• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for koffie. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Koffie
10 December 2020

Koffie

Het is een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de koffie voor mij. Ik weet het, er zijn ergere dingen op aarde. Maar voor vandaag wil ik het graag luchtig houden. Daarbij is koffie ook best belangrijk. Vooral ‘s morgens vroeg. Ik ben er gek op en ik heb mezelf wijsgemaakt dat ik de dag niet kan beginnen voordat ik een lekkere kop vanillekoffie naar binnen heb gewerkt.

Probleem

En daar komt direct mijn probleem. Mijn favoriete koffiepad met vanillesmaak is uit de handel genomen. Ben ik de enige Nederlander die graag vanillekoffie drinkt? Aaachhh… En nu? Een lieve vriendin heeft me een keer een flesje vanillesiroop cadeau gedaan. Die kan ik mengen met mijn zwarte koffie. Het jammere is dat daar veel suiker inzit en ik drink mijn koffie zonder suiker. Ik probeer zelfs helemaal zonder suiker door het leven te gaan. Dus dat is geen optie meer.

Googelen

Zou er dan iemand anders zijn die vanillekoffie produceert? Jawel. Maar niet in de vorm van een pad. Laat nu mijn Senseo het ook niet zo goed meer doen. Hij lekt. Niet genoeg om hem weg te gooien, maar toch. Tijd voor een andere machine.

Trotse bezitter

Ik mag dan ook meedelen dat ik vanaf vandaag de trotse bezitter ben van een heus professioneel koffieapparaat. Met cups in allerlei smaken. En een boek vol koffierecepten. Vanaf nu kan ik mijn gasten voorzetten waar ze zin in hebben. Espresso? Geen probleem. Wil je het met karamel, met chocola, met vanille, of met pompoen? Met of zonder melk. Alles kan.

Het kost wat

Het kost wat maar dan heb je ook de allerlekkerste koffie van de wereld. Koffiebonen uit Colombia, gemengd met de fijnste kruiden, beloven ze me in de folder. Uitslapen is er niet meer bij. Ik wil koffie. En wel nu.

www.ellensommer.com

 

Read More
No Comment

Eten

Koffie, koffie, Lekker bakkie koffie
19 September 2019

Koffie, koffie, lekker bakkie koffie …

Ik hou van koffie. ‘Koffie, koffie, lekker bakkie koffie,’ zong Rita Corita ooit. Ken je het nog? Of was dat van voor jouw tijd? Het was een megahit en dat zegt wat over onze koffiecultuur. Het eerste wat ik doe zodra ik mijn ogen open doe in de ochtend is koffie maken. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die geen koffie lusten.

Thee

Mijn zus is een echte theeleut. Zij heeft allerlei soorten en geweldig leuke theepotjes. Ze drinkt geen koffie. Ik vind thee ook lekker, vooral iced tea- ja mensen met een D aan het eind van ice, maar ik kan niet leven zonder koffie.

Koffie is vies

De 20 jaren die ik in de USA heb gewoond waren fantastisch. Om verschillende redenen ben ik terug gegaan naar Nederland. Nee, niet alleen voor de koffie, maar het was wel een factor die meetelde. De koffie in Amerika is niet te drinken met uitzondering van Starbucks koffie, wat niet te betalen is. Vooral niet als je er zoveel van drinkt als ik.

Even een bakkie doen

Het duurde niet lang voordat ik weer op de acht mokken koffie zat per dag. Zo lekker tijdens je werk om ‘even een lekker bakkie koffie’ te doen in de pauze. Ik had zittend, adviserend werk en wat praat fijner met een klant dan met een kop koffie erbij. Voordat je het weet zit er een sloot koffie in je maag die je de rest van de nacht ophoudt.

Stuiteren

‘Ik moet minderen’, dacht ik vaak en vooral toen ik voor mezelf begon en thuis ging werken stuiterde ik tegen de muren op. In het begin ging het goed. Maar ik moet bekennen dat ik nu weer een beker koffie naast me heb staan. Het is de derde vandaag en het is nog geen 12 uur. Toch heb ik kleine aanpassingen gedaan. Ik drink nu tussendoor af en toe decaf. En mijn bekers die voorheen de afmeting van een kleine emmer hadden, zijn nu van een bescheidener maat.

Alle soorten

Ik drink alle soorten koffie. Cappuccino, espresso, gewone zwarte koffie, zonder of met smaakjes, maar mijn favoriet blijft toch vanille. Heerlijk, ik kan er nu al naar uit kijken. Mijn derde kop is namelijk leeg.

