Inspiratie

Afgelopen zaterdag mocht ik de geweldige schrijver Ilja Leonard Pfeijffer ontmoeten. Het stond al jaren op mijn lijstje en nu was het eindelijk zo ver. Voordat de lezing begon hoorde ik iemand fluisteren: ‘Het is als het wachten op sinterklaas’. Komisch, maar ik begrijp het gevoel wel een beetje. Zijn inspiratie is voor mij zo’n groot cadeau dat er ongewild toch wat adoratie voor de schrijver om de hoek komt kijken.

Interview

Voor de pauze zou er een interview plaatsvinden, wat meneer Pfeijffer gelukkig direct overnam en er een behoorlijk gesprek van maakte. Dit was veel interessanter dan het, in het kort, beantwoorden van vooraf opgestelde vragen. Hoewel hij die ook niet schuwde was het voor het publiek interessanter om zijn achtergronden te horen. Hem vooral aan het woord te laten. Niets ten nadele van de mevrouw die de vragen stelde, maar helaas ontaardt menig interview vaak in een opsomming van feiten en een te strak aan te houden puntenlijstje.

Pauze

Tijdens de pauze was er gelegenheid zijn nieuwste boek Alkibiades te laten signeren. Door de enorme drukte was er weinig tijd om een babbeltje te maken. Toch laat een schrijver zich daar nooit door tegenhouden. En toen ik aan de beurt was moest ik hem bedanken voor zijn grote inspiratie. ‘Ah, wij zijn collega’s!’ roept hij spontaan uit. Wat een eer. Ik zie het meer als meester met een leerling. Hij ging er eens even ontspannen bij zitten en nam alle tijd die ons gegund was.

Veel meer

Ik had hem heel veel meer willen vragen, maar daar was het de tijd en de gelegenheid niet voor. Ik hoop daar nog eens wat meer uitgebreid op terug te kunnen en mogen komen. Want ondanks dat ik hem hoog acht en hem zeker als leermeester zie, zie ik tegelijkertijd overeenkomsten. ‘Fietsend naar het Zuiden’ was voor hem aanleiding om te schrijven. Voor mij was het de reis naar het Westen. Hij verbleef, na een aanvankelijke vakantieperiode, lange tijd in zijn geliefde Italië. Ik verbleef na mijn vakantieperiode in de Verenigde Staten, lange tijd in mijn geliefde Colorado.

Schrijven en reizen

Schrijven en reizen liggen dan ook heel dicht bij elkaar. Mijn beide passies in het leven. De tijd van het verzinnen van excuses is voorbij. Ik heb voldoende schijfcursussen en opleidingen gehad om me daar nog achter te verschuilen. Ik beloofde hem nu ook daadwerkelijk kilometers te gaan maken. Wandelend of fietsend (ik neem u graag mee achterop voor de inspiratie), maar vooral op papier. Ik mocht contact met hem houden. Mocht je Alkibiades al hebben gelezen, ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Ik mag er nog aan beginnen en met ieder boek waar ik naar uitkijk, koester ik deze periode voor het begin.

Roman

Ik ben blij te zien dat Alkibiades een roman is en geen biografie. Ik neem direct aan dat er veel onderzoek is geweest voor en tijdens het schrijven van dit boek. Maar het speelt zich tenslotte af in de 5e eeuw voor Christus. Dan kan het haast niet anders of Ilja Leonard Pfeijffer heeft zijn tomeloze fantasie gebruikt voor de missende geschiedenis. Tot nu toe stond zijn ‘Grand Hotel Europa’ voor mij op nummer een. Het zou maar zo kunnen dat deze eerste plaats verdrongen wordt door zijn nieuwe meesterwerk. Ik laat het jullie weten en uiteraard mag je tegen die tijd een uitgebreide recensie verwachten.