• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for lachen. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Humor
23 August 2022

Humor

‘Je kan wel lachen met mij, hè?’ Deze vraag is in onze familie een begrip worden. Frappant was het dat zodra mijn moeder (de bedenker van de vraag) deze woorden had gesproken, er altijd iets gebeurde wat minder leuk was. Gelukkig geen echt nare dingen, maar er viel meestal iets kapot of het ging keihard regenen en niemand had een jas of paraplu bij zich.

Lachen

We konden er wel om lachen, vooral naderhand. Maar zodra ze het had gezegd kwam gelijk de reactie: ‘Oh nee hè? Wat gebeurt er nu weer voor ramp?’ Dus is het waarschijnlijker dat er daardoor iets onvoorziens gebeurde dan door wat mijn moeder had geroepen. Want verwacht je een ramp, dan zal die meestal volgen.

Satire

Daarom ben ik geen fan van satire. Ik kan er niet om lachen als er grappen worden gemaakt waarbij een ander ‘voor gek staat’ of erger. Het valt me op dat humor in Azië vaak wrang is. Ik weet niet of dit met de cultuur te maken heeft of omdat men er daar openlijker voor uitkomt dat ze het vreselijk grappig vinden als er bijvoorbeeld een kindje valt en zich behoorlijk pijn doet.

Leedvermaak

Het schijnt enorm vermakelijk te zijn als iemand anders valt, liefst met bloed als gevolg. Wellicht omdat we blij zijn dat het ons niet overkomen is? Ik heb er nooit om kunnen lachen. Net zo min als om grapjes waarbij je een ander kwetst. In de naam van humor.

Plezier

Humor is voor mij een gevoel van blijdschap. Van ergens zo’n lol om hebben dat je pijn in je buik krijgt van het lachen. Droge humor, waar je altijd even over na moet denken, is ook een goed soort humor, wat mij betreft. Zo kan ik heel erg lachen op een dagje uit met mijn zus, die die droge humor heeft. Ook vriendinnen/vrienden kunnen er zo af en toe wat van. Heerlijk.

Lachen is gezond

Lachen is gezond. En met dat thema in mijn hoofd heb ik een keer een lachsessie meegemaakt op een symposium. Het symposium was op zich vrij ernstig. Alles werd zeer serieus aangepakt en verteld. Tot mijn goede vriend, Tom Crum (ja, daar is hij weer) de gave had om de heleboel eens even op te schudden.

Serieus lachen

Hij vertelde zijn publiek hoe, mocht je het vergeten zijn, je spieren werken als je je gezicht in een glimlach verandert. Hoeveel en welke spieren hiervoor nodig zijn zal je verbazen. Hij heeft ons een uur vermaakt met een uiteenzetting van het fenomeen ‘lachen’.

Bijzonder

Er zijn niet veel soorten die kunnen lachen. De mens is er een. Ik heb ook weleens een aapje in een deuk gezien. Letterlijk. Een onderzoeker haalde een grapje met hem uit. En de aap begreep het. Hij schaterde het uit en lag te rollen op de grond van plezier. Heel komisch. Ook heel bijzonder. Ik verdenk een hond er ook van dat die kan lachen. Voor de rest wordt het schaars.

Koesteren

En dus moeten we die gave koesteren. Lach! En lach veel. En mocht je er een beetje hulp bij kunnen gebruiken, ga eens naar ‘Fred Klett’ via YouTube of google zijn website. Ik garandeer je dat je een uur heel hard zal lachen. Zonder iemand ook maar een hak te willen zetten, vertelt hij over zijn familie. Het opgroeien met 8 broers en een zusje (arme meid). Op zeer komische wijze.

Read More
No Comment

Gezondheid

Kunstmest
16 August 2022

Kunstmest

Ik heb alle begrip voor onze boeren. Echt, het is verschrikkelijk als je niet door ‘mag’ met je familiebedrijf, waar jij, je ouders en misschien je grootouders, jaren je ziel en zaligheid in hebben gestopt. Alleen omdat het klimaat naar z’n grootje gaat, doordat jij kunstmest gebruikt.

Nederland

Toch viel mij van de week iets op. Met alle respect voor onze boeren, hebben ze er in Ghana iets op gevonden. Ten eerste hebben ze, na de teleurstelling en boosheid, vrijwel direct gevraagd: ‘Wat kunnen wij hieraan doen?’. En dat gaat een andere richting op dan hier in Nederland.

Demonstratie

Want zeg heel eerlijk, denkt iemand dat de boerenprotesten en demonstraties werkelijk zin hebben? Het zou moeten, maar ik ben bang dat als ze in Den Haag iets in hun kop hebben wij er met z’n allen weinig meer aan kunnen veranderen. Denk je er anders over? Ga dan alsjeblieft je gang. Ik ben zeker niet tegen demonstreren, zolang het vreedzaam verloopt.

Rusland

In Ghana hebben ze andere ideeën. Dat kwam in eerste instantie niet doordat de regering iets verbood, maar omdat de zakken kunstmest uit Rusland moeten komen. En het zal je niet verbazen dat ze in Rusland nu zeggen: ‘Je bekijkt het maar, van ons krijgen jullie niets.’

Oplossing

Daar hebben de Russen alleen zichzelf mee, want de Gahnezen zijn slimme mensen. Hoe kunnen we verder verbouwen zonder kunstmest? We gaan organisch bemesten! We gebruiken de poep van mens en dier, slaan dit op in grote containers en strooien het over ons land uit.

Wantrouwen

Uiteraard is er eerst wantrouwen. Want we hebben het jaren gedaan met chemisch spul. Dus hoe kan een natuurlijk product ons helpen de oogst te redden? Een boerin wilde het wel proberen. ‘Mijn oogst is anders toch verloren, dus ik wil dat wel proberen,’ was haar logische gedachte. En laat het nu beter werken dan kunstmest!