Een echt Hollands bakkie

Het allerbelangrijkste van koffie is dat het zo Hollands is. Het is zo’n groot deel van onze cultuur. Pas als je enige tijd weg bent uit Nederland besef je hoeveel. Waar ze in Engeland thee gebruiken als troost en om iemand op te fleuren, doen wij dat met koffie. Hier is thee toch meer voor zieke mensen.

Een koffiepanel

Dat mijn liefde voor koffie bekend raakt buiten mijn naaste omgeving bewijst de vraag of ik in een panel waar ik mijn mening kan geven over koffie mee wil doen. Krijg ik daarmee proefpakketten? Schrijf me dan maar in! Proost.

Read More
No Comment

Geen categorie

Schrijfclub De duurste koffieclub van Nederland
7 April 2019

Vandaag hebben we een artikel over schrijven van een boek in plaats van een boek recensie. Volgende week komt er weer een recensie.

(more…)

Read More
No Comment

Boeken  / Geen categorie

Spijbelen
12 November 2024

Spijbelen

Op zich ben ik altijd een heel braaf meisje geweest. En nog. Maar spijbelen heeft me altijd erg aangetrokken. De vrijheid te doen wat eigenlijk niet gepland staat. Al je verantwoordelijkheden wegleggen en even vergeten. En in plaats daarvan iets heel anders te doen is nog steeds voor mij het toppunt van vrijheid.

Schooltijd

Na de schooltijd ga je het echte leven in en kan je niet zomaar meer wegblijven van je werk. Als je dat doet laat je anderen in de steek en dat kon ik dan ook niet over mijn hart verkrijgen. In Amerika krijgt iedereen die werkt een aantal ‘verlofdagen’ ofwel ‘sickdays’. Dat zijn andere dagen dan vakantiedagen die we hier kennen. Je hebt de mogelijkheid om een dagje te ‘spijbelen’ wanneer je je bed niet uit kunt komen of gewoon even helemaal geen zin hebt om te gaan werken.

Idee

Wat een geweldig idee. Alleen al die mogelijkheid geeft rust. Ik heb in mijn tijd in Amerika daar weinig gebruik van gemaakt. Ten eerste vond ik mijn werk erg leuk en was iedere dag weer een cadeautje. Van sleur was geen sprake. Maar zo heel af en toe als het weer heel mooi was of mijn bed te warm om op te staan maakte ik er wel gebruik van.

Maandag

Ik denk hieraan wanneer ik vanmorgen wakker word. Het eerst wat ik denk is dat het maandag is. Ik heb, in tegenstelling tot veel vrienden die ik ken, nooit een hekel aan de maandag gehad. Maandag is het begin van een nieuwe werkweek en hoe ik ook geniet van mijn weekend ik vond het altijd prettig om de nieuwe week te beginnen. Maandag is de meest constructieve dag van mijn week. Ik ben fris en vol goede moed.

Zin

Ik heb goede zin en barst van de energie en nieuwe plannen en ideeën. Maandag kan voor mij niet lang genoeg duren. Op dinsdag daarentegen komt de inzinking. De rest van de week duurt nog lang tot het weekend. Ik heb mijn energie verbruikt de dag ervoor. De dinsdag is saai en zou ik het liefst altijd willen overslaan in mijn week.

Spijbelen

Maar vanochtend was het anders. Het is maandag, bedenk ik me. Ik heb een hele dag vol afspraken en plannen. Dingen die ik moet in plaats van mag. Ik draai me met een kreun om in bed. Kan ik nog een halfuurtje rust pakken voordat ik aan de slag ga? Ja. Maar het halfuurtje vliegt om. Kom op El, denk ik bij mezelf. Niet lui zijn gewoon de dag beginnen. Douchen, koffie en een broodje en dan gaat het wel weer.

Ontbijt

Ik zit even later achter mijn ontbijtje. Heel diep van binnen moet ik mijn zin in de dag proberen te vinden. Dat moet want ik moet een hoop doen vandaag. Of moet het een dagje niet? Kan ik vandaag een ‘sickday’ nemen? Nee, denk ik gelijk. Doe volwassen, dat gaat nu niet. Je bent weer in Nederland en mensen rekenen op je. Of?

