentie daar. Na een paar jaar is niemand iets verder en is er een heleboel geld op aan broodjes en koffie. Ja en aan salarissen.

Niveaus

Ik zie het in de politiek op lager niveau, in de gemeente of provincie. Hoeveel beslissingen zijn er gemaakt die later weer teruggedraaid werden? Dat zijn dubbele kosten. Er wordt iets aangepast waarvan iedereen weet dat het niet gaat werken. En inderdaad, na een tijdje zien de politici dit zelf ook en wordt het weer in de oude staat gebracht. Weg 100.000 euro.

Klagen

Maar wij mogen niet klagen. We hebben geld zat in dit land. Dat het soms wat ongelijk verdeeld is, tja daar kiezen we onze politici voor. Om het allemaal in goede banen te leiden. En wij mogen stemmen. Wij hebben dat recht. Of ik er veel vertrouwen in heb? Natuurlijk niet. Maar ik geef ze het voordeel van de twijfel. Misschien, heel misschien, gaat er nu een keer echt iets gebeuren waar we blij mee kunnen zijn? Met z’n allen.

Met z’n allen

We moeten het met elkaar doen. Daarom heb ik gestemd. Omdat ik in een vrij land leef waar dat mag. Waar ik mijn stem mag laten horen en waar ik misschien een heel klein beetje invloed kan hebben op een nog mooier en nog beter Nederland. Hopend op een goede uitkomst, zodat we eindelijk met z’n allen tevreden zijn met wat we hebben. Ik wens de gekozen politici veel succes.

Read More
No Comment

toekomst

Piraten
16 November 2023

Piraten

Boeken en films over piraten zijn af en toe best leuk. Maar wie noemt zijn/haar politieke partij nu de Piratenpartij. Heb je er weleens over gehoord? Ik, tot nu toe, nog nooit. Dat zegt wel iets. Maar ik, zoals velen met mij, heb van de week eens even de kieswijzer gedaan. Want ook ik heb geen idee op wie ik nu moet gaan stemmen. Ze zeggen allemaal hetzelfde, ze beloven van alles en we moeten allemaal nog maar zien wat er van terecht komt.

Pieter Omtzigt

Lange tijd dacht ik aan Pieter, maar als hij nu al begint met draaien en dingen niet willen zeggen dan wordt dat alleen maar erger naar mijn bescheiden mening. Geen Pieter dus. Ik ben een groen links fan. Maar zoals met alle een beetje ‘ultra’ partijen wil ik niet te links en niet te rechts. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben zeker voor alle klimaatregelingen. Ik heb ook geprotesteerd tegen kernenergie, het was waarschijnlijk een van mijn eerste protesten. Om nu te horen dat we toch maar weer die energiecentrales moeten openen. Nee, dus. Groen links is daarom nog wel een optie. Maar wie is die Jesse Klaver?

Frans Timmermans

Ik zie Frans Timmermans zeker als premier. Hij heeft ervaring en in de tijd in Brussel heeft hij vast de nodige vriendjes gemaakt en dat kan nooit kwaad, denk ik dan. Zo wip ik van de een naar de ander. Hoog tijd dus om eens even te kijken welke partij het best bij mij past, wat betreft de antwoorden op de stellingen die als voorbeeld dienen. Nu is het altijd zo dat er veel vragen tussen staan die niet met ja en niet met nee kunnen worden beantwoord.

Antwoorden

Helaas is het nog steeds niet mogelijk om een toelichting bij te voegen of een ja of nee antwoord te geven met een indien. Dus worstelde ik me door de vragen heen en geef zo eerlijk mogelijk antwoord. De uitslag is spannend. Na enig diep nadenken van de computer komt er een antwoord; De Piratenpartij/de Groenen. En ja, we waren het over de meeste standpunten eens. Ok, ik ben tegen de wapenindustrie en om daar meer geld aan uit te geven vind ik zwak. Maar ik ben ook eerlijk genoeg dat we helaas nog niet zover zijn met z’n allen dat we andere mogelijkheden aannemen dan elkaar doodschieten om met elkaar om te gaan.

Mogelijkheden

Niet dat die er niet zijn, maar niet een politieke partij durft dat aan. We blijven graaien naar wapens. Maar goed, terug naar mijn piraten. Waarom? Waarom toch lieve aardige piraten, noemen jullie je partij zo? Er is toch geen hond die dit serieus gaat nemen. Neem een voorbeeld aan de naam van de Dierenpartij. Een partij waar ik meermalen op heb gestemd omdat ze goeie ideeën hadden. Ik hou van dieren maar kom op zeg. Zij geven nu ook toe dat het geen handige naam is, maar het is zo ingeburgerd dat het veranderen verwarring op gaat leveren.

Voorbeeld

Piraten: Neem een voorbeeld aan de dierenpartij en hol ze niet achterna wat betreft je naamkeuze. Wat is er mis met alleen: De groenen? Jullie lijken me ook niet zo’n stelletje dat kost wat het kost (zelfs levens) voor de natuur opkomt. Een beetje meer gematigd is ook prima. Ik ben helemaal voor jullie standpunten, maar ga ik op jullie partij stemmen? Ik denk het niet. Om de eenvoudige reden dat ik het idee heb dat niemand anders dit doet, behalve misschien jullie familie en vrienden. Komt dit door jullie stellingen? NEE, het komt puur door de naam.

Eerste

En ik snap dat als iedereen er zo over denkt jullie nooit een zetel zullen krijgen. Maar om nou zomaar mijn stem weg te gooien vind ik ook een beetje zonde. Dan toch maar GroenLinks? Het zou maar zo kunnen. Helmaal zeker ben ik nog niet en ik ben bang dat ik blijf twijfelen tot ik in het stemhokje sta. Piraten, zo noemden we in de jaren ’70/’80 de illegale radiozenders.