Fabrieken

Er is op dit moment een fabriek in Ghana die uit z’n voegen barst. Er is ineens een enorme vraag naar natuurlijke mest. En zij zijn de enige die hieraan voldoen. Dus is er een verandering gaande. Er worden binnenkort meer fabrieken geopend. ‘En als we toch bezig zijn met veranderingen, dan maar gelijk radicaal,’ zegt een boer die voor de microfoon verschijnt.

Lachende boer

Hij lacht en vertelt enthousiast dat hij dit seizoen al voorzichtig is begonnen met biologische landbouw. Maar volgend seizoen breidt hij dit fors uit. ‘Ja het is hard weken, maar dat zijn we gewend. En op deze manier draag ik ook een heel klein steentje bij aan de verbetering van de aarde.’ Die aarde waar hij zijn leven aan geeft en waar hij de vruchten van plukt. Niet alleen hij, maar alle mensen in zijn omgeving.

Positief

Ik ben hier zo voor. Ik vind dit zo geweldig positief en inspirerend. In plaats van te blijven hangen in woede en verdriet, zoekt hij met zijn collega’s een oplossing waar iedereen nu iets aan heeft. En zeker ook in de toekomst. En ik weet het, daar hebben onze veeboeren (nog) niet zoveel aan. MAAR, ook voor deze boeren moet er een oplossing te vinden zijn.

Geen verkoop

Geen verkoop van de boerderij, maar een andere manier van aanpakken. Er was al een veehouder in Nederland die de ontlasting van zijn koeien wist te scheiden en zo een schonere manier van werken ontdekte. En ook in Nederland zijn boeren slim. En er werken al veel biologische boeren. Misschien dat we dit kunnen uitbreiden. Vooral als hun bedrijf op de tocht staat.

Demonstratie?

Blijven demonstreren tot het doordringt bij de mensen die de wetten maken? Of de koppen bij elkaar steken en zelf oplossingen bedenken? Wat zou eerder, beter en effectiever werken? Ik kies voor het laatste, maar gelukkig hebben we hier allemaal nog de keuze te reageren hoe we verder willen. Vergeet echter niet dat positiviteit altijd, altijd, meer indruk maakt dan negativiteit.

Read More
No Comment

leven

Vertaling
21 June 2022

Vertaling

In de trein zitten mijn zus, mijn vriendin en ik. Aan ons de taak om een vertaling te maken. We hebben al onze inkopen om ons heen verzameld en zitten moe en zeer voldaan nog na te genieten van een drukke dag ‘stadten’. Gelukkig was er nog een plekje in de trein, want voor de rest zit het vrij vol. We hebben ook nog het geluk dat we niet in een stiltecoupé zitten.

Vertaling naar het Engels

Mijn vriendin die een nichtje in de USA heeft wonen, is blij met haar oud-Hollandse kleuterliedjes boek. Haar nicht, in Amerika geboren maar afkomstig van Nederlandse ouders, heeft het in haar hoofd gezet dat ze een beetje van de Nederlandse cultuur door wil geven aan haar kinderen. Zelf spreekt ze een paar woordjes Nederlands, vandaar dat ze graag een vertaling wil van alles wat er opgestuurd wordt.

Boek met kinderliedjes

We beginnen vol goede moed aan ‘Poesje mauw’. Dat gaat ons heel goed af. Het is dan ook niet zo heel moeilijk. Op naar de volgende: Er komt een boer uit Zwitserland. Oké: There’s a farmer coming from Switserland.’

Kadeekadollekekadaa

Wat??? Tsja de volgende regel is inderdaad: Kadeekadollekakedaa. We barsten in lachen uit. Want hoe moet je dat nu vertalen? We laten het zo staan en hebben de grootste lol over hoe die Amerikanen dat straks gaan uitspreken. ‘Hij had een een aan zijn hand.’ Dat is ook te doen.

Laberdielaberdalaberdonia

En dan de volgende. We zakken huilend van het lachen half van de treinbanken af. Wat moet je met Laberdie Laberda Laberdonia? Inmiddels lacht de hele coupé met ons mee. Wie heeft dit ooit verzonnen?

Kinderliedjes

Kinderliedjes zijn over het algemeen geen hogere literatuur. Er wordt vaak maar iets neergezet om een regel daarvoor te laten rijmen. Of het woord nu wel of niet bestaat maakt in deze niets uit. ‘Het is toch voor kinderen gemaakt en die weten niet beter.’ Maar wie heeft ooit het lied van de Zwitserse boer bedacht? Die heeft zich er wel heel gemakkelijk van af gemaakt.

Onderzoek

Ik moest er het fijne van weten. Ik heb het dus even opgezocht voor degenen die er ook nieuwsgierig naar zijn. Het blijkt een van de alleroudste liedjes te zijn in onze geschiedenis. Het stamt van rond 1670. Ja echt. Het is bedoelt als ‘spotliedje’ voor de uit Zwitserland afkomstige Jean de Labadie.

Priester

Na omzwervingen via het katholieke geloof kwam De Labadie bij de gereformeerde kerk. Hij was het ook daar niet eens met de ‘slappe’ houding van zijn collega’s en stapte in 1669 op om zijn eigen kerk te stichten: De Labadisten. Zuiver en heel recht(s)lijnig ging hij zijn volgelingen voor. De bijbel moest vooral zo letterlijk mogelijk genomen worden. Hij heeft het niet lang uitgehouden en is vroeg gestorven waarna zijn volgelingen ook her en der verspreid werden.