Doen

Ik doe het gewoon. Ik mail, bel en zeg al mijn afspraken af. Ik leg ook uit waarom. Een spijbeldagje. En in plaats van boze of teleurgestelde reacties krijg ik alleen hele lieve berichten terug. Berichten met de mededeling dat zij dit ook gaan instellen voor zichzelf. Nee, niet iedere week maar gewoon spontaan wanneer je echt geen zin hebt. En zelfs als ik denkend aan de woorden van mijn moeder vroeger wanneer ik zei dat ik geen zin had dat ik die dan maar moest maken, dit niet voor elkaar kan krijgen.

Moeten

We moeten namelijk al zoveel. Vandaag is een dag waarop ik bewust niets moet. Ik kruip met een spannend boek op de bank. Ik had hem gisteren uit willen lezen maar het kwam er niet van. Mijn bed is nog niet opgemaakt. De stofzuiger staat midden in de kamer. Ik lees. Het zonnetje schijnt naar binnen. Eigenlijk moet ik nog… Nee, ik moet niets vandaag. Vandaag ga ik spijbelen.

Read More
No Comment

leven

Openbaar vervoer
31 October 2024

Openbaar vervoer

Het is al eerder gezegd: Het openbaar vervoer in Nederland is best heel goed geregeld. Vergeleken met andere landen is het zeker goed te noemen. Toch schelden we vaak dat de bussen en treinen te laat komen, of helemaal niet. Het is ook maar net hoe je ergens op rekent.

Zus

Ik ben vanavond bij mijn zus en zwager. Spontaan werd ik uitgenodigd voor het eten. Het was heel gezellig maar ik moest met de bus terug. En in de avond gaat er een keer in het uur een bus. Dus reken ik erop en neem 10 minuten voor die tijd afscheid en loop op mijn gemak naar de bushalte. Na even wachten staat er op het digitale bord dat de bus er aan zit te komen. He lekker, want ik ben moe en ik wil naar huis.

Geen bus

Maar ineens is de tijd van mijn bus verdwenen van het bord en staat er aangekondigd dat hij een uur later komt. Ik kan een uur blijven wachten in het donker of ik kan weer terug naar mijn zus. Ik kies het laatste. Nu zit ik weer lekker aan de koffie en hoop ik dat de volgende bus wel komt. Maar mijn vraag is nu: Waar is die ene bus gebleven? Want niemand weet waar hij is.

Chauffeurs

Ik vraag het aan verschillende chauffeurs en ik kijk op 9292. Niemand weet het. De bus lijn 56 is weg. Verdwenen. In het niets opgelost. Ik ben nieuwsgierig maar ga er geen brief over schrijven. Hij komt vast nog weleens tevoorschijn. En in de tussentijd maak ik het gezellig bij zus en zwager en neem nog een kopje koffie.

Erg

Zo erg is het allemaal niet. We maken ons zo druk over allerlei kleine dingen. Zoals het uitvallen van een bus of vertraging van openbaar vervoer. Die dingen gebeuren. En een beetje flexibiliteit is prima. Daar leren we gewoon weer van. Geduld bijvoorbeeld. Dus ga ik vol goede moed zo weer naar de bushalte.

Read More
No Comment

Reizen

Vermoeiend
22 October 2024

Vermoeiend

Hoewel reizen me altijd inspiratie en energie geeft is het over het algemeen ook erg vermoeiend. Misschien ligt het aan de leeftijd of aan alle regeltjes onderweg, maar het lijkt me steeds meer vermoeiend wanneer ik een tijdje niet heb gereisd.

Voorheen niet zo vermoeiend

Voorheen kon ik dagen achter elkaar reizen. Met vliegtuig, bus en trein crosste ik de hele wereld over. Vaak dagen, soms weken achter elkaar. Ik had er geen moeite mee. Nu lijkt een reisje naar het zuiden al bijna een jetlag op te leveren. Het kan zijn dat het door de nachtelijke uren komt. En/of door de lange afstanden die je moet lopen op Schiphol dat het zo vermoeiend is. Was dit voorheen ook altijd zo?

Lopende band

Er zijn lopende banden, maar velen liggen stil. Dus moeten we nog veel lopen. Nu heb ik geen hekel aan lopen en vind ik een luchthaven een van de leukste omgevingen die ik ken. Ik geniet dan ook wanneer ik op Schiphol aankom en al die reizigers om me heen zie en voel. Het geroezemoes, de drukte, de laatste taxfree aankopen en het wachten. Het hoort allemaal zo bij het op reis gaan naar een andere bestemming dan thuis.

