Suus heeft een trekje… Dat vindt ze zelf niet altijd zo fijn en grappig. Ze is nogal kritisch en een vleugje onzeker over haar lichaam. ‘Wie niet?’ zal je denken. Tuurlijk velen van ons… Dat weet Suus ook. Dus vaak rationaliseert ze het en dan stopt ze het in het hokje ‘onzin’. Een hele winter lang, zelfs een stukje lente. Maar dan popt het weer op.

Putjes in benen

Suus heeft van die putjes. En adertjes. Daar baalt ze van, iedere keer als ze een jurkje of rokje aan heeft, om nog maar te zwijgen bij een korte spijkershort. Mogen die eigenlijk nog wel bij een zekere leeftijd? Maar die putjes, dat is dus een dingetje. Eetpatronen, sporten en zwangerschappen met 21 en 18 kilo extra gewicht… Alles had zijn invloed op hoe het nu is. Maar er is meer waardoor haar benen er zo uit zien. Gedurende de jarenlange mishandelingen en verwondingen is het weefsel verkleefd en dat zie je terug in de structuur van de huid, de conditie waarin het verkeerd en hoe het aanvoelt. De wens voor gladde strakke benen mag dan onverminderd aanwezig zijn, Suus moet verder kijken dan alleen de oppervlakkige aanblik van haar benen.

Bindweefselmassage

Een afspraak bij de masseur voor een bindweefselmassage werd gemaakt en moest uitkomst bieden. ‘U weet dat dit geen ontspanningsmassage is,’ was de vraag van de masseur? Jazeker, Suus is zich ervan bewust. Maar holy *^#@ wat voor een gevoel kwam daar?! Ademen Suus, in naar je buik, uit via je mond en repeat please. De conclusie was eenvoudig. Dit gaat zeker effect hebben, maar dat moet wel in een kuurvorm van meerdere behandelingen. Verbetering is zeker mogelijk, het gewenste resultaat is dus in zicht!

Niet zonder slag of stoot

Toch kwam daar een moment dat Suus even moest slikken en van haar stuk werd gebracht. Het gevoel aan haar benen, de prikkeling van de huid, het beurse gevoel en die diepe niet te beschrijven pijn vielen niet te ontkennen. Het bracht haar terug naar het verleden. Pijnlijk herinnert ze zich hoe haar benen voelden na een boze bui van haar ex. Bij de vraag waarom het been links zoveel meer schade leek te hebben dan rechts, viel de traan. Pijnlijk besef overmande haar toen ze antwoord gaf op de vraag. ‘Als hij voor je staat, trapt en schopt en hij is rechts, dan vang je links de klappen op.’ Dat was het antwoord op de vraag. Gevolgd door een traan.

Wat deed het met Suus? Zij had het even moeilijk, maar ze ging in haar kracht staan. Want was het niet haar vurige wens om gladde benen te hebben? Niet ten koste van alles, maar misschien wel wetend dat ze daarvoor pijn in de ogen moest kijken? Dat ze los mocht komen van de herinneringen aan die blauwe beurse plekken en de pijn die daaraan vastzat. Dat de pijn die door zo’n massage vrij zou komen, dat ze die mag herkennen, erkennen en mag loslaten?

Suus kiest voor doorgaan

Het is een natuurlijke reactie om weg te lopen voor dat wat pijn doet of ons herinnert aan pijn. Suus is daarin anders. Zij zoekt het op, vanuit haar kracht, omdat ze de drive heeft om sterker te willen zijn dan de pijn. De pijn herkennen, doorleven en achter zich laten is wat ze doet. Bij alles in haar leven. Zo maakt ze schoon schip met haar verleden, staat ze in haar kracht in het heden en ze is daardoor uitermate voorbereid op de toekomst. Zij kiest voor de volgende behandeling, wetende dat ze sterker is dan de vorige behandeling en nog beter bestand is tegen de behandelingen die daarop volgen. Zij kiest ervoor door te gaan. Met behandelen, met iedere dag opnieuw kiezen voor de juiste mindset, met leven vanuit kracht en bezieling. Uit liefde voor… Je raadt het al: zichzelf.

Wil je meer artikelen van Annemarie Lodder lezen over Suus?

• Suus
• Suus, een open brief aan mijzelf

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!