Het kinderliedje

Het kinderliedje werd dus gezongen om een beetje de spot te drijven met die Labadist. Nu snap ik een klein beetje de achtergrond van die vierde regel. Blijft de vraag wat ze bedoelen met Kadeekadollekekada… We zullen er misschien nooit achter komen.

Read More
No Comment

Reizen

Pay it forward
24 May 2022

Pay it forward

Gisteren loop ik van de supermarkt naar huis. Er komt me een mevrouw tegemoet lopen met een stralende glimlach op haar gezicht. Ik denk eerst; ‘Kennen we elkaar?’. Maar ze kwam me niet bekend voor. Terwijl we elkaar passeren zegt ze tegen me: ‘Mevrouw, wat heeft u een vrolijke jurk aan.’

Verbaasd

Verbaasd blijf ik staan. Het klopt, ik heb een jurk met een kleurige bloemenprint aan. Ik bedank haar en zeg dat ik het leuk vind dat ze zo spontaan is. Ze legt me graag uit waarom. Ze heeft voor zichzelf besloten dat ze minstens een keer per dag iemand die ze niet kent een gemeend compliment geeft.

Ervaring

Haar ervaring hiermee is geweldig. Ze zegt dat iedereen die ze tot nu toe heeft ontmoet blij verrast is. Ze krijgt mooie reacties terug en soms zelfs een traan. Ze heeft gemerkt dat veel meer mensen dan ze voorheen dacht hier behoefte aan hebben. Sowieso een vriendelijk gezicht en even een praatje.

Kennissen

Zo heeft ze er ineens een hoop kennissen bij. Vooral in een stad, zegt ze, loopt men elkaar gehaast voorbij. We hebben geen tijd meer voor iets, laat staan voor elkaar. Daarom vraag ik iedereen die dit een leuk gebaar vindt om het door te geven. ‘Wilt u vandaag ook iemand die u niet kent een complimentje geven?’. Mijn antwoord is direct en gemeend. ‘Natuurlijk doe ik dat.’

Pay it forward

Het is maar een klein gebaar, maar als het doorgegeven wordt hebben we binnen enkele weken (zelfs dagen) een andere, veel vrolijker, wereld. Mensen die zich eenzaam of depressief voelen, mensen die een rotdag hebben, of mensen die lachend door het leven gaan: Iedereen heeft af en toe een schouderklopje nodig.

Goed idee

De mevrouw die ik sprak vertelde me dat zij het ook ‘doorgekregen’ had van iemand anders. ‘En ik geef het ook heel graag door, want het geeft me een extra goed gevoel over mijn dag.’ Ik kan het me heel goed voorstellen. Niet iedereen blijft staan voor een praatje. Maar iedereen bedankt haar en gaat verder met een glimlach. En alleen dat al, is het meer dan waard.

Klein begin

Het kost geen moeite. En het is een klein begin, maar met grote gevolgen. Probeer het eens, jij kan ook een positief verschil maken in de dag van een ander.

 

Read More
No Comment

leven

Ik mis je, ik mis je niet
21 April 2022

Ik mis je, ik mis je niet

Eline de Moor (52) is blij met Ronald, al blijven de hersenspinsels haar lastigvallen. Heel voorzichtig begint er een toekomstbeeld bij haar te ontstaan.

Heerlijk rustig

Ik betrap mezelf erop dat ik loop te neuriën terwijl ik mijn boodschappen uitpak. Het is prachtig weer buiten, maar dat is niet de reden voor mijn goede bui. Na de aanvaring met Vivienne is het heerlijk rustig gebleven. Nadat ik bij Pia mijn hart had uitgestort, ben ik met Ronald gaan hardlopen en daarna hebben we een terrasje opgezocht. Tot mijn eigen verbazing hielden mijn gedachten zich stil en kon ik gewoon genieten van het moment. Ik zag weer hoe leuk hij is, hoeveel moeite hij voor me doet, hoe ik me kan ontspannen als ik bij hem ben. 

Geen kritische ogen

En nu is het al een week of twee zo heerlijk rustig in mijn hoofd. Ik ben blij als ik hem weer zie, we hebben lol en mooie gesprekken. Geen Vivienne, geen Annette aan de muur in de woonkamer, geen kritische ogen of ongemakkelijk gedoe. We appen geregeld, en als het een dag stil is, maakt me dat niet onrustig. Eigenlijk best gek, want bij vorige dates kreeg ik daar ontzettend veel kriebels van. Dan vond ik daar van alles van, en was ik bang dat het contact verbroken werd. Van binnen voel ik die onrust weer opzetten als ik eraan terugdenk, het deed soms haast fysiek pijn. En nu is het zo rustig, dat ik Ronald niet eens mis als we elkaar een paar dagen niet zien.

Ik mis hem niet

Ik stop even met wat ik aan het doen was, de sinaasappels in de fruitschaal leggen. Ik mis hem niet. Is dat niet raar? Zou dat niet moeten? Het voelt zo rustig dat ik me zelfs af begin te vragen of ik echt wel wat voor hem voel. Of zit ik mezelf nou wat aan te praten? Het gaat gewoon goed, had ik net geconcludeerd, waarom zou ik dan weer op zoek gaan naar iets wat misschien niet klopt? 

Gedachten

Met een zucht zet ik de waterkoker aan voor een kop thee en besluit die laatste gedachten weg te laten waaien. Ik ben er een kei in mezelf gek te maken, en ik hou liever het fijne gevoel vast dat ik daarnet had.

Lachende foto

Mijn mok thee staat even later op de salontafel te dampen en ik scroll wat door mijn social media voor ik weer aan het werk ga. Ik open WhatsApp en open het gesprek met Ronald. Als ik zijn lachende foto zie, voel ik weer hoe blij ik van hem word. Misschien is dat wel het nieuwe missen, bedenk ik. Geen gemis dat pijn doet, maar dat warm voelt. Ik stuur hem een kusje en sluit mijn telefoon. 