Sjouwen

Wanneer het sjouwen met koffers achter de rug is en we hebben ingecheckt begint pas het leukste gedeelte. Wachten. Nu vind ik wachten op zich niet zo bijzonder maar op een luchthaven wordt het anders. Mensen kijken is altijd leuk. Maar het is tien keer leuker op een luchthaven. In de incheck rij gaan er verschillende koffers om ons heen nog een paar keer open. De laatste dingen moeten er in. Bij de balie stijgt een gejuich op van vier jonge dames. Hun koffers zijn net niet te zwaar en mogen mee.

Koffie

Nergens is de koffie slechter dan op Schiphol. Toch geniet ik ervan want het geeft een momentje rust en geeft ons weer de gelegenheid om te kijken hoe alle reizigers zich hebben voorbereid op de reis. Sommigen zien eruit alsof ze naar een bruiloft gaan, anderen gaan voor zeer comfortabel en lopen erbij alsof ze al op hun zonnige bestemming zijn. Compleet met slippers en zonnehoed. De bikini ontbreekt. Of zou die stiekem onder het trainingspak zitten?

Afmeting

De afmeting van een vliegveld doet er niet zoveel toe, als je de loopafstanden niet mee rekent. Of je nou op Schiphol wacht op je koffers of op Aspen Airport of op Palma de Mallorca, het duurt altijd lang en mijn koffer is geheid altijd de laatste op de band. Ik maak me er daarom niet meer druk om. Mijn medepassagiers staan zich vermoeiend te verdringen nog voor de band loopt.

Ik eerst

Wat is dat toch dat iedereen per se de eerste wil zijn? Wanneer de deur van het toestel open gaat wordt er met ellebogen gewerkt om vooral maar als eerste naar binnen te mogen. Alsof het toestel vertrekt zonder jou. Hetzelfde gebeurt zodra het toestel bij de gate is aangekomen. Nog voor de lichten van stoelriemen vast zijn uitgegaan wordt er al naar koffers gegraaid en staan we te dringen in het gangpad. Het kan belangrijk zijn wanneer je weinig overstaptijd hebt voor een volgende vlucht maar dat is in dit geval niet mogelijk.

Er uit

Toch wil iedereen er zo snel mogelijk uit om als een malle naar de bagageband te rennen en daar een uur te gaan staan wachten op de koffers. Ook nu waren er een aantal passagiers die zenuwachtig heen en weer liepen, daarbij iedereen omver maaiend, om het juiste plekje vooraan de bagageband te bemachtigen. Want zodra de koffers werden uitgespuugd moesten ze gegrepen worden. Ik moet er altijd om lachen hoewel ik er om 2 uur ‘s nachts minder plezier om heb dan om bijvoorbeeld 2 uur in de middag.

Druk

Mensen maak je toch niet zo druk. Neem een paar minuten extra de tijd. Of je nou om 3 uur of om 4 uur in de nacht thuis komt. Maakt dat echt zoveel verschil? Blijkbaar wel want de arme douane beambten werden letterlijk omver geduwd en onder de voet gelopen want ze hadden de brutaliteit om voor de deuren van de uitgang te gaan staan. Ik hou van reizen. Ik hou van het ongeduld, van de nervositeit en van de controle die iedereen, arm of rijk, jong of oud, moet loslaten. Reizen is een risico met alle onverwachte gebeurtenissen van dien. We hebben het weer overleefd. Ik kan niet wachten tot de volgende keer.

Read More
No Comment

Reizen

Mensen kijken
8 October 2024

Mensen kijken

Misschien is het allerleukste van de zomerperiode om op een terrasje te gaan zitten mensen kijken. Iedereen is anders en ieder heeft zijn/haar eigen verhaal. Nu de zomer afgelopen is moet ik weer even afkicken. Of toch níet?

Nieuwe plek

Ook kan ik nu een andere plek opzoeken. Ergens binnen, waar veel mensen zijn. Ik kies voor het Centraal Station in Utrecht. Daar komen reizigers vanuit heel Nederland bij elkaar. Ik hou van reizen en van mensen kijken die op reis zijn.

Herfst

Met een Starbucks pompoen/kaneelkruiden koffie installeer ik me op een van de vele banken. Mijn notitieblok in de aanslag. Wat is er veel te zien. Ik neem een slok, au nog heet. Er loopt een gezette jonge dame langs die duidelijk geen zin meer heeft. Het is 10 uur in de ochtend.

