• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for diploma. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Boekrecensie Sneeuwwit – Samuel Bjørk
2 July 2023

Boekrecensie Sneeuwwit – Samuel Bjørk

En weer een geweldig goed boek: ‘Sneeuwwit’ van de schrijver Samuel Bjørk. Dit keer een ‘prequel’ oftewel een boek dat hij eigenlijk als eerste in de serie met Munch en Mia Krüger had willen schrijven. Hij heeft gekozen om ‘Sneeuwwit’ alsnog te schrijven en uit te geven als een introductie tot het samenkomen van dit mooie stel.

Holger Munch

Holger is in dit boek begin 40 en mag voor een speciale eenheid zijn eigen team samenstellen. Dit lukt al heel aardig. Dan krijgt hij een telefoontje van de politie academie, van een goede kennis. Zij raadt hem aan om haar, pas cum laude afgestudeerde, studente aan te nemen. Mia is net 21 jaar, maar heeft indruk gemaakt op de academie. Nooit eerder was er iemand die met zulke hoge cijfers haar diploma haalde.

Kans

Holger geeft haar een kans en ondanks de jaloezie onder zijn medewerkers moet iedereen al gauw toegeven dat Mia een aanwinst is voor het team. Vooral als er twee jonge jongens vermoord zijn met tussen hen in een dode vos, lijkt dit erg verwarrend. Dan komt er een, nooit opgeloste moord, tevoorschijn uit Zweden, die erg lijkt op deze recente moord. Ook toen werden er twee jongens van 11 jaar vermoord aangetroffen.

Mia

Mia ziet vrijwel direct overeenkomsten die iedereen tot dan toe gemist heeft. Jong en enthousiast gaat zij dieper op het onderzoek in. Met gevaar voor haar eigen leven en dat van haar collega’s. Want de seriemoordenaar is van plan het gauw op te geven. Het is het begin van een hele intensieve samenwerking tussen Holger Munch en Mia Krüger, die hopelijk nog heel lang doorgaat. Want ik ben gek op deze serie en ik kom er net achter dat de nieuwste ‘De terugkeer van Mia’, nu ook vertaald is in het Nederlands. Dus snel naar de bibliotheek of boekhandel.

Samuel Bjørk

De Noorse schrijver Samuel Bjørk,  zijn echte naam luidt Frode Sander Ølen, is singer-songwriter en schrijft vanaf zijn 21ste al toneelstukken. Toen hij besloot een keertje voor de grap aan een schrijfwedstrijd mee te doen, kwam daar zijn eerste boek uit voort dat gelijk een bestseller werd. De droom van iedere schrijver.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Fietsexamen
20 April 2023

Fietsexamen

Op weg naar mijn vriendin zie ik ze al langs de weg staan en zitten: de dames en heren van het fietsexamen. Allereerst hoop ik niemand te kwetsen met deze benaming. Sorry, maar ik vind dat onzijdige een beetje ver gaan. Je mag het uiteraard helemaal oneens zijn met mij, maar ik blijf toch graag iedereen of als dame of als heer zien. Maar dat is een onderwerp voor een andere keer.

Koud

Het is koud en er staat veel wind. Buiten de mensen die het examen afnemen zie ik niemand. Ze zitten en staan een beetje wortel te schieten, er lijkt geen kind langs te komen fietsen. Maar wacht: Daar heel in de verte zie ik een fiets met een meisje ver over haar stuur gebogen. Haar buik en rugnummer zijn bijna te groot voor haar jas. Lijkt het nu zo of worden de kinderen steeds kleiner?

Best

Ze doet haar uiterste best, steekt zo ver ze kan haar arm uit als ze de hoek omgaat. Die redt het wel. Helaas is het vaak na het examen direct weer vergeten. Niets ten nadele van dit meiske, maar ik zie ze hier voorbij rijden van die leeftijd zonder omkijken, zonder richting aangeven en hup, zo de weg overstekend op hun fiets. Gelukkig gaat het vrijwel altijd goed. Maar er zijn tijden dat ik heel blij ben dat het niet mijn kind is dat daar fietst.

Kruispunt

Ik kom bij een heel akelig kruispunt. Er is geen overzicht en het wordt hoog tijd dat ze daar iets aan gaan doen. Ik voel voor de twee jochies die me tegemoet komen. Maar ze stappen keurig af en kijken wel tien keer om zich heen of het veilig genoeg is verder te fietsen op het fietspad, dat alleen op dat stukje ophoudt en een paar meter verder weer verdergaat. Ongelooflijk wie dat verzint, maar de jongens doen het uitstekend. Heel voorzichtig en met nog een paar keer kijken wagen ze het erop. Ik zie de mevrouw aan de kant iets opschrijven, ongetwijfeld een goede aantekening.