Thee

‘Hé mam!’ De voordeur slaat dicht, Julie smijt haar tas in een hoek. ‘Wat eten we vanavond?’ Ze loopt direct door naar de koelkast en haalt er een stuk kaas uit waar ze een flinke plak vanaf snijdt. ‘Rösti’, antwoord ik, ‘en zo te zien zonder kaas, want die is dan op. Thee?’ Ik zet uit gewoonte water op voordat ze antwoord geeft, want mijn dochter heeft haar thee-gen van mij geërfd. Thee is altijd goed. Julie leunt tegen het aanrecht terwijl ze de kaas opeet. Ik zie ineens de volwassen vrouw in haar doorkomen, zo lang als ze is. Nog even en ze vliegt uit.

Schooljaren

Die avond kijk ik de tafel eens rond. Julie staat op het punt haar school af te ronden, na de zomer gaat ze op kamers. Een mijlpaal, die me vervult met trots en weemoed. Kas is nog niet zover, hij zweeft op die leeftijd dat hij kan switchen van wijsheid naar kinderlijke meligheid. Ik weet inmiddels dat die schooljaren voorbij vliegen. Voor ik het weet slaat hij ook zijn vleugels uit, en wordt mijn huis een leeg nest. Of nou ja, leeg… ik ben er natuurlijk nog. En Ronald. Die laatste gedachte stroomt als een blij riviertje door me heen. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Iemand missen is geen graadmeter voor een fijne relatie. Als je je goed, rustig, fijn en kalm voelt als je bij elkaar bent, dan is het niet zo gek dat je hem niet mist wanneer je weer met je eigen dingen bezig bent. Dat gevoel van missen is een oud patroon vanuit hunkering naar verbinding. Gezonde liefde doet geen pijn.

Wil je meer weten over de valkuilen bij het daten en het groeien naar gezonde relaties? Doe dan zondagochtend 1 mei om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt.’

Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.

Read More
No Comment

Liefde

Raak
7 April 2022

Raak

Eline de Moor (52) wordt er een beetje moedeloos van. Wordt het ooit rustig in haar relatie met Ronald?

Tranen

‘En zeg nou niet dat ik niet moeilijk moet doen,’ foeter ik tegen Pia. ‘Ik kan dat mens niet uitstaan.’ Ik bedoel Vivienne natuurlijk, de jeugdvriendin van Ronald die er een duivels genoegen in schept om mij op mijn plaats te wijzen. En die is volgens haar duidelijk niet naast Ronald. Ik zie nog de triomf in haar ogen toen ze Ronald vol op de mond had gekust en mij gedag zei. De tranen prikken in mijn ogen.

Normaal

‘Ja op de brandstapel ermee,’ zegt Pia. Ik kijk verbaasd op. Niet de reactie die ik had verwacht. Het haalt me wel uit mijn boze bui, al geeft dat wel weer ruim baan aan mijn tranen. ‘Ik weet het gewoon niet meer.’ Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. ‘Wordt het nou nooit eens normaal? Er is elke keer wel wat.’ Pia laat me huilen tot ik weer rustig word en zegt dan met een moederlijke ondertoon: ‘Gaat het weer?’ Ik knik en trek het servetje onder mijn theeglas vandaan om mijn gezicht af te drogen.

Het ligt weer aan mij

‘Waarom laat je je zo raken door haar?’ wil Pia weten. ‘Denk je niet dat als Ronald echt in haar geïnteresseerd was, er allang iets tussen hen was gebeurd?’ Ik reageer iets te fel als ik terug snauw: ‘O het ligt weer allemaal aan mij, zeker?’ Pia kan er wel om lachen. ‘Lieve schat, kom eens een beetje tot jezelf,’ zegt ze. ‘Ik hoor allerlei kanten van jou die boos zijn, of die teleurgesteld of bang zijn, maar ik mis de rustige Eline die je ook in je hebt. Kun je er niet eens met een beetje afstand naar kijken?’

Het gaat om mij

Ik zie er werkelijk het nut niet van in. Vivienne ging alle perken te buiten, en ik heb niet de indruk dat ze ook maar enige noodzaak voelt om haar gedrag te veranderen. Ze vindt het veel te leuk om me te jennen. En meteen als ik dat hardop zeg, begrijp ik waar Pia heen wil. ‘Ze doet het om mij, niet om Ronald,’ zeg ik. ‘Is dat wat je bedoelt?’ Pia knikt. ‘En zolang jij je laat raken, zal ze dat blijven doen.’ Ik knik. ‘Ik denk wel dat je een punt hebt, maar ik denk niet dat ik eraan kan wennen dat Vivienne zo haar klauwen in Ronald zet.’

Ilse

‘Wat wou je dan doen? Hem verbieden dat hij haar nog ziet?’ Natuurlijk klinkt dat bizar, al lijkt het me lang niet verkeerd als hij Vivienne de deur zou wijzen. Pia heeft nog een troef achter de hand. ‘Weet je nog, hoe je contact met je zus eerst was? Ilse kon ook zo op jouw knoppen duwen, na vijf minuten met haar kon je je haar wel uit je hoofd trekken. Totdat je besloot dat het anders moest.’ Het klopt wat ze zegt, maar een zus is nogal wat anders dan een Vivienne. Pia knikt. ‘Dat is ook zo, maar het veranderde pas toen jij een andere houding aannam.’

Mistroostig

Er ontsnapt een diepe zucht aan me. ‘Zie je wel, het ligt dus weer aan mij.’ Het klinkt mistroostiger dan ik me voel, want ik snap nu wel dat ik er ook zelf iets mee kan doen. Of ik er zin in heb? Niet bepaald. Maar ik weet ook dat als ik niets doe, mijn irritatie over Vivienne zo groot wordt, dat het onhoudbaar wordt.