Nachtdienst

Ze heeft vast nachtdienst gehad, denk ik. Of ze is vanochtend ongesteld geworden. Ze sjokt langs me heen zonder haar voeten op te tillen. Haar rugzak hangt zwaar halverwege haar rug. Waar zou ze heen gaan? Haar gezicht staat op onweer. Ze is duidelijk niet blij met haar dag tot nu toe.

Vliegende non

Een compleet in zwart geklede mevrouw holt langs me heen. Haar rokken en hoofddoek fladderen achter haar aan. Ik moet stiekem een beetje lachen omdat ze me sterk doet denken aan de vliegende non, van de tv serie vroeger. Haastig holt ze de roltrap af, in de hoop dat ze haar trein niet mist.

Koffie

Mijn koffie is inmiddels genoeg afgekoeld om te drinken. Mmm, genietend kijk ik weer om me heen. Een zakenman loopt gewichtig te schreeuwen door zijn mobiele telefoon. Ook hij heeft haast, of doet alsof. Tijd is geld, denk ik. Hij neemt in ieder geval openbaar vervoer, dat pleit voor hem.

Oordelen

En zo (be) oordeel ik zonder gêne iedereen die langs me heen loopt. Ik zit hier volkomen anoniem. Met z’n allen op deze overvolle aarde, haasten we ons van hot naar her. De maatschappij moet draaien en we doen er allemaal graag aan mee. Ik stap er heel even uit en kijk.

Moeders

Moeders met kinderen, kinderwagens en volle tassen lopen naar de lift. Een wielrenner in lycra pakt z’n fiets op zijn schouder en neemt de roltrap. Dat gaat sneller dan te wachten op de volgende lift. Hij kijkt triomfantelijk om zich heen of iedereen wel ziet hoe sterk hij is.

Uren

Ik kan hier uren blijven zitten. Als ik trek krijg loop ik naar een van de vele kiosken voor een broodje. Ik koop nog een koffie en ga ergens anders zitten. Een ander perspectief. Weer andere mensen. Zoveel verschillen. Ze hebben allemaal een doel. Ze willen ergens heen. Ik hoor hier eigenlijk niet tussen. Ik hoef niets. Een gevoel van opwinding komt over mij.

Vrijheid

Ja, dit is de vrijheid waar ik zo’n behoefte aan heb. Na jarenlang gewerkt te hebben tussen 4 muren, met hele gezellige collega’s dat wel, kan ik nu gaan en staan waar ik wil. Ik hoef niet meer op tijd met de trein of bus mee. Ik mag naar huis wanneer ik het zat ben. Maar voor nu heb ik het nog prima naar m’n zin.

Read More
No Comment

Reizen

Place de l’Eglise
17 September 2024

Place de l’Eglise

Ieder jaar in de maand september wordt er op het ‘Place de l’Eglise’ een kunstmarkt gehouden. Afgelopen zondag was het de 6e keer. Het is uitgegroeid van een paar kraampjes tot een ware happening. En de term kunstmarkt doet er eigenlijk geen eer aan. Het Kerkplein in Driebergen-Rijsenburg is voor een dag in het jaar omgetoverd tot een cultureel, kunstzinnig en vooral erg gezellig feest, waar Driebergenaren en inwoners van omliggende dorpen hun kunsten en werken mogen vertonen.

Meer

Maar het is meer dan een kunstmarkt. Er is live muziek (waaronder Franse chansons) en de ijssalon, waar ook koffie te verkrijgen is doet goede zaken. Maar wat direct opvalt is dat de werken van de verzamelde kunstenaars van zeer hoog niveau zijn. Hier vind je geen ‘arts and crafts’, zoals we dat in het Engels zeggen. Geen gebreide poppetjes, of zelfgemaakte potjes van klei. Niet dat daar iets mis mee is, zeker niet, maar op deze markt vind je kunst met een hoofdletter K.

Gezellig

Mijn zus, als kunstenares, doet vanaf het eerste jaar al ieder jaar mee. Ze heeft het zien groeien naar iets waar niet alleen de kunstenaars naar uitkijken maar ook het publiek steeds meer waardering voor krijgt. Dankzij de uitstekende organisatie loopt het ook dit jaar allemaal weer op rolletjes. Het Kerkplein ziet er erg gezellig uit en ik geniet, sinds ik het dorp al lang geleden verlaten heb, van alle oude bekenden die ik tegen kom.