Afstappen

Ik rijd altijd door maar ben ook geneigd op dat punt af te stappen. Het zicht is nihil en als fietser heb je even twee meter geen voorrang. Maar goed, ik fiets verder. Tot mijn verbazing blijven de kids komen. Hoever moeten die jongelui wel fietsen? Bij de volgende examinator waag ik het te vragen. ‘Ja mevrouw,’ zegt hij tegen mij, ‘dat klopt. Ze gaan van het ene dorp naar het andere en keren dan om.’ Ik herinner me dat wij een rondje om de school fietsten en dan dolgelukkig ons eerste diploma op zak hadden. Hoewel de zwemdiploma’s eerder kwamen geloof ik.

Andere tijden

Dan merk je al hoe snel alles anders wordt. Ik fietste in de jaren ’60, toen er nauwelijks nog auto’s op de weg waren. Is dat pas zo kort geleden, of is dat al zo lang geleden? Het is net hoe je het bekijkt. De man die ik sprak vertelde mij in ieder geval dat ze nu inderdaad zo’n kleine 10 kilometer moeten fietsen, verschillende dorpen door. Met alle gevaren van dien, stoplichten, een gevaarlijke kruising en drukke verkeerswegen. Ik snap het. En ik hoop en wens alle kinderen een mooi fietsdiploma.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Verandering
8 February 2023

Verandering

Er zijn weinig mensen die er echt van houden: van Verandering. Met een hoofdletter. Het is eng, want je weet niet of je na die verandering nog wel gelukkig zal zijn met het resultaat. Ik zag het overal om me heen toen ik na jaren weer ‘thuis’ kwam. Er was een hoop veranderd, tot ongenoegen van de mensen die er waren blijven wonen. Toch is lang niet alle verandering slecht.

Flexibel

Met een beetje flexibiliteit, vooral in je denkpatroon, kun je verandering ook omarmen. Soms is het zelfs hard nodig iets te veranderen. Ik denk aan al die jaren dat ik in een mannenmaatschappij werkte en waar het zeer duidelijk merkbaar was dat een vrouw eigenlijk helemaal niet in die wereld thuishoorde. Sterker nog het was in de tijd dat een vrouw toch ‘vroeg of laat zwanger zou worden, daardoor veel tijd thuis zou zitten en waar veel geld ingestopt zou moeten worden’.

Sollicitatie

Het werd me zelfs gevraagd tijdens mijn sollicitatie. Of ik een vriend had, of we kinderwensen hadden en zo ja, op welke termijn. Geen vrouw haalde het in haar hoofd om hier positief op te reageren. Dan kon je net zo goed niet solliciteren. Wat had ik graag gezien dat er in die tijd al cursussen waren geweest in ‘veranderkunde.’

Geweldige naam

Een geweldige naam overigens, veranderkunde. Want veranderen is vaak niet zo gemakkelijk als je denkt of zou willen. Vooral geen verandering zien in een ander is soms frustrerend. Ik weet er alles van. Ik heb een rottijd gehad onder chefs die dachten dat ze het allemaal beter wisten, maar net van de schoolbanken kwamen en door mij moesten worden ingewerkt. Om later de baas over mij te kunnen spelen. Waarom? Omdat ik een vrouw was. Puur en alleen daarom.

Feminisme

Ik was nooit een zogenoemde feminist. Maar ik wist wel wat goed en fout was. En deze hiërarchie was zo fout, dat het achteraf bijna komisch is. Maar gelukkig zijn er nu cursussen. En wat voor! Geweldig initiatief en zeer welkom in alle zakenleven. En hoe fijn dat je er ook een diploma voor kan halen. Of een certificaat. Dat naar mijn bescheiden mening veel meer zegt over wie jij bent dan welk andere diploma ook. Jij bent bereid te veranderen wat verbeterd kan worden.

Moed

Dat kost energie en is vooral ook moedig. Want was het niet veel makkelijker zo’n kleine 40 jaar geleden om als enige reden aan te geven waarom je iets op een bepaalde manier wil, omdat jij de ‘baas’ bent. Of je nu man (vrijwel altijd) of vrouw was. Het gebeurde op een bepaalde manier, de jouwe. Punt. Nu is het succes van een bedrijf veel meer afhankelijk van de input en medewerking van je hele team. Creativiteit wordt gewaardeerd en daar hoort zeker verandering bij.

Structuur en openheid

Structuur is prima, maar een openheid naar en met je medewerkers is onontbeerlijk. Dit is de tijd van samenwerken aan een succesvol bedrijf. Eindelijk. En mocht er nog wat geruzie zijn, kijk dan eens naar de cursus voor interventie. Met deze cursussen kun je niet alleen meer mensen te vriend houden maar je leert ook hoe je georganiseerd grote veranderingen kan aanbrengen. Ik hou van veranderingen. Dus dit lijkt me een geweldige ontwikkeling.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Werk

Slecht
31 January 2023

Slecht

Af en toe vraag ik me af hoe mensen iets kunnen doen wat zo onmenselijk is, dat het niet waar kan zijn.  Of zie ik dat verkeerd? Is de mensheid van nature slecht? Als optimist kan en wil ik dit niet geloven. Ik geloof niet dat een mens slecht geboren wordt. Er moet een reden voor zijn dat iemand wordt zoals hij/zij is. Door omstandigheden, voorbeelden uit de omgeving. Of heeft het ook iets met DNA te maken?