Kus

Ik heb Ronald nog helemaal niet gesproken sinds ik gisteren bij hem wegliep na die confrontatie met Vivienne. Zijn appje van gisteren heb ik nog niet eens geopend. Als ik weer thuis ben, lees ik zijn berichtje. ‘He lieverd, jammer dat je niet binnenkwam. Beetje opgedroogd intussen? Morgen weer een rondje lopen? Kus, R.’ Ik tik een paar woorden terug. ‘Lees het nu pas, ja leuk! Ben over een uurtje klaar. Tot zo. X’

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Als je voelt dat je bij iemand steeds snel boos wordt of geïrriteerd raakt, dan zou het kunnen zijn dat die persoon iets in jou raakt dat gevoelig ligt. Vaak is dat iets waar je onzeker over bent. Met vriendelijke grenzen kun je je kwetsbaarheid beschermen en de situatie voor jou aangenamer maken.

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman. Wil je graag eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan: https://www.laatsteliefde.nl/gratis-eerste-hoofdstuk-boek/.

Read More
No Comment

Liefde

Feest
5 April 2022

Feest

Afgelopen weekend was een feestweekend. Mijn zwager ging met pensioen en gaf een reuze feest. Daarnaast werd mijn moeder 86 jaar. Dubbel feest, dus. We keken er al geruime tijd naar uit. Het was geweldig, maar het is nu voorbij.

Herinneringen

De herinneringen zijn fijn en we kunnen er nog lange tijd met veel plezier op terugkijken. Maar nu is het even slikken. Het is allemaal goed gegaan, iedereen heeft heel veel plezier gehad. En nu?

Leven

Mijn leven ziet er heerlijk uit. Ik heb iedere dag veel fijn dingen om naar uit te kijken. Waarom voel ik dan toch nog iets van teleurstelling, iets van stress zelfs, dat morgen het ‘gewone’ leven weer begint? Als ik het ga analyseren kan ik niets bedenken wat ik niet leuk vind aan de plannen van morgen.

Tegenop zien

Toen ik nog in loondienst werkte was het altijd, na een vakantie of zelfs na een weekend, weer even omschakelen. Niet dat ik toen een hekel aan mijn werk had, zeker niet. Maar het ‘gewone’ leven stond toch veel verder af van mijn privébezigheden.

Balans

Nu zit daar veel meer balans in. Mijn werk is nog meer mijn hobby dan voorheen. Het is zelfs niet zo dat ik vanaf morgen, de gewone werkweek, weer alles op schema moet doen. Want als we al een schema hadden was dat wel het geval dit afgelopen weekend. Alles had een tijd en een agenda.

Gewoonte

Ik kan dan ook niet anders denken dan dat dit vage gevoel van ‘morgen moet ik er weer tegenaan’, een gewoonte is. Een gewoonte die er zo ingebakken zit dat ik het nog steeds onbewust mijn leven laat beïnvloeden. Tijd om die gewoonte te veranderen, dus.

Schoonmaak

De maandag is mijn dag voor schoonmaak. Niet alleen in eigen huis, maar ook help ik af en toe een buurvrouw, zorg ik voor de schoonmaak van de portieken en dat soort zaken. Zo hebben we allemaal een taak. En ik heb geen hekel aan schoonmaken. Dus is dat ook helemaal niet erg.

Verschil

Natuurlijk vind ik een feestje leuker dan schoonmaak. Maar ik zou ook niet altijd feest willen vieren, net zo min als dat ik altijd zou willen schoonmaken. Het ligt dan ook echt niet aan de bezigheden op zich. Het ligt aan de manier waarop ik ermee omga.

Monnik

Ik denk aan mijn oude vriend, inmiddels al jaren geleden heengegaan. Hij was monnik in het klooster waar ik vaak in de buurt kwam toen ik nog in Amerika woonde. De monnik had als taak de afwas te doen. Iedere dag, na iedere maaltijd. Hij deed dit al bijna 40 jaar. En sloeg nooit een dag over. Sterker nog, hij had er nooit, echt nooit, een hekel aan. Zelfs de gedachte dat dit iets is wat hij liever niet zou doen op dat moment kwam niet in hem op.

Gedachten

In plaats daarvan had hij de gewoonte om iets negatiefs te verzinnen of te denken over zijn taak lange tijd geleden opgegeven. Hij had dit gevoel omgezet naar positiviteit. ‘Wat heerlijk dat ik dit mag en kan doen en hierdoor van dienst kan zijn aan mijn medebewoners. Daarbij wordt de vaat iedere keer weer schoon, en wat is er fijner dan met mijn handen in het water te zijn en de zeepbelletjes te ruiken en zien.’

Niet zo ver

Knap. Ik probeer vaak aan hem te denken als ik iets doe waar ik eigenlijk niet zoveel zin in heb. Soms werkt het, vaak nog niet. Maar ik blijf oefenen. Het helpt in ieder geval al wel heel veel als ik van te voren aan die lieve monnik denk. Met zijn altijd lachende gezicht. Het was een feest als hij iets voor een ander mocht doen. Al is het maar de schoonmaak.

Read More
No Comment

spiritualiteit

Zelensky – De clown tegen de tsaar
3 April 2022

Zelensky – De clown tegen de tsaar

Zelensky – De clown tegen de tsaar. De hele wereld is in shock na de invasie van Rusland op Oekraïne en tegelijkertijd vol bewondering voor het optreden voor de jonge, betrekkelijk onervaren president Volodymyr Zelensky.