Muziek

Ergens weet ik nu wel dat niet zomaar iedereen kan meedoen, maar ik krijg toch nog een heel aangename verrassing wanneer er een jongeman de microfoon pakt en ons een geweldig stemgeluid laat horen. Niet voor niets wordt hij al de 2e Johnny Cash genoemd. Je kunt zijn muziek beluisteren op Spotify en ik raad het je aan. Want wat een stem heeft deze man. Nog ‘onbedorven’ door sterallures laat hij, iets verlegen, horen wat hij kan. En zoals gezegd is dat verrassend goed.

Esli Frommett

Esli Frommett woont in Driebergen-Rijsenburg en verdient het om voor volle zalen te spelen. Ga hem maar eens beluisteren en je zal zien (horen eigenlijk) dat ik een keer niet overdrijf. Dus lieve muziekvrienden, dj’s en promotors in Nederland en mijn geliefde USA, zoek je nieuw talent? Neem even contact op want ik kan je meer gegevens over dit muzikaal talent geven. Doen!

Uurtje

Ik was van plan even een uurtje te gaan kijken. Maar het Place de l’Eglise liet me niet gaan. Onder het genot van heerlijk ijs luisterde ik naar bovengenoemde artiest, bekeek ik de prachtige kunstwerken en praatte ik bij met oude en nieuwe vrienden. Maar om half 5 moest iedereen helaas de boel weer inpakken, om als afsluiting nog een Franse borrel met, hoe kan het anders, overheerlijke Franse kaas en worst, te nuttigen.

Borrel

De borrel was, terecht, alleen voor de deelnemers aan de markt. Ik had het geluk dat een van de kunstenaars zich had ingeschreven voor 2 personen, waarvan een persoon had afgezegd. Ik werd hartelijk uitgenodigd. Bedankt, Dorinda! Het werd een feestje. Er was uitstekende wijn, natuurlijk uit Frankrijk. Er waren kazen, gedroogde worst, stokbrood en ander lekkers. Er werden Franse chansons gespeeld en veel gelachen en gekletst. Wat een uitstekende manier om plaatsgenoten te leren kennen en met elkaar te keuvelen over wat je zo interssant en leuk vindt. Kunst is meer dan een hobby. Het is een levenswijze.

Dank

Ik wil dan ook iedereen die meedeed hartelijk bedanken. Ook de organisatie veel dank. De mensen die ik heb mogen spreken en die zo belangstellend waren naar mijn boek, dank! Maaike Meeuwes-Sommer, ook dit jaar was weer een superfijne gebeurtenis. Ties, Dorinda, Lida, John, Esli, Carolien, Adrie, Gerrit, Bas, Ida en al die andere fijne oude en nieuwe vrienden: Volgend jaar weer?

Read More
No Comment

Kunst

Slapen
13 August 2024

Slapen

Al geruime tijd heb ik moeite met slapen. Hoe dat komt, geen idee. Ik lig me nergens zorgen over te maken en het is lekker koel in mijn slaapkamer. Ik heb me allerlei middeltjes aan laten praten waardoor ik beter zou kunnen slapen maar niets helpt. Voordat ik in bed lig ben ik soms zo moe dat ik me als een zombie uitkleed en mijn tanden poets. Zodra ik in bed lig ben ik klaarwakker.

Denken

‘Maar waar denk je dan aan?’ vragen mijn vriendinnen. Nergens aan. Ja, natuurlijk gaan mijn gedachten wel als een gek door mijn hoofd maar het zijn onzin gedachten. Waarom is de vorm van een lantaarnpaal zoals die is? Hoe komt het dat fatbikes ineens zo razend populair zijn? Dat soort dingen. Niet iets waar ik iets aan heb en zeker niet iets waar ik wakker van zou moeten liggen.

Kamille voor ik ga slapen

Ik neem een kop kamillethee voor ik ga slapen. Ik zet de tv een uur voor ik naar bed ga uit. Geen iPhone of iPad meer. Ik schrijf in mijn boek met ‘avondgedachten’ en smeer mijn kussen en lakens in met lavendel olie. Ik lig in mijn bed naar het plafond te staren. Het is stil. Ik draai me nog eens om. Na een uur of drie draaien ga ik er maar weer even uit. Vannacht lukt het me weer niet.