Hij lijkt op..

Hoevaak horen we niet dat hij of zij op -vul zelf maar in- lijkt. Vooral kinderen mogen vaak nog niet hun eigen, unieke, karakter hebben. Nee, die lijken op ouders, tantes/ooms of opa/oma. Ik weet niets van DNA en hoe dat werkt. Ik geloof echter wel dat iedereen een eigen karakter heeft. En natuurlijk kan dit karakter ontwikkelen door omgeving, cultuur en alles wat er om iemand heen gebeurt.

Televisie

Dus vraag ik me af wat er ooit gebeurt moet zijn in het leven van dat stel dat een kinderopvang aan huis had. Alle diploma’s waren er, alles leek perfect. Man en vrouw, beiden in de 50, keurig netjes. Met afgrijselijke ontzetting heb ik zitten kijken naar het nieuws waarop bekend werd dat dit, oh zo keurige, stel de kinderen seksueel had misbruikt. Kindjes van 1 tot 6 jaar. Monsters!

Camera

Een van de ouders had er geen goed gevoel bij toen haar 2-jarige dochtertje niet meer wilde slapen. Stiekem heeft zij een camera geplaatst in het slaapvertrek van haar dochtertje bij de opvang. Wat ze zag was te gruwelijk voor woorden. Het echtpaar is direct opgepakt. De rechter was te geschokt. Ze hebben 15 jaar cel met tbs gekregen.

Tevreden

Hier waren de ouders ‘tevreden’ mee. Ze zullen wel moeten. Respect voor hun reactie. Mijn reactie was anders. Ik leerde mezelf beter kennen hierdoor. Ik heb mezelf altijd gezien als pacifist. Maar nu dacht ik dat als dit mij was overkomen ik alles zou bewegen om een huurmoordenaar in te schakelen. Zelf zou ik het niet kunnen. Maar er moeten toch mensen zijn, die voor geld, zo’n stel eerst even flink molesteren en dan om het leven willen brengen.

Ongelooflijk

Het is werkelijk ongelooflijk dat mensen in staat zijn om kleine kinderen zoiets aan te doen. De vrouw huilde dat zij opdracht kreeg van haar partner dingen te doen met die kleintjes waar niemand ooit aan wil denken. Laat staan uitvoeren. Zij ‘ging op in het spel’. Ja lekker dan, geef hem de schuld van jouw slechte handelingen. Beiden zijn net zo schuldig.

Empathie

Ik weet, ook deze mensen verdienen empathie. Ik kan het echter niet opbrengen. Zij hebben waarschijnlijk ooit iets meegemaakt in hun leven dat hen zo beïnvloed heeft dat er iets in ze gebroken is en nooit meer is geheeld. Dat is sneu. Maar dat neemt niet weg dat deze acties zo ziek zijn en zo fout dat ze, mijns inziens, geen recht meer hebben op leven.

Slecht

Maakt deze mening mij ook slecht? Ja, misschien wel. Waarschijnlijk zelfs. Toch zie ik een groepje kinderen, zo onschuldig nog. Vertrouwend op de goedheid van de mensen om hun heen. En mijn hart breekt.

 

Alles in bovenstaande tekst is door Ellen geschreven en staat buiten de meningen van Ivonne Meeuwsen. Maar heb jij ook seksueel misbruik meegemaakt, of ken je iemand in je omgeving? Voor helen van seksueel misbruik neem alsjeblieft contact op! Ook jij kan weer een gezond en vrolijk leven leven.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Silver lining
29 November 2022

Silver lining

Silver lining, gold lining, sparkly, pretty. The season is upon us. We get to decorate! I absolutely LOVE the Christmas season. I took my tree up from the cellar and made a day of it. My tree is special. Last year I decided to change things around and bought very fancy ornaments. All in black, red and gold. It was pretty but I missed my usual decorations.

Personal

My tree is very personal. Years ago I started collecting tree ornaments wherever I went. I was a travel agent at the time and got to travel the world. One of my most bizar purchases was a snowman ornament on a beach in the Bahama’s. It was up to 100+ degrees. A salesmen had put out a booth on the white sand and sold Christmas items. So much fun.

Special

Some ornaments are very special. Most remind me of where I was at the time I bought it. Not just physically but emotionally and spiritually as well. I grew up over the years I started collecting. But how I love the memories. Sometimes I let personal growth decide what to buy that year for my tree. I mean, I’ve been in the States so many times, I have quite a few US ornaments taking up space.

Souvenirs

So not all of the precious items are souvenirs from places I’v been to. Some are souvenirs of special occasions, or of people I loved. I have an antique bird on a top branch the sister of my grandma gave me. My grandma passed away long before I was born, but her sister and I got along very well. I loved her. Just before she passed away she gave me her little Christmas bird. He gets a special spot in my tree every year.