En dit doet me even denken aan mijn ex-man die ook zo’n zender had. Willem, van harte gefeliciteerd met je verjaardag vandaag!!

Read More
No Comment

actualiteit

Een passant – Sacha Bem
24 September 2023

Een passant – Sacha Bem

De debuutroman van Sacha Bem, ‘Een passant’, verschijnt volgende week bij Uitgeverij Doornwater. Bem heeft al de nodige schrijfkilometers gemaakt in de vorm van wetenschappelijke boeken, maar ‘Een passant’ is zijn romandebuut. Heel bijzonder.

Historische roman

‘Een passant’ vertelt het verhaal van Alphonse de Rochemaure, een intelligente man van lage adel in het Frankrijk van de achttiende eeuw. Een periode met belangrijke veranderingen in het Europese politieke landschap waarvan de gevolgen nu nog zichtbaar zijn.

Vredesbesprekingen

Na een korte periode als kloosterling, is Alphonse de jonge secretaris van de gevolmachtigd minister van Frankrijk tijdens vredesbesprekingen in Utrecht, en vervolgens succesvol ambassadesecretaris in Rome, maar wanneer hij na geruime tijd weer in Frankrijk terugkomt blijken amoureuze verwikkelingen de oorzaak van een ingrijpende wending in zijn leven.

Een onbeschreven blad

Voor velen is de periode waarin de roman zich afspeelt een onbeschreven blad. In ‘Een passant’ komt dit tijdsgewricht tot leven, evenals de personen die de geschiedenis mede hebben gevormd. Maar zeker zo belangrijk is dat Sacha Bem een roman heeft geschreven die de lezer nog lang zal bijblijven.

Uitgeverij

Uitgeverij Doornwater is trots op haar nieuwste uitgave: “Toen wij het manuscript ontvingen, waren wij direct onder de indruk van de bijzonder fraaie schrijfstijl die Sacha hanteert. Dát, in combinatie met het boeiende en intrigerende verhaal over Alphonse de Rochemaure en het waarheidsgetrouwe tijdsbeeld dat Sacha weet te schetsen door zijn uitgebreide kennis van de geschiedenis, bepaalde dat wij het direct eens waren over het feit dat we ‘Een passant’ wilden uitgeven.’

De auteur

Sacha Bem (1940) studeerde filosofie en doceerde jarenlang geschiedenis van de psychologie, wetenschapsfilosofie en filosofie van cognitie aan de Universiteit van Leiden. Hij is de auteur van enkele boeken op deze gebieden.

Read More
No Comment

Boeken

Recensie Schaduwstad – David Baldacci
26 February 2023

Recensie Schaduwstad – David Baldacci

‘Schaduwstad’ is de laatste in de serie over privé detective Archer. Het verhaal speelt zich af in de jaren ’50, na de oorlog, wanneer de filmindustrie een beetje opkomt. Archer bevindt zich in Los Angeles en krijgt te maken met aankomende sterren in Hollywood. Dat dit wereldje hem allerminst bevalt zal duidelijk zijn wanneer je het personage Archer al eerder hebt ontmoet.

Archer

De detective staat stevig met beide benen op de grond. Hij geeft niets om geld, zolang hij maar genoeg heeft om eten te kopen en ergens te slapen. Als hij dan nu te maken krijgt met mensen die alles doen voor geld, zelfs moorden, is hij vastberaden daar een stokje voor te steken.

Maffia

Wat begint met een onschuldige vermissingszaak, mondt uit in een netwerk van mensenhandel en drugs en veel, heel veel geld. De maffia heeft een stevige vinger in de pap. En dat zijn geen mannetjes die ontzag hebben voor een privé detective die voor politie wil spelen. En vlak de vrouwen ook niet uit, die zich steeds meer lijken te bemoeien met verkeerde mannen. Hoe meer Archer zich bemoeit met zaken die hem niets aangaan, hoe gevaarlijker het voor hem wordt.

Dood

Hij ontsnapt een aantal keren ternauwernood aan de dood. Helaas is niet iedereen zo gelukkig. Spanning op iedere bladzijde dus, zoals we van deze schrijver gewend zijn. Ook al weet je wel een beetje hoe het zal aflopen, toch zitten er genoeg verrassingen in het boek zodat je je niet gauw gaat vervelen.

Schrijfstijl

David Baldacci schrijft veel en heeft verschillende series op de rit staan. Het lijkt me dan ook best verwarrend om iedere keer in een ander personage te moeten duiken. Ik blijf toch de politieke thrillers van hem het beste vinden, vooral ook omdat hij over veel kennis beschikt van politiek achter de schermen. De Archer boeken zijn anders. En dus ook wel weer verfrissend.

David Baldacci

Ik mocht meneer Baldacci ooit een keer in Utrecht ontmoeten, toen hij een promotiebezoek bracht aan Nederland. Ik kreeg de kans uitgebreid met hem te spreken over het schrijven van boeken. Hij gaf me toen de wijze raad nooit, echt nooit, op te geven. Zijn eerste boek werd meer dan 12 keer afgewezen en nu is hij ‘s werelds grootste bestverkopende schrijver.

Achtergrond

Hij is geboren in 1960 in Virginia, USA, waar hij nog steeds woont. Getrouwd met Michelle zetten ze zich beiden in voor mensen met analfabetisme. Hun stichting ‘wish you well’ staat goed bekend. Dat zij zelf daadwerkelijk heel veel doen in de stichting siert ze. Ze lenen niet alleen hun naam, maar ook al hun kracht en macht aan deze stichting.

 

 

Read More
No Comment

Boeken