Doodmoe

In de ochtend sta ik weer op en voel me doodmoe. Hoe kom ik de dag door? Ik neem een kop koffie, dat helpt wel een beetje en voor ik het weet zit ik weer in mijn ritme van de dag. Tot het avond is (vaak nacht) en ik weer in mijn bed lig. Nu zal het toch wel lukken om te slapen, denk ik nog hoopvol. Het ritueel herhaalt zich. Draaien tot ik zo moe ben dat ik misselijk ben en het gevoel heb over te moeten geven.

Energie

Ik ben jaloers op alle mensen die de hele dag energiek door het leven gaan. Ik ben al heel lang niet meer energiek. Terwijl ik allerlei oefeningen doe met ‘ki’ (energie). Ik probeer een ritme voor mezelf te vinden, want mijn huisarts zegt dat dit belangrijk is. Ik ga om 11 uur naar bed. Ik slaap, als het lukt die nacht, rond een uur of 4 in. Mijn wekker loopt om 8 uur af.

Hulp

Deze week ging ik naar het ziekenhuis voor slaaptesten. Ik kreeg zoveel elektrische apparaten omgebonden, slangen rond mijn lichaam, in mijn gezicht en aan mijn vingers, dat ik me afvraag of er geen eenvoudiger manier is om dingen die belangrijk zijn te kunnen meten. Voor mensen die moeite hebben met slapen is dit een kwelling. Oh, natuurlijk zijn er veel ernstiger dingen maar het lijkt erop dat iemand er genoegen in schept dat een deel van de bevolking niet kan slapen en hiervoor een soort martelwerktuig heeft bedacht.

Slapen

Heb ik die nacht geslapen met al die hulpmiddelen aan mijn lijf? Natuurlijk niet. Ik heb ook deze nacht geen oog dichtgedaan. Het zal me dan ook zeer verbazen als ze iets uit die metingen kunnen halen. Zo niet, dan moet ik nog een keer. Ik denk er serieus over na dit toch te weigeren. Aan de andere kant lijkt me een nacht diepe slaap zo heerlijk. Maar ik loop op de dingen vooruit. Laten we eerst maar eens afwachten of er een uitslag komt. Tot die tijd blijf ik mijn lavendel, kamille en droomstenen en kristallen gebruiken.

 

 

 

Read More
No Comment

leven

Time management
14 May 2024

Time management

Het is alweer even geleden dat ik de cursus ‘time management’ mocht volgen. Zoals zoveel van dit soort cursussen lijkt het een werkgever absoluut noodzakelijk dat het personeel weet hoe het zijn tijd het meest effectief kan gebruiken. Ik weet niet hoeveel ze moeten betalen voor dit soort opleidingen, maar het is niet weinig.

Binnenkomst

Bij binnenkomst ligt er keurig netjes bij iedere plek een mooie lederen map. Ik wacht ongeduldig af want het liefst wil ik even gluren wat er in zit. Ik ben blij want ik hou van schrijfmappen en ik kan er niet genoeg van krijgen. Voor mij is de dag al geslaagd. Kannen koffie en thee staan verspreid over de conferentie tafel. We zitten in een kring en iedereen heeft zijn/haar naam op het bordje geschreven dat achter de schrijfmap staat.

Koffie

Na de koffie mogen we (eindelijk) de map openen. Aan de linkerkant is er ruimte voor visitekaartjes cq pasjes en, ook heel handig, je kunt een opgevouwen haakje rechtop zette als steun voor mobiele telefoon of tablet. Ergens in het midden zit een rekenmachientje. Aan de rechterkant is een schrijfblok geschoven. Alles is voorzien van het logo van het opleidingsinstituut. Het mag wat kosten.

Cursus

Op het scherm voorin de vergaderruimte verschijnen allerlei cirkels en grafieken. De docent legt uit hoeveel procent wij daadwerkelijk iets presteren. En hoe dit effectiever kan. Prioriteiten zijn belangrijk. Begin eerst met datgene wat zo snel mogelijk af moet zijn, zodat je je deadlines behaalt. Ga daarna aan de slag met het project waar je het meest tegenop ziet zodat je geen stress mee naar huis neemt en vooral, ook heel belangrijk, sta iedere uur op van je stoel en maak een rondje langs de koffiemachine, of nog beter, wandel even een rondje om het gebouw voor de nodige frisse lucht en lichaamsbeweging.