Books

The year I graduated from the Writers academy I got a miniature stack of books holding a diploma on top. Perfect! So over the years I collected so many memories that my tree gets to be more and more MY tree. My special tree. And it takes me forever to decorate the tree. Every ornament is treasured and memories pop up before it gets its special place for this Christmas.

Tacky

I’ve sometimes hear whispers that my tree is ‘tacky’ from people who visit for the first time around December. I don’t care what anybody says. I love my tree. And funnily enough, when they look at it a little closer and understand what and why those sparkly things are they like it better and better. I’ve even met people inspired by my tree and doing the same thing.

Silver lining

So make your own traditions this time of year. Make that silver lining, or gold, or green and red, and enjoy! The spirit of Christmas starts early. The merrier you are, the merrier the people around you. Because silver linings spread. It’s what they do. We are all connected by little silver threads.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

spiritualiteit

Recensie Negen – Stefan Ahnhem
20 November 2022

Recensie Negen – Stefan Ahnhem

‘Verwarrend’ is het eerste woord wat me te binnen schiet als ik het boek ‘Negen’ moet beschrijven. Het tweede deel in de reeks, met Fabian Risk in de hoofdrol, las ik in gedeelten. Misschien is dat de reden dat ik iedere keer weer even moest teruglezen waar het over ging en wie ook alweer wie was.

Kerst

Het is een paar weken voor kerst. Iedereen op het politiebureau is moe en kijkt uit naar een paar dagen vrij. Dan wordt er een politicus en een diplomatenzoon vermoord aangetroffen. Het lijkt om dezelfde moordenaar te gaan. Aan Fabian de taak dit uit te zoeken.

Denemarken

Op hetzelfde moment is er in Denemarken ook van alles gaande. De Deense rechercheur Dunja Hougaard heeft de leiding in deze zaak, wat niet in goede smaak valt bij haar collega’s. Maar haar chef heeft bijbedoelingen en ziet niet alleen in Dunja een uitstekende rechercheur, maar ook wellicht een makkelijke prooi in zijn bed.

Moord

De moordzaak leidt Dunja echter naar Zweden en in Stockholm ontmoet ze de agente die ze al eerder heeft ontmoet (in boek 1): Malin. Malin is hoogzwanger en mag niet werken. Het lijkt erop dat de Stockholmse politie de dader te pakken heeft. De chef van Fabian Risk is tevreden, iedereen kan rustig kerstmis gaan vieren.

Fabian

Fabian denkt hier anders over. Hij is nog lang niet overtuigd dat ze de juiste man te pakken hebben. Ook Dunja is nog druk bezig met haar onderzoek. Daarbij heeft Dunja relatieproblemen met haar verloofde. In het huwelijk van Fabian loopt het ook niet op rolletjes. Neem daarbij zijn ex-collega Niva, die probeert Fabian voor zich te strikken en de chaos is compleet.

Verhaallijnen

De moordaken uit Denemarken en Zweden komen bijeen. Maar wie is de dader? Of zijn er meerdere daders? En waarom heeft de schrijver dit boek als titel ‘Negen’ meegegeven? Er lopen wel vijf verhaallijnen door elkaar. Op zich niet zo heel erg als je het boek in een of twee keer kan uitlezen. Ik zeg eerlijk dat ik het heb gelezen in een vrij hectische periode, misschien dat ik daarom mijn gedachten er niet zo bij wist te houden.

Prima

Het boek is overigens wel prima geschreven. Ik hou van de Scandinavische schrijfstijl. Het verhaal blijft spannend. Het blijft boeien, zelfs als het allemaal een beetje door elkaar loopt. En uiteindelijk heeft Stefan Ahnhem er weer een prima boek van gemaakt. Ik ga zeker deel 3 ook lezen, maar neem er dan meer de tijd voor.

Stefan Ahnhem

Stefan Ahnhem is in Zweden geboren in 1966. Hij woont tegenwoordig met zijn Deense vrouw in Denemarken. Hij heeft meegeschreven aan de serie Wallander, maar heeft nu bewust gekozen voor een jongere, getrouwde politieman in de vorm van Fabian Risk. Dat zijn verhalen soms lastig te volgen zijn weet hij maar al te goed. De reden hiervoor is dat hij de boeken niet ‘op zichzelf staand’ schrijft. Ze zijn deel van een reeks. Je moet zijn boeken dan ook echt op volgorde lezen anders raak je al gauw de verhaallijn kwijt.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

School
8 September 2022

School

‘Lekker vakantie, he?’ zeg ik tegen mijn neefjes. ‘Ja’, zegt de een, ‘ik ben er echt aan toe’. Ik schiet in de lach. ‘Is het zo erg, jongen?’ Hij zucht van ja. Hij was school een beetje zat. Ik snap het. Inmiddels zit zijn vakantie er weer op. Ze hebben een geweldige tijd gehad. Met veel tijd om te zwemmen en zandkastelen te bouwen.

