toekomst

Amerikanen in de ruimte

Het was al negen jaar geleden dat Amerikanen in de ruimte zijn geweest. NASA’s programma naar de ruimte werd stopgezet, er waren belangrijker dingen. Er moest iets gebeuren met het hele ruimteprogramma. En wie kan er beter commercieel denken dan de Amerikanen? Hoog tijd dus om weer een bemand ruimteschip een vlucht te laten maken naar de ruimte.

SpaceX

NASA gaat commercieel. Andere ruimteprogramma’s mogen meedoen. SpaceX sloot zich aan en opnieuw vloog er een bemand ruimteschip naar het Internationaal Ruimte Station met twee Amerikanen aan boord. Een nieuw tijdperk is begonnen.

Twee maanden zonder zwaartekracht

Bob Behnken en Doug Hurley, ervaren astronauten, hadden de taak om het schip te testen terwijl ze twee maanden op het ruimtestation verbleven. Ook gaan ze batterijen vernieuwen en een en ander aanpassen. Dit gebeurde door vier keer een ruimtewandeling te maken.

Gewend

Wij zijn inmiddels al gewend en verwend door alle ervaringen in de ruimte en de bijbehorende ruimtevaart. Een tripje naar de maan is bijna net zo bijzonder als een tripje naar Barcelona. Toch leek het nu weer even extra speciaal. Er waren weer Amerikanen in de ruimte. Amerikanen zijn enorm chauvinistisch en weten het naar buiten te brengen.

Abonnee

Ik ben geïnteresseerd in ruimtevaart. Er was een tijd dat ik vond dat we eerst op aarde onze zaakjes op orde moesten hebben voordat we ons gingen bemoeien met alles buiten onze planeet. Maar net als het onrealistisch denken over ‘eerst ons eigen land en dan de rest van de wereld’ heb ik dat laten varen. Ik werd abonnee van NASA en heb geleerd hoe ontzettend belangrijk de ruimte om ons heen is en kan zijn.

Hulp

Ik begreep van NASA dat er verschillende experimenten tegengehouden worden hier op aarde omdat we nu eenmaal te maken hebben met zwaartekracht. In de ruimte kun je, relatief veel gemakkelijker, proeven doen waarbij zwaartekracht geen rol speelt. Proeven met speciale ooglenzen bijvoorbeeld, waardoor mensen die blind zijn of worden weer kunnen zien. Dat is maar één klein voorbeeldje, maar hoe belangrijk voor de niet-ziende mens!

Van alle markten thuis

Er zijn veel andere voorbeelden. Experimenten waardoor het leven van de mens beter wordt. Ik kijk met open mond naar de kwaliteiten van de astronauten. Niet alleen moeten ze maar weten hoe ze zo’n ruimteschip moeten besturen, maar ook moeten ze allerlei technische handelingen verrichten op en aan het ruimtestation. Daarnaast moeten ze fysiek een soort supermens zijn. De impact van maanden gewichtloos zijn op je lichaam is niet mis.

Testpiloten

De twee mannen zijn hun carrière begonnen als testpiloot. Dat moet je durven. Natuurlijk zal er alles aan gedaan worden om een toestel zo veilig mogelijk te maken. Maar een testvlucht maken, als eerste mens in zo’n toestel, is en blijft altijd gevaarlijk. Er gaat ook nog weleens iets mis. Een vliegtuig kun je dan nog proberen aan de grond te zetten. Of je hebt een springstoel en een veilige parachute die jouw leven kan redden.

Atmosfeer

In een ruimteschip is dit anders. Gaat er iets mis, dan gaat er iets goed mis. Er zijn natuurlijk veel momenten tijdens een vlucht die spannend zijn. Voor mij is het altijd een kippenvel moment als een schip door de atmosfeer vliegt. Alsof je van de ene dimensie in een ander terecht komt.

Geen contact

NASA/SpaceX had gezorgd voor camera’s. Er was op het moment van aankomst een vliegtuig in de lucht die de eerste beelden kon opvangen. De afgelopen zes minuten was er geen contact geweest met de bemanning. Vanwege de 2000 graden Celsius en de enorme kracht in de atmosfeer wordt er een soort schild rond de raket gevormd, waardoor communicatie even niet mogelijk is.

Daar zijn ze

Gespannen zit ik voor de computer waar de infrarode beelden vanuit het vliegtuig te zien zijn. En met een enorme KNAL vliegt er een lichtbal als een komeet het scherm op. Daar zijn ze! Vrijwel direct vliegen er parachutes uit de ‘Dragon’ om hun vaart nog meer te verminderen naar een magere 20 km per uur. En met een ‘zachte landing’ plonsen ze enkele minuten later in de Golf van Mexico. Het is zondagavond, 2 augustus, een paar minuten voor 9 in de avond.

Tranen

Een luid applaus klinkt op vanuit alle ruimtecentra. De verslaggevers spreken met overslaande stem door elkaar en bij mij lopen de tranen over mijn gezicht. SpaceX verwelkomt de mannen terug op aarde en voegt eraan toe dat ze de twee astronauten willen bedanken voor het kiezen van SpaceX voor hun vlucht. Een luid gelach volgt. Leuk gedaan.

Opgevist

Het duurt even voordat de capsule opgevist uit de zee en aan boord gehesen wordt. Dan pas zie je hoe gehavend de capsule is. Geen wonder ook, na zo’n reis. Grote bruine brandvlekken, vol deuken en butsen staat het relatief kleine voertuig te wachten om zijn passagiers uit te spugen. Er moet eerst met allerlei apparaten gekeken en gemeten worden of en hoeveel straling er nog om de capsule heen hangt. Dat zo’n dingetje sowieso zo’n fantastische bescherming biedt tegen straling, hitte, snelheid en rondvliegende rommel is ongelooflijk. Op de vraag of je als astronaut iets van de daling merkt, is het antwoord: ‘Ja, maar je kunt het vergelijken met kleine botsingen in een auto. Daarbij zijn wij beschermd door lagen schokwerend materiaal van onze pakken en helmen.’

Eer

Ik had nooit eerder van Bob en Doug gehoord. Maar deze mannen geven hun tijd, energie en ja, hun leven, voor de mensheid. Wat een moed. Ik geloof ze direct als ze zeggen dat het een eer voor ze was. Maar dat werkt ook andersom. Het was een eer voor mij en voor miljoenen mensen dit te mogen aanschouwen en een beetje hoop te putten uit deze en de vele missies die zullen volgen. NASA heeft er een geweldige collega bij in de vorm van SpaceX. Samen zijn ze vol vertrouwen op reis gegaan. Dit was een historische gebeurtenis. Welkom thuis, Doug en Bob. En bedankt!

We hebben nog niet eerder veel over ruimtevaart geschreven. Op onze link naar ruimte kreeg ik de volgende berichten. Maar altijd leuk om weer eens te lezen…