Lach

Ik lach stiekem want ik zie het gezicht van mijn chef voor me wanneer ik ieder uur opsta en zeg dat ik even naar buiten loop. Aan de andere kant is deze opleiding verplicht gesteld door de mensen aan de top en die hebben er niet voor niets zoveel geld in gestoken. We mochten vragen stellen, we kregen een luxe lunch compleet met soep, belegde broodjes en een toetje. Het was een gezellig dagje uit en na afloop liep ik tevreden met mijn mooie map terug naar het treinstation,

Time management

Heb ik er veel van opgestoken? Welnee. Zou ik nu mijn tijd effectiever besteden? Ook niet. Heb ik iets nieuws gehoord vandaag? Helemaal niet. Je moet je hele leven onder een steen hebben geleefd wil je ook maar een keer hebben gedacht: Hee, dat wist ik nog niet, vanaf morgen ga ik het anders doen. Kortom, zoals met zoveel van die moderne cursussen is het een pure tijdsverspilling. Maar ik klaag niet. Ik heb een gezellige dag gehad en een mooie leren map gescoord. Ik heb nieuwe mensen ontmoet en we hebben veel gelachen en lekker gegeten.

Bedrijven

Dus bedrijven, ga er alsjeblieft mee door. Blijf zo enthousiast mogelijk. Nadat ik de cursus had gedaan is precies dezelfde cursus me nog minstens vier keer aangeboden door andere takken van mijn bedrijf. En was het nu nog omdat ik nooit op tijd klaar was, dan hadden ze daar een reden voor. Maar nee, een cursus als deze hoort erbij in deze tijd. Tijd is geld. Maar naar mijn mening is dit verloren tijd, en verloren geld.

Read More
No Comment

Werk

Koningsdag
25 April 2024

Koningsdag

Het is alweer bijna zo ver en ook dit jaar kijken we er met z’n allen weer naar uit. Hopend dat dit jaar ook weer een hele gezellige koningsdag zal brengen. Zelfs de weermannen en vrouwen geven ons hoop. Dat het deze week vriest en regent en hagelt en meer van die rommel, zaterdag zal toch in ieder geval wat warmer zijn. En hopelijk zien we regelmatig een oranje zonnetje.

Traditie

Ook dit jaar staat weer bol van de tradities. Het hoort er ook een beetje bij. Vaak denk ik dat het een keertje anders moet en dat iemand een keer iets origineels zal moeten bedenken. De realiteit is dat ik het zou missen als we geen braderie meer hebben, geen rommelmarkt met blije gezichtjes van kinderen als ze een oud speeltje verkopen voor een paar cent.

Oranje tompouce

En ja hoor, ze zijn alweer besteld, de oranje tompoucen. Want geen goed begin van koningsdag zonder koffie met een tompouce en opmerkingen over de kleding van de koninklijke familie die dit jaar in Emmen uitgenodigd zijn. Ook voor hen hoop ik dat het weer meewerkt. Rillend in een design jurkje op hoge hakken en overal stilstaan terwijl de regen om je heen spettert kan niet echt leuk zijn.

Koningsdag op tv

We kijken met z’n allen eerst even naar de tv voordat we ons in het feestgedruis storten. Dat betekent hier in de stad een braderie met heel veel eettentjes en verschillende podia met live muziek. Hoeveel leuker is het als de zon schijnt en de terrassen vol zitten. Waar we, wonder boven wonder, ieder jaar toch weer een tafeltje kunnen bemachtigen. We beginnen met z’n vieren en een uur of wat later zijn er zoveel kennissen en vrienden aangesloten dat we het halve terras vullen.

Gezellig

Altijd gezellig, omdat we elkaar vaak niet veel meer zien dan op die ene koningsdag. Proosten, meezingen met Nederlandstalige hits en de durfallen maken een dansje. Bitterballen worden rondgedeeld, het is een feestje. In de regen verhuist de boel een beetje naar binnen maar dat is anders. Dus ik blijf hopen dat we ook dit jaar weer lekker buiten kunnen zitten.

Hapje

In de avond gaan we vaak of ergens nog iets eten of we halen wat en eten dit bij mij op. Ik woon tenslotte midden in het centrum en zit eerste rang bij festiviteiten die georganiseerd worden in de stad. Ik heb er zin in. Ook dit jaar maken we er een heel gezellig festijn van. Ik wens iedereen heel veel plezier!

Read More
No Comment

leven