Geld

Maar nu is het weer tijd voor school. Gelukkig zijn de twee op de basisschool heel gelukkig op school. Mijn neef van 15 wil het liefst van school af om te gaan werken. Ook te begrijpen want geld is enorm belangrijk op die leeftijd. Hij wil automonteur worden en vind al die lessen waar je van alles uit je hoofd moet leren maar saai.

Begrip

Ook dat begrijp ik. Hij werkt het liefst met zijn handen en puzzelt heel graag. Hij heeft het geduld om uren achter elkaar een ingewikkeld bouwpakket te maken. Dus ik zie zijn talent als automonteur er helemaal in zitten. Hij heeft al een keer stage mogen lopen bij een garage en zou daar graag iedere dag door willen brengen.

Leren

Maar de twee jongsten zijn nog dol op school. Niet alleen op hun vriendjes daar, maar alle lessen zijn spelletjes voor ze. Ze zitten ook op een hele fijne school waar er meer gekeken wordt naar hun individuele talenten dan naar het meelopen met anderen. Wel wordt er gestimuleerd dat ze andere kinderen helpen die nu juist een beetje meer moeite hebben met datgene waar zij zo goed in zijn.

Gemakkelijk

Het leren gaat ze makkelijk af, gelukkig. Ze lopen allebei ver voor. Maar de tijd die ze daardoor over zouden hebben wordt gebruikt om hun talenten uit te diepen en, zoals gezegd, anderen te helpen. Zo is er nooit iemand ‘beter’ of ‘slechter’ in de klas. En ze leren, spelenderwijs, veel meer dan rekenen en taal. Sociale vaardigheden, oplossingen zoeken, mindmaps maken, discussies en debatten houden, alles wordt al spelend voorbereid voor ‘later’.

Hekel

Wat anders was het toen ik nog op school zat. Een eigen mening werd direct met harde hand de kop ingedrukt. Je moest met de stroom mee en vooral niet opvallen. Je moest in de middenmoot blijven hangen. Kon je goed leren dan werd je gepest. Niet alleen door je klasgenoten maar ook door de leraar die het maar overdreven vond als je zo je best deed. Was je niet zo goed in bepaalde vakken dan was je ‘dom’. Ik kon niet wachten om van school af te gaan. Met m’n mavo diploma op zak ging ik werken.

Blij

Ik heb er nooit spijt van gehad. Later heb ik alles ingehaald. Niet dat dit ‘moest’, maar ik wilde zelf erg graag. Ik heb de Havo gedaan en later de Hogeschool en universiteit. Dat viel niet altijd mee, om naast een baan nog te studeren. Maar nu mocht ik wel mijn eigen ding doen en ik was erg blij met alle kansen.

School

Kortom, school is leuk en goed. Vooral in deze tijd. En dan vooral de lessen in met elkaar omgaan en het voorbereiden op ‘later’. Geniet nu maar van alle leuke dingen op school. Ik wens mijn drie neven weer een leerzaam maar vooral een heel gezellig schooljaar.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

toekomst

Leven in het heden
19 July 2022

Leven in het heden

Je hoort het vaak om je heen, je moet leren leven in het heden. Maar dat valt niet altijd mee. Ik heb het geprobeerd. Heel vaak en heel veel geprobeerd. En nog wil het niet altijd lukken. Totdat ik mezelf afvroeg: Maar waarom eigenlijk?

Letterlijk

Ik neem dingen vaak te letterlijk. Als je niet constant in het verleden wil leven en ook niet altijd maar met je toekomst bezig wil zijn, is het inderdaad goed om meer in het heden te zijn. Het is zeker niet verkeerd bepaalde dingen in het verleden te laten rusten. Het is gebeurd, klaar, niet meer aan denken.

Geschiedenis

Toch ben jij wie je bent door je geschiedenis. Door alles wat je hebt meegemaakt ben je geworden wie je nu bent. Daar hoort alles wat je geleerd hebt, maar ook alle herinneringen en je omgeving bij. Waar en met wie ben je opgegroeid. Wat heb je tot nu toe allemaal meegemaakt? Moet je dat dan allemaal vergeten?

Toekomst

Zo leer je al op vroege leeftijd anticiperen. Niet alleen voor je eigen veiligheid maar soms is het ook goed om plannen te maken. Voor later. En dat later kan ook over een uur zijn. En nu ineens hoor ik alsmaar dat ik in het moment moet leven. Betekent dit dan dat ik me niet meer mag bezighouden met de (nabije) toekomst?

Gevaarlijk

Het lijkt me in eerste instantie gevaarlijk. Als je auto rijdt moet je een beetje vooruit kunnen kijken. En niet alleen in het verkeer, maar ook op andere momenten wil je soms vast een beetje in de toekomst kijken. Voor je eigen veiligheid, je gemoedsrust en je plannen.