Don Croonenberg

Don Croonenberg, bekend van onder meer ‘Een fascinerende hondenbaan’, schreef een boek over deze jonge held. In mei zal ‘Zelensky, de clown tegen de tsaar’ verschijnen. Om deze snelle verschijning mogelijk te maken gingen Boeken.cafe, Doorbraak Boeken en Willems Uitgevers een samenwerkingsverband aan.

Zo snel mogelijk

Zij waren het er direct over eens dat dit opzienbarende boek, dat nú uiterst actueel en relevant is, zo snel mogelijk op de markt moest komen. Daarnaast besloten zij een deel van de opbrengst beschikbaar te stellen voor humanitaire actie in Oekraïne.

Wie is Zelensky?

Wie is deze Volodymyr Zelensky? Tijdens de oprichting in maart 2018, heeft hij natuurlijk nooit kunnen bevroeden dat hij nu, amper vier jaar later, doelwit nummer één zou zijn. Grappig als stand-up comedian, onverzettelijk als staatshoofd van een land in nood. Toen de Amerikanen hem aanboden om Oekraïne te ontvluchten zei hij dat hij geen lift nodig had, maar munitie.

Joodse ouders

Geboren uit joodse ouders in een stad gesticht door de Kozakken was Zelensky jarenlang vooral een vertrouwde komiek op tv, zeker ook in Rusland. Op het witte doek was hij te zien in romantische filmkomedies waarin hij een enkele keer luchtig de draak stak met Russische oligarchen. En toen stond de wereld op zijn kop…

Dienaar van het volk

‘Zelensky, de clown tegen de tsaar’ geeft een goed en boeiend beeld over deze dienaar van het volk. Waar komt hij vandaan? Wat maakt hem zoals hij is? Een biografie over een gesjeesde rechtenstudent, acteur, schrijver en satiricus die als president van een gekweld land hoopt het laatst te lachen in de strijd tegen een doorgedraaide tsaar.

De schrijver

Don Croonenberg is adviseur en auteur. Al jaren ondersteunt hij (politieke) vluchtelingen, komt op voor de belangen van statushouders en organiseert ontwikkelingsprojecten. Eerder schreef hij Een fascinerende hondenbaan, een leerrijk en inspirerend boek over hoe leiders in het bedrijfsleven, de politiek, zorg, media en onderwijs zich staande houden in tijden van hevige tegenwind.

Hulp

Een uiterst boeiend, relevant en bovenal actueel boek. Bij aanschaf, draagt u ook nog eens bij aan de humanitaire hulp richting de Oekraïense bevolking.

‘Zelensky, de clown tegen de tsaar’ wordt uitgegeven door Willems Uitgevers en is vanaf tweede helft mei bij alle reguliere boekhandels te koop óf te bestellen via bol.com

Read More
No Comment

Boeken

Koude douche
24 March 2022

Koude douche

Eline de Moor (52) is ruim een half jaar samen met Ronald. Ze begint zich steeds meer op haar gemak te voelen bij hem, maar een onverwachte ontmoeting zaait twijfel.

Terras

Het is eindelijk weer mooi genoeg buiten om op ons geliefde terras te zitten aan het water. Pia achter haar latte, ik met een grote mok thee. ‘Weet je nog,’ zegt Pia, ‘dat Ronald hier aan kwam wandelen, vorig jaar? Je had toen nog geen idee dat het zo zou lopen.’ Ik grinnik. ‘Klopt, ik verklaarde je nog voor gek dat jij het zo’n leuke man voor me vond.’

Harde schijf

Pia heft haar glas. ‘Is die ouwe Pia toch niet zo maf als jij altijd denkt, hè?’ Ik vertel haar van het gesprek dat ik met Ronald had over het portret van Annette, dat zeer aanwezig was in de woonkamer. ‘Ik vond het best eng hoor, om erover te beginnen,’ beken ik. ‘Maar toen hoorde ik jouw stem in mijn hoofd, haha. Je zit op mijn harde schijf.’ Pia moet erom lachen. ‘Je komt echt nooit meer van me af.’ Ik vrees het ook niet. 

Hond

Na een half uurtje staan we weer op, ik moet weer aan het werk. Met drie zoenen nemen we afscheid, en als ik de hoek omga, struikel ik bijna over een hond die iets te enthousiast de straat in wil. ‘Hé pas op!’ roept de eigenaresse, enigszins geïrriteerd.

Dochter

Ik weet me nog net staande te houden en zie dan wie het is. Harry de hond, met zijn bazinnetje Lianne, Ronalds dochter. Harry begint wild te kwispelen als hij me herkent, en ik ga als vanzelf door mijn knieën om hem te aaien. Lianne kijkt even verbaasd, tot het haar begint te dagen. ‘Jij bent zeker Eline,’ zegt ze dan. 

Lianne

Ik stap vooruit en steek mijn hand uit. ‘Klopt. Dan moet jij Lianne zijn. Leuk je te ontmoeten,’ zeg ik met een glimlach. Lianne aarzelt heel even, maar schudt me dan de hand. ‘Ja, leuk.’ Het klinkt kort en afgemeten. ‘Kom, Harry.’ Ze geeft een rukje aan de leiband en loopt de straat in. Harry sjokt achter haar aan en kijkt nog eens achterom, alsof hij sorry wil zeggen dat ie niet kon blijven hangen. Ik weet precies hoe hij zich voelt. 

Ze moet me niet

Met een ongemakkelijk gevoel klap ik even later mijn laptop open en open het document waar ik mee bezig was. Ik probeer wat woorden op papier te krijgen, maar het lukt niet. De ontmoeting met Lianne blijft in me rondzingen. Ze moet me niet, zo voelt het. Zoals Ronald over haar sprak, had ik een plaatje bedacht van een open, liefdevolle dochter. Een beetje een combi van de warme glimlach van Annette en de fijne persoon die Ronald is. Maar de werkelijkheid voelt als een koude douche. 