Loslaten

Naar mijn idee kan je dat hele tijdsbesef gewoon een beetje loslaten. Wil jij herinneringen ophalen en delen? Ga gerust je gang. Wil jij een cursus gaan doen om straks een diploma te halen, ga ervoor! De enige keer dat het belangrijk is om in het heden te leven is als je of in het verleden of in de toekomst blijft hangen. Daardoor mis je zoveel van wat er nu gebeurt. Op dit moment. En dat zou toch hartstikke jammer zijn.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

spiritualiteit

Recensie De Laatste Zeppelin – Filip Bastien
15 May 2022

Recensie De laatste zeppelin – Filip Bastien

1943. De Tweede Wereldoorlog woedt in volle hevigheid. In het bezette Eeklo baat André Bastien filmzaal Luxor uit – een plek waar luitenant Blutwurst en zijn kompanen regelmatig komen genieten van een Duitstalige film. In de kleinere ruimte naast de filmzaal staat de gerestaureerde cabine van een oude zeppelin, met al zijn zeilen en toebehoren, klaar om ooit opnieuw het luchtruim te kiezen.

Moord

Op een nacht wordt het stadje opgeschrikt door een moord. Naast de spoorweg vindt men het onthoofde lijk van een Duitse sergeant. Bloedsporen leiden naar de filmzaal en de Duitse bezetter zet een klopjacht in. Wat hebben André en zijn broers hiermee te maken? Slagen zij erin om uit de klauwen van luitenant Blutwurst te blijven?

Vader

Voor deze roman kruipt de auteur in de huid van zijn vader. Hij laat hem spannende en absurde avonturen beleven, gekruid met een snuifje gezelligheid. Geschikt voor lezers vanaf 18 jaar die altijd al wilden weten hoe het écht met Hitler is afgelopen.

Leeservaring

De laatste zeppelin is een bijzonder boek. Het heeft elementen van een thriller; er is een moord gepleegd, een historische roman; het speelt zich af in de tweede wereldoorlog en een komisch boek; bizarre situaties en op een luchtige manier geschreven. Een erg leuke mix en hierdoor is dit zeker geen doorsnee alledaags boek.

Humor

Het is leuk om te zien dat een serieus decor als de tweede wereldoorlog zich ook prima leent om een leuk verhaal neer te zetten waarin de nodige humor is verweven. Het boek start met een overzicht van personages. Direct vallen al leuke details op in de namen van deze personages. Het boek is rijkelijk voorzien van foto’s. Zo krijg je een mooi beeld van hoe de personages eruit zien.

Feiten en fabels

Als het verhaal uit is, wordt er nog aandacht gegeven aan wat informatie over onder andere de zeppelin en achtergrond van de werkelijke personages. Feiten en fabels m.b.t. dit verhaal worden nog even onder de loep genomen.

Filip Bastien

Filip Bastien is een Vlaamse auteur. Dit is te merken in het taalgebruik. Er komen regelmatig Vlaamse woorden of uitdrukkingen voor die anders zijn als in Nederland. Voor mij als Nederlander vond ik dit juist erg leuk omdat het verhaal zich ook afspeelt in Belgie. Dat in combinatie met de Duitsers die daar ook aanwezig zijn geeft een extra dimensie aan de beleving van het verhaal. Je hebt immers met verschillende nationaliteiten te maken in dit boek. De laatste zeppelin is origineel en vermakelijk. Zeker het lezen waard.

De auteur

Filip Bastien (Eeklo, 1962) behaalde een bachelordiploma informatica aan de KU Leuven.

Hij werkt als systeembeheerder en woont met zijn vrouw, Annie Six, in Werchter.

Filip is ook oprichter van het Kunstenplatform Groot-Rotselaar, een lokale kunstgroep.

Filip Bastien startte met zijn schrijversactiviteiten op achtenveertigjarige leeftijd.

Met zijn debuut, de historische roman ‘Winteruren’ gaf hij de Breendonkslachtoffers een gezicht.

Winteruren won de Indie Award (Amsterdam, 2018) voor het meest memorabele personage. Het boek kwam ook op de shortlist voor beste roman 2018, zowel voor de jury- als voor de publieksprijs.

Algemene informatie

Titel: de Laatste Zeppelin

Auteur: Filip Bastien

Uitgeverij: Phoenix Books

Jaar van uitgifte: 2022

Genre: roman

ISBN: 978 90 83202 88 4

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Ondernemer van een detailhandel…Vertel eens?
26 January 2021

Ondernemer van een detailhandel…Vertel eens?

1-Waarom heb jij gekozen voor het beroep van ondernemer?

Ik heb er niet speciaal voor gekozen. Het is gewoon op mijn pad gekomen.

2-Hoe ben jij begonnen in je vak?

Ik zocht ander werk en ben zo bij de heer en mevrouw Westeneng terecht gekomen. Hun kinderen wilden de winkel niet overnemen. Ik ben begonnen als winkelhulp en na jaren heb ik de winkel overgenomen. Dat is nu 26 jaar geleden

3-Kan iedereen het vak van ondernemer uitoefenen? (man/vrouw/speciaal talent)

Ja hoor iedereen kan het doen. Je moet wel goed met mensen kunnen omgaan, want die komen tenslotte de hele dag in je winkel.

4-Wat heb je nodig om een eigen zaak te beginnen – wat is je achtergrond/scholing/omscholing?

Je hebt er niets speciaals voor nodig. Vroeger moest je nog een diploma hebben, maar tegenwoordig kan je in de meeste winkels zo beginnen. Ik heb wel wat korte cursussen gedaan als dat werd gevraagd. Maar ik heb er verder dus niet speciaal iets voor geleerd of zo.

5-Hoe ziet voor jou een gemiddelde werkdag eruit als er geen Corona is?

Ik ben meestal rond 8 uur in de winkel. De winkel gaat om half 9 open. Ik zorg dan dat de kranten al in het rek liggen zodat ik meteen kan beginnen. Ik zet eerst de spullen buiten, kaartenmolens, krantenrek en zo. Dan krijg ik iedere morgen kratten met tijdschriften. Die moet ik uitzoeken, controleren en in de vakken zetten. Gelijk haal ik de oude tijdschriften eruit want die gaan weer in de kratten en worden de volgende dag weer meegenomen. Hier ben ik als er veel binnenkomt wel de hele morgen mee bezig. En dan heb je natuurlijk ook de klanten die in de winkel komen en die eerst geholpen moeten worden. Twee keer per week komt er ook een bestelling binnen met artikelen die ik veel verkoop. Hier mag sinds kort geen reclame meer voor worden gemaakt en we mogen zelfs de naam niet meer noemen. Maar iedereen begrijpt denk ik wel wat Lida nog meer verkoopt. Naast tijdschriften, loten, kranten en kaarten – redactie. En dan komen ook nog de nodige andere bestelde spullen binnen zoals kaarten.

6-Kan/Wil je een leuke of fijne herinnering delen over je vak?

Wij geven de kinderen altijd een schuimpje. En wat ik nooit vergeet is dat mijn zus een jongetje een schuimpje gaf, maar hij zei niets. Zijn moeder zegt dus: ‘Wat zeg je dan?’ Hij kijkt mijn zus aan en zegt: ‘Is hij lekker?’ Verder is het altijd leuk met de meeste klanten. Heb ik iets extra’s gedaan dan krijg ik ineens een bloemetje. Of er komt spontaan iemand met wat lekkers binnen. Nou, hoe leuk is dat? Dat komt natuurlijk omdat ik veel vaste klanten heb en ik in de loop der jaren wel een band met ze opgebouwd heb.

7-Kan/wil je een niet zo leuke/niet zo fijne herinnering delen uit je loopbaan?

Het eerste waar ik aan denk zijn de inbraken, die zijn gewoon heel vervelend. Maar ook als een klant iets wil hebben en je kan het niet bestellen/krijgen, dat vind ik dan ook heel jammer en vervelend voor die klant. De meesten hebben er wel begrip voor, maar sommigen worden daar boos over.

8-Hoe hou je als ondernemer in deze Coronatijd je hoofd boven water?

De Corona tijd was in het begin, toen we nog open mochten zijn, niet zo heel erg. Het was wat onhandig in mijn kleine winkel waar toen maar 2 mensen tegelijk binnen mochten zijn. Maar dat ging verder nog prima. Nu zijn we al weken gesloten en dat is echt heel vervelend. Normaal ben ik 6 dagen in de week in de winkel aan het werk. Nu heb ik geen vakantie en ik werk niet. Dat geeft een heel apart gevoel. Ik breng nu iedere dag bestellingen weg. Gelukkig zijn er dus nog wel veel klanten die blijven bestellen omdat ze het mij, als kleine ondernemer gunnen. Ze willen ons blijven steunen, en daar ben ik, met alle andere kleine ondernemers, heel dankbaar voor. Zeker in deze tijd moeten we het van die klanten hebben. Anders komt er helemaal geen geld binnen en de huur, gas, elektra etc. gaat gewoon door. Ik hoop dat we snel weer open mogen.

9-Heb jij het juiste vak gekozen en waarom?

Geen idee of dit het juiste vak is. Ik weet wel dat ik het heel leuk vind om te doen. Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk en dat is toch het allerbelangrijkste, zeg ik altijd. Het werk met de klanten is erg leuk.

10-Wil je nog iets delen, iets kwijt of heb je nog tips voor degenen die ook graag een eigen winkel zouden willen hebben? Of die hun huidige baan willen opzeggen om om te scholen naar een baan in een winkel?

Je moet werken in een winkel echt leuk vinden en je moet met mensen kunnen omgaan, dat is het belangrijkste, denk ik. En het is vaak lange dagen maken en hard werken. Ik heb zeker geen 9 tot 5 baan.

Bedankt Lida!