Boze stiefmoeder

Ik snap natuurlijk wel dat het best heftig kan zijn als je vader ineens met een nieuwe relatie op de proppen komt. De verhalen van een boze stiefmoeder of van kinderen die er niets van moeten weten, ik heb ze ook wel gelezen en gehoord. Maar nu het blijkbaar mij overkomt, heb ik geen idee wat ik hiermee moet. Ik klap mijn laptop dicht en pak mijn hardloopschoenen. Even een rondje rennen, dat maakt mijn hoofd vast wel leeg. Dat werk haal ik vanavond wel in.

Regen

Als ik halverwege mijn rondje ben gekomen, barst ineens de hemel open en ben ik binnen een paar tellen doorweekt. Ik neem een paar zijstraten om snel naar huis te lopen. Tenminste, dat is de bedoeling. Tot ik merk dat ik voor Ronalds huis sta, in plaats van het mijne. Dat volle hoofd van me ook… Ik zucht maar even en twijfel even of ik aan zal bellen. Ach nee, hier liggen geen droge kleren van me. Ik draai me om en wil weer gaan, als ik de voordeur open hoor gaan. ‘Eline?’

Naar huis

Ronald staat in de deuropening, met Vivienne achter zich. Ze trekt haar jas aan, haar blik flitst heen en weer tussen Ronald en mij. Shit, hier heb ik echt geen zin in. Vivienne slaat haar armen om Ronalds nek en kust hem op de mond. ‘Was weer gezellig,’ lacht ze. ‘Tot snel!’ Ze klapt haar paraplu open als ze naar buiten loopt en schenkt me een stralende glimlach in het voorbijgaan. ‘Dág Eline!’ Ik wrijf het regenwater uit mijn ogen. ‘Kom binnen,’ maant Ronald. ‘Dan kun je je afdrogen.’ Geen haar op mijn hoofd die dat nu wil. Ik draai me om en ren naar huis.

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Zegeltjes plakken noem ik het, kleine irritaties die zich ophopen, tot het zegelboekje vol is en de ander de volle laag krijgt. Als dingen zich opstapelen, kun je al snel verkeerde conclusies trekken, en krijgt je twijfel veel voedingsbodem. Blijf dus niet zitten met wat je dwarszit, maar praat erover. 

Wil je meer weten over de valkuilen bij het daten en gezonde relaties? Doe dan zondagochtend 3 april om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt’.

Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.

Read More
No Comment

Liefde

Contact via gamen
3 March 2022

Contact via gamen

Tegenwoordig wordt steeds meer contact gezocht via gamen. Contacten zijn belangrijk. Zelfs een kluizenaar zal contact zoeken. Misschien niet direct met mensen, maar hij/zij zal zich verbonden voelen met de natuur. Of met een hogere dimensie. Persoonlijk kan ik goed alleen zijn, maar ik kan ook niet zonder mijn lieve familie en vrienden om me heen.

Iedere minuut

We zien elkaar niet iedere minuut, zelfs niet iedere dag. Maar wat is het fijn als we elkaar na een tijdje weer zien en spreken. Zo had ik gisteren een buurtfeestje. Enkele buren kwamen bij elkaar om gewoon even te kletsen en vooral heel veel te lachen. Ik ben zo dankbaar en blij dat ik zulke fijne buren heb. We zijn allemaal totaal verschillend, en toch kunnen we heel goed met elkaar opschieten.

Anders

Dat dit weleens anders is bewijst een programma als ‘de rijdende rechter’. Wat lijkt me dat een ellende. Fijn wonen is zo belangrijk. Een thuishaven, waar je bij kan komen van alle stress en drukte in je leven. Als je zo’n thuis niet achter de hand hebt voel je je verloren. Ik denk hieraan als ik al die Oekraïense vluchtelingen zie die nu proberen de grens over te steken naar het westen.

Positief

Kan je iets positiefs ontdekken in deze hele toestand? Ja, toch wel. Massaal staat de hele wereld op, we hebben demonstraties tegen oorlog. Iedereen weet hoe erg een oorlog is. En het dringt tot ons door, hoe zinloos ook. Regeringen sturen wapens. Mannen en vrouwen, burgers, krijgen die wapens in handen om zich te verdedigen. Hoe denk ik hierover?

Geen idee

Ik heb altijd geroepen dat ik pacifist ben. Ik hou niet van wapens. Ik weiger mijn neefjes speelgoed te geven, wat ook maar enigszins lijkt op oorlogstuig. Maar ook al zouden zij nooit een pistooltje, geweer of zwaard hebben gezien, dan nog pakken ze stokken en takken uit het bos om daarmee te ‘vechten’. Het zit een beetje in ons. En mogen we ons niet verdedigen als er iemand met een tank voor ons staat?

Boek

Ooit las ik een boek over een andere wereld, waar mensen tegen elkaar vochten in een spel. Het was zo goed nagemaakt dat het niet voor ‘watjes’ was. Begrijp me goed, voor mij is de sterkste mens iemand die zich verzet tegen oorlog. Maar volkeren kwamen tegen elkaar op in dit spel. Vol vuur, vernietiging en spanning. Maar niemand raakte gewond, niemand werd gedood. Als je verloor in het spel, mocht je even niet mee doen. Of verloor je punten.

Contact via gamen

Ik denk hierover na als ik mijn jongens hoor ‘gamen’. ‘Ik schiet jou neer en nou ben je dood!’ Zijn broertje doet even net alsof hij omvalt maar staat direct weer op. ‘Jongens, doe nou eens een ander leuk spelletje. Niet zo gewelddadig.’ Zegt de familie. Maar misschien, heel misschien, is dit spelletje nog niet eens zo fout. Want is oorlog spelen niet iets voor kinderen? Leren ze hier niet van dat oorlog een ‘spel’ is? Een zo afgrijselijk, gruwelijk spel dat je dit nooit in het echt wil spelen?