Lida, heel erg bedankt voor het delen van jouw ervaringen. We vinden het leuk een kijkje achter de schermen van jouw winkel te mogen nemen. Mensen in de omgeving van Driebergen-Rijsenburg: Ben je in de buurt en is de winkel weer open? Loop eens binnen in deze gezellige dorpswinkel aan Traaij 81 in Driebergen-Rijsenburg. Tijdens de Coronatijd en nu de winkel gesloten is, mag je altijd een bestelling doen, mits het binnen Driebergen-Rijsenburg blijft. Telefoonnummer: 0343513002.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Werk

Recensie De jongen die Auschwitz tekende – Thomas Geve
24 January 2021

Samenvatting

Een unieke kampgetuigenis in woorden en tekeningen. Thomas Geve is pas vijftien jaar oud als hij op 11 april 1945 uit Buchenwald wordt bevrijd. Dit is het derde kamp dat hij heeft overleefd, na zijn tijd in Gross-Rosen en Auschwitz-Birkenau. Tweeëntwintig maanden lang is hij onderworpen geweest aan de onmenselijke wereld van naziconcentratiekampen.

Vrijlating

Na zijn vrijlating voelt Thomas zich gedwongen om het dagelijkse leven in de vernietigingskampen vast te leggen in meer dan tachtig diep ontroerende tekeningen. Op deze manier beeldt hij deze donkere periode van de geschiedenis op een aangrijpende maar simplistische manier uit. De jongen die Auschwitz tekende is een inspirerend waargebeurd verhaal. Het gaat over de zoektocht van een jongen naar hoop, overleving en verandering.

Leeservaring

Dit is het aangrijpende en waargebeurde verhaal van een jongen die jarenlang in concentratiekampen geleefd heeft. Het merendeel speelt zich af in Auschwitz en vertelt hoe het er daar aan toe ging. Het beschrijft alles uit het leven in het kamp. De volle barrakken, martelingen, werk, uren durende appels, verblijf in de ziekenbarak e.d. Ook wordt er ingegaan op onderlinge vriendschappen en wat men deed om te overleven.

Persoonlijk verhaal

Het is een heel persoonlijk verhaal. Het is duidelijk dat het het verhaal van een ooggetuige/ervaringsdeskundige is. De ervaringen van Thomas worden ondersteund door tekeningen. De originele tekeningen zijn verloren gegaan, maar hij heeft alles prima kunnen reproduceren vanuit zijn geheugen.

Tekeningen

Ik heb het e-book gelezen en vind de tekeningen te klein afgebeeld. Het is duidelijk wat het voorstelt maar in de tekeningen heeft Thomas ook begeleidende teksten geschreven. En die zijn erg moeilijk leesbaar. De te klein afgebeelde tekeningen heb ik als minpunt ervaren. Mede ook omdat ik heel nieuwsgierig was naar deze tekeningen.

Onderscheidend

Dit boek onderscheidt zich van andere boeken over het leven in concentratiekampen. Omdat het tekeningen bevat, die de ervaringen van een jonge jongen vastleggen. Het verhaal leest makkelijk. Het is in begrijpelijke bewoordingen geschreven. Het leest alsof je het verhaal uit de eerste hand hoort.

Zwaar onderwerp

Omdat het een behoorlijk zwaar onderwerp is, is het niet een boek dat je makkelijk ‘even’ leest. Het is erg aangrijpend. Dus je moet de schokkende gebeurtenissen regelmatig even laten bezinken. Dit boek is een aanrader voor iedereen. Het geeft een helder inzicht in een zwarte bladzijde van de geschiedenis.

De auteur

Thomas Geve wordt in 1929 geboren in Stettin. Hij groeit op in Beuthen en Berlijn. Als hij drie jaar oud is, komen de nazi’s aan de macht. Na de sluiting van de joodse scholen in 1942 werkt hij onder meer als doodgraver op de joodse begraafplaats Weissensee.

Deportatie

Hij wordt met zijn moeder naar Auschwitz gedeporteerd. Dit is in juni 1943. Daar zit hij op de metselschool en werkt hij in bouwploegen. Met de naderende Bevrijding door de Sovjettroepen wordt Thomas geëvacueerd naar andere kampen. Eerst naar Gross-Rosen en vervolgens naar Buchenwald.

Na de bevrijding

Na de bevrijding gaat Thomas naar Zwitserland. Omdat daar een plaats voor verweesde Holocaust-adolescenten is. Daar vindt hij zijn vader in de herfst van 1945. Hij verhuist naar Londen, om met hem te worden herenigd, waar hij de middelbare school afmaakt en een ingenieursdiploma behaalt. In 1950 verhuist Thomas naar Israël. Daar werkt hij als ingenieur, dient als officier in het leger, trouwt en krijgt kinderen.

Algemene informatie

Titel: De jongen die Auschwitz tekende
Auteur: Thomas Geve

Uitgeverij: HarperCollins Holland

Jaar van uitgifte: 2021

Genre: non fictie / geschiedenis WOII

ISBN: 9789402706314
ISBN ebook: 9789402761238

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d