Omhelzing

Als het al te heftig wordt en ze teveel opgaan in hun spel, zodat er ‘echte’ woorden of meppen dreigen te vallen, dan wordt er naar een oplossing gezocht waar ze allemaal tevreden mee kunnen zijn. En altijd, altijd, geven ze elkaar een knuffel na een ruzietje.

Poetin

Dus beste meneer Poetin, leg al je wapens neer en ga zitten gamen! Hierbij mag je net doen alsof je de beste van de wereld bent. En geef meneer Zelensky een dikke knuffel. Pas dan ben je een echte vent. Pas dan zal de wereld je zien als een stoere kerel. Iets waar je, mijns inziens, naar hunkert.

 

Read More
No Comment

Liefde

Goed en slecht
1 March 2022

Goed en slecht

Iedereen weet dat er goed en slecht is in de wereld. Of zoals mijn neefjes zeggen: Er zijn goeieriken en slechteriken. En het is een keuze. Ik heb een vriendin die gelooft in een duivel. Een entiteit die een ziel kan overnemen en daarmee slechte dingen kan doen. Ik geloof hier niet in, met alle respect voor het geloof van anderen.

Keuze

Ik denk dat we ieder een eigen verantwoordelijkheid hebben. Een keuze of we goede of slechte dingen willen doen met de gaven die we mee hebben gekregen. In het spel van mijn neefjes staan de goeieriken en de slechteriken tegenover elkaar. Zwart of wit. Er is geen grijs. Of je bent goed of je bent slecht. Dat iedereen graag een goeierik wil zijn bewijst het antwoord wat ze me geven als ik vraag wat er gebeurt als iemand altijd een slechterik wil blijven. Ze komen niet meer bij van het lachen. Wie wil er nou niet een goeierik zijn?

Googeltruc

Maar hoe word je, als slechterik, dan een goeierik? Ze weten het. Mijn zus (hun oma) speelt de slechterik. ‘Maar dat wil ik niet’, zegt ze. ‘Ik wil een goeierik zijn.’ Dat snappen ze direct. Want, nogmaals, wie wil dat niet? De jongste zal haar veranderen. Hij pakt een speelgoedstaf, kijkt haar diep in haar ogen en aait over haar arm, terwijl hij een soort spreuk uitspreekt. ‘Nu ben je een goeierik!’ roept hij.

Eenvoudig

Was het maar zo eenvoudig. Maar wacht, is het niet veel simpeler dan wij denken? Wij overdenken vaak. Maken alles veel moeilijker en ingewikkelder dan het hoeft te zijn. Wij hebben al cynisme geleerd en geloven niet meer in de oeroude basis van ons bestaan. Want mijn neefjes hebben helemaal gelijk. Zodra je genoeg goede, gouden licht energie stuurt naar de mensen die het nodig hebben, zal je de wereld veranderen.

Moeite

Ik heb moeite met het leren omgaan met mensen als meneer Poetin. Ik ben niet de enige. Het merendeel van de wereldbevolking vind het een enorme ….(vul zelf maar in). Kan je je de golven van negatieve energie voorstellen die zijn richting op gaan? ‘Maar hij verdient niet beter,’ denk ik direct.

Voorbeeld

Ik ga te rade bij mijn vriend, Tom Crum. Mijn voorbeeld, meester en leraar in Aikido en centeren, energiewerk. Ook vind ik antwoorden bij Mike Dooley, de Dalai Lama en anderen die zoveel wijzer zijn dan ik. Kunnen zij mij een antwoord geven? En willen zij mijn voorbeeld zijn hoe ik zonder oordeel met mensen kan omgaan?

JA

‘Het Universum heeft een orde,’ hoor ik. Niets gebeurt zonder reden. OK, dat geloof ik wel. Maar zeg dat maar eens tegen al die vluchtelingen, tegen al die mensen die bang zijn en niet in een oorlogsgebied willen wonen. Het is makkelijk gezegd dat ze niet bang moeten zijn. En ja, angst staat in de weg van liefde. Maar liefde overwint. Altijd. Het enige dat donker kan overwinnen is licht.

Optelsom

Ik maak voor mezelf een optelsommetje. Zodat ik het makkelijker begrijp. Als licht het enige is dat donker kan laten verdwijnen, dan moet er meer licht komen. Een en een is twee. Mag een man als Poetin ook in dat licht stralen? Oef, maar ja. Juist. Hij heeft ooit van zichzelf gezegd dat hij geen ziel heeft. Dat is op z’n minst heel zielig. Natuurlijk heeft hij een ziel. Die hebben we allemaal. Maar heeft hij gekozen voor een donkere ziel? Het lijkt erop. Hij heeft de keuze gemaakt een slechterik te willen zijn.

Hulp

Als dit zo is, dan kunnen wij hem met z’n allen helpen. Door hem uit te schelden? Door hem een …. te vinden? Ehm.. Misschien kunnen we ook een beetje luisteren naar onze voorbeelden: Stuur licht naar de duisternis. Zodra mijn neefje zijn oma diep in haar ogen keek en haar aaide, stuurde hij zijn positieve energie naar haar toe. Zo simpel is het.

Meditatie

Iedere avond om (Nederlandse tijd) 19.00 uur mediteert de wereld. We sturen gedurende 10 minuten gouden licht (energie) naar de mensen die het nodig hebben. Alle mensen in Oekraïne en Rusland. En ja, OOK naar meneer Poetin. Om hem te helpen herinneren dat licht het altijd wint van donker en dat een goeierik het altijd wint van de slechterik.

 

Read More
No Comment

spiritualiteit